Κάποια στιγμή βρέθηκαν καμιά εκατοστή παρτιτούρες τραγουδιών, γραμμένες δια χειρός Βαγγέλη Παπάζογλου. Πρόκειται για τραγούδια του μεγάλου αυτού δημιουργού που “πέρασαν” στο όνομα άλλων, καθώς ο Παπάζογλου μετά το ‘37 δεν ήθελε να ηχογραφεί, αρνούμενος να κριθεί απ’ την επιτροπή λογοκρισίας. Ενα απ’ τα “τσεκαρισμένα” τέτοια τραγούδια είναι η “Προύσσα” (το αναφέρει σε συνέντευξή της η κυρά Αγγέλα). Εχει κανείς υπόψη του άλλα τέτοια τραγούδια ή καμιά “άκρη” όπου μπορούμε να …ρωτήσουμε;
ΑΝ
Η Βαγενά έπαιζε όλο το χειμώνα την “Αγγέλα” και προφανώς από κάπου πήρε στοιχεία. Φέρρη, ξέρεις τίποτα;
ΑΝ
Πρόκειται για γεγονός ή για “θρύλο”;
Και αναφέρομαι στις παρτιτούρες του Β. Παπάζογλου.
Το έχω ξανακούσει προ 20ετίας αλλά δεν έδωσα βάση.
Ισως ένας γνωστός που παίζει στη ρεμπέτικη ιστορία να ξέρει κάτι. Απ’ αυτόν το είχα πρωτακούσει.
Κανένας θρύλος. Ο Αγγούρης μετά το ‘37 χάριζε όλα τα τραγούδια του. Αδιαφόρησε παντελώς για τις συνθέσεις του, ακόμα και γι’ αυτές που είχε ηχογραφήσει ο ίδιος.
Στην παρτιτούρα της “Προύσσας” η μόνη διαφορά λένε ότι είναι: αντί για “ηρωίνη ως τα μπούνια” το 'χει “κοκαϊνη μέχρι μπούνια”. Μόλις το ηχογράφησε ο Στελάκης (είναι στο όνομά του μαζί με μερικά άλλα κι ως γνωστόν δεν έχει γράψει ούτε ένα τραγούδι) η Αγγέλα είπε στον άντρα της:
“Βαγγέλη αυτό το τραγούδι είναι δικό σου”.
Η απάντηση ήταν:
“Εγώ ούτε τις γελάδες σου άρμεξα ούτε τα αμπέλια σου τρύγησα. Το τι κάνω τα τραγούδια μου είναι δικό μου θέμα”.
Από αφήγηση της Αγγέλας Παπάζογλου στον Τάσο Σχορέλη (γράφω από μνήμης).
Τις παρτιτούρες αυτές ο Τ. Σχορέλης τις είχε δει. Κι ο μπαρμπα-Τάσος μπορεί να έπεσε λάθος (κύρια λόγω αγνότητας και αφέλειας) σε μερικές λεπτομέρειες της “Ρεμπέτικης Ανθολογίας” του, ψέματα όμως δεν είπε πουθενά.
ΑΝ
ΥΓ. Ζει ο γιος του Β. Παπάζογλου;
Ναι ζει. Πριν δυό-τρία τεύχη το δίφωνο είχε αφιέρωμα στον Β. Παπάζογλου και είχε πολύ πράμα για την Αγγέλα και για το γιό του (νομίζω το υπέγραφε ο Γεραμάνης). Θα βρω το τεύχος και το απόγευμα θα επανέλθω “δημήτριος”.
γιώργος
(Κώστας Βλησίδης)
Ο γιος του Β. Παπάζογλου, Γιώργης Παπάζογλου, έχει καταγράψει τις αναμνήσεις της Αγγέλας Παπάζογλου, τις οποίες και έχει κυκλοφορήσει σε περιορισμένο κύκλο σε πολυγραφημένη ιδιωτική έκδοση, με τίτλο “Τα χαϊρια μας εδώ. Ονείρατα της άκαυτης και της καμένης Σμύρνης” (Αθήνα 1986). Αποσπάσματα από το πολύτιμο ως φαίνεται βιβλίο έχουν δημοσιευθεί κατά καιρούς από τον Λ. Λιάβα, ο οποίος υπογράφει και το πρόσφατο άρθρο στο ΔΙΦΩΝΟ. Ο εν λόγω μάλιστα εθνομουσικολόγος δεν έχει αρκεσθεί σε άπαξ εκμετάλλευση του υλικού του βιβλίου αλλά συχνά πυκνά “χτίζει” επάνω του άρθρα (βλέπε ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 19/2/1992, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 14/7/1993, ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ τ.20/1998, ΔΙΦΩΝΟ τ.64/Ιαν. 2001). Ο ίδιος αρθρογράφος έκανε και την προσαρμογή για τη θεατρική παράσταση της Βαγενά.
