Για όποιον ενδιαφέρεται http://www.zougla.gr/news.php?id=20232
Οι παλιοί ξέρουν πως είναι το επιφώνημα του Μάρκου, όταν κλήθηκε να “χαιρετήσει” το κοινό στο θέατρο Κεντρικόν, το 1949. Αποκομένος τους τελευταίους 6 μήνες από το Ιντερνέτ, και φυσικά πολυάσχολος όπως είπε η Ελένη, επιστρέφω με όσο χρόνο μπορώ να διαθέσω.
Φυσικά και όλες οι απόψεις (θετικές ή αρνητικές) είναι ευπρόσδεκτες. Αρκεί φυσικά να αφορούν “πραγματικά περιστατικά”, κι όχι ερμηνείες υποκειμενικές γιά τις προθέσεις του δημιουργού, πόσο μάλλον όταν το έργο δεν αντιμετωπίζεται ολοκληρωμένο.
Τα στοιχεία της εκπομπής λοιπόν είναι τα εξής:
Τίτλος: ΟΝΕΙΡΟΥ ΕΛΛΑΣ (ήταν και ο τίτλος της “παράστασης” στο μικρό Διογένη, πριν από 15 χρόνια (υπάρχει και δίσκος).
Το συγκρότημα με τον τίτλο “Το Καφέ Αμάν του Φέρρη” ιδρύθηκε πριν από 8 χρόνια, στ’ Αστέρια της Γλυφάδας. Συνεργάστηκε από τότε και επανειλημμένα με πάρα πολλούς καλλιτέχνες (π.χ. Χρυσούλα Χριστοπούλου, Σωτηρία Λεονάρδου, Θεοδοσία Στίγκα, Θοδωρή Παπαδόπουλο κ.λ. κ.λ.) καθώς και σε παράλληλες δουλειές με ακόμα περισσότερους (Μανώλης Καραντίνης, Σπύρος Λιώσης, Γιώργος Ξηντάρης, Κυριάκος Γκουβέντας, Νίκος Φιλιππίδης κ.λ. κ.λ.)
Στην εκπομπή το “Καφέ-Αμάν” εμφανίζεται σε πολλά και διαφορετικά σχήματα, από κιθάρα-φωνή ΜΟΝΟ (Ήσουνα ξυπόλητη) ίσαμε και 20 άτομα BIG BAND. Τραγουδούν 10 διαφορετικοί τραγουδιστές, κι ανάμεσά τους ο Γρηγόρης Μανινάκης μας έκανε την τιμή να μας χαρίσει την πρώτη εν Ελλάδι εμφάνισή του, και τον ευχαριστούμε μ’ όλη μας την καρδιά. Τα ονόματα μουσικών και τραγουδιστών θα τα βρείτε όλα στους Τίτλους Τέλους της εκπομπής, αλλά θα σταθώ στη φιλοξενεία του Γιάννη Μωραϊτη, που εμφανίζεται και τώρα μαζί μας στ’ “Αστέρια”, και την αποκάλυψη δύο νέων 18χρονων αστεριών, της Λευκοθέας Φιλιππίδη (17,5 γιά την ακρίβεια) και του Σωτήρη Σοφιά (18,5 γιά την ακρίβεια).
Οι φετεινές εκπομπές είναι 30 τον αριθμό, ωριαίες, και αποτελούνται από δύο κύκλους: Μιά περιπλάνηση στις πηγές τη γέννηση και την ανάπτυξη του ρεμπέτικου τραγουδιού, με ιστορικές, κοινωνιολογικές, λογοτεχνικές, ακόμα και ανεκδοτολογικές προεκτάσεις. Και μιά σειρά αφιερώματα: Μάρκος, Τσιτσάνης, Παπάζογλου, Σκαρβέλης, Τούντας, Περιστέρης, Χατζηχρήστος κ.λ. κ.λ.
Γιά το θέμα της ενορχήστρωσης και των εκτελέσεων:
Φυσικά και δεν κάνομε μουσειακή αναπαράσταση.
Και φυσικά δεν αναπαράγομε την ενορχηστρωτική λιτότητα των πρώτων εκτελέσεων, παρά μόνο όταν υπάρχει λόγος.
Φυσικά και δεν εντασσόμαστε στην κακομοιριά κάποιων σύγχρονων κομπανιών.
