Το ΄φαγε το γιαουρτάκι του !

δεν ξέρω για τα γιαούρτια πάντως την καρέκλα την πέταξε σκληροπυρηνικός τριχορδάς ρεμπετόφατσα με στόχο το τετράχορδο μαύρο μπουζούκι του υιού Καραντίνη…σίγουρα πράματα…

“Η Μακεδονία δεν παζαρεύεται”! Το είχε πει πριν από χρόνια ο Γιώργος Νταλάρας όταν έκανε συναυλία για την Κύπρο. Ακούστε τι λέει στην αρχή ο καλλιτέχνης για να καταλάβετε το μέγα ζήτημα της ανθρώπινης πια υποκρισίας.
Τελικά το βόλεμα και η κονόμα , δεν έχουν όρια. Είναι πάνω από σύνορα, εθνική αξιοπρέπεια και εθνική ακεραιότητα της χώρας, της πατρίδας, των παιδιών μας.
Α, ρε Νταλάρα. Μια ζωή Νταλάρας.


http://www.youtube.com/watch?v=8oyUkG2ySkc&feature=player_embedded

Οι τότε χαμένες πατρίδες…
Τελικά όλα τα πράγματα σε τούτη τη ριμάδα τη χώρα έχουν την τιμή τους?

Ο τραμπουκισμός απ’ όπου κι αν προέρχεται μόνο αποστροφή μπορεί να προκαλεί.Όπως οι σημερινοί γιαουρτοβόλοι πιθανότατα θεωρούσαν ότι επιτελούν επαναστατική πράξη και εξέφραζαν τη λαϊκή οργή γιαουρτώνοντας τον άδοντα καλλιτέχνη, έτσι και οι εθνικόφρονες παρακρατικοί του 60,όταν δημιουργούσαν προβλήματα στις συναυλίες του Θεοδωράκη, θα θεωρούσαν ότι επιτελούν εθνικό και θεάρεστο έργο.
Δεν θέλω να κάνω ασεβείς συσχετίσεις και άκαιρους παραλληλισμούς, απλώς θεωρώ ότι η επίθεση εναντίον ενός καλλιτέχνη είναι ούτως ή άλλως πράξη ηθικής απαξίας. Αλίμονο αν προπηλακίζουμε κάποιον, επειδή δεν μας αρέσει η προσωπική και καλλιτεχνική του πορεία και επειδή διαφωνούμε με τις πολιτικές του απόψεις.

Νομίζω ότι ένας καλλιτέχνης Όταν ξεφεύγει από τα της τέχνης του και διαμορφώνει απόψεις πολιτικές δημόσια, είναι σίγουρο οτι πρέπει να αναμένει αντιδράσεις…

Παιδιά, ειλικρινά έχω μείνει άφωνος απ΄τις αντιδράσεις πολλών συνφορουμιτών! Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι “δικοί” μου άνθρωποι θα μπορούσαν να επιδοκιμάσουν τέτοιες συμπεριφορές!

Δεν είναι ζήτημα διαφωνίας πολιτικών απόψεων.
Ο κόσμος σε μια μεγάλη μερίδα είναι απελπισμένος και έχει αγριέψει. Δεν γίνεται να πηγαίνεις σε μια φτωχομάνα περιοχή όπως το Ίλιον με μνημονιακές κορώνες και ως εκπρόσωπος μιας πολιτικής κατάστασης που έφερε τόσα δεινά στο κόσμο!
Τι περίμενε να του ρίξουν; Ροδοπέταλα;

Το να αποδοκιμαζεις ακομα και τον Νταλαρα επι σκηνης κατα εναν βιαιο τροπο (που μαλιστα υπαρχει μια ταση απενοχοποιησης για αναλογες συμπεριφορες τελευταιως) για τις πολιτικες του θεσεις το θεωρω τουλαχιστον αναρμοστο για την τεχνη. Πολλω δε μαλλον για τα οργανα…

Άλκη είχαν προηγηθεί τα ίδια στην πρώτη “δωρεάν” συναυλία στη Νίκαια…

Αποδειχθηκε για αλλη μια φορα οτι ο Νταλαρας(ξερετε μωρε ,αυτος ο πλουσιος τραγουδιστης που δεν πατησε ουτε στην κηδεια του πατερα του, που χρωσταει του κοσμου τα εκκατομυρια στην εφορια,που η γυναικα του ηταν υπουργος του Πασοκ και αλλα πολλα)ειναι πολυ λιγος για να εκφρασει την φτωχολογια ή αλλιως ,ειναι το δεξι μπαλακι του Καζαντζιδη.

