Γράφω περισότερο φοβούμενος μηπως τελειώσει το θέμα με αυτή τη φράση. Προσωπικά, δεν κρύβω κανένα σκύλο μέσα μου και ελπίζω πως οι πιο πολλοί σ΄αυτό το φόρουμ ταυτίζονται με την άποψή μου αυτή. Με κάλυψε η άποψη του παραπάνω γράφοντα, Αλκιβιάδη. Δεν είναι δυνατόν, λίγο παραδίπλα να συζητάμε οι ίδιοι άνθρωποι για το αν οι νέοι σήμερα βρίσκονται κοντά στην παράδοση και απο την άλλη με μια μικρή έστω δόση νοσταλγίας (αν διέκρινα καλά) να αναφερόμαστε στα σκυλάδικα και να δηλώνουμε και ολίγον σκύλοι.
Ακουσα με προσοχή όλες τίς απόψεις τών φίλων .Μου φαίνεται πώς οι περισότεροι δέν έχουν επισκευτεί τέτοια μαγαζιά .Τό μόνο που δεν άκουσα είναι να αποκαλούν σκύλους τον Τσιτσάνη ,Παπαιωάννου ,Ζαμπέτα …και τόσους άλλους.Γιατί σε τέτοια μαγαζιά δούλευαν και παρ όλες τις άσχημες συνθήκες …πιάτα…ήχος…δημιουργούσαν μια μυσταγωγία .και βέβαια κακοποίηση μπορεί νά γίνει παντού ,τό επιπεδο τώ περισότερων μουσικών μόνο χαμηλό δέν είταν …Προσωπικά εγώ και πάρα πολλοί συνάδελφοι απο άλλα μαγαζια μόλις τελειώναμε στη θεσσαλονικη πάντα πηγαίνανε να ακούσουμε τη μπέλου τον περπινιάδη τον Μανωλάκη τον Νάκο την κατερίνα Κάρολ και άλλους αξιόλογους .Τήν ποιότητα την κου βαλάει ο καθένας μέσα του και δεν έχει να κάνει με χώρους …Ας ψαχτούμε επί τέλους γιατί κάποιοι σπουδαίοι καλιτέχνες στο τέλος ήταν στά αζήτητα και ποιός ήταν ο ρόλος των εντέχνων συνθετών ,τραγουδιστών,δημοσιογράφων με πολλά εισαγωγικά στην απαξίωση όλων αυτών …
Ο Τρίχορδος πιο πάνω έκανε ολίγη πλάκα, εγώ τουλάχιστον έτσι το κατάλαβα.
Αν κάνω λάθως και τελικά το εννοεί, τότε πρέπει να μασουλάμε που και που βοδινά κόκαλα.
:019:
Απο κεί και πέρα, ουδείς είναι σε θέση να υποδείξει σε τρίτους τι είναι καλό ή κακό, κομψό ή άκομψο. Πολύ δε περισσότερο, ορμώμενος από παγιωμένες προσωπικές απόψεις περί του ποιοτικού ή του φτηνιάρικου να καλεί τους άλλους να ξανασκεφτούν και να αναθεωρήσουν τα γούστα τους για να μοιάζουν με τα δικά του. Ετσι δεν είναι;
η αισθητική και η αντίληψη για τα πράγματα του καθένα μας είναι θέμα προσωπικό.παρασυρόμαστε μερικές φορές υποθέτοντας πως μοιάζουμε σε όλα.δεν μπορεί να ισχύει αυτό…και δεν πειράζει βεβαια.
όταν δεν αποδέχεσαι έναν χαρακτηρισμό δηλώνεις απλά την άρνησή σου να συμπεριληφθείς στην '‘ομάδα’'τη συγκεκριμένη.αυτό μάλλον έκανε ο δημήτρης…ο τρίχορδος μπορεί να έκανε πλάκα μπορεί και όχι,με πλάκα ή χωρίς, είπε την άποψή του.
