Πιστεύετε ότι η νεολαία απομακρύνεται απο τα ακουσματα της Παραδοσιακής μουσικής;

Παραδοσιακή Μουσική
81

Κατ αρχήν το “Μπράβο” μπήκε κατά λάθος, " παράθεση" ήθελα να πατήσω!
Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θέλεις να πεις Δανάη, γιατί βάζεις μαζί και σε ανατιπαράθεση δύο διαφορετικά πράγματα , αν κατάλαβα καλά:

  1. Το στρίμωγμα, τον κακό ήχο, την ακουστική του χώρου και την αδυναμία των μουσικών να ακουστουν, ίσως και την αισθητική της εμφάνισής τους (τσιγάρο στο χέρι και φλερτ…)
    και 2) το πώς αποδίδεται σήμερα η παραδοσιακή/ρεμπέτικη μουσική στους διάφορους χώρους όπου παίζεται ζωντανά
    Στο πρώτο θα συμφωνήσω με την Πελαγία ότι υπάρχουν εξαίσια ταβερνάκια τα οποία τις περισσότερες φορές δεν τα βρίσκεις στους τουριστικούς οδηγούς ή στο “Αθηνόραμα” , όπου το μεράκι των ιδιοκτητών δίνει στέγη σε ταλαντούχους και “ψαγμένους” μουσικούς και το αποτέλεσμα είναι η “μέθεξη” και όπου ναι, αν βρεθεί “άσχετη” παρέα που “ασεβεί” και νομίζει ότι μπορεί να χαχανίζει σκεπάζοντας τη μουσική (μιλάμε για μουσική χωρις μικρόφωνα…) αντιμετωπίζει τις παρατηρήσεις των θαμώνων . Σ ένα τέτοιο περιβάλλον δεν καταλαβαίνω γιατί
    θα πρόσβαλε την αισθητική μου εάν ο μουσικός καπνίζει (κακώς…ναι ) σε ταβέρνα “καπνιζόντων” ή …φλερτάρει με κάποια και της αφιερώνει τα τραγούδια με…νόημα…(εκτός εάν ενδιαφέρομαι προσωπικά γι αυτόν (:019:)
    Θα συμφωνήσω μαζί σου εάν η εμπειρία σου έχει να κάνει με τα “λεγόμενα” “ρεμπετάδικα”, όπου σε στριμώχνουν με άγνωστους ανθρώπους που αγενώς καπνίζουν μέσ τη μούρη σου , ενώ εσύ δεν καπνίζεις, τα μικρόφωνα τρυπάνε τα αυτιά σου τόσο που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τις νότες, ο ρυθμός είναι “μπιτάτος” και οι καλλιτέχνες έχουν βαρεθεί να λένε τα ίδια και τα ίδια για χρόνια (κι αυτό περνάει στον ακροατή…) και στο τέλος σου χρεώνουν και …μισό μισθό για λογαριασμό , για να μη πω για το υπερθέαμα του χορού της κοιλιάς από επίδοξες γλάστρες του πρωινού καφέ! (Για να είμαι δίκαιη καμιά φορά , οι ίδιοι αυτοί μουσικοί τις πολύ μικρές ώρες και αν βρουν σχετικο ερέθισμα από το κοινό, μπορεί να παίξουν για “πάρτη” τους, οπότε μπορεί να πετύχεις κάτι καλό, μιλάμε όμως για τις πολύ μικρες ώρες)

Όσον αφορά στον “σύγχρονο ήχο”, πόσο επίκαιρη και βιωματική είναι η παραδοσιακή μουσική και τι σημαίνει αυτή στις μέρες μας, είναι άλλη συζήτηση και επιγραμματικά θα πώ κάτι που είπα και σε άλλη σχετική ενότητα, ότι άλλο πράγμα η διασκευή με γνώση και ταλέντο (Παπαθανασίου, Κραουνάκης…) και άλλο η κακοποίηση της παραδοσιακής μουσικής με μόνο στόχο να την κάνουμε “πιασάρικη” για τους σκυλοποπ και να τα " ΄κονομήσουμε…)