Φυσικά και αξιοποιούμε την ελευθερία του σύγχρονου δημιουργού, να ενορχηστρώνει και να διασκευάζει κατά το δοκούν τα πρωτότυπα έργα.
Με δυό λόγια: Απόψεις (ή και κριτικές) αποσπασματικές που είναι δέσμιες δογμάτων, δε με απασχολούν.
Αντίθετα, το “μ’ άρεσε” ή “δε μ’ άρεσε”, με προβληματίζει πολύ, γιατί αν δεν κατάφερα να σπάσω τις προκαταλήψεις και να μεταδώσω τη συγκίνηση που εγώ νιώθω, πρέπει να είναι δικό μου το λαθος. Ή η ανεπάρκεια. Ή ακόμα, να είμαι ένα βήμα πέρα από τις αντοχές μας. Άλλωστε, μην το ξεχνάτε, είμαι και εικονοκλάστης.
Φιλάκια
Φέρρης (Α.Ε.Κ.Δ.)
Άρτι Επανακάμψας Και Δριμύτερος
Εγω ηθελα να πω πως τετοια εκπομπη ειναι ευτύχημα για την ελληνική τηλεόραση. Μεσα στην σαπίλα και τo αίσχος το ίδιο, αυτα τα εγχειρήματα πρέπει να τα στηρίζουμε και να τα επιδοκιμάζουμε, ασχέτως αν μας ικανόποιουν η οχι σε βαθμό που θέλουμε εμείς. Την Ονειρού Ελλάς την βλέπω κάθε Κυριακή. Προσωπικά βρίσκω πολύ ενδιαφέρων τις “διαλέξεις” του κ Φέρρη και του Ηλία Λογοθέτη.
Σε τέτοιες απόψεις, σε συνδυασμό με την ηλικία σου, ένα “Μπράβο” είναι λίγο.
Αρχικό μύνημα από Κώστας Φέρρης>>
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΜΑΓΚΕΣ
Γειά σου ΔΑΣΚΑΛΕ
η προσωπικη μου αποψη και το τονιζω η προσωπικη μου ειναι γιατι να πρεπει να μοντερνοποιουμε συνεχως την παραδοση και μαλιστα εκεινη του ρεμπετικου και να μην δινεται μια πιο ρεαλιστικη αποψη εκεινης της εποχης και των τραγουδιων της.Δεν ειπαμε να γινει ντοκυμαντερ αλλα ας κραταμε καλυτερα την παραδοση στα αρχικα αναλλοιωτα χαρακτηριστικα της.
Οποια δουλεια γινεται και μονο οτι προβαλει εκεινης της εποχης τα τραγουδια ειναι αξιεπαινη απλα εμενα με αφηνει ασυγκινητο διοτι δεν προβαλλεται οπως θα επρεπε.Της λειπει ο ρεαλισμος και δινει μια ωραιοποιηση σε κατι που εχει βγει μεσα απο τις δυσμενεις συνθηκες ζωης εκεινης της εποχης.
Φίλε Δημητρη έχεις μεγάλο δικιο σ αυτα που λες αλλα το θεμα στην συγκεκριμένη περιπτωση επιτρεψε μου να σου τονίσω οτι είναι λίγο πιο περίπλοκο. Θυμηθηκα κι αυτο που λενε οι παλιοι : “Tου χαρισαν τον γαιδαρο και τον κοιταει στα δοντια…” Μαλλον θα πρεπει να λεμε και ευχαριστω που υπάρχουν τετοιες εκπομπες ,οπως κι αν είναι, μεσα σ αυτο το μπουρδελο που λεγεται Τηλεόραση! Είμαι σίγουρος πως αν ήταν 100% στα χέρια του Φερρη -και σε κάποιους άλλους ακομα που έχουν ζήλο και αγάπη- θα ήταν κάπως αλλίως τα πράγματα, πιο στα μέτρα μας ας πούμε. Η συγκεκριμένη εκπομπη συνδιάζει 4 πράγματα: μουσική,λαογραφία,θεατρικη πρόζα,ιστορία. Σαφέστατα ο τρόπος που εκτίθεται ολο το σκηνικό στο γυαλί ειναι καπως πιό “μοντερνος” και όχι τοσο αντιπροσωπευτικος οσο θα έπρεπε με την εποχή που παρουσιάζει. Αλλά είναι ένας ΄Δούρειος Ιππος μεσα στην Τροια" και έχει ένα σκοπό ιερό που όχι μονο τα μέσα αγίαζει αλλα ακόμα και “τα ηλεκτρόνια του καθοδικού σωλήνα”. Τα καλύτερα έρχονται φιλε Δημητρη…
"Kali mera sas,
ich suche seit längerer Zeit die CD Rembetiko von Kostas Ferris (2004) mit dt. Untertiteln.
