Καλησπέρα φόρουμ! γνωρίζει κάποιος πληροφοριες για αυτή την ηχογραφιση ;
Ετος,συντελεστές ,αν υπάρχουν άλλα κομμάτια από εκείνη τη βραδιά ;
Σημείωση σε αυτή την έκδοση ο Στέλιος δεν λέει το λογοκριμένο στίχο με τις τριανταφυλλιές !
Είναι από ζωντανή ηχογράφηση στο κέντρο του Βρανά (στο Αιγάλεω αν θυμάμαι καλά) αρχές του 1960. Βγήκε και δίσκος αρκετά μεταγενέστερα:
Το όλο ηχητικό αποτέλεσμα με ηλεκτρικό ήχο, ντραμς κοκ είναι δραματικό και η η πρόχειρη ηχογράφηση το χαλάει ακόμα περισσότερο. Βέβαια ο Στράτος είναι ογκόλιθος και μια ορχήστρα μόνη της η φωνή του.
Το ενδιαφέρον είναι στα τραγούδια του Μάρκου που παίζουν δυο μπουζούκια, ένα ηλεκτρικό δεξιοτεχνικό με το χρώμα της εποχής και πιο σιγά ένα άλλο μπουζούκι με πιο στακάτο παίξιμο που ίσα που ακούγεται.
Αυτή η ηχογράφηση με ‘‘στοίχειωνε’’ πολύ καιρό να βρω ποιος έπαιζε και τελικά μάλλον το βρήκα. Λογικά το περίτεχνικο ηλεκτρικό παίξιμο ανήκει στον Μωραϊτη. Ο ίδιος ο Μωραϊτης αναφέρει ότι έπαιξε με Μάρκο και Στράτο στο Αιγάλεω. Αυτός παίζει ηλεκτρικά με μαγνήτη και ο Μάρκος φυσικά. Μάλιστα αναφέρεται και πως όταν μια μέρα έπιασε το μπουζούκι του Μάρκου να παίξει δεν μπορούσε γιατί το μπουζούκι του Μάρκου δεν ήταν κουρδισμένο σε ρε/λα/ρε αλλά σε κάποιο ντουζενι. Η μαρτυρία εδώ:
Η αναφορά του Μωραϊτη στο 1:17:01
3 «Μου αρέσει»
Σε ευχαριστώ πολύ σακκαλις ,πλήρως κατατοπιστικός !αλήθεια ο ήχος είναι χάλια αλλά η ερμηνεία του Στρατού είναι από αλλού , μια κατηγορία από μόνος του
και ενα εδω ενα απο την ταινία “η στοργη” 1965
1 «Μου αρέσει»
(Μάρκος Βαμβακάρης & Στράτος Παγιουμτζής, (ζωντανή ηχογράφηση στου “Βρανά” την άνοιξη του 1961) - Γιάννης Παπαϊωάννου (“Η προτελευταία βραδιά”, ζωντανή ηχογράφηση από το κέντρο “ΠΑΝΟΡΑΜΑ” στις Τζιτζιφιές).
σχολιο στο ΥΤ
2 «Μου αρέσει»
στο CD αυτο που περιέχει ζωντανές ηχογραφήσεις των Μάρκου και Στρατου, περιέχεται και η προτελευταία βραδυα του Παπαϊωάννου πριν το δυστύχημα και τον θάνατό του στο Πέραμα 3 Αυγούστου 1972.
https://www.discogs.com/es/release/13088345-Μάρκος-Βαμβακάρης-Στράτος-Παγιουμτζής-Γιάννης-Παπαϊω
1 «Μου αρέσει»
Τον εχω αυτον το δισκο (CD) με τον Παπαιωαννου. Τραγικος σκυλαδικος ηχος, ηλεκτρικο μπουζουκι, φαρφυσα, ντραμς και τα πιατα να σπανε αλλα ο Παπαιωαννου χωρις να εχει τις φωνητικες ικανοτητες, προσωπικα μου αρεσει οταν τραγουδαει. Εχει μια ηχογραφηση στο σπιτι με το μπουζουκι του μονο που τραγουδαει “τα νειατα δεν τα χορταασα”. Ομορφη εκτελεση με πολυ ψυχη.