82

Ο γραπτος λογος, δυσκολευει την επικοινωνια και σας ευχαριστω για την υπομονη σας.
Τα βαζω μαζι -αλλα οχι σε αντιπαραθεση- γιατι ολα αυτα παιζουν τον ρολο τους για το αποτελεσμα που εισπρατω. Τον καλυτερο μουσικο αν ακουσω στριμωγμενη και ενω εχω πληρωσει οτι μου ζητησαν για να εχω τον ζωτικο μου χορο, θα μου δημιουργησουν προβλημα.
Οι πρωτες επαφες που εχουν τα παιδια της ηλικιας μου με αυτα τα πραγματα, ειναι εκει που πηγαινει ο περισσοτερος κοσμος.
Φυσικα και δεν εννοω να μπει μπιτ στο ρεμπετικο και δεν μπορω να καταλαβω πως βγηκε αυτο το συμπερασμα. Και προφανως κ. Πολιτη υπαρχουν και εξαιρεσεις στον κανονα και ανθρωποι που πραγματικα προσπαθουν να δουν την επομενη μερα. Οι διαφορες εκδοσεις και οι μελετες ομως, θα ερθουν αφου καταφερουν αυτοι που εχουν αμεσο ενδιαφερον, να με συγκινησουν. Και το πρωτο που πρεπει να κανουν, ειναι να παρουν τους νεους απ το χερι… Αν απλα τους περιμενουν, το αφηνουν στην τυχη και τοτε αλλα πραγματα εχουν το πανω χερι.
Εμεις οι Ελληνες, κοκορευομαστε για την κουζινα μας, ενω δεν εχουμε καταφερει κανενα πιατο μας να το επιβαλλουμε περα απο τον τοπο μας. Ο λογος ειναι οτι κανενα δεν το έχουμε κάνει ελκυστικο στο μάτι. Και για να το κανεις, δεν είναι απαραίτητο να χαλάσεις ουτε την ποιοτητα του, ουτε την γευση του…

Εχουμε προβλημα στο να ορισουμε τις υποχρεωσεις ενος επαγγελματια. Και βεβαια μπορει να καπνιζει, ομως εχει σημασια ο τροπος. Και να φλερταρει μπορει, ομως στην εποχη μας δεν ειναι αναγκη να γίνει κανείς νούμερο για να επικοινωνήσει… Με το υποννοουμενο γελασα. Πραγματικα.

Και παλι σας ευχαριστω.

83

http://www.rembetiko.gr/forums/showpost.php?p=186384&postcount=77
:019:Τελικά ο Νίκος Πολίτης ενέδωσε στα μπραβόκουμπα;:019:

84

If you can’t beat them, join them, λένε οι Εγγλέζοι… Αλλά πριν από μένα, ενέδοσε όλο το υπόλοιπο φόρουμ.

85

Καλημέρα!
Επιτρέψτε μου να τοποθετηθώ (υποκειμενικά πάντα) πάνω στις έννοιες παράδοση - παγκοσμιοποίηση - βίωση.
Στην εποχή μας είμαστε όλοι υπό την επιρροή της παγκοσμιοποίησης, αφού πλέον τα ΜΜΕ επιτρέπουν την πρόσβαση όλων στην πληροφορία, και χαρακτηρίζονται από μία τάση επιβολλής διεθνών - παγκόσμιων προτύπων.Από την άλλη όμως, ο κάθε πολιτισμός έχει το δικό του χαρακτήρα και χρώμα, τα οποία φυσικά δεν καταργούνται από τη μία μέρα στηυν άλλη. Ένα αοτέλεσμα του δίπολου επιρροών διεθνών προτύπων - παράδοσης είναι και το έθνικ ή η εισβολή ξένων οργάνων στις παραδοσιακές ορχήστρες (ένεκεν καλυτέρευσης του ήχου).

Χαρακτηριστικό της μαζικής κουλτούρας, που διαμορφώθηκε τον τελευταίο αιώνα εξ’ αιτίας της ευρείας διάδοσης των media, είναι η τυποποίηση και η ψευδοεξατομίκευση. Οπότε ο σύγχρονος άνθρωπος, ψάχνοντας την ταυτότητα και τη μοναδικότητά του " ενσωματώνεται " σε κάποιες ομάδες, οι οποίες όμως περιέχουν κοινά χαρακτηριστικά, όχι μόνο σε εθνικό αλλά και σε Παγκόσμιο επίπεδο. πχ. Punks

Μία από τις ομάδες - υποκουλτούρες που έχουν δημιουργηθεί, είναι και αυτή που ασχολείται με την παράδοση - παραδοσιακή μουσική, είτε σε εθνικό, είτε σε παγκόσμιο επίπεδο. Ένας εκπρόσωπος της υπό - κουλτούρας αυτής (προσοχή ! το υπό δεν έχει υποτιμητική χροιά, δηλώνει υποσύνολο) είναι και ο Ross Daly.

Τα παραπάνω πιστέυω πως εξηγούν τη στροφή στην παράδοση των τελευταίων χρόνων, η οποία βιώνεται συνειδητα (τουλάχιστον έχοντας βρεθεί σε πανηγύρια στην Ικαρία και στην ορεινή Κρήτη, καθώς και σε ρεμπετοστέκια στην Αθήνα αυτό ένοιωσα) και δεν έχει σχέση με εθνικιστικές “δηλώσεις ταυτότητας”.

86

Δανάη,
για να είμαστε σε θέση να μας αγγίξει μια μουσική, ακόμα πιο πολύ για να μας συγκινήσει, προαπαιτείται η γνωριμία μας μ’ αυτήν, τα ακούσματα, τα μουσικά ερεθίσματα που έχουμε δεχτεί από τον κοινωνικό μας περίγυρο - και μετέπειτα πια - οι προσωπικές μας επιλογές, το καταστάλαγμα όλων αυτών των βιωμάτων.
Το θεωρώ σχεδόν χίμαιρα να περιμένουμε κάποιον "να μας παρει από το χέρι " και να μας μυήσει στην αξία της λαϊκής μουσικής, αν ήδη έχουμε διαμοφώσει μια αισθητική και έναν μουσικό προσανατολισμό που διαφέρει παρασάγγας από αυτό το είδος.
Μια τέτοια περίπτωση ίσως θα ήταν μόνο μια φωτεινή εξαίρεση, η οποία όμως επιβεβαιώνει απλά τον παραπάνω κανόνα.

