ΑΜΑΝ, ΑΜΑ’Ν, ΑΜΑ’ΝΑ
Ο Κεμάλ Ατατούρκ απαγόρεψε τους αμανέδες στην Τουρκία δια νόμου το 1934 γιατί ήταν «ξενόφερτοι», δηλαδή ελληνικοί.Μεχρι τότε οι Τουρκοι δεν είχαν επωνυμο και ότι δεν ήταν τουρκικό οπως ονόματα, μουσικές, τραγουδια ήταν παρανομα. Την ίδια στιγμή, οι συντηρητικοί κύκλοι στην Ελλάδα ενοχλούνταν από τους αμανέδες, γιατί ήταν δήθεν τουρκικοί. Οι διαμάχες στις εφημερίδες για το ρεμπέτικο και οι φωνές που ζητούσαν την απαγόρευση αυτής της «χυδαίας» ανατολίτικης μουσικής έδωσαν το έναυσμα για τα επόμενα.
Η απόλυτη λογοκρισία, σχεδόν απαγόρευση, του ρεμπέτικου όπως το ξέραμε, ξεκινησε το 1936, με την επιβολη της δικτατορίας του Μεταξά. Άρχισαν οι διώξεις για το χασίς, έκλεισαν τους τεκέδες, και διώκονταν, βέβαια, και οι ρεμπέτες που είχαν άμεση σχέση με όλα αυτά - δεν τους επέτρεπαν πια να παίζουν. Συγκεκριμένα, τον Βαμβακάρη τον υποχρέωσαν να κλείσει την ταβέρνα που είχε ανοίξει, στην οποία έπαιζε ο ίδιος με την κομπανία του. Εκτός απ’ αυτό άρχισε και η λογοκρισία των τραγουδιών, που επρόκειτο να εγγραφούν σε δίσκους, επειδή τα θέματα τους αναφέρονταν στη φυλακή, στο χασίσι και στη ζωή αυτών που κάπνιζαν. Κάθε μελωδία που θύμιζε το δηθεν ανατολίτικο παρελθόν του λαού μας και κάθε αντικοινωνικό ή περιθωριακό κατά τη γνώμη τους θέμα (όπως η φτώχεια, η μετανάστευση, οι φυλακές, οι ουσίες, ακόμη και η χιουμοριστική Βαρβάρα) λογοκρίνονταν, απορρίπτονταν και καταστρέφονταν δημόσια. Οι ρεμπέτες συμμορφώθηκαν. Εκτός από το Βαγγέλη Παπάζογλου που δεν καταδέχτηκε ποτέ να υποβάλλει ούτε ένα τραγούδι «προς έγκρισιν» και τον Γιοβάν Τσαούς. Χαρακτηριστική για όλους τους άλλους είναι η αντίδραση του Μάρκου Βαμβακάρη, όπως καταγράφεται στην «Αυτοβιογραφία» του, που γράφτηκε δεκαετίες αργότερα και λίγο πριν το θάνατό του: «Εσταμάτησα. Έγραφα εκείνα που έπρεπε να γράψω. (…). Ό,τι έλεγε ο Μεταξάς έπρεπε να γίνει».
Η πραγματική αιτία του διωγμού ήταν ότι η δικτατορία του Μεταξά, με πρόσχημα τα «χασικλίδικα» ρεμπέτικα και τους «ξενόφερτους αμανέδες», θέλησε να βάλει τέλος σε ένα είδος μουσικής και τραγουδιού που όχι μόνον ενοχλούσε τα ευρωπαιοτραφή ώτα των κυβερνώντων αλλά και θύμιζε τις ευθύνες τους σε αυτούς που συνέβαλαν στη μεγάλη εθνική καταστροφή του1922. Επιπλέον, τα τραγούδια αυτά ήταν ακόμη πιο «επικίνδυνα» σε κοινωνικό επίπεδο, αφού είχαν τη δυνατότητα να διαπερνούν την κοινωνική πυραμίδα και να λειτουργούν ενωτικά για ευρύτατα κοινωνικά στρώματα, πέραν αυτών που ζούσαν εξαθλιωμένα στις προσφυγικές συνοικίες.