Οσον αφορα την τεχνη,οποιος θεωρει τεχνη την εκμεταλευση της μαζας -πληθους με σκοπο τον μακροπροθεσμο κερδος,πλαναται πλανην οικτραν.

Ιδού και η γνώμη του ίδιου:

Από το μπλογκ του: http://www.dalaras.gr/για-όσα-στο-ίλιον-έγιναν/

Ας δημιουργηθει ΜΚΟ λοιπον με χορηγο την ΦΑΓΕ να παρουμε σβαρνα τα σκυλαδικα, το κομμα της Αλεξανδρατου κοκ

μηπως αν πληρονωτανε θα ηταν και αλλη η συμπεριφορα του κοσμου γιατι ουτως η αλλως μας εχει συνηθισει στην κονομα!!!και ξαφνιαστηκαμε που πηγε αφιλοκερδως στις συναυλιες αυτες.οπως και να χει το γιαουρτωμα ειναι καταδικαστεο οχι οτι δεν ειναι τα αλλα.

Δηλαδή βρε παιδιά όταν μιλάει για εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας πως θα έπρεπε να αντιδράσει ο κόσμος; Τελικά ποιος προκάλεσε ποιον;

Διάβασα αρκετά από συμφορουμίτες και είναι πολλά που σηκώνουν αντίλογο. Όπως πάντα όμως ο καθένας θα παραμείνει στη γνώμη του, όσο ψηφιακό μελάνι κι αν χυθεί. Να κάνω μία και μοναδική ερώτηση. Στο παραπάνω παράδειγμα, σε ποια κατηγορία βάζεις το Νταλάρα?

Πάντως, αναφορικά με τη δήλωση στην Τσαπανίδου, έχει το ελαφρυντικό ότι δεν ξέρει πολλά γράμματα και δυσκολεύεται να εκφραστεί. Υπάρχουν καλλιτέχνες που μπορούν να αρθρώσουν πολιτικό λόγο (η Γαλάνη π.χ. ή η Τσανακλίδου, από τους παλιούς έντεχνους) και κάποιοι που δεν έχουν τη συγκρότηση να το κάνουν. Ας πούμε, εγώ δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά τη Μούσχουρη ό,τι και να δηλώσει. Ούτε ο Νταλάρας, πιστεύω, έχει τα φόντα για πολιτικός καλλιτέχνης, αν και το προσπάθησε (κυπριακό κτλ.).

42 χρόνια πορείας μπλα μπλα μπλα Η κάθε άποψη είναι απόλυτα σεβαστή μπλα μπλα μπλα ο καλλιτέχνης αναπνέει όντας όρθιος δίπλα στον πολίτη μπλα μπλα μπλα Αρκεί λοιπόν να φωτίσουμε και το αίσθημα των ανθρώπων που γεμίζουν αυτές τις συναυλίες μπλα μπλα

Με αυτές τις μπαρούφες ως απάντηση στους γιαουρτορίχτες η μόνη απορία που έχω είναι το πως πέσανε και τόσα λίγα.

Το ρώτησα και παραπάνω (χωρίς ειρωνεία) ο καλλιτέχνης στη σκηνή επιτελεί λειτούργημα? Για μένα όχι, οπότε μπορεί να “εισπράττει” από τον κόσμο ότι προαιρείται (για την κιθάρα και εγώ λυπήθηκα αλλά όχι ιδιαίτερα. Άλλωστε με τόσους τραπεζικούς λογαριασμούς που θα υπάρχουν μπορεί να πάρει άλλη μια εξίσου ακριβή. Σιγά μη δένεται συναισθηματικά με τα όργανα). Ειδικά όταν το δωρεάν στον πολύ κόσμο μεταφράζεται “έλα να ακούσεις κανά τραγουδάκι και κανά εξωραϊσμένο ρεμπέτικο μπας και ξεχάσεις τι σου κάνουν εδώ και 1-2 χρόνια”.

Είμαι ενάντιος στα γιαούρτια. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Μπορώ όμως να καταλάβω αυτούς που τα ρίχνουν. Είτε στον Νταλάρα είτε σε οποιονδήποτε άλλον εκφράζει δημόσιο λόγο και λέει πράγματα που για το μέσο κόσμο είναι προκλητικά…

Σου είχα απαντήσει αλλά δεν το δημοσίευσα (Για κάθε τρία μηνύματα που γράφω δημοσιεύω το ένα).