Αν όμως το καταστάλαγμα ζωής - πια - είναι το ενδιαφέρον και η αγάπη και για τη λαϊκή μας μουσική, συνειδητά και θα αναζητήσουμε εκείνα τα στέκια που δεν προσβάλλουν την αισθητική μας
και επίσης συνειδητά θα στραφούμε προς εκείνες τις εκτελέσεις, οι οποίες είναι όσο πιο αυθεντικές και γνήσιες γίνεται.
Δεν έχει ανάγκη κανένα εκσυχγρονισμό το καλό λαϊκό τραγούδι ούτε χρειάζεται κάποιο αμπαλάζ για να το κάνει πιο εύπεπτο στις μάζες.

Και μια και ο παραλληλισμός γίνεται με την κουζίνα, θα διαφωνήσω…
Ένα πιάτο το κάνει καλό πάνω από όλα η ποιότητα των πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται και το μεράκι που θα βάλει ο μάστορας για να φτιάξει.
Οι φιοριτούρες, τα καρυκεύματα και οι παχιές σάλτσες κρύβουν έντεχνα κακής ποιότητας πρώτη ύλη και το αποτέλεσμα συχνά είναι ορατό και στο …στομάχι μας και στην τσέπη μας…

Κάπως έτσι και με το τραγούδι συμβαίνει.
Ο στίχος που έχει τη δύναμη να μιλάει στην καρδιά και η πενιά που σε ταξιδεύει δεν έχει καμιά ανάγκη από εφφέ, λαμπιόνια, …υπουργάρες και νεαρές υπάρξεις που λικνίζονται στα στέκια της νεοελληνικής γκλαμουριάς ή μπροστά στο φακό.
Και κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν και τόσο θέση εδώ ούτε κάποιοι καλλιτέχνες που άλλαξαν τόσο εύκολα ρεπερτόριο και από την «παλτουδιά» του ρεμπέτη πέρασαν στο φλαμένκο, λάτιν, ροκ, Μπρέγκοβιτς και στο “με λένε Πόπη…”.

Υ.Γ. Καλώς ήρθες στο φόρουμ και από μένα, Δανάη.

87

@Pelagie
Απο τις πιο πρωτογονες κοινωνιες μεχρι σημερα οι ανθρωποι χωριζοταν σε ομαδες,τα κοινα στοιχεια τους ηταν αυτα που τους ενωναν.Σημερα τα πραγματα ειναι κομματακι πιο περιπλοκα,ολα εχουν περασει απο μια εξελιξη,καθετι που επεσε σαν σπορος στις παλιες κοινωνιες φυτρωσε και εβγαλε αμετρητα παρακλαδια.Τα παρακλαδια εφεραν τις “διασπασεις”…με αποτελεσμα να δημιουργουνται συνεχως και νεοτερες (υπο)ομαδες…
Ολες οι τασεις εχουν παγκοσμιο χαρακτηρα,εφοσον αντιπροσωπευουν ενα γενικο χαρακτηριστικο.Κατοπιν υπαρχουν διαχωρισμοι με βαση τα κατα τοπους χαρακτηριστικα η καποια χαρακτηριστικα που εκλειπουν απο τα υπολοιπα μελη της ευρυτερης ομαδας.

Το γεγονος οτι υπαρχει η ομαδα των “παραδοσιακων” δε νομιζω να ειναι καινουριο,παντα υπηρχαν ατομα που καταπιανονταν με τετοιες μουσικες,απλα εφοσον η επικοινωνια τη σημερον ημερα ειναι ευκολοτερη…γινεται ευκολοτερη και η δικτυωση,και απο εκει προκυπτει η οργανωση,η εκφραση κ.ο.κ.Ειναι ασφαλως ενα απο τα θετικα στοιχεια των καιρων μας.

