Όσο περισσότερο “παίζω” τραγούδια στο μπουζούκι αυτό, τόσο περισσότερο επιβεβαιώνεται η αρχική μου ανάμνηση! Μπράβο Νίκο!
Ερώτηση (του αδελφού μου) που με παρακάλεσε να τη θέσω στην ομήγυρη:
Αν συνεχίζω να το σκουπίζω συνέχεια (μετά το παίξιμο…) μήπως ξεβάψει;:019:
Μ’ έχουν πάρει στο ψιλό…
Αν δεν το σκουπίζεις με σμυριδόπανο (έστω ψιλό), δεν νομίζω να φύγει το λούστρο…
Αφού επαναλάβω
παραθέτω ένα μικρό δείγμα του ήχου, έτσι όπως παίζω εγώ… Άργησε λιγάκι γιατί περίμενα να χρησιμοποιήσω το καλύτερο μικρόφωνο ενός φίλου, ώστε να μην αδικήσω εντελώς την δουλειά του κατασκευαστή και του επισκευαστή. Πάντως, πάλι διαφορετικό (χειρότερο… δηλαδή) μου ακούγεται.
Οι χορδές είναι δεκάρες του Στεφανίδη, πένα μέτριας σκληρότητας, χώρος το σαλόνι φιλικού σπιτιού και χρησιμοποιήθηκε το audacity (λογισμικό που διατίθεται ελεύθερα στο διαδίκτυο). Η επιλογή του τραγουδιού τυχαία… και η ηχογράφηση μια κι’ έξω μιας και “γκρίνιαζε” η οικοδέσποινα που αναγκάσθηκε να μείναι “βουβή” για τρία λεπτά!
Τρία (3) ολόκληρα λεπτά;
'Αθλος!
:019:
Πέρα από πλάκα, πολύ ωραίος ήχος (ξύλινος, λαμπερός) και ωραίο παίξιμο.
σε ζηλευω για το αριστουργημα που εχεις στα χερια σου, και για τον ηχο που αυτο εχει!!!
να εισαι καλα να το χαιρεσαι
Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά λόγια.
Μπράβο, βρε Γρηγόρη. Ωραίο, καθαρό και αυθεντικό παίξιμο. Και ο ήχος διαμάντι.:088:
Πολύ ωραίος ήχος φίλε Γρηγόρη!!! Να είσαι καλά και να το χαίρεσαι!!!:110:
Ψάχνοντας,βρήκα αυτή την κατασκευή του Α.Σταθόπουλου.
Ξέρει κανείς τι είναι;
Ως “BOUZOUKI TROMPA MARINA” αναφέρεται.
Κάτι σαν μονόχορδο μπάσο.Το χρησιμοποιούσαν στην αμερική τις αρχές του 20ου αι.
Ακου μπουζουκι τρομπα μαρίνα!!!
Προς τον Γρηγορη
Αγαπητε Γρηγορη,κατ’αρχας με την ευκαρια να σου πω καλοριζικο το οργανο που επισκευασες και μεσα απο την καρδια μου ευχομαι να το παιζεις για παντα.Δυο λογια μονο εχω να επισημανω.
επειδη αναφερθηκες καπου στο site σου το οτι ο Μαρκος Βαμβακαρης ειχε μπουζουκι του Σταπθοπουλου.Αυτη η πληροφορια ειναι λαθος.Ο Μαρκος παντα εχει μεχρι το 40 μπουζουκια του Γερο- Γ κ ε λ λ η.Αυτος ο μαστορας που θεωρειται απο τους παλιους ως κορυφαιος και εχει αναφερθει αρκετα και απο τον Μαρκο.Φυσικο ειναι να μπερδευτουμε καθως ο τροπος κατασκευης μοιαζει αρκετα με του Σταθοπουλου,ομως αν προσεξεις καλα και το οργανο του Στρατου(Στην φωτο της τετρας) εχει το ιδιο καραολο αλλα δεν μοιζαει καθολου με Σταθοπουλο,ειναιτο στυλ ιδιο λοιπον.Ολη η πειραιωτικη παρεα της εποχης επαιρναν μπουζουκια απο διαφορους μαστορες του Πειραια(Μουρατιδη,Σκεντεριδη,Ισκεντεριδη,Λαζαριδη,Γ κ ε λ η,Αγκοπ Τσακιριαν,Αρζουμιαν, κα.