έχω φιλενάδα που είναι μουσικός(αγαπά τη κλασσική μουσική,είναι και σε χορωδία…και στο χορευτικό)πως γλεντά?εκτός απο τα γλέντια με παραδοσιακά που πραγματικά τα αγαπά!σε μπουζούκια να το πω?δεν ξερω και πως να τα πω!δεν τα θεωρώ μπουζούκια τα ''μπουζουκσίδικα ''της λάρισας).πως γίνεται και με τέτοια μουσική παιδεία γουστάρει και διασκεδάζει με ντιχτιρντά ντιχτιρντό(γιατί για τέτοια μαγαζιά μιλάμε) είναι απορίας άξιο!
αννα , το “μπραβο” , για την δικια σου , την παω με 1000 !!!:109::109:
και να της το πεις === μειντ ιν πελαγια , ταραφανταν …:088:
( οσο για σενα , σχετικα με το πως γινεται αυτο , κανε μονο τον σταυρο σου , αρκει … ):112:
Υ.Σ.μαλλον ειναι η απολυτη μεταπηδηση , απο το “Αξιον Εστι” , στο “Αποριας Αξιον” !!!
Γεια σας,
Όταν μιλάμε για το “σκυλάδικα”, μήπως εννούμε δύο παρεμφερή πράγματα, από την μια ένας συγκεκριμένος χώρος με την ανάλογη αισθητική, και από την άλλη ένα μουσικό είδος; Όσον αφορά το είδος έχω την εντύπωση ότι το τι εστί “σκυλάδικο” είναι λίγο in the eyes of the beholder που λένε οι Άγγλοι. Δηλαδή, σκυλάδικο είναι ό, τι θεωρεί ο καθένας υποδεέστερο, μην ποιοτικό, μη “σοβαρό” κ.τ.λ. Με αυτή τη λογική, τραγουδιστές όπως ο Πλούταρχος ή ο Βέρτης είναι και αυτοί “σκυλάδες”, παρόλο που εμφανίζονται σε, ας τα πούμε, αξιοπρεπή μαγαζιά. “Σκυλάδικο” γίνεται έτσι κάτι αρκετά σχετικό. Το λέω γιατί μου φαίνεται πως τέτοιες αξιολογήσεις πολλές φορές αλλάζουν με το χρόνο…τραγούδια που κάποτε θεωρούνταν “ήχος της Ομόνοιας” ή “σκυλάδικα” έγιναν στη σημερινή εποχή “κλασσικά” , και τα λένε και οι “έντεχνοι” (“Ερωτά μου αγιάτρευτε” κ.α.). Για μένα το πρόβλημα με ταμπέλες όπως “σκυλάδικο” και “σκυλάδικα τραγούδια” (όταν χρησιμοποιούνται αδιάκριτα), είναι ότι μερικές φορές δεν έχουν τόση σχέση με τη μουσική (μελωδία, στίχος, φωνητικά προσόντα) αλλά σχετίζονται με άλλους παράγοντες, που είναι πιο πολύ κοινωνικοί. Τα γούστα μας δείχνουν ποιοι είμαστε, και ποιος θέλει να ταυτιστεί με ένα χαμηλό είδος μουσικής; Εγώ προσωπικά ακούω ευχάριστα τραγούδια που τουλάχιστο κάποια εποχή είχαν το στίγμα του μην ποιοτικού, π.χ. τα λαϊκα της δεκαετίας του 80 (Διονυσίου κ.α.), ενώ πρεπεί να ομολογήσω ότι μερικά έντεχνα μου φαίνονται και βαρετά και βαρύγδοπα…κάτι που για μερικούς μάλλον σημαίνει ότι δεν είμαι και πολύ σοβαρός άνθρωπος!
