[b]Μήνυμα από συντονιστή: Μετακίνηση μηνυμάτων από δώ
[/b]
παιδια καλημερα, αγορασα προσφατα ενα τριχορδο μπουζουκι και εχω ξεκινισει να κανω μαθηματα. στο τριτο μου λοιπον μαθημα και μετα απο ωρες μελετη παιζω φραγκοσυριανη και ευδοκια. με τον δασκαλο μαθενουμε τραγουδια και ταυτοχρονα μαθαινουμε και συζηταμε για τις νοτες. δεν εχουμε ξεκινισει απο μονο νοτες η συγχορδιες αλλα δινουμε βαση πιο πολυ στα τραγουδια. θα ηθελα να σας ρωτησω αν αυτος ο τροπος ειναι σωστος για καποιον που ξεκιναει τωρα να μαθαινει το μπουζουκακι. τι γνωμη εχετε? σας ευχαριστω!!!
παιδια καλημερα, αγορασα προσφατα ενα τριχορδο μπουζουκι και εχω ξεκινισει να κανω μαθηματα. στο τριτο μου λοιπον μαθημα και μετα απο ωρες μελετη παιζω φραγκοσυριανη και ευδοκια. με τον δασκαλο μαθενουμε τραγουδια και ταυτοχρονα μαθαινουμε και συζηταμε για τις νοτες. δεν εχουμε ξεκινισει απο μονο νοτες η συγχορδιες αλλα δινουμε βαση πιο πολυ στα τραγουδια. θα ηθελα να σας ρωτησω αν αυτος ο τροπος ειναι σωστος για καποιον που ξεκιναει τωρα να μαθαινει το μπουζουκακι. τι γνωμη εχετε? σας ευχαριστω!!!
Χωρις να σου κανει ασκησεις για να δυναμωσει ο καρπος σου και να σε βαλει να προπονηθεις πανω σε μετρονομο για να εξεικιωθεις με τους χρονους; Φιλε μου χωρις να θελω να σε αποθαρρηνω και με ολο τον σεβασμο αλλα και εγω στο ωδειο που αρχισα μου εκανε ο δασκαλος στο πρωτο μαθημα την ευδοκια, στο δευτερο τα ματοκλαδα κτλ και εφτασα σε ενα σημειο μετα απο εναν χρονο να ξερω πολλα τραγουδια επιφανειακα, χωρις να ξερω δηλαδη τον δρομο που παιζονται ωστε να μπορεσω να αφομοιωσω δικα μου στοιχεια στο κομματι (ταξιμια κτλ). Ετσι μια ωραια πρωια τα βροντηξα και εφυγα. Το θεμα ειναι να σου μαθαινει μπουζουκι και οχι απλα να παιζεις μποζουκι.
Σε ευχαριστω για τον χρονο σου
υγ Ναι απο τον χρηστο ειναι αλλα το εδωσα και παρειγγειλλα καινουργιο (ενα 67, αυτο ειναι 68). Οποιος θελει να το δει απο κοντα λογικα το εχει στο μαγαζι. Πολυ καλο οργανο για τα λεφτα του. Παντως το ζιτζαζ ακουγεται καλο !!!
Χιτζάζ σε γενικές γραμμές συμφωνώ μαζί σου. Παρολ’ αυτά σου παραθέτω τη συνέντευξη του Σταθη Μιλάνου στη Κλίκα, έτσι για να δούμε ότι δεν υπάρχουν απόλυτες και αλάθητες προσεγγίσεις στο θέμα της διδασκαλίας:
Ο τρόπος διδασκαλίας ο δικός σου περιλαμβάνει και θεωρία; Θεωρία όχι, μόνο τραγούδια. Πρακτικά δηλαδή. Το κάθε τραγούδι αποτελεί και μια άσκηση γι’ αυτόν που μαθαίνει. Μέσα απ’ τα τραγούδια μαθαίνεις και δρόμους και ακόρντα κλπ. Βέβαια το να ξέρει κανείς και θεωρία της μουσικής καλό κάνει κι όχι κακό.
