Συμφωνώ. Και είναι στοιχείο του καλού δασκάλου να βρίσκει τέτοιες ασκήσεις, που να βγάζουν και μια μίνιμουμ μουσικότητα.
Εντάξει, και κανένα τραγουδάκι από νωρίς, πριν φτάσει ο μαθητής στο κανονικό επίπεδο που θα του επιτρέψει να το παίξει, δε βλάφτει σαν κίνητρο. Κι ας μην έχει κατακτήσει, φερ’ ειπείν, τον σωστό χειρισμό της πένας: εφόσον κατά τα άλλα δουλεύει πάνω σ’ αυτό (στην πένα εννοώ), δεν υπάρχει κίνδυνος να του μείνει το συγκεκριμένο τραγούδι με λάθος/τυχαίες πενιές.