88

αυτο εχει καποια αμεση σχεση με την κουβεντα που γίνεται ή ειναι απλα αλλη μια ευκαιρια; και πως ο συγγεκριμενος καλιτέχνης αφου αλλαξε τοσο εύκολα την “παλτουδια” του ρεμπέτη τραγουδάει ακόμα ρεμπετικα, φροντίζει να έχει την αφρόκρεμα των μουσικων και οι ηχογραφήσεις είναι πάντα τόσο προσσεγμένες και πιστες στο ύφος και το ήθος, το χρώμα και τον ήχο;

89

Καλησπερα Eλένη.
Σ ευχαριστω που ασχοληθηκες. Αν και εχω πραγματα να σου πω, επειδη θεωρω απαραδεκτο το τελευταιο σχολιο του κ. Πολιτη δεν θα συνεχισω. Τελικα, οσο μεγαλωνει κανεις, τοσο πιο ευκολα ενδιδει… Θα το εχω στον νου μου.
Ειναι σημαντικο πιστευω, το να μαθουμε να κουβεντιαζουμε -οι διαφορετικοι- και τα forum εχουν παιξει σημαντικο ρολο γι αυτο -για μενα ειναι και ο ποιο σημαντικος, ομως εχουμε δρομο μπροστα μας. Ακομη και αν διαφωνουμε καθετα, ο σεβασμος δεν μπορει να λειπει. Μπορουν μια χαρα να λειπουν ομως, τα smiles και τα υποννοουμενα… Κρατηστε τον κοσμο σας και ας επιστρεψω κι εγω στον δικο μου. Ειμαι βεβαιη, οτι δεν καταφερα να σας δωσω να καταλαβετε τι θελω να πω. Μπορει και να μην θελατε… Ακομη κι εσυ, παρα την καλη σου διαθεση, δεν ελαβες υπ οψη σου το “για να το κανεις ομορφο, δεν είναι απαραίτητο να χαλάσεις ουτε την ποιοτητα του, ουτε την γευση του” που οριζε αυτο που ελεγα και αντι αυτου, μπηκαν “οι παχιές σάλτσες”. Το “μπιτ” πηγε συννεφο, ενω εγω δεν το υπονοησα πουθενα. Δεν θα βρειτε μια λεξη, που να προτεινε εκπτωση στην ποιοτητα, ομως η κουβεντα πηγε εκει που βολευε…

Καλα να περνατε.

90

προσωπικα ειλικρινα δεν καταλλαβα ποια ειναι η αποψή σου για το θεμα.το να μην ηθελα δεν παιζει.μαλλον δεν ησουνα αρκετα σαφής,ειχες πολλά στο μυαλο σου αλλά μαλλον δεν γινανε σωστα αντιληπτα?ηθελα καποιες διευκρινισεις αλλά δεν νομιζω πως σε ενδιαφερει να κουβεντιασεις αλλο…
κουβ’εντα γινεται εδω μεσα δανάη(οπως ακριβως νομιζω πως ηθελες)με διαφορετικούς ανθρωπους μιλας,το λιγοτερο θα επρεπε να περιμενεις πως θα υπαρχουνε διαφωνιες οπως σε ολες τις κουβεντες και τις παρεες και ολα τα θεματα.οπως θεωρεις πωςπαρερμηνευτηκανε?λεξεις!δικες σου ή προτασεις…για μενα…το ιδιο κανεις και εσυ τωρα!μαλλον δεν εισαι ετοιμη να ΄΄διαφωνησουνε΄΄μαζι σου.κριμα γιατι δεν υπαρχει λογος.ο καθενας εχει τη γνωμη του και τον τροπο του να την εκφραζει.

91

Συμφωνώ!
:088:
Πραγματικά συμπλήρωσες τους συλλογισμούς μου!
:110:

92

Επειδή διαβάζω και ξαναδιαβάζω το τελευταίο σχόλιο του Νίκου Πολίτη, δεν κατάλαβα τι σε ενόχλησε, τι ακριβώς θεωρείς απαράδεκτο, εκτός από το ό,τι βέβαια διατυπώθηκε μια άλλη γνώμη, με την οποία δεν συμφωνείς;;

Εδώ πρέπει να είναι η διαφωνία μας.
Εγώ το θεωρώ όμορφο το λαϊκό τραγούδι, επομένως δεν αναζητώ κανένα εκσυγχρονισμό στο είδος αυτό.
Όπως είπα, αν η πρώτη ύλη (στίχος, μουσική, εκτέλεση) είναι καλή, το μόνο που απομένει είναι να αναζητήσουμε τις πιο αυθεντικές, προσεγμένες, και κοντά στο παλιό ύφος, επανεκτελέσεις.

Δανάη, αυτός είναι ο κόσμος μας, ναι, έχεις δίκιο.
Όμως, θα ήθελα την άποψή σου, τι νομίζεις πως θα έπρεπε να προστεθεί, ώστε να “γίνει πιο όμορφο” το λαϊκό τραγούδι;

93

Πολύ σωστά επισημαίνεις ότι ο γραπτός λόγος δυσκολεύει την επικοινωνία, πράγμα που δείχνει ότι γνωρίζεις τα όποια προβλήματα κατανόησης ή συνεννόησης έχουν οι διαδικτυακές συζητήσεις.
Όπως πολύ σωστά παρατήρησε και η anna σε τέτοιες συζητήσεις όπου οι απόψεις είναι πολλές, είναι φυσικό ότι θα διαφωνήσουν και πρέπει να διαφωνήσουν μαζί σου. Και αυτό πρέπει να το δεχτείς. Όπως και ο καθένας από εμάς.
Προσωπικά πιστεύω ότι η άποψή σου για το εν λόγο θέμα είναι κατανοητή, σεβαστή και λογικότατη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι και αποδεκτή από όλους. Με το σχόλιό σου όμως αυτό,