Sie gaben mir mit “victorymedia” usw. eine Internetseite. Auch dort schaffe ich es nicht, eine CD über den Warenkorb zu bestellen.
Ist die CD vielleicht vergriffen?
Vielen Dank im voraus.
mit freundlichen Grüßen…"
Αυτό το μαιλ το έλαβα πριν λίγο. Ποιός είναι; Γιατί ρωτά εμένα άραγε;
Με ρωτάει ο κύριος, αν υπάρχει το Σιντι (εννοει ντιβιντι) του Φέρρη ή έχει εξαντληθεί.
Από που μπορεί να το παραγείλει με Γερμανικούς υπότιτλους.
Κώστα Φέρρη, από που;
Βλέπεις, για σένα δουλεύουμε:)
Κε Φέρρη
-Δεν θεωρώ πως είναι μουσειακή αναπαράσταση όταν η μουσική παίζεται από λίγους αντί για πολλούς. Δηλαδή π.χ. οι Μιλάνοι που παίζαν 3 άτομα κομπανία παίζανε “μουσειακά”? Κατά την ταπεινή μου γνώμη, όταν παίζει ένας μπουζουξής, έχει την ελευθερία να παίξει το κομμάτι με την δική του δεξιοτεχνία και ύφος, χωρίς να πρέπει να “πατήσει” πάνω στους άλλους. Μόλις μπει ο δεύτερος, το σκεπτικό αλλάζει, πρέπει να υπάρχει συνεργασία. Όταν 6 μπουζουκοτζουράδες πρέπει να παίξουν ταυτόχρονα, ε, υπάρχει περιορισμός.
-Λιτότητα δεν συνεπάγεται αισθητικά ούτε έλλειψη ομορφιάς, ούτε δεξιοτεχνίας, ούτε ισούται με μουσειακή αναπαράσταση.
-Τα περί κακομοιριάς σύγχρονων κομπανιών… Ευτυχώς που υπάρχουν κι αυτές, οι… κακόμοιρες. Οι συχνές μας βόλτες στα ρεμπετοστέκια αποδεικνύουν πως υπάρχουν εξαιρετικές κομπανίες, με φοβερούς μουσικούς, σχηματάκια διαμάντια, ντουέτα, τριο, κουαρτέτα, τα οποία σκίζουν, παίζουν τα κομμάτια καταπληκτικά.
-όπως λέμε ότι ο Μάρκος π.χ. δεν είπε καλά τον Αντώνη το βαρκάρη και τον είπε καλύτερα ο Στελλάκης (είπα π.χ.) έτσι λέμε και για κάποια σύγχρονη εκτέλεση ότι μας αρέσει ή δεν μας αρέσει…
«Φυσικά και δεν εντασσόμαστε στην κακομοιριά κάποιων σύγχρονων κομπανιών»
Μεχρι εκεινη την στιγμη τα πεπραγμενα του κυριου Φερρη(κ Φ) εχουν μια αξιολογη θεση στον βαλτο της ελληνικης τηλεορασης δινοντας μας την ευκαιρια να γνωρισουμε αγνωστους και ενδιαφεροντες καλλιτεχνες και να θυμηθουμε γνωστα αλλα και να ανακαλυψουμε αγνωστα τραγουδια.Βεβαια πολλοι θα θελαμε να ηταν και καπως αλλοιως τα πραγματα πιο κοντα ισως στην πραγματικηοτητα και την ιστορια.Ηκριτικη που ισως θα μπορουσαμε να κανουμε θα ειχε την ηπιοτητα της γενικοτερης προσπαθειας και θα συγχωρουσε τις τυχον υπερβολες.
