Τι είναι το ρεμπέτικο;

Θέσεις & αντιθέσεις
1

Μετά από τα ωραία που έγραψαν ο Σώτος και ο Κώστας ανοίγω ένα καινούργια τόπικ (άλλαξε το θέμα).
Διάβασα με προσοχή τι έγραψαν γενικά. Είναι ενδιαφέρον προπάντον αυτό μου έχει σχέση με τους περίοδους με με την ένωση των μουσικών … πολύ καθαρή, μου άρεσε πολύ!
Εγώ ακόμα ψάχνω πως μπορώ να εξηγήσω το φαινόμενο “ρεμπέτικο” για τους γερμανούς φίλους μου με μ ί α πρόταση (που λέει το πολύ σημαντικό). Γι αυτό ρώτησα έναν ελληνικό χοροδάσκαλος και μου απάντησε το εξής>

… για μένα το ρεμπέτικο είναι μια μουσική. Πάρε ένα χασικλίδικο τραγούδι, άλλαξε τους στίχους, για παράδειγμα σε ερωτικό περιεχόμενο … τι ακούς? πάλι ένα ρεμπέτικο τραγούδι. Πάρε το χασικλίδικο και βάλε άλλη μουσική… τι ακούς? μετά δεν θα είναι πια ρεμπέτικο. Αυτό είναι η απόδειξη ότι η ουσία είναι η μουσική.
Πόσο διαδιδομένο είναι αυτή η άποψη και έιναι σωστό? Εμένα μου λέιπει κάτι και μου φαίνεται σχεδόν σαν “διάκριση” σ αυτών που δημιούργησαν το ρεμπέτικο. Και ο δάσκαλος είπε, ναι αυτό ήταν η αρχή, αλλά αυτό που μετράει και που έμεινε σήμερα είναι η μουσική.
Ζητώ σχόλιες, παρακαλώ!

2

Mar8a 8a simfwnisw EN MEREI me ton xorodidaskalo pou rwtises pros8etwntas ta e3is:

H mousiki tou rebetikou antikatoptrizei, kata kapoio tropo, tin simantiki, gewgrafika, 8esi tis Elladas sto xarti: to perasma apo ti Dusi stin Anatoli kai antistrofa. Etsi loipon e3igw kai to mousiko “arwma” autou tou repertoriou. Einai mia sinenwsi tis ditikis ais8itikis (blepe skales maggiore-minore diatonikes, ri8moi vals, italiko belcanto) me tin anatoliki antarsia (arabikoi dromoi & ola ta sinafei). Twra parwn s’ olo auto to politistiko pantrema einai kai to mousiko stoixeio pou epikratei ston elladiko xwro sto perasma '800 me '900.

Oswn afora ti stixourgiki, den eimai apoluta simfwnos me to xorodidaskalo dioti i mousiki sto xasiklidiko tragoudi exei ena diko tis profil. Edw ti8etai 8ema sin8eti: i mousiko-stixourgiki mi3i pou epikratei sta tragoudia tou k.Bambakari i tou A.Delia den einai me tipota idia m’ ekeini tou D.Gogou i tou B.Tsitsani. I sin8etiki antiliyi s’ autes tis periptwseis diaforopoiitai entona (allo 8ema pou 8a i8ela na siziti8ei an ginetai!!!).

Isws den xrisimopoiisa MIA PROTASI gia na e3igisw to fenomaino rebetiko (pragma pou 8ewrw api8ano & anousio na ginei apo meros mou giati exei idi ginei xilies fores apo proigoumenous meletites tou) alla me autes tis lites topo8etiseis egw kator8wsa na to e3igisw (etsi nomizw diladi!!) stous Italous filous mou!! :))

Euxaristw

3

Αυτό εννοούσα όταν έλεγα πως ο Χάρης μας είναι χρήσιμος. Η (μουσικολογική κυρίως) τοποθέτησή του με βρίσκει απολύτως σύμφωνα, και είναι ακρογωνιαίο δόγμα μου πως το ρεμπέτικο που εννοούμε σήμερα, αποτελεί ένα Ιστορικό πάντρεμα Ανατολής και Δύσης.