Κατά τα άλλα, ʼρη, καλό θα ήταν να αναζητήσεις τον ίδιο τον Γιώργη Παπάζογλου, για να σου διελευκάνει τα περί των μουσικών καταλοίπων του εκλιπόντος.
Πράγματι το άρθρο του διφώνου (Ιαν. 2001) είναι του Λιάβα. Λόγω κεκτημένης ταχύτητας και ασθενούς μνήμης έγραψα ότι ζει ο Γιώργης Παπάζογλου αλλά από το συγκεκριμένο άρθρο δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Τα υπόλοιπα άρθρα που αναφέρεις Κώστα δεν τα έχω διαβάσει.
Εάν πάντως θέλει κανείς σκανάρισα το άρθρο και μπορώ να του το στείλω.
γιώργος
(ΚΦ)
Λοιπόν.
Ο Γιώργης Παπάζογλου, θετός υιός του Βαγγέλη και της Αγγελικής Παπάζογλου (το γένος Μαρωνίτη), ζει και βασιλεύει στην Κοκκινιά, γενειοφόρος οικοδόμος, αληθινός επαναστάτης, ανένταχτος, αναρχικός, με μιά λέξη ΥΠΕΡΟΧΟΣ.
Εμφανίστηκε μόνο δυό-τρεις φορές, σε συναυλίες και πρεμιέρες, και μία στην τηλεόραση στην εκπομπή του Κουνάδη γιά το ρεμπέτικο, όπου και τραγούδησε.Γιά χρόνια ολόκληρα, κατέγραφε στο μαγνητόφωνο τις διηγήσης της τυφλής μητέρας του (την λέμε Κυραγγέλα), και μετά το θάνατό της τα εξέδωσε σε πολυγραφημένη περιορισμένη έκδοση (200 αντίτυπα νομίζω) με τον τίτλο “Τα χαίρια μας εδώ”.
Το 1986 έφτασε στα χέρια μου ένα αντίτυπο, με ιδιόχειρη και άκρως συγκινητική αφιέρωση του Γιώργη, κι ένα φύλλο πικροδάφνης. Έπαθα αποπηξία.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΤΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΙΣΩς ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ.
Μ’ έπιασε μανία από τότε να τον πείσω να το εκδώσουμε σ’ ευρύτερη κυκλοφορία, αλλά ο Γιώργης -και το σέβομαι- αρνείται κατηγορηματικά να ενταχθεί στο εμπορευματοποιημένο σύστημα.
Το 1991, στην παράσταση του “Ρεμπέτικου” στο θέατρο Σμαρούλα, χρησιμοποίησα αποσπάσματα από το βιβλίο, κυρίως στην έναρξη και στο φινάλε. Με την άδεια του Γιώργη, φυσικά. Ο ίδιος δεν ήρθε στην πρεμιέρα, κι όταν ήρθε να δει την παράσταση ήρθε κρυφά και μυστικά γιά ν’ αποφύγει τη δημοσιότητα.
Η Βέρα Κρούσκα έπαθε πλάκα, και φωτοτύπισε το βιβλίο μου, κι άρχισε από τότε να το διαδίδει όπου της δινόταν η ευκαιρία.
Κάποια στιγμή το πήρε χαμπάρι κι ο Λιάβας, κι άρχισε να το εκμεταλλεύεται φυσικά, φτάνοντας ως την παράσταση της Βαγενά.
Δεν πειράζει όμως, είναι τόσο σημαντικό το έργο, που κάθε διάδοσή του μόνο καλό μπορεί να κάνει.