Έτσι, από το 1936 και μετά τα θέματα των τραγουδιών άλλαξαν αναγκαστικά. Μιλούν πια μόνο για την αγάπη, τη ζήλια, την ξενιτιά, τη φτώχεια, το κρασί, την ταβέρνα, τη ζωή στους συνοικισμούς του αστικού κέντρου. Πέρα από τη λογοκρισία των στίχων οι συνέπειες των παρεμβάσεων και στις μελωδίες ήταν ανεπανόρθωτες και δεν αποκαταστάθηκαν.
Η νέα «τάξη πραγμάτων» εν τέλει επιτάχυνε τη διείσδυση της δυτικής προσέγγισης στη μουσική και δημιούργησε το ανάλογο κλίμα. Φυσικά, η λογοκρισία συνεχίστηκε και μετά το διάλειμμα της Κατοχής, επικεντρωμένη τώρα αποκλειστικά στο στίχο, με στόχο το δίδυμο «ουσίες - επιπτώσεις Εμφύλιου». Με την εξαίρεση λίγων μηνών μέσα στο 1946, όπου πρόλαβαν να «χτυπηθούν» κάποια τραγούδια, η λογοκρισία επανήλθε και παρέμεινε, έτσι, χωρίς ουσιαστική διακοπή, από το 1937 μέχρι την δεκαετία του ’80.
Η κρατική προληπτική λογοκρισία, καθως η παράσταση εστιάζει σε αυτό το κοµµάτι γιατί άτυπη λογοκρισία υπάρχει µέχρι και σήµερα, οπως νοµοθετείται από τον δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά το 1937 µε τους αναγκαστικούς νόµους 445 και 446, αρµόδιο για την τήρηση του νόµου καθίσταται το νεοσυσταθέν υπουργείο Τύπου και Τουρισµού.
Ετσι, οπως αναφεραμε ανωτερω οι πρώτοι που λογοκρίνονται από τον Ιωάννη Μεταξά είναι οι ρεµπέτες και ειδικά τα «χασικλίδικα», που µπαίνουν από την αρχή στο στόχαστρο. «Η συγκεκριµένη πρακτική δεν περιορίζεται στους στίχους αλλά επεκτείνεται και στη µουσική. Ο Ιωάννης Μεταξάς σιχαίνεται τους ρεµπέτες, τους θεωρεί “παρακατιανούς” και στοχοποιεί οτιδήποτε του θυµίζει την Ανατολή. Απαγορεύει τα λεγόµενα “µπεµόλια”, δηλαδή τα μινοριστικα θα λεγαμε, με τα ηµιτόνια, τις διέσεις και τις υφέσεις, τους αµανέδες και όλη τη σµυρναίικη σχολή του ρεµπέτικου που έχει ευρεία απήχηση εκείνη την εποχή. Αρκετοί καλλιτέχνες αντιδρούν σε αυτές τις αποφάσεις, ωστόσο σηµαντικές προσωπικότητες της διανόησης χαρακτηρίζουν τον αµανέ “απερίγραπτο και ατελεύτητο µηδέν” (Ζαχαρίας Παπαντωνίου), ενώ εφηµερίδες της εποχής πανηγυρίζουν γιατί επιτέλους ανακαλύπτουµε την εθνική µας ταυτότητα».