Από την άλλη, βέβαια, επιμένω, πρέπει σιγά-σιγά να ξεχωρίσουμε το προαιώνιο αδέσποτο ρεμπέτικο από τη συγκεκριμένη “έντεχνη” περίοδό του, που μπορούμε να την οριοθετήσουμε χρονολογικά 1032-1955 περίπου, αναγνωρίζοντας ως προδρόμους του Σμυρνιούς μουσικούς της Μικράς Ασίας (1900 περίπου -1922) και τη Σμυρνέϊκη σχολή του Πειραιά (1922-1936 περίπου).

4

Σωστό και πασίδηλο το περί Ανατολής και Δύσης αλλά δεν απαντά στην Μάρθα.
Να σας πω μια ιστορία για να καταλήξω μετά στο δια ταύτα.
Προ 20ετίας σε ένα πανηγύρι στην Κουκουβίστα (όσοι το ξέρουν, το ξέρουν) ακούγαμε με μια παρέα γνωστά και άγνωστα δημοτικά. Το πανηγύρι ήταν κάτι σαν δυο ταβέρνες σε μία, κάπου 100 άτομα. Στο διάλειμμα πήρε την ηλεκτρική κιθάρα κάποιος άγνωστος λεβεντόγερος και έπαιξε κάνα δυο νότες για να το “βρει” και μετά τραγούδησε a capela κάτι που σήμαινε πως:
η μοίρα μου είναι γνωστή και γραμμένη στο χέρι μου, πως φίδι θα βρω στο δρόμο μου και πόρτα σφαλισμένη, ζώα θα δω στο διάβα μου και γράμμα θα διαβάσω κλπ κλπ. και κατέληξε πως με τέτοια μυστήρια δεν θα ζω, θα κόψω το χέρι που βγάζει τέτοια μοίρα, γιατί τέτοια μοίρα δεν μου κάνει.
Κάπως έτσι τέλειωσε και δεν χειροκρότησε κανένας. Κάποιος σηκώθηκε και βόηθησε το γέροντα να κατέβει και… όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Εγώ είχα μείνει άφωνος. Ρώτησα και μου είπανε πως πρόκειται για δημοτικό που χάνεται. Είναι κλέφτικο, λεβέντικο που ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να το τραγουδάει όποιος κι όποιος γιατί ξεφτιλίζεται το τραγούδι. Ενα ολόκληρο καλοκαίρι ρώταγα να βγάλω άκρη και το μόνο που μου λέγανε “ε, τι θες; τυχερός είσαι που το άκουσες. θες να ακούσεις κι άλλο;” Μιλάμε για ορεινή Γκιώνα για όσους ξέρουν τι σημαίνει αυτό από πλευράς χαρακτήρος ανθρώπων (συνδέεται και με τη κλεφτουριά που άνθισε σε εκείνα τα μέρη).
Να η πρώτη μισή πρόταση που ψάχνει η Μάρθα:
Πως το ρεμπέτικο είναι ένα ακόμη (αστικό αυτή τη φορά) δείγμα ακηδεμόνευτου, λεβέντικου κλέφτικου που πάει κόντρα στον καιρό του και στις επιλογές της εξουσίας.
Το ενδιαφέρον όμως δεν είναι αυτό, γιατί όλοι οι λαοί έχουν τέτοια δείγματα. Το ενδιαφέρον είναι αυτό που τάραξε και προβλημάτισε τόσους και τόσους. Το ενδιαφέρον είναι ότι αγκαλιάστηκε από πλατιές μάζες. Δηλαδή, ότι είναι το ρεμπέτικο, είναι γιατί έτυχε αποδοχής που έτυχε! Υπήρξαν και υπάρχουν κι άλλα δείγματα περιθωριακής μουσικής που δεν αγκαλιάστηκαν εξ ίσου, και αυτό είναι ένα άλλο θέμα…
Δεν θα κάνω κάποια μεγάλη προσπάθεια να ερμηνεύσω την αποδοχή του ρεμπέτικου. Απλά μία ερώτηση να κάνω:
Για ποιο λόγο όλη η Ελλάδα ήταν κατά έναν αρρωστημένο τρόπο αλληλέγγυη στον Ρωχάμη, στον Σορίν Ματέι στον Πάσαρη κλπ. μόνο και μόνο επειδή ξεβράκωσαν τους μπάτσους; Γιατί ΜΟΝΟΝ η Ελλάδα και ΠΡΩΤΑ αυτή (ακολούθησαν πολλές χώρες μετά) ήταν εναντίον του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία και στο Ιράκ;
Η παραπάνω ερώτηση είναι η υπόλοιπη μισή πρόταση που ψάχνει η Μάρθα.