δείχνεις ότι δεν δέχεσαι την άρνηση και όποιοι διαφωνούν μαζί σου ζούν σε άλλο κόσμο. Δεν είναι έτσι όμως. Με αυτή τη λογική δεν νοείται συζήτηση με διαφωνίες. Μα, γι’αυτό υπάρχει αυτό το φόρουμ όπως και τόσα άλλα, γι’ αυτό γίνονται οι παρέες. Για να κατατίθενται απόψεις. Το ότι δεν είναι αποδεκτές ή ότι δεν υπάρχει απόλυτη ταύτιση απόψεων είναι φυσικό και αναμενόμενο.
Ας ακούμε λοιπόν και την άλλη πλευρά.
Οι παλιοί έλεγαν “να παίρνεις τη γνώμη των άλλων και να σέβεσαι τη δική σου”

94

Ακριβως!
Υπαρχουν λαικοι ερμηνευτες οι οποιοι ειναι αξεπεραστοι Δαναη και δεν υπαρχουν <<τροποι>> να ξεπεραστουν αυτες οι ερμηνειες.

95

Μαλλον σας διεφυγε η τελευταια τοποθετηση του κ. Πολιτη, η οποια δεν εμπεριειχε αποψη. Απαντησε στον theos1960 -απολογουμενος, που μπηκε στον κοπο να μου απαντησει και ηταν αυτο: “If you canʼt beat them, join them, λένε οι Εγγλέζοι… Αλλά πριν από μένα, ενέδοσε όλο το υπόλοιπο φόρουμ” και αφορουσε το προσωπο μου.
Η προηγουμενη -απ αυτην- τοποθετηση του, ηταν σοβαρη, ειχε αποψη και προτασεις και ανεπτυξα την σκεψη μου. Πως για να ψαξεις αυτα που αξιζουν σε κατι, πρεπει να εχεις κινητρο δυνατο. Αναρωτιεμαι ακομη, που ειναι αυτο…;

Στα φορουμ, αν κατι βρισκεις οτι δεν ειναι του επιπεδου σου, το αγνοεις. Αν δεν το κανεις, ριχνεις το επιπεδο του. Γι αυτο ειπα οτι εχουμε δρομο με αυτου του ειδους την επικοινωνια. Το φαινομενο αυτο δε, το αντιμετωπιζουμε καθημερινα και ειναι ο βασικος λογος που δεν μπορουμε να επικοινωνισουμε με τους μεγαλυτερους. Οτι δεν το καταλαβαινουν, το απαξιωνουν. Γι αυτο ειπα, μπορει και να μην θελατε…

Θα απαντησω ομως, μηπως και καταφερω κατι καλυτερο, σεβομενη αυτους που ασχοληθηκαν -με οποιονδηποτε τροπο, αλλα και για να αποδειξω οτι δεν εχω κανενα προβλημα με την “αλλη” αποψη. Σεβομαι ακομη και το οτι ειμαι σε “ξενο” περιβαλλον.

