Πολλα νευρακια βλεπω… Τυχαιο?? Δε νομιζω… Παντως μαλλον δε βγαινει ακρη… Απο την αρχη φαινοταν να μη βγαινει… Τωρα το ποιος φασκει κ αντιφασκει, το ποιος χρησιμοποιει γελοια επιχειρηματα κ το ποιος αρχιζει γατοκαυγαδες ας το αφησουμε σε φιλους συμφορουμιτες να το δουν… Εδω ειμαστε για να ακουσουμε κ αλλες γνωμες…
Αγαπητέ Tourick δεν μπορούσα να μην εκνευριστώ με το ειρωνικό σου υφάκι. Επίσης επειδή ξέρω να συζητάω θέλω να μου πεις σε ποιο σημείο φάσκω και αντιφάσκω… Γιατί εγώ αυτό που ήθελα να πω είναι πως τα μεν πανεπιστήμια είναι περισσότερο θεωρητικού τύπου και τα δε τει πιο εργαστηριακά. Εσύ ενώ από τη μία λες ότι το ένα δεν είναι κατώτερο του άλλου, μετά από δύο μηνύματα λες “καλά τώρα θα τα συγκρίνουμε κιόλας???”
Εκτός αν εννοούσες κάτι άλλο και δεν το κατάλαβα. Μας το εξηγείς σε παρακαλώ?
Όσο για το πνεύμα που συνεχίζεις να έχεις, αν θέλεις μπορούμε να το λύσουμε από κοντά ή πριβέ, γιατί τα δημόσια ξεκατινιάσματα δεν είναι του γούστου μου.
Ο μουσικολόγος δεν είναι μουσικός όπως και ο μουσικός δεν είναι μουσικολόγος.
Πρίν 4-5 χρόνια και οι απόφοιτοι ωδείων θεωρούνταν ΠΕ 16. Γιατί τους “υποβίβασαν” σε ΤΕ είναι άλλο μεγάλο θέμα.
Διαφωνώ με την απαξίωση σου Ελένη, για τους εμπειροτέχνες μουσικούς.
Είδαμε σε τι επίπεδο έφτασαν τα δημόσια σχολεία οι άνθρωποι με γενικότερη μόρφωση, με παιδεία και με αισθητική γενικότερα Ελένη μου!!!:092:
Ποιος μπουζουξής ή άλλος παραδοσιακός μουσικός είναι επιστημονικά καταρτισμένος δηλαδή;
Συμφωνώ αλλά τότε μιλάμε για άνθρωπο με ήθος. Ως άνθρωπος πρέπει να έχει ήθος και αξία για να καθοδηγεί σωστά τους νέους μουσικούς.
Βρε συ Σαμπάχ, ο καθηγητής που καλείς να σε δικαιώσει (στην κουβέντα) είναι και ο ίδιος εμπειροτέχνης!!! Και μιλάω για την λαϊκή κιθάρα.
Μήτσο εάν κάνω λάθος, παρακαλώ διόρθωσέ με.
Ένας σπουδαστής στο ΤΕΙ Άρτας, που κάνει λαούτο, όταν θα αποφοιτήσει θα συγκριθεί με τον εμπειροτέχνη καθηγητή του, Χρήστο Ζώτο;;;
Δημήτρη καλησπέρα
Απλώς συμφωνώ με την Ελένη,πως ο καθηγητής μουσικής δε διδασκει μόνο το όργανο,αλλά και την αισθητική γυρω από αυτό. Και οι κατευθύνσεις που δίνει η σχολή συμβάλουν αρκετά σ’ αυτό.
Τα είπες ΟΛΑ Δημητρη!!!
Λοιπόν, έχουμε και λέμε.
Τα μουσικά ΑΕΙ μας απαξιώνουν επειδή είμαστε ΤΕΙ- και είμαστε ΤΕΙ για τους λόγους που προανέφερα.