Εύα
κι εγώ τη πάω με 1000 pelagia,γι αυτό και κάθησα πρώτο τραπέζι πίστα πρίν 5-6?χρόνια?στα γενέθλιά της σε '‘τέτοιο’'μαγαζί!με πιάσανε είναι η αλήθεια λίγο στον ύπνο(είχα μεσα΄νυχτα απο νυχτερινή διασκέδαση στη λαρισα).τώρα άν το ‘‘ξανακάνει’’?προς το παρόν (τα τελευταία χρόνια)τη γλύτωσα:)
Εγώ μετά από έξοδο σε επαρχιακό σκυλάδικο!
και μια σημαντικη απο μερους μου παραλειψη - αναφορα …
η μονιμη πελατεια αυτων των μαγαζιων , ηταν οι εργολαβοι οικοδομων ,
με ολη την συνοδεια τους - το επαγγελμα βρισκονταν εκεινα τα χρονια ,
σε φοβερη ανθιση - οποτε και το χρημα αφθονο στις τσεπες και εκαναν
“καταστασεις” πολλων χιλιαδων δραχμων !!! ( τα πρωτα τραπεζια παντα δικα τους )!!!
επισης και οι πρατηριουχοι καυσιμων , κατειχαν περιοπτη θεση στο σκηνικο …
ακολουθουσαν οι απλοι μεροκαματιαρηδες , που ξεδιναν τον καημο τους
και την ευρισκαν με τα ασματα …
τελος το “αφαν γκατε” , γιατροι, δικηγοροι, μηχανικοι, αρχιτεκτονες
(εαν δεν ηταν παρεα με τους εργολαβους , οι δυο τελευταιοι), εφταναν
συνηθως μετα απο καπου αλλου , αλλοι γιατι γουσταρανε το σκηνικο και
τα τραγουδια κι αλλοι για να κανουν το χαβαλε τους …
:106:…τι να πω κι εγώ ρε παιδιά, που η αδελφή μου, παντρεμένη γυναίκα με 3 παιδιά, δουλεύει εδώ και 10 χρόνια σε σκυλάδικο!
Κυριολεκτικά βέβαια:)Πωλήσεις σκύλων, εκπαίδευση, φιλοξενία:019:
Καλός ο χαβαλές και η πλάκα παιδιά αλλά νομίζω ότι ήταν μιά ευκαιρία ανάδειξης κάποιων ζητημάτων που έχουν νά κάνουν με την πορεία του λαικού τραγουδιού και και το ρόλο που έπαιξαν οι διάφοροι χώροι αυτού του είδους καθώς και η ευκολία κάποιων με χαρακτηρισμούς να εξαπολύουν λίβελους κατά προσώπων και πραγμάτων και μετά οι ίδιοι να παρουσιάζονται ξαφνικά τιμιτές και υπερασπιστές του λαικου τραγουδιού’ ευτυχώς έχουμε μνήμη .και επειδή μ αρέσει να λεω και ονόματα άς θυμηθούν κάποιοι μαγαλίτεροι φίλοι τι είχαν γράψει τα Νέα και ο Γιώργος Λιάνης για τη συναυλία Αγγελόπουλου στό λυκαβητό .Κι ακόμα τί θύελες προκάλεσε η κυκλοφορία της εκδίκησης της γυφτιάς …,…
προσωπικα κ.Ραζη , ταχθηκα υπερ των “σκυλαδικων” , ειναι μορφη ζωης
που περασα , εζησα , αγαπησα και περα απο καθε “ηθικη” , δεν ντρεπομαι
να πω ευθαρσως οτι και σημερα “αν υπηρχαν εκεινα τα μαγαζια” ,
θα ημουν φαν τους …
και στο φιναλε “κανενας , ποτε , δεν πρεπει να χλευαζει τιποτα και κανεναν” !!!
παντα εχει ο καιρος γυρισματα …
Μουσική εκπαίδευση; Δεν θα φτιάξουν ορχήστρα; Ο δικός μου ο Κώτσος έπιανε τις νότες σε επίπεδο σχεδόν ημιτονίου! (όχι, ασυγκέραστα δεν είχε μάθει να τραγουδάει).
