Άκου τώρα δίσκος!! Greek folk dances με τα συγκροτήματα του Γ. Μητσάκη και της Δόμνας Σαμίου, και με εξώφυλλο αφίσα του ΕΟΤ! Τι συνδυασμός…
Στο σάιτ της Σαμίου δεν τον έχουν, κι έτσι δεν προκύπτει αν ο ουτίστας του Domna Samiou Ensemble ήταν ο Π. Βασιλείου. Αλλά το όνομά του δεν υπάρχει ούτε στον εκτενέστατο κατάλογο των συνεργατών της, που υπάρχει στο ίδιο σάιτ. Αλλά ούτε τον Μητσάκη έχουν, όθεν υποθέτω ότι ο δίσκος δε θα πρέπει να είναι συνεργασία αλλά απλώς μια συλλογή που έφτιαξε κάποια εταιρεία από ήδη κυκλοφορημένα τους.
Σπόνσορας του δίσκου πρέπει να ήταν το Smithsonian Institute. Ισως πλησιάστηκε απ’ αυτούς η Σαμίου αλλά, για την συμπερίληψη και του Μητσάκη ούτε κι εγώ έχω λογική απάντηση.
Το έτος είναι 1959, ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι ήδη μύθος του λαϊκού τραγουδιού, έχοντας βγει στην δισκογραφία του 1951. Όπου εμφανίζεται ο κόσμος συρρέει για να τον ακούσει και να τον λατρέψει. Τα τραγούδια της δεκαετίας του 50, είναι από τα πιο μαύρα που είπε ο μεγάλος βάρδος στην καριέρα του. Περιγράφουν τον πόνο, την πείνα την ορφανιά και την ξενιτειά που θέριζαν την μετεμφυλιακή Ελλάδα.
Όπως και άλλα κομμάτια εκείνης της εποχής οι στίχοι τους είναι σκληροί και ωμοί. Τι θα λέγατε όμως εάν σας αποκαλύπταμε ότι ο Καζαντζίδης τραγούδησε έναν φόνο; Δύσκολο να το πιστέψετε, λογικό ούτε εμείς μπορούσαμε. Κυρίως, γιατί το κομμάτι που θα ακούσετε παρακάτω είχε την φήμη του απαγορευμένου (πιθανόν δεν ισχύει) μέχρι και το 2002.