Οι εμπειροτέχνες μας απαξιώνουν επειδή δεν παίζουμε τόσο καλά - ναι ίσχύει, επειδή εκτός από πένες λιώσαμε και παντελόνια στο διάβασμα ανθρωπολογικών, λαογραφικών, παιδαγωγικών, καλλιτεχνικών, ιστορικών, θεωρητικών της μουσικής και ιστορίας τέχνης βιβλίων. Και άλλες τόσες ώρες ατέλειωτων ακροάσεων προκειμένου να μάθουμε όσο το δυνατόν καλύτερα μέσα σ’ αυτα τα χρόνια το ανατολικό και το ελληνικό μουσικό σύστημα.
Επίσης λιώσαμε παπούτσια να τρέχουμε στο κάθε κουτσοχώρι της Ελλάδας και όχι μόνο της Ελλάδας για επιτόπια έρευνα. Δε φιλοδοξούμε να γίνουμε μουσικοί, ούτε αυτοαποκαλεστήκαμε ποτέ έτσι.
Θεωρούμε όμως πως είμαστε οι πιο άρτια καταρτισμένοι καθηγητές παραδοσιακής μουσικής στην Ελλάδα
Οκ ρε guys, τότε τα 8 χρόνια που έχουμε ως μέσο όρο αποφοίτησης στο τμήμα, μάλλον οφείλονται σε επιδημία συνδρομου down που έχει πέσει στη σχολη…
Ως νεοσύστατο τμήμα μουσικόλογίας δεχόμαστε πολύ πόλεμο, και πολύ περισσότερο επειδή είμαστε μόλις 60 παιδιά που αποφοιτήσαμε και δεν έχουμε προλάβει να αποδείξουμε την αξία μας.
Η οργανογνωσία, όπως θα διαπιστώσετε και στο Link, είναι ένα κομμάτι του προγράμματος σπουδών.
Ακόμη: σχετικά με τη σύγκριση με τον τομέα παραδοσιακής μουσικής του ΠΑΜΑΚ : Εμείς στη σχολή 'εχουμε κατεύθυνση κατασκευής λαικών οργάνων. Όμως ποτέ δε συγκριθήκαμε με τους απόφοιτους του ομόνυμου τμήματος στο Ληξούρι.
Εν κατακλείδι, εμείς οι απόφοιτοι του τμήματος λαικής και παραδοσιακής μουσικής ξέρουμε τι αξίζουμε και θα το διεκδικήσουμε.
Νομίζω ότι κάπου υπήρξε σύγχυση μέσα στην κουβέντα.
Εγώ δεν υποστηρίζω την άποψη, ότι δεν είναι καλοί μουσικοί αυτοί έχουν κάνει σπουδές, εξάλλου κι εγώ έχω κάνει, αλλά ότι δεν είναι καλύτεροι από τους εμπειροτέχνες.
Ούτε σαν μουσικοί, ούτε σαν παιδαγωγοί. Και αυτό το λέω μετά από αρκετά χρόνια στο πατάρι αλλά και στα σχολεία.
Είναι η άποψή μου.
Τώρα το θέμα σύγκρισης, αν η α’ σχολή είναι καλύτερη από την β’ σχολή, δεν με αγγίζει.
Γνώστης του επαγγέλματος δεν γίνεσαι με την απόκτηση του πτυχίου, αλλά από το πόσο ασχολήσε από εκεί και μετά. Γιατί όπως είπε και ο Αϊνστάιν, η εμπειρία είναι σημαντικότερη της γνώσης.
Η αρχική συζήτηση, από ένα σημείο και μετά, στράφηκε σε θέματα συντεχνιακά, (1) πήρε τη μορφή γύρω από το ποιος δικαιούται να διδάξει στα Μ.Σ., εμπειρικοί από τη μια, εναντίον αποφοίτων ΑΕΙ, ή αποφοίτων ΤΕΙ.