5

Kai edw simfwnw alla erwtw me ti seira mou:

ti ennoeis “paei kontra stis epiloges tis e3ousias”. Exei dld politiko-antidrastiko upoba8ro? i mipws ennoouses oti paei kontra sti mousiki pragmatikotita twn kairwn, anazwogonei? To 2o mou akougete arketa pio swsto giati egw antidrasi den blepw sxedon kamia apo to rebeti, anti8etws blepw enan “ka8ismeno” mousiko kinima (stoixeio pollwn kallitexnikwn reumatwn), to opoio simbibasmeno me to ka8estws tis epoxis tou, moirologei adiakopa to paron tou. Kai telos pantwn an yparxei morfi antidrasis den ginete pote me tropo rhto, safes, ennow oti an kapoioi eipan oti o Tsitsanis 8elise na ekto3eusei ena politiko belos me tin “Sinnefiasmeni Kuriaki”, to blepoun perissotero autoi apo ton idio ton sin8eti!

Twra 2 einai ta tina:

  1. egw eimai arketa stokos
  2. i topo8etisi einai arketa asafeis
    8a mporouses na mou epe3igiseis ti ennoeis me tis erwtiseis peri Elladas kai allulegiis stous diaforous polemous i mallon ti einai auto pou sindeei tin topo8etisi auti me ton orismo tou rebetikou?

euxaristw

6

Το ρεμπέτικο ριζώνει μουσικά και στιχουργικά γεφυρώνοντας την ανατολή με την δύση και συγκεντρώνει μέσα του αιώνες ανώνυμης λαϊκής δημιουργίας.Η επώνυμη δημιουργία του ταυτίζεται σχεδόν με την παρουσία των πρώτων δυνατοτήτων ηχογράφησης και καθώς η εξουσία δεν μπορεί να κατανοήσει αρχικά την δύναμη της ελεύθερης έκφρασης μέσω της μουσικής το αφήνει να παρουσιαστεί αυτόνομο και αφτιασίδωτο να μεταφέρει την εικόνα της πραγματικότητας.Τα στοιχεία που το καθορίζουν μουσικά είναι η χρήση των ανατολικών και βυζαντινών κλιμάκων προσαρμοσμένων στην δυτική αρμονία και στη συγκερασμένη κλίμακα και η ποικιλία των ρυθμών που δίνει στον ακροατή την δυνατότητα της συμμετοχικής δραστηριότητα μέσω του χορού.Ο ζεϊμπέκικος δίνει την ευκαιρία της προσωπικής έκφρασης και της παρουσίας του «ενός» που στο πολυπληθές αστικό κέντρο εξαφανίζεται.Ο χασάπικος δίνει την ευκαιρία σε μικρές ομάδες 2-4 ατόμων(φίλοι ή οικογένεια) να δράσουν συγχρονισμένα και εκφρασθούν.Το τσιφτετέλι δεν χορεύεται είναι η ανάμνηση της ανατολής και το τέλος του θλιβερού μανέ μέσα σε ένα αισιόδοξο μήνυμα.Η θεματολογία του ρεμπέτικου περιέχει γεγονότα και εικόνες απ τη καθημερινότητα τα επαγγέλματα την φτώχεια την προσφυγιά την αγάπη την αρρώστια την αδικία τον έρωτα τον θάνατο το γλέντι το χασίς τους τεκέδες και άλλα ανάλογα θέματα τα οποία παρουσιάζει με την αμεσότητα και την αυθεντικότητα του απλού ανθρώπου. Το ρεμπέτικο δεν αμφισβητεί τίποτα , λοιδωρεί την εξουσία την προσωποποιεί στο επίπεδο του μπάτσου και αμύνεται με την λήθη.Ο λαός το αποδέχεται και το αγκαλιάζει γιατί τον εκφράζει και τον διασκεδάζει , του επιτρέπει να πει αυτά που τον απασχολούν .Η δυσπιστία των Ελλήνων απέναντι στην μόνιμα διαβρωμένη σε κάθε βαθμίδα της εξουσία παίρνει τον λόγο και τραγουδά μέσω του ρεμπέτικου.Η ίδια δικαιολογημένη δυσπιστία δίνει ελαφρυντικά σε παρανόμους τότε και σήμερα και κάνει τον λαό να αναρωτιέται για τα πραγματικά αίτια του κάθε γεγονότος με δεδομένη την πλαστή εικόνα που δίνει η εξουσία και τα ΜΜΕ.Ο Ελληνικός λαός είναι φορτωμένος με ανακλαστικά έναντι της βίας που ασκεί η εξουσία και τα συμφέροντα , ντόπια ή διεθνή , αντιδρά για το Ιράκ αντιδρά για την Γιουγκοσλαβία αλλά δυστυχώς δεν έχει καινούργια ρεμπέτικα για να τους λοιδωρήσει και το κάνει με τα παλιά.

