Τι εννοούμε όταν λέμε ότι το μπουζούκι έχει ξύλινο ήχο? (αν μπορείτε να δώσετε και παραδείγματα από οργανοποιους για καθαρά εκπαιδευτικούς λόγους :)) και τι όταν λέμε έχει καλό σκάσιμο
Θα στο πω μπακάλικα.
Άκου ένα όργανο φτηνιάρικο (όχι φτηνό … έχει διαφορά). Ο ήχος του είναι “ξύλινος”. Καμία καθαρότητα και flat.
Παίξε ένα όργανο που όταν χτυπάς τις χορδές ο ήχος μέσα στο ηχείο σε “κλωτσάει” στο στομάχι. Συνήθως τέτοια όργανα έχουν και το “σκάσιμο”. Ήχο με pick (όχι flat).
1 «Μου αρέσει»
Φίλε Αλέξανδρε δεν είναι αυτό, αν κατάλαβα καλά, δεν έχει να κάνει με την ποιότητα.
“Ξύλινο” ήχο έχουν τα όργανα που υπερτερεί ας πούμε η γλυκητητα και που ακούς πιο πολύ ζεστασιά του ηχείου.
“Μεταλλικό” ήχο έχουν τα όργανα που με κάποιο τρόπο αντιλαμβάνεται κάποιος άνετα τον ήχο της χορδής με τις αρμονικές τους, χωρίς να χρωματιζεται τόσο από την επιρροή του ηχείου.
Ενδεχομένως να παίζει κάποιο ρόλο και το σεταρισμα, συνήθως τα ξύλινα έχουν ψηλά τις χορδές και τα πιο μεταλλικά, είναι χαμηλωμένα…
Προσωπικά, τα καλύτερα μπουζούκια που έχω παίξει έχουν μεταλλικό ήχο.
Το “σκάσιμο” είναι ένας αόριστος όρος, που σημαίνει για καθέναν άλλα. Συνηθως εννοούν το όργανο να είναι δυνατό, εντυπωσιακό.
Αν προσπαθήσουμε να το περιγράψουμε ομως κάπως αντικειμενικά:
Σκάσιμο έχει ένα μπουζούκι που σε χαμηλή νύξη από το δεξί χέρι έχει ένταση, διάρκεια, βάθος, στρογγυλό ήχο με αρμονικές σε όλη την έκταση της ταστιερας και όλες της τονικοτητες, και που όλα αυτά τα διατηρεί όσο και να δυναμώνει το δεξί χέρι.
4 «Μου αρέσει»
Ίσως δεν είναι σωστό θέμα να κάνω ερωτήση , αλλά θα την κάνω . Πια είναι η διαφορά του μισόμπουζουκου με τον κανονικό μπουζούκι . είναι εύκολο ένας που παίζει 4χ μπουζούκι να μάθει 4χ μισόμπουζουκο ; Στο παίξιμο δηλαδή , είναι το ίδιο ακριβώς , και η μόνη τους διαφορα είναι το σκάφος ή και το μανίκι ; Συγχωρέστε με αν είναι χαζή η ερωτηση
Χαζή δεν είναι η ερώτηση, σε λάθος θέμα όμως ναι. Χάρη στα περισσότερα, να μην πω όλα από αυτά που ρωτάς έχουν δοθεί απαντήσεις προ πολλού οπότε με μια αναζήτηση θα τα βρεις. Αν γράψεις μισομπούζουκο θα βγάλει διάφορα, λειτουργεί με λέξεις-κλειδιά οπότε θα βρεις και πολλά περισσότερα. Αυτό δεν ειναι κακό γιατί αυτά τα θέματα δεν ειναι 1 κι 1 κανουν 2. Με τα διάφορα που θα διαβάσεις και θα μάθεις και θα διαμορφώσεις μια πιο σφαιρική εικόνα και κυρίως δική σου εικόνα.
Ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις δεν σου κουνάω το δάχτυλο, τα είπα με φίλου φωνή, όχι δάσκαλου!
5 «Μου αρέσει»
Δεν νομίζω να υπάρχει αυτός ο “όρος”.
Προπολεμικό μπουζούκι … Τώρα καλύτερα…;
Δε νομίζω να υπάρχει καν το όργανο.
