Φίλε ΡΕΜΑ ναι είναι διαπραγματεύσιμο,γι αυτό είπα και πιο πάνω “αν το θες”.Προσωπικά εγώ δεν θα το λούστραρα,γιατί και τι λούστρο συμμετέχει,στην τελική απόδοση του ήχου.Πρέπει να έχεις μεγάλη εμπειρία,ώστε να το συνυπολογίσεις όλο αυτό,ώστε να έχεις αξιοπρεπές αποτέλεσμα.Άλλωστε τόσα ούτια,τόσα χρόνια,τι έπαθαν;Αν όμως μου έλεγες για κάποιον εμποτισμό ας πούμε,εκεί δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω.Αν παρ όλα αυτά θες οπωσδήποτε να το βερνικάρης, εδώ θα βρεις πληροφορίες για αναλογίες. Για το υπόστρωμα ο φίλος ΤΑΣΟΣ τα είπε μια χαρά.Βάζουμε την λεπτόκοκκη ελαφρόπετρα σε ένα τουλουπάνι, και με τις πρώτες μπαλλιές “ακουμπάμε” το τουλουπάνι πάνω στην επιφάνεια, και αυτό αφήνει την απαιτούμενη σκόνη που χρειαζόμαστε. Για κάποιον ερασιτέχνη όμως,που δεν θέλει να μπει στην διαδικασία ψαξίματος ελαφρόπετρας,το κοκαλάκι της σουπιάς,(ξερό) είναι μια χαρά.Ακόμα και χωρίς προεργασία , ένα μείγμα γομαλάκας οινοπνεύματος 1:1 είναι αρκετά καλό για να γεμίσης. Θέλει όμως επιδεξιότητα.Για το ασπράδι του αυγού,(πρωτεΐνη αυγού) εδώ στην ΕΛΛΑΔΑ δεν το δουλεύουμε κατά παράδοση.Το χρησιμοποιούμε για την επικόλληση του χρυσού στις εικόνες,(γεμίζουμε ένα μπουκάλι με ασπράδια,το κλείνουμε ερμητικά,και το αφήνουμε σε δυνατό ήλιο για 1-1,5 μήνα.Γίνεται εξαιρετική κόλλα για αυτή την δουλειά).Η μητέρα σου θα ξέρει σχετικά.Χρησιμοποιούμε όμως πρωτεΐνη γάλακτος στα χρώματα,την καζεΐνη.Βέβαια υπόστρωμα καζεΐνης και από επάνω γομαλάκα,δεν έχω δουλέψει,ούτε έχω ακούσει και τίποτα.Πάντως όποια απόφαση κι αν πάρεις οπωσδήποτε θα πειραματιστής επάνω σε κάποιο ξύλο,κατά προτίμηση παρεμφερές με το καπάκι του οργάνου,π.χ. κάποιο πεύκο,έλατο κ.λ.π. Καλή επιτυχία.