Πολύ ενδιαφέρον άρθρο Παντελή, και χαίρομαι που με πρόλαβες. 
Νομίζω ότι βάζει στην σωστή του διάσταση το φαινόμενο Μάρκος. Σε σχέση με το πως έβλεπε εκείνος τα πράγματα, αλλά και το πως τον βλέπει η συγκεκριμένη πλευρά που εκπροσωπεί το σάιτ.
Τα αποσπάσματα των απομνημονευμάτων του Μάρκου για τους Χίτες και τους Ελασίτες κάπου τα ξανασυζητήσαμε, αλλά θα ξεφύγω από το θέμα για να συμφωνήσω με το υστερόγραφο του συγγραφέα (και να το γενικεύσω για κάθε πόλη που κάνει το βιβλίο προσιτό είτε για φτηνή αγορά είτε για δανεισμό μέσω βιβλιοθηκών).
Ένας λόγος που αγαπώ την Αθήνα είναι τα υπαίθρια αυτοσχέδια παλαιο-βιβλιοπωλεία της. Δυο τρεις πάγκοι και μερικά πρόχειρα ράφια στημένα στο πεζοδρόμιο γύρω από ένα περίπτερο κρύβουν διαρκώς μικρούς θησαυρούς, προσιτούς στον καθένα. Με τιμή μόλις δυο ευρώ, η 333 σελίδων αυτοβιογραφία του Μάρκου, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα του τι μπορεί να βρει κανείς, χωρίς πολύ ψάξιμο, φτάνει ν’ αγαπάει – όχι απαραίτητα την πόλη – το καλό βιβλίο και το διάβασμα.