Τους δρόμους τους κατέχεις, τους ξέρεις; Ξέρω κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι οι δρόμοι το βασικό στη μουσική. Ή καλύτερα, αν μάθεις πέντε-έξι δρόμους δε σημαίνει πως έμαθες και μπουζούκι. Κακώς κάποιοι επικεντρώνονται σ’ αυτό. Αν δώσεις βάση και καταλάβεις τις μελωδίες που έχουν μέσα τους τα τραγούδια, αυτομάτως αρχίζεις και μαθαίνεις και τους δρόμους και το όργανο γενικότερα. Κάποιοι εκμεταλλευόμενοι την άγνοια του κόσμου βγάλαν και βιβλία με δρόμους ή κάνουν το δάσκαλο και μπουζούκι δεν παίζουν.
Υ.Γ. Ταλφά, αν ο δάσκαλος σου κάνει και τη βρίσκεις, προσωπική μου αποψη είναι να μείνεις. Αυτό όμως είναι κάτι που θα το κρίνεις εσύ. Μέσα από ένα Φόρουμ είναι ρίσκο να κρίνουμε ένα δάσκαλο χωρίς να τον έχουμε δει.
Φιλε διονυσε σεβαστα τα οσα λεει ο κυριος μιλανος αλλα σου λεω οτι και εγω εδινα τσαμπα λεφτα στο ωδειο που πηγαινα μαθαινοντας επιφανειακα τα τραγουδια ουτε καν ματζορε και μινορε δεν ηξερα κατι το οποιο σημαινει οτι δεν ηξερα πως αλλιως να παιξω τα κομματια περαν απο τον τροπο που μου εδειχνε(δηλαδη μου ελεγε πατα εδω πατα εκει κτλ). Αυτος δεν νομιζω να θεωρειται σωστη εκμαθηση μπουζουκιου.
Οταν ξεκίνησα να μαθαίνω σάζι ζήτησα από το δάσκαλό μου να μάθω δρόμους. Μου είπε ότι είναι πολύ νωρίς. Αυτό δεν τον εμπόδισε να μου δείξει πως να κρατάω την πένα, πως να κρατάω το σάζι και παράλληλα με τα τραγούδια, να μου δώσει από ένα σημείο και μετά ασκήσεις.
Το ζήτημα των τραγουδιών ή όχι στην αρχή είναι υποκειμενικό. Κατά τη γνώμη μου το βασικότερο είναι να μη κουραστεί ο μαθητής, να βρίσκεις πάντα τον τρόπο να κρατάει το κέφι του με το όργανο.
Εχω την εντύπωση από τα λεγόμενα σου ότι ο δάσκαλός σου απλά δεν ήταν τόσο καλός όσο θα έπρεπε. Οχι γιατί δε σου έδειξε δρόμους μόνο, αλλά γιατί δεν μπόρεσε να σε καταλάβει και να σε καλύψει.
Επίσης υπάρχει και το αντίστροφο: Ενα μαθητής να κουραστεί από τους δρόμους και τις ασκήσεις στην αρχή και να τα παρατήσει.
Προσωπικά ξέρω μπουζουξήδες που παίζουν πολύ καλά αλλα από δρόμους δεν ξέρουν και πολλά, μόνο κάποια βασικά. Πως γίνεται αυτό; Να μη σου πω για κάποιους τσιγγάνους…
entaxi emena den mou leei pata edw kai pata ekei milame panta me notes diesi, ifesi ktlp. apla den mou exei dwsei ksexoristes askiseis. den mporw na pw oti exw idietero parapono giati tin vrisko me ta tragoudakia kai se tria mathimata na paizw (mathitika) eudokia kai fragkosiriani kala den einai?. an exete kai tipota site me tragoudakia daktilothesies sugxordies kai genika askiseis gia trixordo na mou proteinete tha sas eimai ipoxreos. euxaristw poli gia ton xrono sas
Από Διόνυσος: Εμείς ευχαριστούμε Ταλφα, μόνο γράφε στα ελληνικά για να είναι ευανάγνωστο το μήνυμα σου
Στην παραδοσιακή μουσική που είναι λιγότερο οργανωμένη απο ότι η δυτική , έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία ο τρόπος που ο δάσκαλος έφτασε στη γνώση. Αυτός ο τρόπος θα καθορίσει και τη μέθοδό του . Επίσης και τα προβλήματα που είχε να λύσει. Αν δηλαδή είχε μεγάλες ευκολίες αυτό κατα τη γνώμη μου δεν είναι καλό ειδικά για τον αρχάριο.