Ναι, οι εμπειρικοί ανήκουν πια στην κατηγορία ΤΕ, για να γίνει η διάκριση από τους Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, είτε των ΤΕΙ είτε των ΑΕΙ, οι οποίοι και προηγούνται στις προσλήψεις, και όπου δεν επαρκούν αυτοί, προχωρούν στην πρόσληψη από την κατηγορία των ΤΕ., πράγμα που γίνεται σε όλες τις ειδικότητες, αν και οι λεγόμενοι «εμπειρικοί» τείνουν να εκλείψουν πια, και όχι μόνο στην εκπαίδευση.
Ας προσέξουμε λίγο την κραυγή αγωνίας των ίδιων των εκπαιδευτικών στα Μ.Σ. (είναι από το link που παρέθεσε η Σαμπάχ):
“…Γιατί οι «εμπειροτέχνες» έλκουν την εμπειρία στην οποία χρωστούν την τέχνη τους από επαγγελματικούς χώρους των οποίων η αισθητική, αλλά και το ήθος μεταφέρονται ανεξέλεγκτα στις αίθουσες διδασκαλίας…”
Στην εκπαίδευση, και όχι μόνο, χρειάζεται επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό, εξειδικευμένο, με σφαιρική γνώση, και πιο πέρα από τα στενά όρια του αντικειμένου του, ακριβώς για να εκλείπουν οι κίνδυνοι αυτοί.
Οι όποιες εξαιρέσεις του κανόνα, που ευτυχώς είναι υπαρκτές, και αφορούν στο θέμα μας καταξιωμένους καλλιτέχνες, με πανελλήνια ή και διεθνή ακτινοβολία, απλά τον επιβεβαιώνουν.
Και όπως καμιά γυναίκα δεν εμπιστεύεται πια τη ζωή της και τη ζωή του παιδιού της στην όποια εμπειρία της …πρακτικής μαμής, το ίδιο και η πολιτεία, φροντίζει να στελεχώνει πια τις υπηρεσίες της με εξειδικευμένο και επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό, δεν στηρίζεται πια στη δηλωμένη εμπειρία κανενός.
ʽΕτσι πρέπει να γίνεται, εξάλλου.
Υ.Γ. (1) Επειδή δεν εμπίπτω σε καμιά συντεχνιακή κατηγορία από τις προαναφερθείσες, σταματάω εδώ.
(2) Παρεμπιπτόντως και άσχετο βέβαια, αλλά μια και μου ήρθε… :019:
ο Αϊνστάιν είπε: “η φαντασία σημαντικότερη της γνώσης”.
Έχεις δίκιο Ελένη, για την φαντασία είχε μιλήσει.
Απλα στην συγκεκριμενη περιπτωση ισως η λεξη εμπειρία να μας βολευε… 
Δημήτρη, εγώ έχω γονείς χειρούργους, πολύ σταθερό χέρι, έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία, και έχω κάνει και εγχειρήσεις. Άρα μπορώ να διεκδικήσω μία θέση σε νοσοκομείο.
Συμβαίνει όμως?
Εφ’ όσων το σύστημα λειτουργεί έτσι, και οι προσλήψεις γίνονται με βάση πτυχίων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα οποία πιστοποιούν τις αποκτειθήσες γνώσεις, δεν καταλαβαίνω γιατί ο τομέας αυτός θα πρέπει να αποτελεί εξαίρεση?
Εγώ δε διαφωνώ μαζί σου, ότι είναι σχετικό το τι έχει μάθει κανείς, είτε έχει πτυχίο, είτε όχι. Όμως θα σε παραπέμψω σε δική σου αναφορά, σε παρεμφερές θέμα, όπου ανέφερες πως εμπειροτέχνες γίνονται καθηγητές σε γυμνάσια με μία απλή υπεύθυνη δήλωση, και πολλοί από αυτούς δεν ξέρουν να κρατάνε ούτε την πένα. Νομίζω πως κανένας απόφοιτος της σχολής μου, δε βρίσκεται σε αυτό το επίπεδο. Η παγίωση του θεσμού, θα απαλλάξει τις αίθουσες από πολλούς μη καταρτισμένους καθηγητές.
Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω κάτι ακόμη, παρ’ όλο που ξέρω πως θα σπεύσετε να υποστηρίξετε πως και αυτό είναι σχετικό. Πιστεύω πως ούτε στο πατάρι, ούτε στις σχολικές αίθουσες, ούτε και στα βιβλία μπορείς να ζήσεις την εμπειρία μιας σχολής. Δηλαδή την συνεχή, εντατική και δημιουργική αλληλεπίδραση με άλλους 500 νοματαίους, που ασχολούνται με ακριβώς το ίδιο πράγμα με ‘σένα: Την εξερεύνηση της παραδοσιακής και λαικής μουσικής, και ειδικότερα της παιδευσιακής της διάστασης. Όχι ότι δε γίνεται και στους άλλους χώρους, απλώς επειδή η σχολή είναι ακριβώς αυτό, στοχεύει σ’ αυτό και δεν προκύπτει απλά, η διαδικασία είναι πολύ πιο έντονη. Έτσι, όλο αυτό το πράγμα φωτίζει κρυμμένες πτυχές, ανοίγει δρόμους και μυαλά, διευρύνει ορίζοντες.
Όλα εξαρτώνται και από το μεράκι του καθενός βέβαια.
Τους υποβίβασαν σε ΤΕ για να υπάρχει διαχωρισμός στα παιδιά που είναι απόφοιτοι ωδείων και στα παιδιά που είναι απόφοιτοι πανεπιστημίων. Γιατί δεν είναι δίκαιο αν το καλοσκεφτείς, εγώ που έχω ένα proficiency να συγκρίνομαι με τον άλλον που έχει βγάλει αγγλική φιλολογία δίνοντας 5 χρόνια από τον χρόνο του.
Γιάννη, άστοχο το παράδειγμά σου διότι και τα δύο τα πτυχία που ανέφερες έχουν σπουδές στο ίδιο ακριβώς αντικείμενο, την εκμάθηση της αγγλικής γλώσσας.
Μάλλον λοιπόν, ξεχάσανε ότι από το ωδείο βγαίνεις μουσικός και από το πανεπιστήμιο μουσικολογίας βγαίνεις μουσικολόγος. Όποιος θεωρεί τον μουσικολόγο μουσικό, είναι γελασμένος. Θα μπορούσε βέβαια, να είναι και μουσικός αλλά με άλλο πτυχίο, όχι με τις σπουδές στο τμήμα μουσικολογίας. Τελεία και παύλα.
Ο γιατρός γνωρίζει από φάρμακα όπως και ο φαρμακοποιός, αλλά στα γιατρεία δεν βάζουν φαρμακοποιό ούτε στα φαρμακεία βάζουν γιατρό. Ο καθένας με την ειδικότητά του λοιπόν.
Σαμπάχ, όταν δουλέψεις λίγο πατάρι, θα αναθεωρήσεις πολλά από τα γραφόμενά σου.
Δημήτρη, όντως δεν έχω δουλέψει σε πατάρι:) και δε νομίζω να γίνει ποτέ αυτό.
Αλήθεια πιστεύεις πως υπάρχει η ίδια μορφή αλληλεπίδρασης? Με ενδιαφέρει πολύ αυτό που λες.
Μία σχολή, όπως και να χει, λειτουργεί επαγωγικά.
Δημήτρη δεν νομίζω ότι είναι άστοχο το παράδειγμα μου, τυχαίνει να έχω περάσει πολλά χρόνια και σε πανεπιστήμιο και σε ωδεία και γνωρίζω τα πράματα. Το μόνο σίγουρο, όπως τονίζεις και εσύ, είναι ότι ο μουσικολόγος ουδεμία σχέση έχει με μουσικό. Τυχαίνει όμως, πάρα πολύ συχνά, μην σου πω το 70% των περιπτώσεων, ο μουσικολόγος να είναι ταυτόχρονα και μουσικός. Η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών στα πανεπιστήμια δεν ξύπνησε μια μέρα στην τρίτη λυκείου και είπε «Χμμμ, ας σπουδάσω μουσικολογία», αλλά έχει περάσει πολλά χρόνια μέσα σε ωδεία μαθαίνοντας όσα μπορεί να σου δώσει ένα ωδείο.
