Αν και είναι πολύ πιθανό να υπάρχουν τζουμπούς προς πώλησιν σε ελληνικά μαγαζιά, φυσικά η μεγαλύτερη και χαμηλότερου κόστους αγορά είναι στην Κων/λη, όπου υπάρχει και το μαγαζί της οικογένειας που το επινόησε και συνεχίζει να το κατασκευάζει. Στην όψη και το ηχόχρωμα μοιάζει με το μπάντζο. Οι βασικές πληροφορίες είναι ότι πρόκειται για νεώτατης (σχετικά) επινόησης όργανο που κατασκευάστηκε για πρώτη φορά μέσα στο πρώτο τέταρτο του 20ού αιώνα, από μεταλλουργό (κατασκεύαζε στρατιωτικά σπαθιά) και γρήγορα έγινε δημοφιλές στην Τουρκία, πιθανότατα και λόγω της σχετικά χαμηλής τιμής του. Σήμερα υπάρχει σε μεγάλη ποικιλία μεγεθών και αρματωσιάς καθώς και ηχοχρωμάτων, αφού μαθαίνω ότι υπάρχουν πλέον “τζουμπούς” με σκάφος μαντολίνου, κιθάρας κλπ. καθώς χαρακτηριστικό του είναι ότι το σκάφος “κουμπώνει” με πατενταρισμένο τρόπο στο μάνικο και μπορεί να αντικατασταθεί. Το “καπάκι" του είναι από δέρμα ή πλαστικό και ο καβαλάρης ακουμπάει πάνω του όπως περίπου και στο κανονάκι. Η πατέντα του επιτρέπει επίσης την (περιορισμένη) αλλαγή ύψους κουρδίσματος σε όλες συγχρόνως τις χορδές, με μία βίδα που μεταβάλλει τη γωνία του μπράτσου σε σχέση με το σκάφος.