Μάλλον ανήκω στους “μεγαλύτερους”, γιατί θυμάμαι και τα δύο!;-). Έχω ακόμα τα τεύχη του περιοδικού “Ντέφι” (που οργάνωσε την συναυλία), όπου αντιμετωπίζουν την κριτική των διάφορων δημοσιογράφων. Για να μάθουν και “οι νεότεροι” παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα από το άρθρο του Λιάνη:
“Πώς και από πού ξέφυτρωσαν οι νέοι πάτρωνες του λαϊκού μας τραγουδιού; Αυτοί ντε, που βαράνε τα ντέφια στους Λυκαβηττούς και χορεύει τσιφτε-τέλι συμπάσα η Ελλάδα, αυτοί που μας στέψανε τον αρχίγυφτο Μανόλη Αγγελόπουλο σαν βασιλιάς της τωρινής πρωτοπορίας στο τραγούδι…”
Και εδώ ένα απόσπασμα από την απάντηση της σύνταξης του “Ντέφι”:
“Ο αρχίγυφτος Μανόλης Αγγελόπουλος”, Λιάνη, θα έπρεπε να ξέρεις ότι είναι τραγουδιστής μεγάλης κλάσης και ίδιου ρεπερτόριου με τον Καζαντζίδη, για τον οποίο ορθώς (αλλά ασχέτως) αγωνιζόσουνα πριν λίγους μήνες. Και για να τελειώνει αυτή η ιστορία με τους γύφτους, να μάθετε όλοι ότι οι σημαντικότεροι μουσικοί στην Ελλάδα ήταν (και είναι) γύφτοι. Οι Χαλκιάδες όλοι, οι Σουκαίοι, ο Ρούντας, ο Καραγιάννης και άλλοι αμέτρητοι, όπως και πολλοί διάσημοι σημερινοί τραγουδιστές, που δεν τους αναφέρω γιατί μερικοί είναι κομπλεξικοί και ντρέπονται-αντί να καμαρώνουν-που είναι η καταγωγή τους από γύφτους."
Όποία γνώμη και να έχει κανείς για τον Αγγελόπουλο και το ρεπερτόριό του, ήταν μεγάλη φωνή, και είμαι σίγουρη ότι και ο κουμπάρος και “καρντάσης” του ο Καζαντζίδης τον εκτιμούσε ως τραγουδιστής. Τα κάπως ρατσιστικά σχόλια που εμφανίζονται σε σχεδόν όλα τα άρθρα για την επίμαχη συναυλία, νομίζω δείχνουν τη δυσφορία που ένιωθαν οι δήθεν μορφωμένοι και “καθώς πρέπει” αστοί δημοσιογράφοι όταν “ο ήχος της Ομόνοιας” (χαρακτηρισμός που επίσης εμφανίζεται σε πολλά από τα άρθρα) ξέφυγε από τα “σκυλάδικα” και “ανέβηκε” στο Λυκαβηττό. Και αν θυμάμαι καλά, ούτε η συναυλία με τον Μητροπάνο και την Πίτσα Παπαδοπούλου άρεσε στους τωτινούς δημοσιογράφους.
Και για να δούμε για ποιο πράγμα έγινε όλη η φασαρία, ο Αγγελόπουλος να τραγουδάει στα δικά του αραβικά!
Ίσως θα έπρεπε να μνημονεύσουμε και τον Βασίλη Βασιλικό, που ήταν υπεύθυνος για την τπλεοπτική μετάδοση της συναυλίας από την ΕΡΤ (αν δεν με απατά η μνήμη!).
Όσον αφορά την “Εκδίκηση…” ήταν περίπου ο εθνικός ύμνος της νεολαίας της εποχής…παίζαμε την κασσέτα στο “φούλ” σε όλα τα φοιτητικά παρτάκια μας! Για μένα είναι ένας δίσκος ορόσημο στην ελληνική δισκογραφία, που έχει ακόμα τη φρεσκάδα του.