Στην Αμερικη υπηρχαν οι Σταθοπουλος,Γκρετσης και Καραμπας.
Εδω να αναφερω οτι οι Γκρετσης και Καραμπας μαλλον κατα πως φαινονται απο τα στοιχεια ηταν παλιοτεροι μαστορες απο τον Αναστασιο Σταθοπουλο.
Ευχαριστώντας κατ’ αρχήν για τα καλά λόγια, θα ήθελα να σημειώσω ότι δεν είναι δικά μου τα λόγια που παραθέτω στο site μοιραζόμενος την εμπειρία με κάποιους σπουδαστές μου, μια και εγώ είχα πλήρη άγνοια όλου του ιστορικού μέχρι να συναντήσω τον ιστόχωρο του Παναγιώτη Καγιάφα, αλλά των άλλων ιστοχώρων στους οποίους παραπέμπω.
Δυστυχώς είναι στην φύση του διαδικτύου η μεταφορά της πληροφορίας ανεξέλεγχτα. Η επιβεβαίωση της αλήθειας της επαφίεται σε ανθρώπους που γνωρίζουν πραγματικά το θέμα. Έτσι το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να προσθέσω σε πρώτη ευκαιρία και την δική σου πληροφορία, που δείχνει αυτή τη βαθειά γνώση και ενασχόληση.
Σταύρο λες να είναι αυτός που είναι στη φωτογραφία με τον Αγκόπ έξω από το εργαστήριό του που έχω αναρτήσει στο blog?
[LEFT]Αυτο συμβαινει τακτικα καποια λαθος πληροφορια να μεταφερεται.Η μονη φωτογραφια που εχω δει με μπουζουκι του Σταθοπουλου ειναι μια απο ενα καφενειο στην Αμερικη του 1912 με ενα λυραρη και ενα μπουζουξη σε στυλ κουτσαβακι.Αυτη ηταν δημοσιευμενη σε ενα site με κρητικα τραγουδια αλλα δεν θυμαμαι καθολου το link.
Παναγιωτη αναρωτιομουν και εγω για τον Γ κ ε λ λ η,ποια ειναι η πηγη της πληροφοριας σου για την φωτογραφια που εβαλες στο site?
Πραγματικα αυτος ο οργανοποιος ειναι φαντασμα ,δεν τον ξερει κανενας οργανοποιος απο οσους εγω τουλαχιστον ρωτησα ουτε εχει ακουστα,μονο το ονομα του παραπεμπει κοντα στον Κωνσταντ Αγγελιδη μιας και αυτος ειναι Κωνσταντ Γ κ ε λ λ η ς.Ειχε εργαστηριο στο Πειραια.Εχει αναφερθει απο τριε διαφορετικες πηγες
Ο Παπαιωαννου λεει οτι εφτιαχνε τα καλυτερα μπουζουκια και οτι ειχε μαλιστα ο τσιτσανης ειχε ενα.Ο παλιος τεκετζης Πολυκανδριωτης λεει οτι εφτιαχνε τοτε ολων τα οργανα και οτι μαλιστα εκεινος ειχε πολλα στο τεκε του απο τον γερο Γ κ ε λ λ η(Βλ να συλληφθει το Ντουμανι-Λευτερης Παπαδοπουλος) και τριτον, Ο Μαρκος Βαμβακαρης που τον Λεει ως Ντελλη και αναφερεται σε βιογραφικα στοιχεια αποκαλωντας τον Στραντιβαριους του μπουζουκιου καλυτερο και απο τον Ζοζεφ.Παντως οργανο του δεν εχει βρεθει μεχρι σημερα ελπιζω να βρεθει καποιο στοιχειο για να ακουσουμε και τον κανονικο ηχο της Πειραιωτικης κομπανιας [/LEFT]
Σταύρο η πηγή της πληροφορίας μου είναι ο Αράμ Τσακιριάν που μου έδωσε και τη φωτογραφία.