Αλλα απο την στιγμη που η εκπομπη παρουσιαστηκε και στο Alter στην επομπη του κυριου Ακη Παυλοπουλου και σε συνδιασμο με την τοποθετηση του κ Φ”μιζερες κομπανιες”πηρα το θαρρος να πω και εγω την γνωμη μου.
Μερικες φορες αναρρωτιεμαι γιατι αξιοι δημιουργοι αναγνωρισμενοι,να ισοπεδωνουν οι ιδιοι το εργο τους.Περα απο τα αρνητικα η θετικα σχολια για την εκπομπη δεν νομιζω πως αξιζε του κ Φ να παρουσιασει το “ονειρου Ελλας”σε μια εκπομπη που ενας χαρακτηρισμος που θα της αξιζε ,κατα την γνωμη μου, ειναι “καταντια Ελλας”.οπου καθε Κυριακη παρουσιαζονται οι συμετοχες του X Factor και συναφων διαγωνισμων η (ΔΥΣΤΥΧΩΣ) με την αγωνια ζωγραφισμενη στα προσωπα ,παλαιοι τραγουδιστες-τριες στην προσπαθεια τους να μην ξεχαστουν;Να μην μιλησουμε και για το χορευτικο στην αρχη της εκπομπης……Οταν μιλαμε για υποβαθμιση της ελληνικης τηλεορασης αυτη η εκπομπη δεν συμπεριλαμβανεται;
Οσον αφορα το “μιζερες κομπανιες”θα ηθελα να πω πως πριν απο τις εκπομπες και τις ταινιες αυτες που προβαλαν το ρεμπετικο τραγουδι,μεταξυ αυτων και του κ Φ,ηταν αυτες που κρατησαν ζεστο το “ονειρο”.Ηταν αυτες που το μετεφεραν με τα οποια αρνητικα μεσα από τον συμφερτο των ψευτομαγκικων ζειμπεκικων και των ευρωτσιφτετελιων.Ειναι ακομα και σημερα αυτές και μιλαμε παντοτε για τις κομπανιες που ασχολουνται με αυτό το ειδος μουσικης, που μεσα από την οικονομικη δυσχερεια των μελων τους προβληματιζονται για το αν πρεπει. που κλπ(βλεπε παρομοια θεματα στο φορουμ) και αναγκαζονται να «εκτεθουν» ,στις ταβερνες και τις περισσοτερες φορες γιατι δεν μπορουν να κανουν αλλοιως.
Αλλωστε αν δεν ηταν «μιζερες» ,με την εννοια που μου δινει να καταλαβω η ολη συζητηση του αναλογου φορουμ,δεν θα τους πaiρνανε για δουλεια.Φανταζεστε μια κομπανια «μη μιζερη» ,10 ατομων με απαιτησεις προβολεων και σκηνοθετικης επιμελειας να ζητα δουλεια στα μαγαζια;
Άλλο αν καποιοι μπορουν να το κανουν βασιζομενοι στο οντως μεγαλο εργο τους,που τους δινει την ευχερεια να εχουν και τις αναλογες γνωριμιες……………
Κουστούμι μαύρο, γραβάτα μαύρη, πουκάμισο άσπρο (γι αντίθεση), ενισχυτές και γούφερ, ρεπερτόριο “πέντε χρόνια δικασμένος” και “κάτω στα λεμονάδικα” (μην παίξουμε κανά “άγνωστο” κι αγριευτούν τα “κορμιά”), φώτα νέον και πλαστικούρα. “Το Πάρτυ(
της ζωής σου”…
Παιρνοντας παντα σαν δεδομενο , το οτι τετοιου ειδους εκπομπη σαν του κυριου Φερρη, ειναι με απλες κουβεντες κατι το διαφορετικο μεσα στο σκουπιδαριο που λυμαινεται την ελληνικη τηλεοραση( με τις γνωστες μας εξαιρεσεις), θα περιμενα απο τον δημιουργο της να μου παρουσιασει την εποχη που αναφερει ως ειχε επακριβως-γιατι το να παρουσιασω μια παρασταση ωραιοποιημενη απλως, ειναι κατι που το βλεπω αρκετα συχνα απο ασχετα ατομα-. Και λαμβανοντας υποψιν τις γνωσεις του κυριου Φερρη , την πορεια του και τις ‘’ ακρες’’ που φανταζομαι θα διαθετει, νομιζω πως θα’πρεπε να ειναι πιστη η αντιγραφη του κλιματος της εποχης. Διοτι εμεις κουτσα στραβα, κατι ξερουμε απο τετοιο κλιμα( λεμε τωρα) αλλα ερχονται και αλλες γενιες που πρεπει να ‘‘δουνε’’ μια πιστη απεικονιση της εποχης που αναφερομαστε, γιατι οτι δεν επαναλαμβανεται ειναι σιγουρο οτι ξεχνιεται.Ολα αυτα βεβαια οπως ειπα, καταλαβαινοντας οτι εχει κανει πολυ καλη δουλεια ο κυριος Φερρης
Αγαπητέ Κώστα,
Χάρηκα ιδιαίτερα που ξαναβλέπω συμμετοχή σου στο χώρο μας, έστω και αν ξέρω ότι αυτό δεν θα συμβαίνει και πολύ συχνά. Έχεις πολλές ασχολίες και, όπως και ο ίδιος λές, επανέρχεσαι μόνο με όσο, λίγο, χρόνο μπορείς να μας διαθέσεις.