Όταν λοιπόν από την μιά έχεις ένα παιδί το οποίο έχει πάρει πτυχίο στην κιθάρα π.χ. σε κάποιο ωδείο και από την άλλη έχεις ένα παιδί το οποίο έχεις πάρει πτυχίο στην κιθάρα σε κάποιο ωδείο, πτυχίο αντίστιξης ή φούγκας σε κάποιο ωδείο και πτυχίο από κάποιο πανεπιστήμιο μουσικολογίας, ε νομίζω ότι είναι φως φανάρι ότι αυτοί οι δύο δεν πρέπει να έχουν ίδιες ευκαιρίες.
Κάνω αναδημοσίευση απο το παρακάτω link: http://www.alfavita.gr/ank_b/ank18_6_10_1220.php
Τμήμα λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής, ΤΕΙ Ηπείρου: Ανακοίνωση
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ, ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ
e mail: syllogos.apofoiton.tlpm@gmail.com
7/6/2010
Αρ. Πρωτ.: 70
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Κυριακή 6 Ιουνίου 2010 πραγματοποιήθηκε Ολομέλεια του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου με θέμα «Ποιο μέλλον για τη σχολική μουσική εκπαίδευση;». Συμμετείχαν η διοίκηση του ΤΕΙ Ηπείρου, το διδακτικό προσωπικό, οι φοιτητές και οι απόφοιτοι του Τμήματος, ενώ ήταν ανοιχτή στους φορείς, στους θεσμούς, στα ΜΜΕ και σε κάθε ενδιαφερόμενο. Μέσα από μια συλλογική και δημόσια διαδικασία εμπέδωσης της ελευθερίας του λόγου, δόθηκε ένα ηχηρό μήνυμα ότι κάθε συντεταγμένη προσπάθεια ανατροπής του αυτονόητου και κάθε μορφή αβλεψίας και αδράνειας που μας στερεί ζωτικό χώρο, θα μας βρει δυναμικά αντίθετους.
Συγκεκριμένα:
Το 2000, η Πολιτεία ίδρυσε το Τμήμα Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής του ΤΕΙ Ηπείρου (Άρτα), στα πλαίσια μιας αναγκαίας και συνεπούς πολιτικής για την τριτοβάθμια μουσική εκπαίδευση. Δημιούργησε με τον τρόπο αυτό μια σημαντική και απαραίτητη υποδομή για τη μουσική έρευνα και εκπαίδευση, η οποία έλλειπε από την Ελλάδα, καθώς όλοι γνωρίζουμε ότι είμαστε μια χώρα με πλούσιες και ζωντανές μουσικές παραδόσεις. Ωστόσο, είναι πλέον εμφανές ότι παλινδρομεί, με μορφές συμβιβασμού με παλιά καθεστώτα και συμφέροντα, τα οποία στρέφονται ενάντια στα νόμιμα και κατοχυρωμένα δικαιώματα των αποφοίτων ως επαγγελματιών στην εκπαίδευση.
