Να συμπεράνω ότι τελικά για το παραπάνω βασικό ερώτημα του θέματος που άνοιξα, δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα συγκεκριμένο στοιχείο?
Ενώ για το δεύτερο θέμα, το πότε δηλαδή ο Χιώτης κατέληξε στο κούρδισμα του τετράχορδου (όπως το γνωρίζουμε σήμερα), ότι αυτό δεν έγινε στιγμιαία αλλά κατέληξε γύρω στο 1959-1960 όπου το χρησιμοποίησε στη δισκογραφία, μετά από διάφορους πειραματισμούς την πενταετία 1955-1960?
Κάποια αναφορά, η οποία όμως κινείται στη σφαίρα της φαντασίας υπάρχει εδώ:
http://www.rebetiko.gr/biographies/chiotis/chiotis.asp
Αντιγράφω απο το βιβλίο “Οκτώ λαικά πορτραίτα”, του Γιώργου Αλτή (σολίστα του κουαρτέτου “Ραστ”)
σελ. 244
…Το 1956-'57 μετέτρεψε το τρίχορδο μπουζούκι σε τετράχορδο, σε συνεργασία με τον οργανοποιό Παναγή και πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας. Η αλλαγή αυτή τάραξε τα νερά. Τα πρώτα τετράχορδα που πειραματίστηκε ο Μανώλης Χιώτης με το κούρδισμα ρε-λα-φα-ντο, είχαν το ιδιο μήκος με τα τρίχορδα αλλα φαρδύτερη ταστιέρα. Επειδή η φα χορδή τεντωνότατε πολύ, έσπαγε εύκολα. Ο Ζοζέφ τότε σκέφτηκε να μικρύνει την κλίμακα της ταστιέρας για να μειώσει την πίεση της χορδής φα. Ετσι, έφτασε η κλίμακα στους 67 πόντους. Σύμφωνα με κάποιους παλαιότερους, το πρώτο κούρδισμα που έκανε ο Χιώτης στο τετράχορδο ήταν μι-σι-σολ-ρε, αλλα με προτροπή του Χάρη Λεμονόπουλου το κούρδισε όπως το ξέρουμε σήμερα. Τα παλιότερα τετράχορδα-μαντόλες που υπήρχαν, τα κούρδιζαν ρε-λα ρε-λα…
Εχει γραφεί από παλιό μέλος του forum που αποχώρησε.
Γιαυτό σας λέω:
ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΤΟ FORUM.
ΟΙ ΑΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.