αυτό νομίζω συμπυκνώνει όλη την εμπειρία σου στα ντουζένια. καταλαβαίνεις όταν μια μελωδία ή ένα παίξιμο είναι χτισμένο πάνω σε ντουζένι. το ίδιο ισχύει και για τα κομμάτια που είναι γραμμένα πάνω σε όργανα, πχ μπουζουκτσήδικα, κιθαριστικά, πιανιστικά, βιολιτζήδικα…
τον κουμπούρα από την βάθη τον είχα ακούσει πρώτη φορά στην κουρούτα από τον τάσο (tasos aigaleo) μαζί με τον χλαπάτσο και τον μπισμπιρή. είχα εντυπωσιαστεί και με τα δύο τραγούδια!
Το κομμάτι δείχνει ότι έχουν βάλει χέρι πολλοί επάνω του μουσικά και στιχουργικά. Αδύνατον να είναι βγαλμένο από ένα μυαλό. Θα μπορούσα να αναλύσω το τραγούδι βήμα - βήμα αλλά φοβάμαι μην κουράσω.
Λοιπόν, και αυτό το δικό σας, Ανεστάκο, 100%, και του Βασίλα παραπάνω όχι 100% αλλά κατά μία πιθανότητα, είναι κάτι σαν «απο-διασκευές». Αυθεντικές εκτελέσεις κομματιών που τα ξέρουμε μόνο από διασκευή.
Ειδικά για τούτο δω είμαι βέβαιος ότι κάπως έτσι, σαν τη δική σας εκτέλεση, πρέπει να το άκουσαν οι Παπαγκικαίοι και να το πέρασαν μετά με την κομψή τους ορχήστρα.
Πεπε το δικο μας ειναι 1000% διασκευη. Δεν υπαρχει πουθενα χτυπημενο σε πειραιωτικο ντουζενι. Ειναι βασικα δικη μας διασκευη . Απ’οσο ξερω τουλαχιστον. Πεπε το αλλο δεν μου ακουγεται να καθεται ομορφα σε καποιο ντουζενι, αλλα θα το ψαξω γιατι ειναι κομματαρα!
Εγώ πάλι λέω ότι η Παπαγκίκα είναι που το παίζει σε διασκευή. Πιο πιθανό είναι να το παίζαν σαν εσάς στου Συγγρού τη φυλακή, παρά με τσίμπαλο και τσέλο!
Νικολα ισως για καραντουζενακιον να μετραει. Απλα δε βρισκω ξες, πιασαρικα σημεια που να αλλαζουν, τιποτα συνηχισμους κλπ, να πεις οκ το βαζω ντουζενι να λαμψει.
Πεπε μπορει και ναι μπορει και οχι ομως! Το ενστικτο μου φωναζει οτι ειναι παμπαλαιο μουρμουρικο και φυσικα αν ισχυει αυτο, η αποψη σου ενισχυεται. Αλλα υπαρχει μια περιπτωση να μαθαν τη μελωδια απο φωνη σκετη.
Μόνο εμένα τρελαίνουν αυτά τα κομμάτια τα παλαιϊκα παιγμένα σε μπουζουκομπαγλαμάδες; Όλα ένα κ ένα της κας Κούλας της Παπαγκίκα και άλλων, με πρωτόγονα στιχάκια και σκοπούς, αλλά δυστυχώς με αυτή τη μουσική ενορχήστρωση δεν μπορώ να τα ακούσω.
Έυγε Ανεστάκο και σε όσους τα καταφέρνετε και κάνετε τέτοιες μουσικές μετατροπές (εσκεμμένα όχι διασκευές)
Εμένα μερικές φορές μ’ αρέσουν και όπως τα έπαιζαν οι «καλές» ορχήστρες. Γούστα είναι βέβαια, αλλά αν μη τι άλλο ήταν αντικειμενικά καλοί μουσικοί. Προσωπικά, δε με χαλάει ν’ ακούσω την ευρηματική και επιβλητική μπασογραμμή π.χ. που πρόσθεσε ένας τσελίστας σ’ έναν πρωτόγονο μουρμούρικο σκοπό. Ούτε την ωραία αντίθεση ανάμεσα στην αγγελική φωνή της Παπαγκίκα και στο τι λένε μερικοί στίχοι! (Το ήθος της ερμηνείας της στου «Συγγρού τη φυλακή» μού φαίνεται σαν να ανεβάζει το φονικό μεταξύ φυλακισμένων σε επίπεδο επικής μάχης!)
Καλά εννοείται ναι, δεν υποτιμώ τις ορχήστρες εκείνες- είναι κάτι υποκειμενικό ως προς το άκουσμα που είπα ότι προτιμώ το μπουζουκίσιο. Απλά σε αυτά δεν έχουμε την επιλογή να τα ακούσουμε είτε ‘‘εξευγενισμένα’’ αν θέλεις, είτε με μπουζούκια σε ντουζένια κτλ. Επομένως όταν κάποιος το καταφέρνει και το βγάζει, για μας που ακόμα δεν μπορούμε σαν δώρο είναι χαχα
Μπράβο ρε παιδιά έτσι να γίνεται παιχνίδι να προχωράει η γνώση. Λοιπόν προσέξτε τι γίνεται. Ενώ με το πρώτο άκουσμα λέω άψογο, είναι πάνω στο ντουζένι, πως και μου ξέφυγε; Μου ξέφυγε εννοώ ότι είχα βρει όλα τα αδέσποτα που ανταποκρίνονται στο χαβά του Συριανού εδώ και Αυτό δεν το είχα προσέξει. Πιάνω το μπουζούκι που κατά σύμπτωση το έχω Συριανά κουρδισμένο να το βγάλω και ωπ κόλλησα. Δεν πάει στα χέρια, κάπου μαγκώνει πως να το πω. Όμως η μουσική είναι σίγουρα κάποιος γνωστός χαβάς. Εεε σφίγγω τη μουργκάνα ένα ημιτόνιο και το τραγούδι ανάσανε. Αραμπιέν καραμπινάτο φουλ συνηχήσεων και συγκινήσεων
Καραντουζένι μου μοιάζει και μένα με το αυτί. Μάλιστα μου μοιάζει ότι ξεκινάει από το καντίνι 5ο τάστο στη Σολ. Εκεί χτυπώντας τες όλες έχεις μια κουτσή σολ, ωραία πράματα…
Ρε παιδιά έχει γίνει το μυαλό μου κουρκούτι, δε μιλάτε και σεις… Ο Ανεστάκος έγραψε πειραιώτικο και εγώ κατάλαβα συριανό και πάλευα και δεν έβγαζα άκρη. Έσκασα. Σήμερα που είδα ξανά το βίντεο, λέω πως στο καλό πέτυχαν τέτοιο ήχο; Νομίζω η καλύτερη απόδοση είναι στο πειραιώτικο και μετά αραμπιέν. Το αραμπιέν έχει αυτό το μυστήριο που μπερδεύει…
Το 2018 είχα κι εγώ ανακαλύψει αυτή την μελωδία και την είχα περάσει σε ντουζένι ράστι. Επειδή το χα στο μαραφέτι το FB και πολλοί δεν έχουν, σήμερα το πέταξα και στο γιουτιουμπι και το καταθέτω εδώ να υπάρχει μαζί με του φίλου του Ανεστάκου