Θα βοηθησει, αν εχουμε παντα στο μυαλο μας, οτι μιλαμε για τους νεους. Γι αυτους δλδ, που δεν εχουν κανει ακομη τις επιλογες τους, δεν εχουν αποκτησει ταυτοτητα, οποτε και συνηθειες.
Ειναι γεγονος αυτο που ειπε η Ελενη -σε πρωτη φαση- οτι: “για να είμαστε σε θέση να μας αγγίξει μια μουσική, ακόμα πιο πολύ για να μας συγκινήσει, προαπαιτείται η γνωριμία μας μʼ αυτήν, τα ακούσματα, τα μουσικά ερεθίσματα που έχουμε δεχτεί από τον κοινωνικό μας περίγυρο - και μετέπειτα πια - οι προσωπικές μας επιλογές, το καταστάλαγμα όλων αυτών των βιωμάτων.”
Mε λιγα λογια αποδεχομαστε οτι αυτοι θα ειναι ολο και λιγοτεροι -αν δεν κανουμε κατι, αφου τα βιωματα των νεων ειναι ολο και πιο μακρυα απο αυτα που το λαικο αντιπροσωπευει. Συμπληρωνει δε παρακατω πολυ ωραια “Εγώ το θεωρώ όμορφο το λαϊκό τραγούδι”. Το καταλαβαινω, ομως μηπως βοηθουν μνημες που σου δημιουργουν ωραιες εικονες; Μηπως το εχεις συνδεσει με πραγματα και καταστασεις; Μηπως ακους μια μπαντα και το μυαλο σου τρεχει αλλου, οποτε δεν εχει σημασια αν ειναι “ομορφη” και η μπαντα; To προβλημα για την δικη μου γενια ειναι, οτι στο μυαλο μας δεν υπαρχουν αποθηκευενες εικονες για τις δυσκολες ωρες. Δεν εχει που να παει και μενει να παρατηρει τους μουσικους, τις συνθηκες, τις λεπτομερειες, που για σενα -πιθανον- δεν εχουν σημασια. Λεω λοιπον, πως αυτα που συνανταμε, δεν βοηθουν…
Το καλοκαιρι, οταν με τρεις φιλες μου βρεθηκαμε σε μια συναυλια, ειδαμε με εκπληξη τους μουσικους με τα ρουχα -προφανως- που φορουσαν ολη μερα. Μπορει να ειχαν κουβαλησει και τις κασες με τις μπυρες πριν. Ο ενας με (ριγε) βερμουδα -μπορει να εβαφε και το σπιτι του την προηγουμενη με αυτην. Εμεις ετοιμαζομασταν δυο ωρες για το γεγονος και αυτοι δεν εκαναν τον κοπο, να κοιταχτουν στον καθρεπτη. Εμεις καναμε οτι μπορουσαμε για να δωσουμε αξια στην περισταση και αυτοι, οτι μπορουσαν για να την απαξιωσουν. Δεν υπηρχε ομορφια Ελενη μου. Επρεπε να κλεισεις τα ματια σου μηπως και… Και για να μην βγουν “λαθος” συμπερασματα, για ευπρεπισμο μιλαω. Οπου και αν εχω δει τον Παπαζογλου, ειναι “ομορφος”. Σου δειχνει οτι ΕΙΣΑΙ σημαντικος. Οτι ειναι σημαντικο γι αυτον, αυτο που κανει. Οτι το τζιν που φορεσε, το εβαλε για σενα. Δεν θελει κοπο… 100 ατομα σου κανουν την τιμη… Ας κανουν τον κοπο να δωσουν αξια και ομορφες εικονες σε αυτο που κανουν, για να αποκτησουμε και εμεις που δεν εχουμε. Η μουσικη, δεν ειναι μονο νοτες. Το ρεμπετικο, εκτος απο ακουστικο ειναι και οπτικο. Το υφος που ειναι; Οι εικονες που ειναι; Oι ρεμπετες ηταν στην τριχα, ειχαν αποψη και θεση! Οφειλουν να ακολουθησουν επιθετικη πολιτικη για να προσελκυσουν περισσοτερους νεους, ουτως ωστε καποιοι απο αυτους, να ασχοληθουν ακομη πιο σοβαρα με το ειδος. Για να γινει αυτο, η καθε λεπτομερεια ειναι σημαντικη.
Αυτη δεν ειναι, παρα μια διασταση του προβληματος. Για μας, ειναι ενα απο τα θεαματα και τιποτε περισσοτερο. Για να γινει ελκυστικο, θα πρεπει να βρουν τροπο να το κανουν αυτοι που εχουν συμφερον. Εμεις θα περασουμε καλα και αλλου…

ΡΕ Μινόρε, ναι γνωριζω τα προβληματα αυτης της επικοινωνιας, οπως και τις “παρεες” και τα “ρευματα” στα forum. Δεν κολλαω, ομως ειναι απαραιτητο να υπαρχουν οι συνθηκες για να κουβεντιασεις. Ουτε και ειναι απαραιτητο να το πετυχαινεις παντα, οπως δεν ειναι δυνατον να βγαλεις συμπερασμα η να χαρακτηρισεις κατι, απο μια αποτυχια. Αλλωστε και απο μια αποτυχια -αν θελεις- ενα μαθημα θα το παρεις…

Αν ειναι ετσι, τοτε δεν υπαρχει δημιουργια πλεον. Αν ειναι ετσι, οι μουσικοι δεν ειναι καλλιτεχνες, αφου δεν εχουν τιποτε να προσφερουν, ουτε λογο να “την ψαχνουν”. Δεν εχουν κανενα θηριο μεσα τους για να παλεψουν. Αναπαραγουν κακεκτυπα. Εγω δεν μπορω να το δεχτω. Εσυ πως μπορεις; Με αυτη την λογικη, να μην ασχοληθω κι εγω με τον σουρεαλισμο, αφου -μαλλον- δεν θα ξεπερασω ποτε τον Νταλι…

Φιλικοτατα

96

Καταρχας εγω μιλησα για ερμηνευτες!Δε μιλησα για τους μουσικους.Αλλο το ενα ,αλλο το αλλο…Μιλαω για τους τραγουδιστες…Και θελω εσυ να μου απαντησεις στο εξης:Υπαρχουν τραγουδιστες στις μερες μας οι οποιοι μπορουν να ερμηνευσουν τραγουδια του Καζαντζιδη,Διονυσιου,Αγγελοπουλου κ.α. με την αναλογο κυρος και δυναμη ψυχης?Ποιος μπορει να ερμηνευσει Στελιο και η φωνη του να χαιδεψει το αυτι σου με τετοιο τροπο ετσι ωστε να συλλογιστεις και να πεις <<τι ομορφα που το λεει>>!Φυσικα και υπαρχουν τραγουδιστες οι οποιοι μπορουν να <<ακουστουν>> σε αυτα τα μεγαλα τραγουδια!Αλλα πιστευω πως δεν υπαρχουν πλεον τετοιες φωνες να συναγωνιστουν τις παλιες λαικες φωνες!Μπορεις εσυ δηλαδη Δαναη να ακουσεις το <<Υπαρχω>> απο αλλο τραγουδιστη και να πεις οτι το λεει ομορφοτερα απο το Στελιο?
Ετσι ειναι τα πραγματα…

