Χιτζάζ σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου. Παρολ’ αυτά σου παραθέτω τη συνέντευξη του Σταθη Μιλάνου στη Κλίκα, έτσι για να δούμε ότι δεν υπάρχουν απόλυτες και αλάθητες προσεγγίσεις στο θέμα της διδασκαλίας:
http://www.klika.gr/cms/index.php/afierwmata/skala-tou-milanou/164-milanoi-synentefksi-stathis.html?start=2
Ο τρόπος διδασκαλίας ο δικός σου περιλαμβάνει και θεωρία;
Θεωρία όχι, μόνο τραγούδια. Πρακτικά δηλαδή. Το κάθε τραγούδι αποτελεί και μια άσκηση γι’ αυτόν που μαθαίνει. Μέσα απ’ τα τραγούδια μαθαίνεις και δρόμους και ακόρντα κλπ. Βέβαια το να ξέρει κανείς και θεωρία της μουσικής καλό κάνει κι όχι κακό.
Τους δρόμους τους κατέχεις, τους ξέρεις;
Ξέρω κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι οι δρόμοι το βασικό στη μουσική. Ή καλύτερα, αν μάθεις πέντε-έξι δρόμους δε σημαίνει πως έμαθες και μπουζούκι. Κακώς κάποιοι επικεντρώνονται σ’ αυτό. Αν δώσεις βάση και καταλάβεις τις μελωδίες που έχουν μέσα τους τα τραγούδια, αυτομάτως αρχίζεις και μαθαίνεις και τους δρόμους και το όργανο γενικότερα. Κάποιοι εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του κόσμου βγάλαν και βιβλία με δρόμους ή κάνουν το δάσκαλο και μπουζούκι δεν παίζουν.
Υ.Γ. Ταλφά, αν ο δάσκαλος σου κάνει και τη βρίσκεις, προσωπική μου αποψη είναι να μείνεις. Αυτό όμως είναι κάτι που θα το κρίνεις εσύ. Μέσα από ένα Φόρουμ είναι ρίσκο να κρίνουμε ένα δάσκαλο χωρίς να τον έχουμε δει.