Αν δεν κανω λαθος ειναι στον Λευτερη Παπαδοπουλο. Το εχω και αυτο σε CD μαζι με το αλλο που ειπα πιο πριν απο μια σειρα CD της Ελευθεροτυπιας οταν βρουν φοιτητης.
Σ.Σ.
Για τους νεοτερους η Ελευθεροτυπια ηταν εφημεριδα (φαινεται κι η ηλικια μας, ε;).
2 «Μου αρέσει»
Τον δίσκο απ’ του Βρανά τον έχω, και μέσα στα χρόνια τον έχω ακούσει αρκετές φορές. Έχει του κόσμου τα προβλήματα, με κυριότερο (κατά τη γνώμη μου) όχι τόσο τον ηλεκτρικό ήχο και τα ντραμς, όσο την απουσία οποιασδήποτε ισορροπίας στις εντάσεις. Έχει μπροστά μπροστά ένα μπουζούκι (προφανώς αυτό του Μωραΐτη, όπως βρήκε ο Σακκαλής) και τις φωνές, και όλοι οι άλλοι είναι κάπου πέρα στο πηγάδι της αυλής. Το αποτέλεσμα είναι πλαδαρό και τζούφιο.
Αλλά, όπως είπα, τον έχω ακούσει πολλές φορές. Όχι από μαζοχισμό. Κάτι έχει ρε παιδί μου, και μπορείς να παραβλέψεις αυτά τα προβλήματα. Έστω ως έναν βαθμό. Αν ήμασταν στην εποχή που ο κόσμος αγόραζε δίσκους, δε θα απέτρεπα κανέναν από το να τον αγοράσει (εκτός αν ήταν νεοφώτιστος στα ρεμπέτικα). Θα τον προειδοποιούσα όμως.
Πάντως, ένας είναι ο ανυπέρβλητος λάιβ δίσκος: Τσιτσάνης-Νίνου στου Τζίμη του Χοντρού.
1 «Μου αρέσει»
“Πάντως, ένας είναι ο ανυπέρβλητος λάιβ δίσκος: Τσιτσάνης-Νίνου στου Τζίμη του Χοντρού.”
Φίλιπς, Ολλανδοί τεχνικοί.
Περικλη οντως ο δισκος στου Τζιμη του χοντρου ειναι πολυ καλος και δινει και πολυ ομορφα το κλιμα των κεντρων της εποχης.
Αν με ρωτησεις ομως ο πιο αγαπημενος μου ειναι του Τσιτσανη στο Χαραμα που ηχογραφηθηκε στην κουζινα μετα το τελος του προγραμματος. Ενταξει δεν ειναι ζωντανος με την εννοια οτι εχει κοινο αλλα εχει τρομερη αμεσοτητα.
1 «Μου αρέσει»
Νομίζω ότι τον έχω ακούσει μια φορά κάπου (ίσως και στο ΥΤ), δεν τον έχω και δεν τον ξέρω καλά.
Όσο για το σχόλιο του Νίκου για τους τεχνικούς: αν θυμάμαι καλά, στου Βρανά όχι απλώς δεν υπήρχε κανένας τεχνικός, παρά μόνο ένας θαμώνας που κουβαλούσε μαγνητο(κασετο;)φωνάκι, αλλά το είχε και κρυμμένο γιατί έγραφε στη ζούλα.
Ναι απο οσο γνωριζω και εγω η ηχογραφηση στου Βρανσ εγινε τελειως ερασιτεχικα απο εναν θαμωνα με μπομπινοφωνο, για αυυο κσι η τοση κακη ηχογραφηση. Ο θαμωνας ηταν ασχετος απο ηχοληψια και εστησε το μικρψωνο αλλου για αλλου. Παντως δεν παυει να ειναι σημαντικο ντοκουμεντο.
Τωρα για το χαραμα ο δισκος ειναι ο εξης:
https://youtu.be/ugiNwPNzZok?si=EE7XYpCOtPa1Af2I
Εχω γνωστο μεγαλο σε ηλικια ανω των 80 μερακλη και θαμωνα του χαραματος. Μου εχει πει οτι ειχε ηχογραφησει και αυτος με μπομπινοφωνο τον Τσιτσανη. Το ψηνω να το ακουσουμε παρεα και να το ψηφοποιησουμε αλλα δεν τα εχω καταφερει.