Πάντως οι δρόμοι οδηγούνε τα τραγούδια και τα τραγούδια οδηγούνε σε δρόμους. Μαζί μου φαίνεται είναι καλύτερα.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Σταύρο! Το ένα χέρι νίβει τ’ αλλο και τα δυο το πρόσωπο. Προσωπικά ασχολούμαι με τους δρόμους πολύ, αλλά δε θεωρώ ότι είναι ένα απόλυτο κριτήριο για να απορρίψω ένα δάσκαλο ή ένα μουσικό με τη μία.
Ούτε και για μένα είναι απόλυτο κριτήριο Διόνυσε. Απλώς νομίζω οτι η γνώση των δρόμων σε βοηθούν σημαντικά στην κατανόηση, στην αποκωδικοποίηση και στην στέρεη αφομείωση. Οι παλαιότεροι που ήταν βουτηγμένοι στη μουσική τους εφάρμοζαν τους κανόνες και είχανε πάντα ενα μπουσουλα. Ενώ τώρα επειδή πάσχουμε απο ένα γενικό τσαλαβούτημα νομίζω οτι μας είναι πιό δύσκολο απο παλιά να προσανατολιζόμαστε και να εμβαθύνουμε . Για αυτό σκέφτομαι οτι η κατανόηση των δρόμων θα μας βοηθήσει να ισοροπήσουμε.
Η τακτική που πρέπει να ακολουθείται είναι ο μαθητής να μάθει πρώτα να βάζει τα χέρια πάνω στο όργανο (ασκήσεις,κλίμακες) με παράλληλη εκμάθηση βασικών στοιχείων θεωρίας (πεντάγραμμο, νότες, χρόνος ) και μετά να περνά στα τραγούδια…το χρονικό διάστημα που πρέπει να γίνει η όλη διδικασία διαφέρει από μαθητή σε μαθητή καθώς έχει να κάνει με την αντίληψη,την ηλικία και το “θέλω” του κάθε ατόμου…μιας και υπήρξα μαθητής αλλά και περιστασιακά κάνω μαθήματα ως΄"δάσκαλος" (δεν μου αρέσει η έννοια για τον εαυτό μου…υπάρχουν πολλοί-πολύ καλύτεροι),τα πρώτα απλά τραγούδια στην αρχή πρέπει να έρθουν τη στιγμή εκκείνη που ο δάσκαλος θα δει ότι ο μαθητής κουράζεται, για να τονώσει το ενδειαφέρον του και μόνο…
Το σοφότερο όλων το έγραψε ο Διόνυσος: ‘‘το βασικότερο είναι να μην κουραστεί ο μαθητής’’. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο είμαι κατά των μεθόδων εκμάθησης οι οποίες περιλαμβάνουν ατελείωτες ώρες θεωρίας, τεχνικής και άσκησης. Επειδή η μουσική (και όχι μόνο - αυτό αφορά κι άλλα πράγματα) είναι πάνω απ’ όλα μεράκι.
Δεν υποτιμώ τη θεωρία ή την άσκηση, ή την εκμάθηση π.χ. των δρόμων, νομίζω όμως πως παράλληλα ο ‘‘μαθητής’’ πρέπει να μαθαίνει και τραγούδια από την πρώτη στιγμή, έστω παίζοντάς τα απλουστευμένα, ωστε να συνδιάζει την όποια γνώση με την πράξη, μ’ αυτό δηλ. που τον οδήγησε στην ενασχόλησή του με τη μουσική. Διαφορετικά θα τα παρατήσει.
Εγω πιστευω οτι ενας καλος δασκαλος πρεπει να προσαρμοζεται αναλογα με τον μαθητη και την δυνατοτητα του στο να αφομοιωνει το μαθημα, δεν νομιζω οτι αν τον πλακωσεις στη θεωρια στην αρχη θα του αρεσει, θελει μετρο!! Συν οτι πιστευω ενα καλο μαθημα ξεκιναει με ενα ωραιο τραγουδι ολα τα αλλα θα ερθουν στην πορεια…
ποιο το νοημα να μαθει καποιος δρόμους αν δε ξερει να παιζει τραγουδια;
Μια χαρα σου δειχνει ο δασκαλος σου.
Οταν μαθεις τα τραγουδια θα σου πει οτι το τραγουδι που επαιξες ειναι ο ταδε δρομος κλπ κλπ
Σιγα σιγα…
ολα τα αλλα θα ερθουν στην πορεια…