97

Δανάη, γειά σου κατ’ αρχήν. Συγνώμη που παρεμβαίνω όμως ως μέλος του φόρουμ, θέλω να σου πω πως κάνεις κάποιο λάθος. Είναι απολύτως βέβαιο πως το μήνυμα του Κ. Πολίτη δεν αφορούσε εσένα. Είναι γνωστό πως ο κ. Πολίτης δεν δεχόταν ‘‘μπράβο’’ κλπ, ο theos 1960 αστειεύτηκε επειδή αυτό άλλαξε, ο κ. Πολίτης απάντησε αστειευόμενος επίσης και αυτό ήταν όλο. Μια μικρή παρεξήγηση.
Ότι γράφεις πιο κάτω δεν το διάβασα - και καλώς, νομίζω, αφου όλα ξεκινούν απο κάποια λάθος εκτίμηση.

98

Στο “επίμαχο” (βεβαίως, μη σοβαρό) σχόλιο, Δανάη μου, δεν είχα ασχοληθεί με την ουσία, δηλαδή με το να σχολιάσω τον εαυτό μου (αφού σε δικό μου σχόλιο παρέπεμπε η δημοσίευση στην οποία απαντούσα). Σχολίασα χαλαρά κάποιο τριτεύον θέμα, τα μπραβόκουμπα, όπως και ο Theos*. Λαθεμένα λοιπόν θεώρησες ότι εσένα αφορούσε η δημοσίευσή μου. Φυσικά, φταίει το πληκτρολόγιο και για αυτό, και για τις λαθεμένες (τελικά) δευτερογενείς επιπτώσεις στη γνώμη πολλών συμφορουμιτών σχετικά με εσένα.

Επί της ουσίας τώρα, όπως αυτή διαμορφώνεται στο τελευταίο σου σχόλιο:

Η διαδικασία του να πάρεις κάποιον νέο που, όπως λές, δεν έχει ακόμα αποκτήσει ταυτότητα ή συνήθειες (ή προσλαμβάνουσες παραστάσεις π.χ. για μουσική, προσθέτω εγώ), και οδηγώντας τον απʼ το χεράκι να τον πάς στα ρεμπέτικα, δεν είναι απαραίτητη: καθώς κάποιος μεγαλώνει, ανοίγονται μπροστά του πλήθος οι δυνητικές επιλογές και μόνο ο ίδιος πρέπει να είναι σε θέση να εκτιμήσει ποιες του ταιριάζουν και ποιες όχι. Τώρα, το ζήτημα της αμφίεσης και της εν γένει παρουσίας του μουσικού παίζει ρόλο, βεβαίως, στην αξιολόγηση της κάθε μουσικής, άλλη εμφάνιση θα έχει ένας μουσικός συμφωνικής ορχήστρας και άλλη ένας ροκάς, αλλά εκείνο που μετράει είναι η μουσική η ίδια. Και να αποτολμήσω και μία υπόθεση: όταν, πηγαίνοντας σε ένα χώρο όπου παίζεται ρεμπέτικο, πρώτον δεν σου αρέσει το στρίμωγμα, δεύτερον οι καπνοί, τρίτον τα χαλαρά ρούχα και το φλερτάρισμα των μουσικών, τέταρτον τα κασόνια μπίρες που (υποθέτεις ότι) κουβάλησαν, διερωτήθηκες ποτέ μήπως η μουσική που αντιπροσωπεύει π.χ. ο προσεγμένος Παπάζογλου σου ταιριάζει περισσότερο από τα ρεμπέτικα; Για την αγάπη μας, πάντα θα είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε και ορισμένες θυσίες ή υποχωρήσεις. Αλλοιώς, έ, «θα περάσουμε καλά και αλλού!!». Αν, πάντως σου αρέσει πραγματικά το ρεμπέτικο, προσπάθησε να αποκτήσεις και άλλες, περισσότερες ακόμα εμπειρίες, πριν το απαξιώσεις και στραφείς αλλού. Δεν φταίει εκείνο.

Όσο για την τελευταία σου παράγραφο, ναι, επειδή εγώ σίγουρα – όχι μάλλον – δεν θα ξεπεράσω ποτέ τον Ντάλι, ούτε καν θα τον φτάσω, καλύτερα να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Αλλά υπό μία προϋπόθεση μόνο: να έχω βάλει για μοναδικό σκοπό της ζωής μου να γίνω αξεπέραστος, σε ό τι και αν κάνω. Για τους περισσότερους όμως, στους οποίους και ανήκουμε, μία αξιοπρεπής παρουσία είναι αρκετή. Και μην ανησυχείς, κάποιοι θα τα καταφέρουν να δημιουργήσουν κάτι που κανείς άλλος να μην το έχει κάνει. Οι υπόλοιποι θα συνεχίζουν τις προσπάθειες και αυτό είναι το ωραίο.