Υ.Γ Χάρη εαν χρησιμοποιήσεις το σύμβολο \greeκ και μετα σε αγκύλη{το κείμενο σου}στο posting σου οι λατινικοί χαρακτήρες θα μετατραπούν σε Ελληνικούς.

8

Όχι Χάρη, δεν υπονοεί κανένας πως ο Δελιάς ήταν μαρξιστής-μπουζουκιστής. Η “τετράδα” και τόσοι άλλοι, σαν ειλικρινείς τροβαδούροι της εποχής τους κατέγραφαν και ανεδείκνυαν αμακιγιάριστη την πραγματικότητα. Ενίοτε την λοιδορούσαν κιόλας. Αυτό που έχει ιστορικό και μελετητικό ενδιαφέρον είναι η ΑΠΟΔΟΧΗ που τους επιφύλαξε ο κόσμος. Και αναφέρομαι τόσο στο ΤΟΤΕ, όσο και στο ΤΩΡΑ.

Αυτό πρέπει κάποτε να το καταλάβoυμε: Οι μουσικές από μόνες τους, δεν αποτελούν ιστορικό γεγονός. Τα ιστορικά γεγονότα γράφονται απ’ τις μάζες. Ο κόσμος είναι ο ύψιστος κριτής, ο μοναδικός θεός που κάνει τα θαύματα.

9

Χάρη όταν γράφεις το κείμενο σου με λατινικούς χαρακτήρες και θέλεις να φαίνονται στο φόρουμ σαν Ελληνικοί πρέπει στο παράθυρο που γράφεις να βάλεις πριν το κείμενο την εντολή \greek και κολητά όλο το κείμενο μεσα σε αγκύλη.Μπορείς για αναλυτικές οδηγίες να δείς στην αριστερή στήλη του φόρουμ εκεί που λέει formatting - special characters.
π.χ <FONT FACE=“SYMBOL”>mousikh</FONT> εσύ βλέπεις την λέξη μουσική
ενώ εχω γράψει πριν την εντολή \greek αγκύλη- mousikh- κλείσιμο αγκύλης

10

Κοίτα ενα προηγούμενο κείμενο σου.
Mar8a 8a simfwnisw EN MEREI me ton xorodidaskalo pou rwtises pros8etwntas ta e3is:

H mousiki tou rebetikou antikatoptrizei, kata kapoio tropo, tin simantiki, gewgrafika, 8esi tis Elladas sto xarti: to perasma apo ti Dusi stin Anatoli kai antistrofa. Etsi loipon e3igw kai to mousiko “arwma” autou tou repertoriou. Einai mia sinenwsi tis ditikis ais8itikis (blepe skales maggiore-minore diatonikes, ri8moi vals, italiko belcanto) me tin anatoliki antarsia (arabikoi dromoi & ola ta sinafei). Twra parwn s’ olo auto to politistiko pantrema einai kai to mousiko stoixeio pou epikratei ston elladiko xwro sto perasma '800 me '900.

Oswn afora ti stixourgiki, den eimai apoluta simfwnos me to xorodidaskalo dioti i mousiki sto xasiklidiko tragoudi exei ena diko tis profil. Edw ti8etai 8ema sin8eti: i mousiko-stixourgiki mi3i pou epikratei sta tragoudia tou k.Bambakari i tou A.Delia den einai me tipota idia m’ ekeini tou D.Gogou i tou B.Tsitsani. I sin8etiki antiliyi s’ autes tis periptwseis diaforopoiitai entona (allo 8ema pou 8a i8ela na siziti8ei an ginetai!!!).