Αρα ο Αγκοπ Τσακιριαν ειναι η πηγη της πληροφοριας να σαι καλα Παναγιωτη,ισως πρεπει να ρωτησεις τον Αραμ αν ξερει τιποτα περισσοτερο για τον Γ κε λλη
Είχα διαβάσει κάποτε :Ντελλής απ΄τη Σύρο τα καλύτερα ταμπούρ.Αναφέρεται και ως δάσκαλος του ζοζεφ.Αλλη μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία.¨Εχει δει κανείς μπουζούκι του Καραμπά;
Ο Αγκόπ (δεξιά) κάθεται έξω από το εργαστήριό του Στην οδό Φωκίωνος 7 στον Πειραιά μαζί με έναν άλλο παλαιό τεχνίτη-οργανοποιό (Γκέλλης). Μπροστά τους στο πεζοδρόμιο είναι η φουφού με την ψαρόκολα. Φαίνεται ότι εκείνη την εποχή κατασκεύαζαν κυρίως κιθάρες.
Για ιστορικούς-και όχι μόνο- λόγους, θα πρέπει να αναφέρω πως η απόδοση της δημιουργίας του τρίχορδου μπουζουκιού (υβρίδιου του παλιού ταμπουρά και του Ναπολιτάνικου μαντολίνου) στον Αναστάσιο Σταθόπουλο, ανήκει στο συνάδελφο και φίλο Γιάννη Κουκουρίγκο.
Για πρώτη φορά την παρουσίασε στο Διεθνές Συνέδριο για τα Λαϊκά Μουσικά Όργανα που έγινε στην Καστοριά, το 2001.
Την παρουσιάζει επίσης στην ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα του http://lutherie.gr/ , που θα πρότεινα σε όσους δεν τη γνωρίζουν, να ρίξουν μιά ματιά. Εκεί παρατίθεται και τη φωτογραφία της περίφημης Τετράδας του Πειραιά.
Προσωπική μου άποψη είναι πως μιά τέτοια πρόταση (η απόδοση της κατασκευής του σύγχρονου, τρίχορδου μπουζουκιού σε ένα μόνο, συγκεκριμένο, κατασκευαστή), δύσκολα επιβεβαιώνεται, γι`αυτό και πρέπει να τη δούμε με κάθε επιφύλαξη.
Είναι όμως πολύ σημαντικό να αποτολμούν και οι οργανοποιοί (πέραν των «θεωρητικών», που κάτι τέτοιο το θεωρούν επέμβαση στα δικά τους χωράφια, απόδειξη η σφοδρή επίθεση που δέχτηκε τότε στό Συνέδριο ο Γιάννης μετά τη σχετική εισήγησή του ) τη δική τους έρευνα και κατάθεση απόψεων πάνω στο αντικείμενο της δουλειάς τους!
Άλλωστε, όπως και ο ίδιος σε άλλο σημείο γράφει :
«…Σαν προσωπική έρευνα θα ήταν παράλογο να μην εμπεριέχει αυθαιρεσίες ελλείψεις και παρακινδυνευμένες εικασίες. Η πραγματικότητα είναι πολύ πλούσια ώστε η μελέτη της να αποτελέσει έργο ενός ατόμου.»
Να προσθέσω και τον Φώτη Βράκα στη Νέα Υόρκη,σύγχρονος του Σταθόπουλου και τον Βασίλη Αναστόπουλο στη Βαλτιμόρη,ίσως λίγο νεώτερο του.
Το παρακάτω λαούτο είναι του Φώτη Βράκα