*Για να καταλάβεις, επί αρκετό διάστημα είχα ζητήσει και πετύχει την εξαίρεσή μου από τη διαδικασία μπραβο / σεμνόκουμπων, ενώ πολύ πρόσφατα ξαναεντάχθηκα σε αυτήν.

(δεν είχα διαβάσει τις #96 και #97 όταν δημοσίευα τη δική μου)

99

Δανάη, αν και με πολλά απο όσα λές μάλλον διαφωνώ, ίσως με το θέμα της ενδυμασίας σε καταλαβαίνω. Πιστεύω οτι το να είσαι στην σκηνή σαν μουσικός έχει να κάνει περισσότερο με το κοινό σου παρά με εσένα, και το να κάνεις μια προσπάθεια να δείχνεις καλά ντυμένος είναι ένας μικρός (αν και όχι ιδιαίτερα συμαντικός) τρόπος να τιμήσεις το κοινό σου. Φυσικά προσωπικά δεν με πειράζει καθόλου να βλέπω μουσικους ακόμα και με πιτζάμες στη σκηνή, αλλα όταν παίζω,ένα σιδερωμένο πουκάμισο φροντίζω να το βρώ…δεν είναι δα και τόσο δύσκολο

100

Αγαπητη Δαναη ναι μεν εχουμε το ατου της επικοινωνιας εφοσον μπορουμε να επικοινωνουμε απο οποιοδηποτε μερος τοσο ευκολα πλεον…αλλα εχουμε και τις δυσκολιες που προκυπτουν απο την ελειψη οπτικης και ακουστικης επαφη.Τετοιες παρεξηγησεις απαντωνται συχνα αφου μονο ο γραπτος λογος υπαρχει…αντε να συμμετεχουν και τα emoticon προκειμενουν να προσθεσουν ενα λιθαρακι στον τομεα των εκφρασεων.Επομενο ειναι να παρεξηγουνται λογια και εκφρασεις…χαλαρωσε…θα τα βρουμε:043:

Αφ’ενος λες οτι σε ριχνει οταν καποιος μουσικος βγαινει επι σκηνης απλα και καθημερινα ντυμενος.Ο Παπαζογλου απλα εχει λανσαρει το στυλ του τζην και το μαντηλι…εχει τοσα χρονια με αυτο το ντυσιμο που πλεον αποτελει σημα κατατεθεν.Δεν κανει τιποτα το ιδιαιτερο ο ανθρωπος…ντυνεται ανετα…οπως αυτος νιωθει ανετα.Τον Παπαζογλου αγαπητη ετσι τον εμαθες…κι ετσι παρεμεινε(στυλιστικα) γι’αυτο τον θεωρεις καλαισθητο και τον σεβεσαι.Ενας μουσικος πρεπει να νιωθει ανετα και με τον εαυτο του για να αποδωσει τα μεγιστα.Αν εμενα με βαλεις μεσα σε μια φορεσια που δεν μου παει η καρδια να φορεσω,απλα για να ειμαι ευπρεπης το πιθανοτερο ειναι κατα τη διαρκεια ολου του συμβαντος(π.χ. συναυλια) να ειμαι κουμπωμενος…κατ’επεκτασιν θα ειμαι χαλια μεσα κι εξω μου.

Απ’την αλλη αν σου εμφανιστει μια κομπανια ντυμενοι με τροπο που πλησιαζει τους μαγκες του '30 θα σε χαλασει παλι,επειδη θα θυμιζει μουσικη παρασταση ενω δεν θα ειναι,επειδη θα ειναι ντυμενοι με ρουχα εκτος εποχης και θα παρουσιαζουν κατι το οποιο μπορει να χαρακτηρισεις ως μουσικη ατραξιον για τουριστες η “καθολου φρεσκο”.Δε μπαινεις ομως στη σκεψη οτι αυτοι οι ανθρωποι(εφοσον ειναι μερακληδες και παιζουν καλα και…και…και) προσπαθουν και ασχολουνται για να αποδωσουν κατι τετοιο.Οτι κατι μπορει να σημαινει αυτο…εστω για εκεινους…!!!

Συν τοις αλλοις,δε μπορεις να μιλας λεγοντας συνεχως “η νεολαια”,δε νομιζω οτι εκφραζεις ολη τη νεολαια με οσα λες…εννοια σου κι εγω κομματι της ειμαι…μα δε νομιζω οι αποψεις μου να εκφραζουν τους παντες…οπως δε με εκφραζουν οι δικες σου:043:(το εμοτικον εδω θελει να πει οτι δεν εχω το εντονο υφος που θα μπορουσε να αποδωθει στο παραπανω κειμενο…παρα υφος απλης συζητησης)