Isws den xrisimopoiisa MIA PROTASI gia na e3igisw to fenomaino rebetiko (pragma pou 8ewrw api8ano & anousio na ginei apo meros mou giati exei idi ginei xilies fores apo proigoumenous meletites tou) alla me autes tis lites topo8etiseis egw kator8wsa na to e3igisw (etsi nomizw diladi!!) stous Italous filous mou!! :))

Κάποιοι χαρακτήρες διαφέρουν και πρέπει να αναζητήσεις τους σωστούς

11

H eilikrinia einai (kai to exw 3anapei) ontws to sima katate8en tou rebetikou kai stin parousiasi tou stixou alla kai ston mousiko emploutismo tou. Kai einai akribws edw pou prepei na sta8oume gia na e3igisoume tin apodoxi tou kosmou kai TOTE kai TWRA.

8a riyokindineyw na to e3igisw parabolika:

Otan ta nera sti 8alassa einai ka8ara “tzamia” pou len k oi nautikoi kolumpas me euxaristisi, ta3ideueis anemela. Otan pali 8olwnoun apo ti “mpoukadoura” automata sou prokaleitai mia anasfaleia, mia adia8esia gia kolumpi. Auto omws de simainei oti i 8alassa den krubei megaleia sto bu8o tis. Ta idia einai apla prepei na pas sto pato gia na ta breis & auto apaitei 8arros kai ikanotita fisika.

Kapws etsi e3igw tin apodoxi tou rebetikou kai tou ka8e repertoriou pou ypir3e toso eilikrines, “tzami”. Giati oxi, 8a mporousa gia paradeigma na pw to idio kai gia tin alli “tetrada”, ekeini tou Liverpool, stin opoia i eilikrineia kuriarxei ws stoixeio mousikis dimiourgias. Arkei omws panta i eilikrineia na sindiazete me to poiotiko minima, me auto pou ekpaideuei kai pou beltiwnei ton akroati, pou pla8ei i8i kai gi’ auto menei sto perasma twn xronwn. Autos einai o uyistos kritis. O xronos, o opoios bebaia einai sta xeria tou kosmou.

Alla an einai o kosmos o uyistos kritis, file KK, pws e3igeis to gegonos oti o Foibos simera exei tin oxtaplasia apodoxi apo ton 8anasi Papakwstantinou? gi’ auto epimenw, o monos pou mporei na mas prosdiorisei tin a3ia twn 2 8a einai o xronos.

Όχι Χάρη, δεν υπονοεί κανένας πως ο Δελιάς ήταν μαρξιστής-μπουζουκιστής<----arxises pali ta probokatorika sou? sou eipe kaneis kati tetoio???

Irema den eipame?

12

Σώτο, ευχαριστώ πολύ !!

Το έβαλα ήδή σε λείτουργια!!

:))

13

Χάρη:

Ο χρόνος από μόνος του δεν είναι κριτής. Φορέας του χρόνου είναι οι άνθρωποι. Μόνο αν συνεχίζεται η αποδοχή από τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ στη διάρκεια του χρόνου μπορούμε να μιλάμε για διαχρονικότητα. Η διαχρονικότητα δεν είναι ανεξάρτητο φυσικό μέγεθος (όπως η τροχιά της σελήνης) για να την επικαλούμαστε ανεξάρτητα απ’ τους ανθρώπους.

Με όμοιο τρόπο, η ειλικρίνεια από τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ αναδεικνύεται. Ούτε αυτή υφίσταται σαν ανεξάρτητο φυσικό μέγεθος. Η έννοια μορφοποιείται σε κοινωνικό επίπεδο.

Ο Φοίβος δεν συγκρίνεται με τον Θ. Παπακωνσταντίνου:
Ο Θ.Π. είναι ένας ερμηνευτής ενώ ο Φοίβος είναι ένας (άθλιος μεν αλλά) τραγουδοποιός. Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε φαρμακοποιούς με αστροναύτες.
Ξεκάθαρο;

Τώρα, εκείνο για τα Σκαθάρια, και το άλλο για την φουρτουνιασμένη θάλασσα δεν τα πολυκατάλαβα. Είναι και αυτά τα greeklish με κουράζουν αφάνταστα…
Κοίτα και τούτο μήπως σε βοηθήσει:
http://anekdota.dyndns.org/files/GRconverter.zip

