παράνομο, λαθραίο αλκοόλ. Ονομάστηκε έτσι («moonshine») από το γεγονός ότι το παράνομο αλκοόλ παρασκευαζόταν νύχτα, για να μη φαίνεται ο καπνός από το αποστακτήριο και για να μην εντοπίζεται η όλη διαδικασία από την αστυνομία.
Ακούγεται στο τραγούδι «Ποιο είν’ το γιατρικό» του Δ. Ζάττα ( 1928):
Κι αν δεν εβρείς κρασί γιατί 'ναι λέει ντράι η Αμερική θα βρεις όμως τι; θα βρεις μουνσάιν όμως να τραβάς και στα σπικίζι να ρουφάς
………………………………………….
«σπικίζι»
παράνομο ποτοπωλείο-μπαρ κατά την περίοδο της Ποτοαπαγόρευσης. Οι χώροι αυτοί ονομάστηκαν έτσι («speakeasies») λόγω της χαμηλόφωνης επικοινωνίας που επικρατούσε μέσα σε αυτούς, προκειμένου να μη γίνονται αντιληπτοί οι πελάτες, αλλά και από το ότι και δημοσίως μιλούσαν «χαμηλόφωνα» για αυτούς.
Ακούγεται στο τραγούδι «Ποιο είν’ το γιατρικό» του Δ. Ζάττα ( 1928):
Κι αν δεν εβρείς κρασί γιατί 'ναι λέει ντράι η Αμερική θα βρεις όμως τι; θα βρεις μουνσάιν όμως να τραβάς και στα σπικίζι να ρουφάς
Το μόνο που θα πρόσθετα ίσως είναι στο σημείο: “παρασκευαζόταν νύχτα…”, την υποσημείωση: (στο φως στου φεγγαριού), μεταφράζοντας και τη λέξη.
Και βέβαια ό,τι απαγορεύεις, το κάνεις πιο δυνατό.
Η απαγόρευση αλκοόλ, έφερε τα speakeasies bar [παρασκεύαζαν και σε ιδιωτικές κατοικίες ποτά – εκτός από τα μπαρ και τα νυχτερινά κέντρα], η Ν. Υόρκη έφτασε να έχει 30.000 speakeasies, ξεκίνησε το λαθρεμπόριο αλκοόλ και όλα τα συμπαρομαρτούντα, μαύρη αγορά, νοθεία ποτών, εγκληματικότητα , διαφθορά, συμμορίες
[ο Αλ Καπόνε άρπαξε την ευκαιρία και έβγαλε μέσα σε ένα χρόνο 60 εκατομ. δολάρια]
Την ημέρα, δε, που σταμάτησε να ισχύει η ποτοαπαγόρευση, ο πρόεδρος Ρούσβελτ είχε πει: “Ό,τι χρειάζεται τώρα η Αμερική, είναι ένα ποτάκι” αντιλαμβανόμενος πλήρως το γελοίο της υπόθεσης.
Οff topic, αλλά μια και είμαστε σε καραντίνα, χωρίς διεξόδους, ευκαιρία να θυμηθούμε το σπικίζι και το μουνσάιν της ποτοαπαγόρευσης, στην εξαιρετική ταινία “Οι Αδιάφθοροι/ The Untouchables” [και με ελληνικούς υπότιτλους]:
Ονομάστηκε έτσι («moonshine») από το γεγονός ότι το παράνομο αλκοόλ παρασκευαζόταν νύχτα, στο φως του φεγγαριού, για να μη φαίνεται ο καπνός από το αποστακτήριο και για να μην εντοπίζεται η όλη διαδικασία από την αστυνομία.
Ακούγεται στο τραγούδι «Ποιο είν’ το γιατρικό» ( 1928)
Στ,. μουσ., ερμην.: Δ. Ζάττα
«…θα βρεις μουνσάιν όμως να τραβάς
και στα σπικίζι να ρουφάς…»
………………………………………….
Σπικίζι (το)
παράνομο ποτοπωλείο-μπαρ κατά την περίοδο της Ποτοαπαγόρευσης.
Οι χώροι αυτοί ονομάστηκαν έτσι («speakeasies») λόγω της χαμηλόφωνης επικοινωνίας που επικρατούσε μέσα σε αυτούς, προκειμένου να μη γίνονται αντιληπτοί οι πελάτες, αλλά και από το ότι και δημοσίως μιλούσαν «χαμηλόφωνα» γι’ αυτούς.
Ακούγεται στο τραγούδι «Ποιο είν’ το γιατρικό» ( 1928)
Στ., μουσ., ερμην.: Δ. Ζάττα
«…θα βρεις μουνσάιν όμως να τραβάς και στα σπικίζι να ρουφάς…»