Εγώ από τη μεριά μου, κράτησα στο θεατρικό “Ρεμπέτικο” κυρίως την έναρξη της παράστασης, με την είσοδο του Αβέρωφ στη Σμύρνη (“ντουμ ντουμ οι μεγάλες οι ντουμπάνες”) και το φινάλε (“Γιώργη μου, καληνύχτα. Η Παναγιά να μας φιλάει”). Κατά πάσαν πιθανότητα, αυτά τ’ αποσπάσματα θα περιλαμβάνονται στον δίσκο του σάουντρακ (κι εδώ δίνω είδηση, αυτό ετοιμάζω με τη Θέσια αυτή την εποχή στο στούντιο).
Κατά τα άλλα, σε μιά τηλεοπτική εκπομπή όπου διάβασα αποσπάσματα από το βιβλίο, ζήτησα από την Εκκλησία να την ανακηρύξει Αγία ή Οσία Κυραγγέλα, αλλιώς θα την ανακηρύξομε εμείς με τσαμπουκά!
Ας είσαι καλά, Γιώργη, νάχουμε τις ευχές σου, Αγγελική Παπάζογλου.
Ξέρω για το βιβλίο αυτό ,πάνω κάτω αυτά που ανέφερε κι ο Φέρρης.Απλώς να αναφέρω κι εγώ πως κάθε επαφή μου με το κείμενο αυτό μου θυμίζει πως οι αξίες της ανθρώπινης ζωής υπάρχουν μέσα σε ανθρώπους που πολλές φορές έχουν την χάρη να τις διατυπώνουν με τέτοια απλότητα κι αλήθεια, που να σε αφήνουν άναυδο μπροστά στο…αυτονόητο!!
“…θέλουν να μας σβήσουνε για να χαθεί από τον κόσμο το δάκρυ…” αναρωτιέται σε κάποιο σημείο
η Αγγελική Παπάζογλου.Ευτυχώς που ο Γιώργος Παπάζογλου έχει αυτές τις απόψεις που έχει για την διάδοση του κειμένου κι ας μην μπορούμε όλοι εμείς να το διαβάσουμε ολόκληρο.ʼλλωστε η παράσταση με την ʼννα Βαγενά είναι πολύ καλή μεταφορά του κειμένου των θυμήσεων της Αγγελικής Παπάζογλου.Μακάρι κάποια στιγμή να υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης σε ολόκληρο το κείμενο απο περισσότερους(κι εγώ τα αποσπάσματα που ανέφερε ο Κ.Βλησσίδης έχω διαβάσει.έτυχε κάποτε στο Ηράκλειο να μπορέσω να αποκτήσω ολόκληρο το βιβλίο, αλλά αυτο δυστυχώς δεν έγινε τελικά).
Όσο για την "Προύσσα"που είπε ο Α.Ν., τελικά έχει τόση σημασία;Δεν ξέρω,αλλά μάλλον έχει παραγίνει
η κατάσταση με τις πατρότητες των τραγουδιών.Δεν ξέρω πια αν έχει καμιά σημασία.Χωρίς ,φυσικά, να πιστεύω πως όσοι μιλάνε για πατρότητες έχουν όλοι τα ίδια κίνητρα.Απλώς δεν νομίζω πως έχει και τόση σημασία πια.Αυτά.
Υ.Γ. Δεν ξέρω αν η παράσταση με την ʼννα Βαγενά συνεχίζεται ακόμα, αλλά αν συμβαίνει αυτό ,
απλώς …μην τη χάσετε!!
Αιντε Γιώργηδες ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ με πολλά πιώματα και ατέλειωτες πενιές …
Πολλά πολλά ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ…μόνο οι πενιές μένουν.
ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ Γιώργηδες, με υγεία.
ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΛΗ ΚΑΡΔΙΑ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΣΗΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ
Νάναι καλά εκεί που είναι κι οι
Ζωρζ Μπατε
Γιώργος Μητσάκης
Γιώργος Μουφλουζέλης
και όσοι Γιώργηδες σίγουρα ξεχνώ
νάμαι καλά… κι εγώ
που είχα προχτές στις 18 του Απρίλη
τα γενέθλιά μου
(δε σας λέω πόσο…)
Φέρρης
Π.Τ. (Πάντα Τζόβενος)
giati den ta les ta xronakia sou re ferri?
den tha se kanooume kai aposirsi na poume… :))
telos pantwn xronia polla nz ziseis kwsta ferri kai oti potheis.
oso gia tous sinonomatous xronia polla se olous ki apo tou xronou.