14

1)ermineutis o 8.papakwstantinou? mallon kapoio la8aki paixtike!3anae3etase to please giati ekti8ese adika!
2)exw katalabei kati kai to energopoiw amesws! einai anofelo na prospa8w n anoigw dialogo mazi sou…sou trabaw ena special-super delete apo ton katalogo twn “an8rwpwn” me tous opoious etuxe na “sinomilisw”…
Eisai pragmatika a3iologos, exeis petuxei to akator8wto. Mesa se 3 meres kator8wses na mou eisai entupwsiaka antipa8itikos!Sigxaritiria.
Pare t’ ampelia sou kai tzous … kai o 8eos mazi sou!

15

aman re gamwto to palikari 8elise na mou lusei to problima kai gw katalaba oti na nai!!!
sorry kai pali sorry
katalaba oti 8elises na me parapemyeis sto site gia na me eirwneuteis! E eida kai gw anekdota pou na 3erw ?
la8os…
wstoso gia ton 8anasi papakwstantinou epimenw kapoio la8os prepei na kaneis ws pros to ermineutis!
kai pali signwmi…
p.s.to problem me ta latinika 8a to lusw sintoma!
Xaris

16

Βρε χαλαράααα…
Εγώ τον Βασίλη Παπακω/νου είχα στο νού μου.
Εσύ προφανώς αναφερόσουν σε έναν νεο-νεοκυματικό συνάδελφό μου απ’ τη Λάρισα; Τέλος πάντων. Δεν τον θεωρούσα άξιο λόγου, γιαυτό και προτίμησα να πιστεύω πως έκανες λάθος και εννούσες τον Βασίλη.

Στο θέμα μας πάντως:
Της σύγχρονη μουσική παραγωγής ηγείται πλέον το επιστημονικό marketing. Απ’ την άλλη, τα κανάλια της πληροφόρησης ελέγχονται κατά τρόπο ολοκληρωτικό. Οσοι επενδύουν κεφάλαια απαιτούν ελαχιστοποίηση του ρίσκου. Το κοινό, δηλ. αυτοί που αγοράζουν τα CD, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Στο κάτω κάτω, δεν είναι τόσο σημαντικοί. Μουσικοί, τραγουδοποιοί, ερμηνευτές, τηλεπαρουσιαστές, κίτρινος τύπος και Κακαουνάκηδες είναι κανάλια αλληλο-τροφοδοτούμενα.

Δεν είναι το πλήθος των CD που αγοράζονται το τελικό ζητούμενο, ούτε και το κριτήριο του αν και κατά πόσον ένα μουσικό ρεύμα είναι δεσπόζον ή όχι.

Η πραγματική ερώτηση είναι σε ποιό βαθμό έχει ητηθεί ο κόσμος από τα ΜΜΕ και τα υπόλοιπα κέντρα εξουσίας;

Αντί απάντησης, συστήνω να αφουγκρασθείτε τι ακούνε τα νέα παιδιά. Αυτά που κάτι υπόσχονται για το μέλλον αυτού του ρημαδότοπου:

  • ECHO TATOO * ΘΟΛΑ ΤΟΠΙΑ * ENOXOLA * ΓΝΩΣΤΟΙ ΑΓΝΩΣΤΟΙ
  • Headknap * YΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ * ΠΑΡΑΝΟΙΑ
  • ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ * ΑΡΝΑΚΙΑ * ΑΡΧΑΝΘΡΩΠΟΙ * ΑΧΑΙΟΙ
  • ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ * ΓΚΟΥΛΑΓΚ * ΓΚΡΟΒΕΡ * ΤΑΚΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ
  • ΔΙΑΠΥΣΗ * ΔΙΑΦΑΝΑ ΚΡΙΝΑ * ΔΙΑΦΥΓΗ * ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ
  • ΕΚΤΟΣ ΜΑΧΗΣ * ΕΡΕΒΟΣ * ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ * ΚΑΡΜΑ
  • ΚΟΝΤΡΑ R.I.P. * ΚΟΥΜΠΟΤΡΥΠΕΣ Α.Ε. * ΜΕΘΗ ΛΗΘΗ
  • ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ * ΝΙΤΡΟΝ * ΝΤΟΜΕΝΙΚΑ * ΟΙ ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ
  • ΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΠΟΥΠΟΥΛΑ * ΡΟΔΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ * ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΚΑΠΝΟΥ
  • ΣΑΡΚΑ * ΜΑΥΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ * ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΡΟΧΙΑ * ΧΑΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ
  • ΧΕΡΟΥΒΕΙΜ * ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΛΟΓΗ * ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ * OMADEON

