Το ξανάκουσα σήμερα, το “Σκύλα μ’ έκανες και λυώνω”. Μου φάνηκε ότι ακούω “σκοτειλιά”. Θυμήθηκα αυτό που μου έλεγαν, γελώντας, οι γονείς μου, για τα καμώματά μου ως τριάχρονου παιδιού: Έλεγα: "Να πάω* το τηνέφωνο να τηνεφωνήσω! Άρα, λ και ν είναι συγγενικά.
( * ) πάρω