To mono kako tou forum aftou vre paidia kserete poio einai?
na o filos mas o ferris tha goustare poly na kernage tin parea ena giro alla distixos den mporei logw antikeimenikvn diskolion, tsi kosta?:)))
loipon magkes sas afinoume igeia kai syntoma pali mazi.
Meta timis
Giorgos Panayi
Δοκιμαστικό κείμενο στα ελληνικά.
ρε συ Κώστα τι σημαίνει Τζόβενος;
(ΚΦ)
Εντάξει, βρε Γιώργο, πλάκα κάνω, άλλωστε τζόβενος σημαίνει παιδαρέλλι, από το ιταλικό “τζιοβανόττο”.
ʼλλωστε στις σελίδες που μούχουνε φτιάξει Ολλανδοί και Αμερικάνοι τα λένε -οι αφιλότιμοι- τα χρόνια μου: 1935!!! Μέτρα και βρες! Κι αν βρεις άλλον εξηνταεξάρη που να παιδιαρίζει σαν και μένα, γράψε μου!
Όσο γιά το “δωράκι” πούταξα, είναι έτοιμα τα 6 + 1 (Μπατσανός) Σι Ντι, μένει να μου πουν ο Γιώργος ή ο ʼρης ή όποιος αναλάβει την περεταίρω αντιγραφή που να τα στείλω, και φυσικά… να βρω καιρό να το κάνω -αστειεύομαι, άμα έχω τη διεύθυνση θα τα στείλω σε 24 ώρες.
(Αυτό είναι το “κέρασμά” μου, δεδομένου ότι είμαι… επώνυμος άρα νόμιμος, και μοναδική παρανομία που μου επιτρέπεται είναι σε σχέση με την ΑΕΠΙ).
Κατά τα άλλα, σε καμιά δεκαπενταριά μέρες θα έχει τελειώσει και το Σι Ντι με το καινούργιο σάουντρακ του θεατρικού “Ρεμπέτικου” πούγραψε η Θέσια, και κερνάω στην παρέα ΠΡΩΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΚΡΟΑΣΗ, δεδομένου ότι θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβρη.
Τον Οκτώβρη επίσης φεύγω γιά την Αίγυπτο, όπου θα γυρίσω την καινούργια μου ταινία, “Τα παιδιά του Νείλου”. Τον Φεβρουάριο του 2002, το θεατρικό “Ρεμπέτικο” ανεβαίνει από το Δημοτικό Θέατρο της Χάϊφα, στα Εβραίϊκα. Κι έναν χρόνο μετά, στο… Γουέστ Έντ του Λονδίνου!
Είναι κι άλλα στο μεταξύ, μα τα λέω… λίγα λίγα!
Νάστε καλά, παίδες.
<FONT FACE=“Courier New”>Xρόνια Kαλά έστω και καθυστερημένα και από
μένα στους συνονόματους.Kώστα και σε σένα Xρόνια
Kαλά και φχαριστούμε για το κέρασμα ( σου έστειλα
ήδη σχετικό μύνημα).
Γ K M E Z T Φ (Γνωστός Kαι Mη Eξαιρεταίος Zητιάνος
Tου Φόρουμ ,κάτι ξέρει και ο Frank about</FONT>
Ρίχτα μεγάλε!
Εγώ είμαι έτοιμος (πάντα) για κάθε …πειρατεία!
ΑΝ
ΛΜΑΚΧ (Λίγο Μπασταρδεμένος Απόγονος του Κάπτεν Χουκ)
Ναι αλλά θέλουμε κι εμείς… Ετσί;
KK
Τ.Ν.Κ.Κ;Μ.Π.Ε!M.M.Γ,Δ.Μ.Β.Σ.Σ.
(Τι Να Κάνουμε; Κι Εμείς Παιδιά Eίμαστε! Μάνα Μας Γέννησε, Δε Μας Βρήκαν Στα Σκουπίδια)