Χάρη, ας ξεκαθαρίσουμε μερικά βασικά. Η οικογένεια του μπουζουκιού περιλαμβάνει τέσσερα όργανα: τρίχορδο μπουζούκι, τετράχορδο μπουζούκι, τζουρά και μπαγλαμά. Ο τζουράς και ο μπαγλαμάς είναι πάντα τρίχορδοι.
Μισομπούζουκα, μπουζουκομάνες, τζουρομπαγλαμάδες κλπ. είναι διάφορα ενδιάμεσα μεγέθη που δεν έχουν τυποποιηθεί, και που πάντοτε ανήκουν σ’ ένα από τα 4 βασικά είδη ως παραλλαγές του (π.χ. η μπουζουκομάνα είναι 3χ μπουζούκι).
Μεμονωμένα έχουν φτιαχτεί και 4χ μπαγλαμάδες, όπως και 5χ μπουζούκια, αλλά κι αυτά είναι εξαιρέσεις. Ο κανόνας είναι τα 4 που είπαμε και τέρμα.
2 «Μου αρέσει»
Ναι , “επίσημα” δεν υπάρχουν , αλλά γενικά υπάρχουν .
Για αυτήν την εξαίρεση ρωταω , γενικά τελευταία , έχω δει αρκετά και επειδή μου έκαναν εντύπωση ήθελα να ρωτήσω για αυτά 
Άρα εννοείς τα πρό Μάρκου μπουζούκια (μπουζούκια μπουζούκια, όχι ταμπουράδες, εντάξει;) που πράγματι είχαν συχνά ένα αρμάτωμα με μέχρι οκτώ χορδές. Δυστυχώς δεν έχει ασχοληθεί κάποιος με μίαν έρευνα, αν υπάρχουν στοιχεία που μάλλον δεν, έρευνα που να μας φωτίσει για το πώς κουρδίζανε. Υπήρχαν βέβαια όλα αυτά που σήμερα λέμε ντουζένια, και τότε έτσι τα λέγανε, υπήρχε και το «ιταλικό » ρε λα ρε, αλλά όλα αυτά αρκούνται σε τρεις διαφορετικούς τόνους, δεν χρειάζονται τέσσερις όπως το τετράχορδο που υιοθέτησε πρώτος επαγγελματικά ο Χιώτης. Από τα ίχνη εγκοπών για τις χορδές που βλέπουμε σε επιζήσαντες προπολεμικούς καβαλάρηδες, υποθέτουμε ότι συχνά το μεσάκι είχε τρεις χορδές σε ταυτοφωνία, ίσως και η μπάσα φωνή το ίδιο, και συχνά «έπαιζαν» δύο μπουργκάνες. Όλα αυτά βέβαια, είναι υποθέσεις.
Πάντως, όπως και ο Περικλής σημειώνει, ο όρος «τρίχορδο» ή «τετράχορδο» ήταν παντελώς άγνωστος, μπουζούκια λέγονταν όλα.
2 «Μου αρέσει»
Πολύ χρήσιμες πληροφορίες 
!!!
Ναι, αλλά όπως ήδη επισημάνθηκε, υπάρχουν να τις διαβάσει όποιος ενδιαφερθεί.
1 «Μου αρέσει»
Αναφέρουν όμως κυρίως τα μήκη , κάτι που με ενδιαφέρει επίσης αλλά ότι αναφέρουν το εξηγούν με πολύ εξειδικευμένο τρόπο και δεν τα καταλαβαίνα … Τέλος πάντως , αν δεν ρωτούσα δε θα μάθαινα …
Ε τότε,
Ναι, είναι εύκολο. Για την ακρίβεια, άμα ξέρεις το ένα ξέρεις ήδη και το άλλο. Υπάρχει κάποια μικρή διαφορά στο μέγεθος, που δεν πιστεύω να επηρεάζει στο ελάχιστο. Η μόνη δυσκολία είναι να βρεις τέτοιο όργανο. Εγώ δε θυμάμαι να το 'χω δει ή ακούσει ποτέ μου.
Ωπ. μισό λεφτό. Αυτό δεν το είχα παρατηρήσει.