Φυσικά και είναι λειτουργημα!! Τι είναι ο μουσικός; τζουκ μποξ; πικ-απ; Τα εσώψυχα του σου δίνει ο καθένας που προσπαθεί να κάνει σωστά τη δουλειά του! Οπως και ο ηθοποιός!!! Τι το κάναμε ρε Προφ, φαρ-ουεστ; Σε λίγο θα πετάμε και στους ηθοποιούς που δεν γουστάρουμε πατάτες ντομάτες και όλο το μπαξέ.

Τι σχέση έχουν οι τραπεζικοί λογαριασμοί με την αγάπη που μπορεί να έχεις κάποιος για μια κιθάρα, για ένα μπουζούκι ή για ένα μουσικό όργανο; Μήπως είμαι σε κανένα φόρουμ γιάπηδων και δεν το κατάλαβα; Αμα ισοπεδώνουμε εδώ μέσα τα οργανάκια που αγαπάμε και λιώνουμε γι’ αυτά τι μπορουμε να περιμένουμε από ανθρώπους που δεν είναι και μουσικοί;

Να καταλάβουμε ναι, να δικαιολογήσουμε όχι. Και για όσους δεν το καταλαβαίνουνε, μαζί με το “γιαουρτάκι” το θέαμα είχε και καρέκλα που πετάχτηκε, ναι, όπως στα γήπεδα, και τον τυπά με την κάσκα μοτοσυκλέττας που ανέβηκε πάνω στη σκηνή.

Αγαπητέ Διονύση και Prof (απλώς παίρνω αφορμή από τις τοποθετήσεις σας) τι καταλαβαίνετε ακριβώς;

  1. Το γεγονός ότι κάποιος αγανακτεί με αυτά που λέει ο Νταλάρας στην τηλεόραση σε ανύποπτο χρόνο ή έστω διαχρονικά;
    (Πιθανώς τον μουτζώνει τον βρίζει από μέσα του ή και δυνατά, βρίζει τον εαυτό του για όλα αυτά τα χρόνια που το ακούει κτλ).

  2. Το γεγονός ότι κάποιος σε άλλη χρονική στιγμή, σε άλλη μέρα, ξεκινάει από το σπίτι του, παίρνει μαζί του εξοπλισμό (μπουκάλια, γιαούρτια κτλ) και φοράει στολή εκστρατείας (κάσκα κτλ) και πάει σε μια μουσική (ή και οποιαδήποτε άλλη εκδήλωση) και περιμένει την κατάλληλη στιγμή να δράσει εν ψυχρώ; Και αδιαφορεί ότι εκτός από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη, υπάρχει εκατοντάδες ή χιλιάδες κόσμος που έχει πάει για να τον ακούσει και επίσης τους μουσικούς που απλώς κάνουν τη δουλειά τους για ένα μεροκάματο;

Σίγουρα το πρώτο το καταλαβαίνουμε όλοι μας. Όμως το δεύτερο προσωπικά δεν μπορώ να το καταλάβω και πολύ περισσότερο να το δεχτώ. Τι διαφορά έχουν οι “κύριοι’” που έδρασαν στη συναυλία του Νταλάρα από τους κατά σύστημα χουλιγκάνους των γηπέδων; Πρόκειται για την ίδια ακριβώς συμπεριφορά και την ίδια αίσθηση για τον τρόπο λειτουργίας της κοινωνίας. Και ακριβώς είναι ένα από τα πολλά συμπτώματα μιας κοινωνίας που βρίσκεται σε μεγάλη κρίση και αποσυντίθεται διαρκώς. Και αν ο Νταλάρας είναι ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, την επόμενη στιγμή, έτσι όπως πάμε, θα είναι η μισή κοινωνία εναντίον της άλλης μισής. Ελλάς-Τουρκία, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, Μνημονιακοί-Αντιμνημονιακοί. Πατριώτες-Προδότες. Έ όχι! Όχι πάλι! Το έχουμε ξαναδεί το έργο πολλές φορές. Ας κάνουμε κάτι (φαινομενικά) δυσκολότερο αυτή τη φορά. Μια προσπάθεια να συνεννοηθούμε μπας και μπορέσουμε να σηκωθούμε και πάλι.