Περισσότερα (για παράδειγμα) στα sites:
http://anexartisi.topcities.com/sygkrothmata.html
http://www.eksegersi.gr/keimena/Antistasi3.htm

Και κάνω και ένα copy paste τους στίχους από ένα τραγουδάκι που λένε οι “Πνίχτε λούγκρες τα κουνέλια”. Το τραγούδι ονομάζεται “Α, χέσε ρέ”:

[i]
Μέσα απ’ το παπούτσι σου κολλάει πάνω στο πόδι σου και ζέχνει η τρυπημένη κάλτσα
Σέρνεις στο κατόπι σου τη θλιβερή σου ύπαρξη μ’ αυτή τη ξεπλυμένη φάτσα

Κι αν σου ζητήσουνε να κανεις οποιαδήποτε υποχώρηση τη κανεις και δε λες ουτε κουβέντα
Γλύφεις του κάθε διευθυντή και προϊστάμενου το κώλο λες και είναι αλειμμένος με Merenda
Για να βγάλεις,
τρεις κι εξήντα,
ξεπουλιέσαι . . .

Α χέσε ρε,
χα-φιέ,
λακέ της εξουσίας που καρφώνεις το κόσμο
και σ’ έχουνε μονάχα να τους φτιάχνεις καφέ
Α χέσε ρε,
χα-φιέ,
ειν’ η συνείδησή σου εντελώς χαλασμένη
για να τη φτιάξεις θέλεις γενικό ρεκτιφιέ
Α χέσε ρε,
χα-φιέ,
ρουφιάνε του συστήματος, κα-τα-δότη
να πας στη Βραζιλία να μαζεύεις κα-φέ-ε

Χύνεις τον ιδρώτα σου, βρωμοκοπούν τα χνώτα σου απ’ τη καταραμένη πεί-να
Ξύπνιος ονειρεύεσαι και άφραγκος ορέγεσαι το σάντουιτς απ’ την κα-ντίνα

Ρεφρέν(δύο φορές)
Και κλείσιμο με ταρατατζούμ
[/i]

17

Haris, katebase ekeino to proggie pou sou proteina kai peiramatisoy. Kapws etsi kanoyn osoi den exoyn ellinika sto PC toys

Ayto to kolpo me ta \greek[…] xrhsimopoiei th grammatoseira systimatos Symbol. An den exeis ta Greek Symbol, den mporeis na ta deis esy alla mporoyme oloi oi ypoloipoi.

Px, sto “By test on Sunday, October 5, 2003 - 04:27 pm:” egrapses TEST (ellinika) kai to diabazo mia xara.

Sou exw ki allh lysh:
Phgaine sto
http://www.marathondata.gr/av_gr.exe
kai bale tis system grammatoseires pou exei mesa to av_gr.exe. Kane ena backup sta hdh yparxonta mhn paei tipota strava kai me kathgoreis gia empatheia klp klp.
ama thes ki alla, rixe e-mail na soy steilw odhgies
k.kourounis@gnomon.com.gr

18

Λοιπον. Βρηκα μια λυση που δεν ξερω κατα ποσο θα πιασει… προσεθεσα και ελληνικους χαρακτηρες στις γλωσσες μεσα στις εφαρμογες του Internet.
Ελπιζω να επιασε! Μαλλον ναι…
Τωρα το μονο που μου μενει να λυσω ειναι μπορεσω να διαβαζω ελληνικα γιατι πολλες φορες μου βγαζει κατι παπακια οτι να ναι! Οχι σ’ αυτα που γραφετε μα στους τιτλους των topics για παραδειγμα.

