Τα κουρδίσματα του μπουζουκιού και του μπαγλαμά στη δισκογραφία των 78 στροφών

φυσικα και συμφωνω ,αυτη ειναι και η ομορφια των κουρδισματων οτι μπορουν να επιτυχουν διαφορετικο αποτελεσμα καθε φορα ανλογα το κουρδισμα
.Παντως απλα για την ιστορια και εγω αρχικα σε ρε-σολ ντο η ρε-σολ-ρε επαιζα αρκετα απο τα κομματια του Μπατη αλλα κατι δεν μου ταιριαζε και ετσι αποφασισα να το ψαξω .
Οι παλιοι οχι μονο διαλεξαν με εφυη τροπο τα ντουζενια που κουρδιζαν αλλα και τους αναλογους τονους ,κατι που σημερα εχει εκλειψει αρκετα μαι και οι περισσοτεροι ειμαστε κουρδισμενοι παντα με ενα κουρδιστηρι και σε ρε-λα-ρε .

Ετοίμασα 8 μικρά βίντεο στα οποία παίζω τα τραγούδια που ανέφερα παραπάνω, σε κούρδισμα ρε’-σολ-ντο (μουργκάνα).
Τα έκανα αρκετά βιαστικά, οπότε μην φανταστείτε κάτι ιδιαίτερα καλοπαιγμένο. Ωστόσο, θα βοηθήσουν όποιον φίλο θέλει λίγο να προσανατολιστεί οπτικά με τα άσματα αυτά στο συγκεκριμένο κούρδισμα.

(Σημ: είμαι κουρδισμένος ένα ημιτόνιο πιο κάτω δηλαδή ντο#’ - φα# - σι (μουργκάνα), εκτός από το μπουφετζή που είναι ρε’-σολ-ντο (μουργκάνα) στα 435 HZ)

Σταύρο, όντως πιθανότατα ξεγελάστηκα, διότι βγάζω παραπάνω συχνότητες από τα τραγούδια (εκτός του μπουφετζή). αλλά νομίζω ότι ακούγονται συμπαθητικά.

Μπάμπη, μ’ αρέσουν πολύ. Μπράβο. Δεν ξέρω αν είναι 100% αυτό που έκανε ο Μπάτης, αλλά αποδίδεις πολύ πιστά την αισθητική του.

Ερώτηση: πώς ακριβώς τον κάνεις μονόχορδο τον μπαγλαμά; Δε δημιουργούνται ανισόρροπα τραβήγματα στον καβαλάρη;

Είναι απλό, όταν σπάνε οι χορδές, δεν τις αντικαθιστάς!
Πλάκα πλάκα, κάπως έτσι μου προέκυψε μονόχορδος. Αυτός είναι ο πρώτος μου (σκαφτός) μπαγλαμάς, το πρώτο μου ρεμπετοόργανο, κόστιζε 35.000 δρχ το 1996. Δεν έχει καμία ποιότητα, απλά επειδή είναι μικρόσωμος, έχει λίγο πιο ρεμπέτικη χροιά. Όταν κάποια στιγμή πήρα άλλο μπαγλαμά, αυτός ξέμεινε με δύο χορδές (μια λα και μια καντίνι) να λείπουν, οπότε αφαίρεσα και τη ρε μουργκάνα κι έτσι έγινε ο “Φαφούτης”, με τρία ψιλά τέλια.

Από τις 3 συρμάτινες χορδές (ειδικά σε ντουζένι) η τάση είναι ελάχιστη. Δεν νομίζω ότι υπάρχει πρόβλημα εκτός από το ότι χάνει αμέσως το κούρδισμά του και ότι τα ελεύθερα κλειδιά τρίζουν…

Έχω ένα μπαγλαμά με παρόμοια ιστορία:

Τον είχα για δευτεράντζα, για τις βαρειές αποστολές (κάμπινγκ κλπ.). Μια μέρα κάποιος έκατσε πάνω του και έσπασε το μανίκι και την ταστιέρα. Αφού έτσι κι αλλιώς θα τα ξανάφτιαχνα, σκέφτηκα κι είπα του μάστορη να μη βάλει τάστα αλλά μπερντέδες. Όταν τον είδα έτοιμο, σκέφτηκα ότι εδώ υπάρχουν δυνατότητες και για περαιτέρω παραλλαγές εκτός από τους μπερντέδες. Λίγο από δω λίγο από κει, κατέληξα να τον έχω με μονές χορδές σε Ρε - Σολ - Ρε ή Ρε - Σολ - Ντο (5ες), με μπουργάνα όμως.

