Χαχα! Βρίσκω και δικό μου εμβριθές σχόλιο:
΄Κι όμως, τον μπάρμπα Θοδωρή της Καλύμνου τον ήξερα άριστα. Και τώρα να το άκουγα το κυπραίικο, μπορεί να μην έκανα την ταύτιση.
Οι Πολίτες (ο Μπαραμπούτης δηλαδή) και ακόμα περισσότερο οι Θερμιώτες παίζουν τον σκοπό όπως οι Αθηναίοι. Οι Λεροκαλύμνιοι τον διαφοροποιούν αρκετά, αλλά από το τσάκισμα καταλαβαίνεις ότι είναι ο ίδιος. Η Κυπραία τον διαφοροποιεί προς άλλη κατεύθυνση, και χωρίς το τσάκισμα.
Στην Αντριάνα δεν υπάρχει τέτοιος στίχος, «Αντριάνα μου / δεν πάω πια στη μάνα μου», ούτε και θα μπορούσε γιατί δεν ταιριάζουν τέτοιες συλλαβές στον σκοπό. Ωστόσο το κύριο μέρος του αθηναϊκού μπάρμπα Θοδωρή (δηλαδή όχι το τσάκισμα, το υπόλοιπο) θυμίζει αρκετά την Αντριάνα. Δικαιολογείται ένας συμφυρμός. Οπότε ναι, γιατί όχι; αυτήν θα εννοούν! 
Παρεμπιπτόντως, τέτοιο μέτρο, «μπάρμπα Θοδωρή / γιατί μας κάνεις τον βαρύ», «Αντριάνα μου / δεν πάω πια στη μάνα μου» κλπ. ταιριάζει σε λίγους σκοπούς. Ο μόνος άλλος που έχω υπόψη μου είναι το Θαλασσάκι: «Θαλασσάκι μου / και φέρε το παιδάκι μου».
Κάπου κυκλοφορεί και μια άλλη ηχογράφηση, όχι λεροκαλύμνικη, σαφώς όχι αθηναιοκανταδόρικη, ίσως και πάλι πολίτικη αλλά δεν κόβω τον λαιμό μου, με κάτι άκρως εντυπωσιακές μελωδικές παραλλαγές στο τσάκισμα. Το ‘χω μες στ’ αφτιά μου αλλά δε θυμάμαι στοιχεία…