Εχω φύγει πολλά χρόνια από Ελλάδα,καί δέν εζησα ολα αυτά πού ο κόσμος κατηγορεί τόν Νταλάρα.
Μιά φορά τόν είχα δεί live,καί αυτό ηταν στό Ολυμπιακό στάδιο,νομίζω το 1985.Γιά μένα ο Νταλάρας είναι ενας μεγάλος καί ολοκληρωμένος καλλιτέχης.
Είδα τήν συνεντευξη πού εκανε στήν τηλεόραση.Ο ανθρωπος ειπε καί πάρα πολλές αλήθειες γιά μένα.Τώρα αν στήν συγκεκριμένη ερώτηση,εκφράστηκε λάθος (οπως είπε μετά ),δέν μπορώ να το ξέρω.Αλλά αυτό πού κατάλαβα είναι,οτι αυτοί πού τον γιούχαραν,τού πέταξαν καρέκλες κ.λ.π.,οπως καί αυτά τα μέλη τού φόρουμ πού είναι τής ιδιας γνώμης με τούς γιαουρτάδες,βλέπουν στό πρόσωπο τού Νταλάρα,ενα αντιπρόσωπο τού Πασόκ,( λόγω τής γυναίκας τουΝταλάρα )δηλαδή κατά τήν γνώμη τους,εναν υπεύθυνο γιά τήν κατάντια τής χώρας.
Το θέμα είναι τελείως πολιτικό καί δέν εχει να κάνει με τον καλλλιτέχνη Νταλαρα.Καί σε αυτό το σημείο είμαι αντίθετος.
Κάπoιος στά προηγούμενα Post εγραψε μιά μεγάλη αλήθεια.Δηλαδή αν είναι ετσι,ας πάμε να σπάσουμε τόν τάφο τού Ζαμπέτα γιατί ηταν φίλος με τήν Χούντα!!
Ο καθένας πιστεύει οτι γουστάρει φίλοι μου.Καί οταν εχει καί το θάρρος να το πεί κιόλας μαγκιά του γιά μένα.
Πάρα πολλοί,μάλλον οι περισσότεροι απο τούς καλλιτέχνες αυτόν τον καιρό κάνουν τουμπεκί καί δέν πέρνουν θέση γιά τά πολιτικά.Γιά ενα λόγο καί μόνο.Γιά να μήν τούς φύγει το κοινό.Γιατί οποια καί να είναι η γνώμη τους,σίγουρα ενα ποσοστό κοινού θά είναι εναντίον της γνώμης αυτής.μέ λίγα λόγια θά είναι τού αλλου κόμματος!!!
Οπως καί να λάχει,τα γιαούρτια και οι καρέκλες είναι απαράδεκτα πράγματα.Εκείνη την στιγμή ο Νταλάρας ηταν ο καλλιτέχνης ,και οχι ο πολιτικός.Οποιος δέν γούσταρε,ας μην πήγαινε να τον ακούσει.Καί οχι κρυμμένος μέσα στήν ανωνυμία να πετάει γιαούρτια.
Φιλικά Κώστας!!

'Οταν το μαχαίρι φτάσει βαθιά στο κόκαλο, αυτές είναι οι συμπεριφορές !

Οι των άκρων καταστάσεις, επισημάνθηκαν και αλλού, σε βάρος πολιτικών κλπ και που είσαι ακόμα …
Αγανάκτησε ο κόσμος, δεν αντέχει άλλο τα δεινά και κάποιοι, όταν δεν μπορούν να καταστρέψουν
τον εαυτό τους από απελπισία, αντιδρούν με απαράδεκτες ενέργειες και βαναυσότητα …
Έχουμε λοιπόν μια μικρογραφία κοινωνικού και πολιτικού κλίματος …

Πράγματι πρόκειται για συμπεριφορές των άκρων, αλλά όπου υπάρχει φτώχεια, ανεργία, μισθοί της
πείνας και της συμφοράς, φόροι δυσβάσταχτοι μεθοδευμένοι κάθε μέρα και καινούργιοι, ξεριζωμός από
την πατρίδα και αναζήτηση τύχης σε άλλες χώρες, αυτά και χειρότερα να περιμένουμε …

Σαν άνθρωπος θλίβομαι και σαν μητέρα καταθέτω το παράπονο μου για τα παιδιά της Ελλάδας,
τα σπουδαγμένα άνεργα παιδιά, που θα δουν όπως και όλοι μας, πολύ σκληρότερες μέρες …