ΚΚ ευχαριστω πολυ!

p.s. Ο Θανασης Παπακωσταντινου δεν ξερω γιατι θεωρηται απο την πλευρα σου οχι αξιος προσοχης διοτι εχει γραψει πολλα τραγουδια στη Μελινα Κανα και συνεργασιες με το Σ.Μαλαμα (Μιλω με τα βουνα, Αερικο, Φαλτσος χρησμος κ.α. που τωρα μου διαφευγουν). Τελος παντων, εθεσα αυτον σαν παραδειγμα για να σου πω τελικα πανω κατω αυτο που ειπες περι επιστιμονικου marketing.΄Οσων αφορα τους Beatles θα σου εξηγησω τον συνιρμο μου στο επομενο posting γιατι τωρα εχω κοσμο! :))

19

Στα περί ρεμπέτικου, άψογα όσα έγραψεν ο Κώστας κι ο Σώτος. Θα προσθέσω μόνο 3 πράγματα:

  1. Σε τραγούδια όσο γίνεται αυθεντικά, όπως είναι το ρεμπέτικο, δε μπορείς να ξεχωρήσεις το στίχο από τη μουσική. Έχουν και τα δύο τα ίδια χαρακτηριστικά, μιά “αντικοινωνικότητας” θα έλεγα, που στον στίχο εκφράζεται με λόγια, στη μουσική με μπεμόλια και όχι μόνο.

  2. Το ρεμπέτικο, αν θέλομε να βρούμε το κυριότερο χαρακτηριστικό του με μιά λέξη, είναι η μπέσα. Η μπέσα (ταξική αλληλεγγύη, άγραφος νόμος, στα όρια της αυτοδικίας κ.λ.) αφορά τον συνθέτη-στιχουργό-οργανοπαίκτη-τραγουδιστή ενίοτε και χορευτή, με τον ακροατή και ίσως χορευτή του. Και εκφράζεται με ύφος κωδικών συνωμοτικότητας έως και συνενοχής.

  3. Δεν ξέρω γιατί, ίσως η γενετική το βρει κάποια μέρα, αλλά οι Έλληνες ξεχωρίζουν απ’ όλες τις άλλες εθνότητες στον κόσμο. Οι Έλληνες έχουν αυξημένο το περί δικαίου αίσθημα, έχουν κάτι που το λεν φιλότιμο, κι έχουν μιά ρέμπελη συμπεριφορά που τους επιτρέπει να εκφράζουν την έμφυτη αντικοινωνικότητά τους. Ίσως μάλιστα το μυστικό να μη βρίσκεται στη γενετική, αλλά στη γλωσσολογία, γιατί τα Ελληνικά… Έ, ρε γαμώτο, δεν είναι άλλη γλώσσα σαν τα Ελληνικά!

20

Πάλι ένα μεγάλο έπαινο για το Κώστα που εξηγέι τόσο κάλα, και μου “πήρε τις ερωτήσεις από το στόμα μου”. Δεν μπορεσα να καταλάβω αυτό που έγραψε για παράδειγμα ο ΚΚ για το δεύτερο μέρος της απάντησής μου (σύγνώμη ΚΚ), γιατί δεν ξέρω ποιοί είναι αυτοί οι ανθρωποι. Είχα την ιδέα ότι πρέπει να έχουν σχέση με κάποιο “rebellion” εναντίον της κοινωνίας? Και ότι μάλλον σημαίνει ότι οι Έλληνες ταυτίζονται με αυτό?

Τι στιγμή διαβάζω ένα βιβλίο που ονομάζεται “Πολιτισμοί (cultures) στην άκρη της κοινωνίας - θεωρία της απρέπειας” . Ενας καθηγητής κοινωνιολογίας τoυ πανεπιστημίου Βιέννης περιγράφει γενικά με πάρα πολύ αγάπη την ποικιλία της κοινωνίας. Πιστέυω ότι κατάλαβα τους ρεμπέτες καλύτερα μέσα στην θεωρία του. Του είναι πολύ σημαντικό το θέμα “φιλότιμο”. Πρέπει να σκεφτώ γιατί οι Ελληνές γενικά το έχουν!

21

Μόλις το βρήκα, γιατί αυτός ο καθηγητης αναφέρει σαν κατηγορία “ανθρώπων στην άκρη” και ομάδες λαών που βρίσκονται σε σημαντική κοινωνική πίεση από διαφορετικούς λόγους. Ονομάζει εδώ τους Έλληνες μεταξύ άλλων. Σίγουρα το παρελθον σας φταίει για το φιλότιμό σας αλλά και για το αίσθημα ευλευθερίας.