στο LP “στου Τζιμη του Χοντρού” δεν εμπλέκονται οι Ολλανδοί.
ειναι ερασιτεχνική ηχογράφηση θαμώνα
<Είναι η ηχογράφηση που έκαμε ερασιτέχνης θαμώνας του κέντρου μ’ ένα μαγνητόφωνο του καιρού εκείνου, έχοντας ακουμπήσει ένα μικρόφωνο κοντά στο πάλκο. Όλοι οι ήχοι είναι παρόντες: το σύνθημα της αρχής, το πέρασμα μιας μοτοσικλέτας, οι παρεμβολές κι οι διακοπές των οργάνων, το σύνθημα του τέλους («Ανοίχτε τα παράθυρα να φύγουν τα ντουμάνια…»).>
https://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/i-marika-ninoy-stoy-tzimi-toy-xontroy
εδω ειναι στου βρανα. μπουζουκι ο κωστας μαυρομιχαλης. μπορει να ειναι αυτος στην ηχογραφηση, και οχι ο μωραιτης. το αλλο μπουζουκι που παιζει απλα, ειναι ο μαρκος φυσικα, και μπαγλαμα ο στρατος.
στο βιβλιο του πετροπουλου υπαρχουν και φωτογραφιες απο εκεινη την βραδια μαλλον. στο δισκο η στο σιντι νομιζω, αναφερει και την ιστορια της εγγραφης, δεν ειναι απλα ενας θαμωνας, αλλα καποιο ντοκιμαντερ ηθελαν να κανουν.
Ψηφίζω την πιθανολόγηση του michael palmo, καθότι στον δίσκο για τον οποίο συζητάμε (Ζωντανή ηχογράφηση από του Βρανά 1961) ο ίδιος ο Στράτος ακούγεται (την ώρα που “πολυβολεί” το μπουζούκι) να λέει: “Γεια σου Κώστα από την Κοζάνη”.
Ως γνωστόν, ο Κώστας Μαυρομιχάλης ο μπουζουκτσής ήταν γεννημένος στη Γαλατινή Κοζάνης
1 «Μου αρέσει»
Και βέβαια δεν επρόκειτο για έναν τυχαίο θαμώνα που απλώς βρέθηκε εκεί…
Ο “θαμώνας” ήταν βέβαια ο εξαίρετος πολυπράγμων συγγραφέας και εικαστικός Πάνος Κουτρουμπούσης, ο οποίος τότε έκανε γυρίσματα για ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο “Από μπουζούκια σε μπουζούκια” (1962). Τα γυρίσματα έγιναν κυρίως στις τότε γραφικές ταβέρνες της παραλίας του Περάματος (1961) και σε άλλες λαϊκές ταβέρνες και κέντρα, μεταξύ των οποίων και του Βρανά. Στου Βρανά, ωστόσο, δεν του επετράπη να φιλμάρει (δυστυχώς!) παρά μόνο να ηχογραφήσει, πράγμα που έκανε με ένα πρόχειρο μαγνητόφωνο Φίλιπς.
Ας δούμε τι λέει ο ίδιος σε συνέντευξή του («Λαϊκό Τραγούδι» 22, Φεβρουάριος-Μάρτιος 2008):
«Το ενδιαφέρον μου εμένα για το ρεμπέτικο, το λαϊκό και το Πέραμα, που κατέληξα να κάνω το ντοκιμαντέρ, ήτανε μάλλον κοινωνικό παρά μουσικό. Αλλά πώς ξεκίνησε δε θυμάμαι. Κάπου θα έμαθα ότι στο Πέραμα υπάρχουν λαϊκά μπουζουξίδικα. Μπορεί και να μη μου το είπε κανείς, να το διάβασα σε εφημερίδα, ξέρω ’γω;(…) Βρίσκω μια ειλικρίνεια (σ’ αυτή τη μουσική). Υπήρχε και το θέμα ότι είχε σχέση με τα ναρκωτικά, γιατί στις αρχές της δεκαετίας του ’60 είχε απλωθεί το ότι το χασίσι, το μαύρο, έχει σχέση με δημιουργία ας πούμε, και με επανάσταση λιγάκι, και με αντιεξουσιαστική κατάσταση. Είχε σχέση κι αυτό, αλλά περισσότερο ήτανε ότι μ’ ενδιέφερε το λαϊκό ως αυθεντικό και στη μουσική και στην κοινωνία».