Όπως έχουμε γράψει (όχι εγώ δηλαδή, άλλοι που τα ξέρουν) σε διάφορες μεριές του φόρουμ, παλιά παλιά, είχε υπάρξει ένα διάστημα που όχι απλώς δεν είχε επινοηθεί το τετράχορδο μπουζούκι αλλά και το τρίχορδο δεν είχε κατασταλάξει σε συγκεκριμένη μορφή. Ανάμεσα λοιπόν σε διάφορες μορφές που δοκίμαζε, ας πούμε, μέχρι να καταλήξει έτσι όπως το ξέρουμε, υπήρχε και το μπουζούκι με τέσσερις χορδές. Προσοχή: τον ίδιο καιρό υπήρχαν και μπουζούκια με τρεις χορδές αλλά όχι όλες διπλές, μπορεί να είχαν και τριπλή μπουργάνα ή και τριπλή μεσαία, ή δύο διπλές και μία τετραπλή, ή ακόμη και 8 κλειδιά και πολλές χαρακιές στον καβαλάρη για να τις μοιράσει ο παίχτης όπως ήθελε! Τέλος, υπήρχαν και μπουζούκια με τρεις διπλές κανονικά όπως σήμερα, αλλά με 8 κλειδιά απλώς γιατί έτσι φτιάχνονταν τα σετ κλειδιών.
Πέρα από τις χορδές, τα μπουζούκια εκείνο τον καιρό ήταν σχετικά μικρότερα από σήμερα, οπότε με τα σημερινά δεδομένα θα μπορούσες να τα πεις και μισομπούζουκα.
Σ’ αυτό αναφέρεσαι;
Να σου πω την αλήθεια Χάρη, όπως σ’ έχω κόψει μέχρι τώρα, δε νομίζω ότι θα ήταν η φάση σου. Κατ’ αρχήν τέτοια όργανα είναι παμπάλαια, άρα δυσεύρετα, ακριβά (βασικά απευθύνονται σε συλλέκτες), και πιθανότατα με ανάγκη δαπανηρότατου σέρβις. Καινούργιο τέτοιου στυλ μόνο με ειδική παραγγελία, όχι σε οποιονδήποτε μάστορη αλλά μόνο σε όσους έχουν ειδικευθεί σ’ αυτό το είδος της «ιστορικής» οργανοποιίας. Σε κάθε περίπτωση, πολλά λεφτά.
Ύστερα, μετά βίας ξέρουμε πώς παίζονταν. Αυτά τα ψάχνουν όσοι έχουν προ πολλού λύσει τα προβλήματά τους με πιο στάνταρ όργανα.
Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντηση . Δεν ενδιαφέρομαι να ασχοληθώ , αλλά όπως είπα και πριν μου έχουν κινήσει το ενδιαφέρον καθώς ψάχνω στο ίντερνετ για μπουζούκια (ψάχνω για κανέναν οργανοποιο , γιατί θέλω να πάρω καινούργιο μπουζούκι αφού το δικό μου είναι από τα φτηνιαρικα) … Αυτά τα μπουζούκια τα πρωτοείδα εδώ … Μισομπούζουκα
Τότε το προπολεμικό πού κολλάει;
Αυτά είναι όντως ό,τι δηλώνει το όνομά τους: τετράχορδα σε μικρότερο μέγεθος. Πάντως για τον σωστό τρόπο να ψάξεις όργανο και να μην πάρεις γουρούνι στο σακκί, σε παραπέμπω στην άλλη πρόσφατη συζήτηση…
Ναι , ξέρω ότι δεν είναι σωστό να ψάχνω έτσι ,αλλά από την στιγμή που δε έχω την δυνατότητα να πηγαίνω συχνά στα μαγαζιά , είναι το καλύτερο που έχω να κάνω
Τα προπολεμικά και μισόμπουζουκα , είναι άλλο πράγμα ;
Ναι, δεν είδες το #15; Και το #11 που κι εμένα μου είχε διαφύγει (γράφαμε ψιλοταυτόχρονα).
Αλλά πραγματικά επιμένω στο #8:
Δεν μπορείς να μάθεις όλες τις πληροφορίες μονοκοπανιά, και τις βασικές και τις εξειδικευμένες. Εμπέδωσε πρώτα τα στάνταρ, και για τα διάφορα περίεργα και ακατάτακτα που έχουν κατά καιρούς εμφανιστεί, θα έρθει η ώρα.
1 «Μου αρέσει»