Λες ότι εκείνο που σε προβληματίζει είναι αν σε κάποιον άρεσε το έργο σου ή όχι, και αυτό σε τιμά. Αλλά δεν συμφωνείς με την υποκειμενική ερμηνεία των προθέσεων ενός δημιουργού, ιδιαίτερα όταν αυτή δεν βασίζεται σε απόψεις που αποκρυσταλλώθηκαν μόνο μετά την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του έργου. Πρώτα πρώτα, να σου επισημάνω ότι ερμηνεία άλλη από την υποκειμενική δεν υπάρχει, όταν πρόκειται για προσωπικές γνώμες. Αντικειμενική αντιμετώπιση μπορεί να υπάρξει μόνο από κάποιον τρίτο, που κρίνει και ζυγίζει τις αντικρουόμενες υποκειμενικές απόψεις δύο προηγηθέντων.
Το έργο σου περιλαμβάνει 30 ωριαίες εκπομπές. Είναι αντικειμενικά δύσκολο, ίσως αδύνατο σε αρκετούς και σε εμένα, να παρακολουθήσουμε το έργο αυτό ολόκληρο. Όπως λοιπόν και με τα «προσεχώς» των παλαιών κινηματογράφων, αναγκαζόμαστε να καταφύγουμε σε αποσπάσματα για να αποφασίσουμε αν θα παρακολουθήσουμε και το πλήρες έργο. Τα αποσπάσματα που παρακολούθησα εγώ (Πέντε Έλληνες στον Άδη, το Πειραιώτικο Ντουζένι και μία ολόκληρη εκπομπή του Νοεμβρίου) δεν με έπεισαν να παρακολουθήσω και το σύνολο των εκπομπών. Όχι γιατί δεν κατάφερες να σπάσεις προκαταλήψεις, προκατάληψη δεν έχω καμμία (εκτός από τα καβουράκια και τη γωνία λήψεως της κάμερας, γνωστά από το «Ρεμπέτικο»). Απλά, δεν ένοιωσα τη συγκίνηση που εσύ νοιώθεις. Άλλα πράγματα μου ήρθαν στο μυαλό. Δεν είναι ανεπάρκεια, έχεις αποδείξει το αντίθετο. Οι αντοχές μου βέβαια δεν είναι μεγάλες, αυτό το έχω και εγώ αποδείξει, είμαι συντηρητικός. Εικονοκλάστης όμως, σημαίνει να καταστρέφεις όσα ως τώρα μας κράταγαν δέσμιους παλαιότερων προσεγγίσεων (και των δικών μας ακόμα) και να δημιουργείς καινούργιες.
Με αφορμή την εκπομπή “ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ” και ειδικότερα το αποψινό επεισόδιο, εκφράζω και εγώ τη γνώμη μου για το δημιούργημα του κ. Φέρρη.
Ο σκοπός δεν αγιάζει πάντοτε τα μέσα. Διαφωνώ κάθετα με τη συμμετοχή στην παραπάνω εκπομπή.
Ακόμη και στην ΕΤ3 η προσέγγιση στη μουσική που λατρεύουμε δεν με συγκίνησε καθόλου.
Εκτιμώ τις προσπάθειες των μουσικών αλλά η εικονοπλασία δεν με έπεισε.