Εύα
Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορώ να κάνω διορθώσεις στο κείμενο-δε βρίσκω το κουμπί. Ας με συγχωρέσουν οι αντμινάτορες μου ξαναπιάνω το κείμενο και διορθώνω τα άκομψα λάθη που έκανα στη βιασύνη μου!
Μάλλον ανήκω στους “μεγαλύτερους”, γιατί θυμάμαι και τα δύο!;-). Έχω ακόμα τα τεύχη του περιοδικού “Ντέφι” (που οργάνωσε την συναυλία), όπου αντιμετωπίζουν την κριτική των διάφορων δημοσιογράφων. Για να μάθουν και “οι νεότεροι” παραθέτω ένα σχετικό απόσπασμα από το άρθρο του Λιάνη:
“Πώς και από πού ξέφυτρωσαν οι νέοι πάτρωνες του λαϊκού μας τραγουδιού; Αυτοί ντε, που βαράνε τα ντέφια στους Λυκαβηττούς και χορεύει τσιφτε-τέλι συμπάσα η Ελλάδα, αυτοί που μας στέψανε τον αρχίγυφτο Μανόλη Αγγελόπουλο σαν βασιλιάς της τωρινής πρωτοπορίας στο τραγούδι…”
Και εδώ ένα απόσπασμα από την απάντηση της σύνταξης του “Ντέφι”:
“Ο αρχίγυφτος Μανόλης Αγγελόπουλος”, Λιάνη, θα έπρεπε να ξέρεις ότι είναι τραγουδιστής μεγάλης κλάσης και ίδιου ρεπερτόριου με τον Καζαντζίδη, για τον οποίο ορθώς (αλλά ασχέτως) αγωνιζόσουνα πριν λίγους μήνες. Και για να τελειώνει αυτή η ιστορία με τους γύφτους, να μάθετε όλοι ότι οι σημαντικότεροι μουσικοί στην Ελλάδα ήταν (και είναι) γύφτοι. Οι Χαλκιάδες όλοι, οι Σουκαίοι, ο Ρούντας, ο Καραγιάννης και άλλοι αμέτρητοι, όπως και πολλοί διάσημοι σημερινοί τραγουδιστές, που δεν τους αναφέρω γιατί μερικοί είναι κομπλεξικοί και ντρέπονται-αντί να καμαρώνουν-που είναι η καταγωγή τους από γύφτους."
Όποία γνώμη και να έχει κανείς για τον Αγγελόπουλο και το ρεπερτόριό του, ήταν μεγάλη φωνή, και είμαι σίγουρη ότι και ο κουμπάρος και “καρντάσης” του ο Καζαντζίδης τον εκτιμούσε ως τραγουδιστής. Τα κάπως ρατσιστικά σχόλια που εμφανίζονται σε σχεδόν όλα τα άρθρα για την επίμαχη συναυλία, νομίζω δείχνουν τη δυσφορία που ένιωθαν οι δήθεν μορφωμένοι και “καθώς πρέπει” αστοί δημοσιογράφοι όταν “ο ήχος της Ομόνοιας” (χαρακτηρισμός που επίσης εμφανίζεται σε πολλά από τα άρθρα) ξέφυγε από τα “σκυλάδικα” και “ανέβηκε” στο Λυκαβηττό. Και αν θυμάμαι καλά, ούτε η συναυλία με τον Μητροπάνο και την Πίτσα Παπαδοπούλου άρεσε στους τωτινούς δημοσιογράφους.
Και για να δούμε για ποιο πράγμα έγινε όλη η φασαρία, ο Αγγελόπουλος να τραγουδάει στα δικά του αραβικά!
Ίσως θα έπρεπε να μνημονεύσουμε και τον Βασίλη Βασιλικό, που ήταν υπεύθυνος για την τπλεοπτική μετάδοση της συναυλίας από την ΕΡΤ (αν δεν με απατά η μνήμη!).