Δεδομένων όλων των προπαρατεθέντων, ας μην είμαστε τόσο επικριτικοί ως προς την ποιότητα της ηχογράφησης, αλλά τουναντίον ας είμαστε ευγνώμονες για αυτό το ηχητικό τεκμήριο που πραγματοποιήθηκε από μία προσωπικότητα (Κουτρουμπούσης) άσχετη με το ρεμπέτικο. Για να εκφράσω και μια προσωπική μου αρέσκεια, σε αυτόν τον δίσκο καταγράφεται και ο σπιτίσιος μπουζουκτσής Βασίλης Ξενάκης με δύο κομμάτια: ένα ταξίμι και στη συνέχεια μια εξαιρετική για μένα εκτέλεση του " Παλάτια χρυσοστόλιστα" του Τσιτσάνη. Θαυμάζω πραγματικά ύφος και ήθος παικτικής και τραγουδιστικής επιτέλεσης αλά παλαιά!
Εδώ το ακούμε:
Και, τέλος, για την ιστορία, είμαι από τους τυχερούς που μπόρεσαν και είδαν το εν τέλει διασωθέν 13 λεπτο ντοκιμαντέρ “Από μπουζούκια σε μπουζούκια” του Κουτρουμπούση και παραθέτω και πάλι το σχόλιο που είχα κάνει όταν αυτό προβλήθηκε στην Έκθεση για το Ρεμπέτικο:
"Υπάρχει ένα 13λεπτο φιλμάκι-θρύλος («Από μπουζούκια σε μπουζούκια», 1962) του Πάνου Κουτρουμπούση, του σημαντικού αυτού εικαστικού και συγγραφέα.
Λέει ο ίδιος:
«Δεν δούλεψα ποτέ ως σκηνοθέτης, εκτός από ένα μικρό ντοκιμαντέρ που ετοίμασα για τα μπουζούκια στο Πέραμα, που όμως δεν το ολοκλήρωσα ποτέ. Είναι 13 λεπτά, σε φιλμ 35 mm και με πολύ γρήγορο μοντάζ – δεν ήξερα κιόλας, πέταξα υλικό ωρών γιατί φοβόμουν να μην πληρώσω δικαιώματα για τα τραγούδια»
Αυτό το ανεύρετο μέχρι σήμερα φιλμάκι (που είναι βωβό με εκ των υστέρων ενσωματωμένη μουσική), δεν ξέρω πώς αλλά βρέθηκε και το είδα σήμερα στο «Ολύμπια, Δημοτικό Μουσικό Θέατρο “Μαρία Κάλλας”» (Ακαδημίας 59), έναν από τους τρεις εκθεσιακούς χώρους όπου απλώνεται η Έκθεση για το Ρεμπέτικο.
Εξαιρετικό ντοκουμέντο από πολλές απόψεις! Το Πέραμα του 1961, με τα κεντράκια του και τις «φάσεις» τους. Νομίζω πως διέκρινα Καραπατάκη και Βασίλη Ξενάκη."
4 «Μου αρέσει»
Μπράβο Άνθιμε. Πολύ σημαντικές πληροφορίες για αυτόν τον δίσκο. Πάντα ναρωτιόμουν ποιος είναι ο Ξενάκης σε αυτήν αυθεντική ηχογράφηση.
Ναι, και ίσως είναι η μοναδική δισκογραφική παρουσία του.
Πολύ τον πάω τον μπάρμπα Βασίλη
Εδώ φωτογραφίες του από το βιβλίο του Πετρόπουλου:
Κι εδώ στην εκπομπή για το ζεϊμπέκικο του ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟΥ, τον βλέπουμε να παρίσταται, να παίζει και να χορεύει (μάλλον στην ταβέρνα ΠΙΠΕΡΙΑ στην Πανόρμου):
1 «Μου αρέσει»
γεια σου Μιχάλη Μουσικοδίφη!
μαλλον δεν εχεις το γνωστο βιβλιο του πετροπουλου…