Επίσης δε θεωρώ μίζερες τις μικρές ορχήστρες ( βλέπε Τετράς κ.τ.λ.) που από αυτές γεννήθηκε, ανδρώθηκε και επιβίωσε αυτή η μουσική έως σήμερα.
Θα ήθελα να σχολιάσω την παρουσίαση του κύριου Φέρρη και της κομπανίας του στην εκμπομπή του κύριο Παυλόπουλου στο ALTER. αναρωτιέμαι αν ο κ. Φέρρης, θεωρεί προβολή του ρεμπέτικου αυτό που έγινε ή απαξίωση?? και επίσης, η αισθητική του δεν ενοχλήθηκε από τα χορευτικά που συνόδευαν τα τραγούδια??
ευτυχώς που υπάρχουν και μερικές “μίζερες κομπανίες” για να κρατούν το ρεμπέτικο και να ακούγεται στις ταβέρνες. γιατί σίγουρα το ρεμπέτικο δεν ακουγόταν σε σαλόνια με φρου-φρου και φτερά!
Βλέποντας εχθές το βράδυ την εν λόγο εκπομπή, ένοιωσα να χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια μου.
Και μόνο που δέχτηκε και καταδέχτηκε ο Κ.Φ. να εμφανιστεί αυτός και η δουλειά του, σε μία εκπομπή όπου η πληθώρα των συνήθως καλεσμένων έχει Ι.Q. φυστικιού και ο ίδιος ο παρουσιαστής ασχολείται και ενδιαφέρεται μόνο στο να πει αυτά που έχει γραμμένα στο μαραφέτι που κρατάει σαν να λέει ειδήσεις μόνο και μόνο για να βγει η εκπομπή του, με θλίβει βαθύτατα.
Όσο για τα χορευτικά, το μόνο που δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ, είναι να καταντήσουν τα ρεμπέτικα μιούζικαλ.
Και όπως λέει και ο kourtoumis (επ’ ευκαιρία να τον καλωσορίσουμε στην παρέα μας), γιατί άξιοι δημιουργοί να ισοπεδώνουν το έργο τους. Γιατί δηλαδή σε αυτό τον τόπο πρέπει πάντα να βγάζουμε μόνοι τα μάτια μας.
Είχε ανάγκη περισσότερης διαφήμισης και προβολής το έργο του Κ.Φ. από αυτή που έβγαζε η ΕΤ3; Ας δοκιμάζανε άλλο τρόπο.
Γιατί πρέπει δηλαδή σε κάθε τι που πιστεύουμε και αγαπάμε, να απογοητευόμαστε με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο.
Εκεί που συζητούσαμε τόσες μέρες στο φόρουμ για αυτή την προσπάθεια του Κ.Φ., προσπαθώντας να δεχτούμε ότι είναι κάτι καλό μέσα στη γενικότερη βρωμιά της τηλεόρασης, ήρθε το χθεσινοβράδυνο να μας απογοητεύσει.
Κρίμα!!!
Καλημέρα αδέρφια! Παρακαλώ πολύ, αν κάποιος μπορεί να το βρεί, ας ανεβάσει στο φόρουμ την εκτέλεση (η λέξη με την κυριολεκτική σημασία της) του 'Καιξή" από τη χτεσινή εκπομπή “Το πάρτυ της ζωής σου”. Θα μπορούσε να μπει σε όλα τα ηλεκτρονικά λεξικά ως επεξηγηματικό παράδειγμα στο λήμμα “κιτς”…:079:
Μονο ενας , θα σου τελειωσει δουλεια εδω μεσα !!! …:092:
ταχει ΟΛΑ , χεχε …:092:
Τι γράφουν οι εφημερίδες? Οι εκπομπές αρέσουν το κοινό?
Υπάρχουν στο youtoube και οι τελευταίες εκπομπές?
Η θέση μου είναι περίπου στη μέση των αντιπαρατιθέμενων απόψεων.
Η εμφάνιση στο ALTER, έγινε προφανώς για διαφημιστικούς λόγους, για να προβληθεί η δουλειά και να έχει ακροατήριο ο Παπαργυρόπουλος, να πληρωθούν καλά οι μουσικοί και οι λοιποί συντελεστές, όσο ανέβει η παράσταση στα “Αστέρια”. Σίγουρα το περιβάλλον του Παυλόπουλου είναι απαράδεκτο και δεν κερδίζει τίποτε συγκλονιστικό το ρεμπέτικο στην δύναμη του, όταν παρουσιάζεται στο άσχετο κοινό των “Αστεριών” ή του “πάρτυ”.