Αλλά με προβλημάτισε, χωρίς ποτέ να καταλήξω, σε ποιο κλειδί και σε ποια αυλακιά είναι το ιδανικό να μπαίνει η κάθε χορδή. Η βασική κατασκευή του οργάνου παραμένει 6χορδη βέβαια.

Για την ιστορία αναφέρω ότι δε βγήκε τίποτα σπουδαίο και ποτέ δεν τον έπαιξα εκτός από μόνος στο σπίτι χαμηλά: ένα όργανο που εξ αρχής δεν ήταν αξιώσεων, χάνοντας την ατάκα του μεταλλικού τάστου, και επιπλέον με μονές χορδές, κατέληξε απλά βουβό…

Χμμ… Λες μόνο τέλι στην τρίτη, ε, αντί για μπουργάνα; Ίσως αυτό να τον ξυπνήσει λίγο.

Εδώ το κούρδισμα είναι σι σολ ρε;

εδώ μου φαίνεται για ίσιο ρε-σολ-σολ (από καντίνι προς μπουργάνα). θα μπορούσε και ρε-σι-σολ αλλά κάτι οι διφωνίες, κάτι που το σι μου ακούγεται σαν πατημένο, πάω προς το ίσιο περισσότερο.

υγ: πλάκα έχει που απαντάμε μετά από 8 χρόνια (και σε άλλα θέματα), αλλά είναι κρίμα να μην υπάρχουν οι απαντήσεις για όποιον διαβάζει σήμερα. η διαχρονικότητα είναι ένα από τα βασικά και σημαντικά στοιχεία του φόρουμ.

3 «Μου αρέσει»

ο πατρινος επαιζε πιθανον με αυτο που λενε σημερα λαουτομπουζουκο διοτι σε πολλες ηχογραφησεις εχει λα ρε σολ κουρδισμα. δεν αποκλειεται ομως να ειχε και κανονικο μπουζουκι. αλλα το κουρδισμα του ηταν αυτο. σε μια ηχογραφηση ομως που κανει τον καραγκιοζη φαινεται σαν να εχει τετραχορδο οργανο, απο τα ακορντα που κανει. δεν ημουν σιγουρος ομως τοτε που το εψαχνα, αλλα τωρα ακουγοντας το χατζημιλουσικο,ακουγονται καποιες συνηχησεις στο 2.28 που δειχνει οτι μπορει να εχει τετραχορδο με κουρδισμα ρε λα ρε σολ η μι λα ρε σολ οπως το ιρλανδεζικο μπουζουκι. αν οχι, πρεπει να ειναι το κλασικο του λα ρε σολ. επισεις στο δισκο ο κουμπαρος ο ψαρας του μαρκου παιζει ο περιστερης με το πειραιωτικο κουρδισμα. και στο μπουζουκι γλεντι του ντουνια ο τσιτσανης με ανοιχτο σι μπεμολ.

Όσοι κάνετε χαμηλά κουρδίσματα τύπου λα-ρε-σολ, την επαναφορά σε ρε-λα-ρε την κάνετε απευθείας; Σκέφτομαι λόγω της μεγάλης απόκλισης των τάσεων μήπως δεν είναι καλό. Μήπως μια στάση για λίγο πχ στο συριανό θα ήταν προτιμότερη, για να ανέβει σταδιακά;

1 «Μου αρέσει»

Πάρε ένα μπαγλαμαδάκι για να κάνεις τα κουρδίσματα και να μη σε νοιάζει. Γενικά δεν έχει θέμα, απλά άμα αλλάζεις συνέχεια αργεί να κάτσει το κούρδισμα. Στην ομάδα των ντουζενιων με ρε-σολ που αλλάζει μόνο η μπουργανα, είναι μικρότερο το πρόβλημα.

1 «Μου αρέσει»

Δεν ξέρω αν έφταιγε ότι κούρδισα κάποια στιγμή παραπάνω κάποια χορδή αλλά από ρε σολ σολ όταν το γύρισα σε ρε λα ρε η λεπτή χορδή της μπουργκάνας μου έσπασε.Βέβαια ξαναγράφω ίσως μπερδεύτηκα και την ώρα που πήγαινα να την γυρίσω όπως ήτανε ίσως μου ξέφυγε δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί πρώτη φορά μου έσπασε χορδή και ξαφνιάστηκα.

απ’ το πολυ σφιξε ξεσφιξε καποια στιγμη σπανε οι χορδες. δεν ειναι τιποτα μη σε ανησυχει. κλασικο φαινομενο… σπαν και στο χαμηλωμα πολλες φορες…

2 «Μου αρέσει»