Αντιγράφω από το προφίλ του Μάνου Αχαλινωτόπουλου:
Έφυγε χτες πλήρης ημερών (99 ετών) ο σπουδαίος Παντελής Καβακόπουλος από τη Βήσσανη Ιωαννίνων, μουσικός, μουσικολόγος, ερευνητής και βαθύς γνώστης των ελληνικών μουσικών παραδόσεων. Από οικογένεια μουσικών της Ηπείρου, συγγενής του Λεωνίδα Καβάκου, με ένα βίο σχεδόν μυθιστορηματικό όταν αμούστακο παιδί έφυγε σκαστός από τα Γιάννενα από τους δικούς του για να έρθει στην Αθήνα να σπουδάσει και με θάρρος παρουσιάστηκε στην επιτροπή του Ωδείου Αθηνών και έπαιξε ένα μοιρολόι και τα μέλη της άκουγαν αποσβολωμένα…
Όπως την ήξερε ο Καβακόπουλος την παράδοση δεν την ήξερε κανένας.Πρακτικά, μαστορικά και λόγια μαζί. Τεράστιος ερευνητής. Πολυγραφότατος, ακριβής και άοκνος! Οι ηχογραφήσεις που επιμελήθηκε είναι σημεία αναφοράς και μελέτης για όλους μας. Ο κορυφαίος μελετητής και δάσκαλος της γενιάς του και όχι μόνο.
Προς ενός μηνός άκουσα αποσπάσματα από μια σπουδαία συναυλία στο Ηρώδειο που είχε επιμεληθεί με μια ορχήστρα πολυμελή με πολλά βιολιά(Κόρος,Κουκουλάρης, Κώστας Καβάκος κ.α)τσίμπαλα, σαντούρια, κλαρίνα (Β.Σούκας κ.α) και έμεινα έκπληκτος από το τόσο υψηλό αποτέλεσμα το τόσο άρτιο αλλά και με ύφος! Τον σκεφτόμουν που κανείς δεν μιλούσε για εκείνον, αυτόν τον άνθρωπο με την τόση προσφορά που όργωσε την Ελλάδα και κατέγραψε την δημοτική μουσική σωστά, με γνώση, μεράκι και αγάπη. Την κατέγραψε ως τέχνη και όχι ως στείρα λαογραφία, γιατί ήταν πρώτα από όλα καλλιτέχνης ο ίδιος και γνώριζε από μέσα τους χυμούς και τις αλήθειες της προφορικότητας. Σκεφτόμουν πόσο αλλιώτικη θα ήταν η πορεία αυτής της μουσικής αν αυτός ο άνθρωπος είχε την αναγνώριση που του έπρεπε από την πολιτεία, να οργανώσει και επιμεληθεί ζητήματα εκπαίδευσης και προβολής σε μια επιτελική θέση και να δώσει τα φώτα του…
Στο καλό μεγάλε Δάσκαλε! Ευχαριστούμε για όσα μας πρόσφερες.
Σε μια μελλοντική γενιά ελπίζω να καταλάβουμε έστω και εκτός χρόνου την ποιότητα του έργου σου και τι ακριβώς ήσουν!