Ωστόσο, η παράσταση αυτή, θεωρητικά, μπορεί να αποτελέσει ένα ερέθισμα για τους άσχετους και κάποιοι να συγκινηθούν και να εμβαθύνουν στη μαγεία του ρεμπέτικου. Αυτό είναι αναμφίβολα κέρδος (έστω και πεζά, εμπορικά να το δεις). Δηλαδή, μέσα από την, έστω στρεβλή, διαφήμιση, μέσα από αυτή την χωλή προβολή, θα δουλέψουν κάποια μαγαζιά, κάποιοι μουσικοί θα επιβιώσουν, κάποιοι νέοι ακροατές ίσως και προσεγγίσουν το λαικό τραγούδι. Επίσης, το ότι μπαίνει σφήνα ένας Μωραίτης στα “Αστέρια”, στις σκυλούδες και τα ξέ…λα του Παυλόπουλου, παίζοντας με το μπουζούκι του, έχω την άισθηση ότι προσθέτει κάτι και ότι είναι μια πρόοδος από το σημείο 0 ή από το -200 που κινούμαστε τώρα.
Την εκπομπή δεν την είδα όλη, λίγα αποσπάσματα είδα, ο καθένας μπορεί να έχει τη άποψη του, να διαφωνεί ή να συμφωνεί. Ως παράσταση δεν την κρίνω (για τα χορευτικά, την ενδυμασία κλπ). Εξηγώ παρακάτω ωστόσο γιατί κρατώ αποστάσεις. Μουσικά θα έβαζα στις φωνές τον Γκολέ, τον Αγάθωνα, την Εμφιετζή και άλλους με δυνατές περγαμηνές. Μπουζούκια δυο (ο τρίτος μόνο αν έχει ρόλο, να κάνει ισοκρατήματα-τρέμολα όπου απαιτείται, να τραγουδάει, όχι να παίζει στη μπουργάνα, που δεν προσθέτει): Πάππος, Βλάχος, Τατασσόπουλος, ή από τους συμμετέχοντες Μωραίτης, Κουτουλάκης, Δήμας ή και ο μικρός και δυνατός Σαράντης που πέρασε λίγο. Η ορχήστρα μου αρέσει πιο λιτή, με ρόλους, με θέματα, μπουζούκι, ακκορντεόν, βιολί (με ρέγουλο). Τα ντράμς και το μπάσο, ακόμη και το τετράχορδο είναι αναγκαίο κακό (τι να κάνεις) για τα μεγάλα μαγαζιά, αλλιώς “χάνεσαι”. Ερμηνείες τις ήθελα όχι υπερβολικές, θεατρικές, μεγαλεπίβολες, επηρμένες, κουράζουν.
Η εκπομπή στη ΕΤ3 ήταν καλύτερη από την τηλεοπτική μεταφορά σίγουρα. Ωστόσο, πρέπει να γίνει σαφές (και έτσι αίρονται και οι παρεξηγήσεις) και διακριτό ότι ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΔΕΝ ΑΠΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΥΗΜΕΝΟ ΘΙΑΣΩΤΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΝΤΑΛΚΑΔΙΑΣΕΙ, ΝΑ ΦΤΙΑΧΤΕΙ, αλλά είναι ένα έργο που θα ανέβει στο κέντρο “Αστέρια” για το κοινό του Σαββατοκύριακου (χωρίς να είναι κακό). Θεωρώ ότι αν φωτίσουμε την άλλη διάσταση, μπορεί να έχει τελικά ένα κέρδος η ιστορία αυτή και το ισοζύγιο να είναι θετικό.
ΥΓ. Αν ήμαστε πολύ αυστηροί και απόλυτοι, πολλοί καλλιτέχνες που για κάποιους εδώ μέσα μπορεί να είναι επίγειοι θεοί, για άλλους είναι “για κλωτσές”. Δοκιμάστε, να δείτε τι έχει να γίνει και πως θα γίνουμε εύκολα μαλλιά κουβάρια.