Τι είναι το Σι μπεμόλ ?
Σίγουρα έχετε ακούσει αυτή τη φράση : πιάσε ένα ΣΙ ΜΠΕΜΟΛ.
Τι είναι αυτό Μινόρε η Ματζόρε ? Και πού είναι ?
ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΣΙ ΥΦΕΣΗ (μινόρε η ματζόρε αν πρόκειται για συγχορδία ).
Είναι μια “μίξη” δύο συστημάτων και μόνον .
Πως προήλθε δεν το γνωρίζω . πότε ? ούτε αυτό το γνωρίζω. Το λέγαμε από τότε που θυμάμαι την ενασχόληση μου με την μουσική.
Το ΜΠΕΜΟΛ (ύφεση Ιταλικά) είναι η λέξη που χρησιμοποιούν χώρες στην Νότια Ευρώπη (Λατινογενείς γλώσσες).
Εμείς στην Ελλάδα χρησιμοποιούμε το Ιταλικό σύστημα ,αρχίζοντας από ΝΤΟ, ΡΕ, ΜΙ, κτλ.
Οι Αγγλοσαξονικές χώρες ,αρχίζουν από ΛΑ (A, B, C, D, E, F , G ).
Οι Γερμανοί για το ΣΙ ύφεση βάζουν το γράμμα Η .αυτό εχει να κάνει με την γραφή που ανάγεται στην εποχή προ συγκερασμού.
Ημιτόνιο επάνω ,λέμε “δίεση”, ημιτόνιο κάτω λέμε “ύφεση” .
Τότε γιατί μόνον για ΣΊ ύφεση ΛΕΜΕ ΣΙ ΜΠΕΜΟΛ (ύφεση αλλά Ιταλικά) !
Να λέμε και ΣΟΛ μπεμόλ η ΜΙ μπεμόλ .
Είναι λάθος ? όχι , αλλά είναι μπέρδεμα συστημάτων .
Οι Ιταλοί για όλες τίς υφέσεις λένε BEMOLLE και για τις διέσεις τις λένε DIESIS .
Και το ΜΙΝΟΡΕ η ΜΑΤΖΟΡΕ (μείζων η ελάσσων ) ,Ιταλικές λέξεις είναι .
Επισυνάπτω ένα πίνακα με τα δίφορα συστήματα .είναι από την Βιβλιοθήκη του YALE .
Δηλαδή μόνο για το σι λέμε μπεμόλ και για τα υπόλοιπα ύφεση;
Πρώτη φορά το ακούω.
Πάντως η ορολογία αναπόφευκτα θα έχει και ξένους όρους, δεν τους γλυτώνουμε.
Αλλιώς θα κάνουμε δοκιμές αντί για πρόβες και
Εκ πρώτης όψεως ανάγνωση αντί για πρίμα βίστα🙂
Πράγματι, και εγώ Σι ύφεση το λέω και τώρα συνειδητοποιώ πως όταν το ακούω Σι μπεμόλ από άλλους γνώστες του λαϊκού ή ρεμπέτικου, οι ίδιοι όντως χρησιμοποιούν το Μπεμόλ μόνο για το Σί ύφεση.
Ενδιαφέρον !
Είναι απλό, οι πρώτες υφέσεις που προκύπτουν στον κύκλο είναι η σι και η μι οπότε αυτές ακούγονταν συνηθέστερα ως μπεμόλ (ίσως και λόγω κλαρίνου και άλλων πνευστών). Ειδικά οι μπουζουξήδες μιλάνε μόνο με διέσεις, ρε δίεση και λα δίεση. Αν είναι ακκόρντο, συνήθως είναι σι ύφεση ματζόρε.
μεγαλη απορια ειχες κυριε σπυρο… αφου ειμαστε αμορφωτοι μουσικα. οι ορολογιες ειναι μια απο δω, αλλη απο 'κει, αλλη απο παραπερα. σαμπως με τις κλιμακες δεν γινεται το ιδιο…? ετσι ειναι η λαικη μουσικη, σαν την γλωσσα, που μιλαμε και με λεξεις απο αλλες γλωσσες οπως η πορτα που ειναι ιταλικη αντι θυρα που ειναι το ελληνικο. φυσικα και μπορεις να πεις και μι μπεμολ και ρε μπεμολ και οτι αλλο θες… αφου ειναι σωστο. θεμα συνηθειας ειναι λογω απο που τα εχεις μαθει. βαζω κορτ’ι τι σημαινει…?
Εδω στην Ισπανία γενικά επικρατεί το bemol παντού για όλες τις βαθμίδες. Λίγοι χρησιμοποιούν την δίεση (sostenido) όταν μιλάνε γενικά, εκτός από κλίμακες.
Δε νομίζω όμως ότι δεν ξέρουν τη διαφορά ή ότι δεν ενδιαφέρονται. Εχω αρχίσει να πιστεύω πως υποσυνείδητα το γεγονός ότι sostenido στην πραγματικότητα σημαίνει sustained (συνεχής-διαρκής) και όχι “υψηλότερο” ίσως τους κάνει και δε το προτιμούν. Ίσως πάλι και να λέω βλακείες.
Τώρα οταν μιλάνε για κλίμακες αλλάζουν τα πράγματα οπότε αναγκάζονται.
Κοίτα χούγια… Να δεις που θα βρεθεί ένα μέρος που κάποιοι οργανοπαίχτες θα χρησιμοποιούν μόνο την αναίρεση
Πέρα από την πλάκα, όλες αυτές οι ονομασίες δεν σημαίνουν πλήκτρο ή τάστο ώστε να διαλέγουμε πώς θα τις πούμε, παρά μόνο βαθμίδες.
Κατά την δική μου εκτίμηση, η χρήση του σι μπεμολ ίσως οφείλεται στο τούρκικο σύστημα. Έτσι λένε και οι Τούρκοι την ύφεση. Μάλλον γι’αυτό δεν λέμε γενικότερα όλες τις υφέσεις μπεμολ αλλά μόνο της σι. Γιατί αν λάβουμε υπόψιν ότι η Λα ειναι η βάση στα περισσότερα πεντάχοδρα και μακαμ, ίσως έχει μια λογική. Άλλωστε μπεμολια χαρακτήριζε και ο Μεταξάς τα ανατολίτικα τραγούδια. Υποθέτω λοιπόν ότι η προφορική διατύπωση των δρόμων από τους μικρασιάτες κτλ, να είχε μέσα αυτο το σι μπεμολ.
Από λαϊκούς μουσικούς επιβεβαιώνω κι εγώ ότι για νότες έχω ακούσει το σι μπεμόλ συχνά, το μι μπεμόλ ίσως κάποιες λίγες φορές, οτιδήποτε άλλο με μπεμόλ ποτέ, για συγχορδίες πάλι το σι ύφεση συχνότερα, και για όλα (νότες και συγχορδίες) τη λάθος περιγραφή με δίεση στην προηγούμενη νότα πολύ συχνά.
Τα μπεμόλια του Τσιτσάνη ήταν οι νότες εκείνες που δημιουργούν ανατολίζοντα διαστήματα: οι νότες των χρωματικών 4χ - 5χ, και οι εκτός κλίμακας έλξεις. Προφανώς αυτό που είχε στο μυαλό του ήταν «αλλοιώσεις πέρα από αυτές που δίνουν το στάνταρ ματζόρε και το στάνταρ μινόρε», αδιάφορο αν είναι μόνιμες ή τυχαίες, διέσεις ή υφέσεις.