Ο χάρτης της επαγγελματικής κατοχύρωσης των αποφοίτων του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής είναι το Προεδρικό Διάταγμα 141/2003 (Αʼ 119), το οποίο συνάδει με τα επιστημονικά και επαγγελματικά προσόντα τους. Στελεχώνουν σταδιακά την εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική), αναλαμβάνουν ή συμμετέχουν ως ειδικοί επιστήμονες σε ερευνητικά προγράμματα, διατυπώνουν και εφαρμόζουν πολιτιστικές πολιτικές ως ειδικά στελέχη σχετικών φορέων, ασκούν εξειδικευμένη εργασία ως στελέχη εκδοτικών οίκων, δισκογραφικών εταιριών, ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και φορέων διαχείρισης πολιτιστικών αγαθών, υλοποιούν σύγχρονες εφαρμογές των ηλεκτρονικών υπολογιστών και των πολυμέσων στο χώρο της μουσικής κ.ά. Ωστόσο, η αξιοποίηση των αποφοίτων στην αγορά εργασίας προσκρούει συχνά σε συντεχνιακές νοοτροπίες. Ειδικά στην εκπαίδευση, θεσμοθετήθηκε η λανθασμένη εικόνα για τους απόφοιτους του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής ότι πρόκειται αποκλειστικά για κατόχους τριτοβάθμιων τίτλων απόλυτης ειδίκευσης στα λαϊκά και παραδοσιακά μουσικά όργανα, που απλώς προηγούνται και αντικαθιστούν το προσωρινό και μη ειδικευμένο προσωπικό που στελέχωνε τα Μουσικά Σχολεία μέχρι την ίδρυση του Τμήματος.
Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, αντιλαμβάνεται την «αμηχανία» ορισμένων «παραδοσιακών» πολιτικών κύκλων να υποδεχτούν το καινούριο που φέρνουν οι απόφοιτοι του Τμήματος, αλλά δεν συμμερίζεται τις αντιφάσεις της Πολιτείας στα ζητήματα που αφορούν πρώτα στην ένταξη του γνωστικού αντικειμένου «ελληνική λαϊκή και παραδοσιακή μουσική» σε όλο το εύρος της εκπαίδευσης και στην ορθή αξιοποίηση των αποφοίτων στην εκπαίδευση, και ύστερα στην υπηρεσιακή εξέλιξή τους. Είναι λογική συνέπεια να εστιάζει σε δυο επίκαιρα ζητήματα: Πρώτον, στο γεγονός ότι θεσμοθετήθηκε η περιορισμένη δυνατότητα να εργάζονται μόνο στα Μουσικά Σχολεία και μόνο ως καθηγητές μουσικών οργάνων (μουσικών ειδικεύσεων). Δεύτερον, στο γεγονός ότι από το 2006, έτος κατά το οποίο δημιουργήθηκε ο κλάδος ΠΕ16.02 μουσικών στον οποίο κατατάσσονται οι απόφοιτοι του Τμήματος, ουδέποτε έχει προκηρυχθεί διαγωνισμός του ΑΣΕΠ για τον κλάδο και παρατηρούμε το παράδοξο να υπάρχουν οι οργανικές θέσεις για τον κλάδο ΠΕ16.02, να είναι κενές και όμως να μην καλύπτονται.
Ο Σύλλογος Αποφοίτων του Τμήματος Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, συνεπής προς στις καταστατικές του αρχές και τις προτεραιότητές του, δεν θα σταματήσει να δίνει μάχες υπέρ του αγαθού της Παιδείας και ειδικά υπέρ της πλήρους αναμόρφωσης των μουσικών σπουδών στη χώρα. Είναι σήμερα η ευκαιρία να πραγματοποιηθούν βαθιές και προσεκτικές τομές στο τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και υλοποιούμε τις μουσικές σπουδές στη σχολική εκπαίδευση, καθώς νέα τριτοβάθμια ιδρύματα έχουν δημιουργήσει το ικανό και αναγκαίο υπόστρωμα για τη θεσμική και πρακτική εξέλιξη του ζητήματος.
Για το Δ.Σ.
ο Πρόεδρος του Συλλόγου
Αθανάσιος Χονδρός
Παραθέτω ακόμα ένα link με ρεπορτάζ πάνω στο παρπάνω δελτίο τύπου που έγραψα.
παιδια θελω και εγω να ρωτισω κατι για το τει αρτας, θελω να γινω οργανοποιος αλλα ακουσα οτι θα σταματισει να λειτουργει το τμημα οργανοποιιας στην αρτα, μηπος ξερετε εσεις τιποτα?
Μπουζουκι ποιος διδασκει στο Τει?
Ο Στάθης Σαββίδης
ηθελα να ρωτησω αν στο τει γινονται ολες οι προβλεπομενες ωρες που αναφερονται