Όσον αφορά την “Εκδίκηση…” ήταν περίπου ο εθνικός ύμνος της νεολαίας της εποχής…παίζαμε την κασσέτα στο “φούλ” σε όλα τα φοιτητικά παρτάκια μας! Για μένα είναι ένας δίσκος ορόσημο στην ελληνική δισκογραφία, που έχει ακόμα τη φρεσκάδα του.
Εύα
Σήμερα η ΝΕΤ είχε ένα αφιέρωμα στον Σ.Καζαντζίδη .Αναμεσα στους γνωστούς και πολύ καλούς τραγουδιστές είχε και κάποιον ¨άγνωστο¨ στο πολύ κόσμο. Εκτός από κάποιους μεγαλύτερης ηλικίας και εφ΄οσον ήταν φαν των μαγαζιών για τα οποία μιλάμε. Το όνομα του Δ.Ξανθάκης ,απόφοιτος της μεγάλης των ¨σκυλάδικων ¨ σχολής. Αν ,και όσοι είδατε την εκπομπή ,νομίζω θα καταλάβατε πως ο ανθρωπος αυτός τ ρ α γ ο υ δ ο ύ σ ε και δε γαύγιζε ,και πως ένοιωθε απόλυτα αυτά που έλεγε.
Σπουδαίος λαικός τραγουδιστής και σεμνός .Έτυχε να τον γνωρίσω απο κοντά ένα βράδυ στη θεσσαλονίκη ,.ο Δημήτρης Ξανθάκης 'ηταν πάντα χαμηλών τόνων ,δεν είχε την τύχη να κάνει δισκογραφία με σπουδαία τραγούδια ,αλλά στα μαγαζιά έδειχνε τη σπουδαία του κλάση…
Λάζαρε, Μπάμπη, ο Ξανθάκης είναι όντως άξιος λαϊκός τραγουδιστής…τον βρήκα στο youtube και παρόλο που είναι μια ερασιτεχνική βιντεοσκόπηση “βγαίνει” ωραία η φωνή του:
Και ένα τραγούδι αφιερωμένο στον Καζαντζίδη:
Εύα
Κάποια στιγμή θα σας μιλήσω και για τον Σωτήρη Γεωργίου
Ειλικρινα εχω μπερδευτει με την συζητηση για τα “σκυλαδικα”.
Ακουσα την εκπομπη - αφιερωμα στον Καζαντζιδη και εντυπωσιαστηκα απο τον Δ.Ξανθακη , που ομολογω οτι δεν ηξερα, και διερωτηθηκα , οπως και αλλοι, ποιος ειναι αυτος που ερμηνευει τα τραγουδια τοσο αξιοπρεπα και πειστικα. Ειναι οντως ενας πολυ καλος τραγουδιστης-ερμηνευτης και ποτε δεν θα τον κατετασα στην κατηγορια των ονομαζομενων “σκυλαδων” , ουτε βεβαια ποτε και τον μεγαλο Αγγελοπουλο.
Τι σχεση αλλωστε μπορει να εχει το λαικο τραγουδι και οι λαικοι τραγουδιστες με το σκυλαδικο ?
Μηπως τελικα η εννοια “σκυλαδικο” ειναι θεμα υποκειμενικης αποψης που σχετιζεται περισσοτερο με την ποιοτητα και την ερμηνεια των τραγουδιστων [ και τις τυχον κραυγες καποιων απ αυτους] και λιγοτερο με τα τραγουδια και τον χωρο ? Τι κανει τελικα το σκυλαδικο? Το τραγουδι ? Ο χωρος ? Ο ερμηνευτης-ερμηνευτρια ? Ο ακροατης-θαμωνας ? Η ερωτηση δεν ειναι ρητορικη.
Παντως πιστευω οτι ο στιχος των τραγουδιων παιζει σιγουρα καποιο ρολο στην καταταξη.
Μηπως αραγε τα συγχρονα καψουρικα μονοτονα νιαουρισματα , στις μεγαλες σκηνες, ειναι τα πραγματικα “σκυλαδικα” …η πιο σωστα “γαταδικα” ?