Όμως για να σταθουμε εδώ… Τι είναι αυτό που πραγματικα ενοχλεί τον Ιωάννη Μεταξά και τον Κεμάλ Ατατούρκ στον Αμανε και ότι σχετίζεται με αυτόν; Ο Αμανες σαν τραγουδι λυπητερο κυρίως είναι ελληνικό όπως ισχυρίζεται ο Κεμάλ η τουρκικο όπως ισχυρίζεται ο Μεταξάς;
Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πραγματα…
Ποιοι είναι οι Τουρκοι; Τι πολιτισμο είχαν και πηραν μαζί τους φευγοντας δυτικά υπό την πιεση του Τζενκις Χαν;
Φαίνεται από πολλα ιστορικά στοιχεία ότι δεν είχαν ουτε έφεραν τίποτα στην μικρά Ασία και ότι ήταν, είναι, και όπως φαίνεται θα είναι, μόνο καταστροφείς του κάθε πολιτισμου που συναντούν. Μην ξεχνουμε ότι ο Καρολος Δαρβίνος στο έργο του αναφέρει ότι αν η ανθρωπότητα θέλει βιολογική και πολιτισμικη εξέλιξη πρεπει να φροντηση να μην υπαρχη ουτε ενας Τουρκος πανω στην Γη!
Ότι πολιτιστικά στοιχεία φάνηκε να φέρουν με τα χρόνια, ειναι ότι έκλεψαν από τους λαούς που καβαλάρηδες λεηλάτησαν κατα το περασμα τους προς την μικρά Ασία και από τους κατοίκους της και του πολιτισμου των. Ότι διαθέτουν και σήμερα στην μουσική τους έχει βυζαντινή προελευση που σημαίνει ότι έχει αρχαιοελληνική βάση.
Τι συμβαίνει όμως με τον Αμανε;
Εδω, και να μου συγχωρήσετε την μακρυγορια, πρεπει να κάνω μια πολυ βαθύτερη ιστορική αναδρομή, καθώς είναι απολυτως απαραίτητη…
Ο Ηρόδοτος τον οποίο ίσως έχετε ακουσει ότι δεν είναι και πολυ αξιόπιστος, ψευδως, καθώς κάθε χρόνο όλο και κάποια ευρήματα αρχαιολογικά επιβεβαιώνουν την αξιοπιστία του, αναφέρει, ότι στην περιοχη της Νότιας, Ανατολικής Μικράς Ασίας, Συρίας και ως και την Αίγυπτο είναι γνωστό στην εποχή του αλλά πολυ παλαιο, ένα είδος λυπητερου μακροσυρτου τραγουδιου με το όνομα Μανερω… Εδώ μπορουμε να πουμε οτι όπως φαίνεται κυρίως ήταν τραγουδια για τον χαμένο έρωτα του δημιουργου τους, όμως ας σταθουμε σε μια αναφορά του ότι στην Αίγυπτο με τα τραγουδια αυτά τα λυπητερα “κλαίνε” για τον χαμό του Όσιρι… Αυτό σημαίνει ότι το είδος είναι παναρχαιο, παλαιοτερο των περσικων πολεμων, και σημαντικότατη και χρήσιμη αναφορά ότι χρησιμοποιούνται και σαν θρήνος θανάτου, η μοιρολόι σαν μνημοσυνο
για καποιο σημαντικο προσωπο δεν ζει πια!
Ας παμε τώρα χρονικά στην εποχή που ο Ξέρξης γίνεται αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του Δαρείου του πατερα του, και την εποχή που επιστρέφει νικητής από την επαναστατησασα Αίγυπτο… Δυο με τρία χρόνια αφου έγινε αυτοκράτορας…
Κάθε Έλληνας πρεπει να διαβάσει αρχαίους ιστορικους επισταμένως καθώς, η ελληνική ιστορία πλαστογραφειται από την αρχαιότητα και καθώς το ελληνικό κράτος έχει γίνει για να εξάλειψη τους Έλληνες και να τους εκδίωξη από τον ελληνικό χώρο, δεν υπάρχει ελληνική παιδεια. Χρειαζεται προσεκτικη και συνδιαστικη μελετη καθως εχουν διασωθει μονο το 3.5 % των κειμενων της Ελληνικης αρχαιας γραμματειας μετα τις καταστροφες και τους εμπρησμούς εκεινων που χρησιμοποιησαν την διαδοση της χριστιανικης θρησκειας για να καταστρεψουν τον αρχαιο ελληνικο πολιτισμο και να γενοκτονησουν τους Έλληνες. Η παιδεια μας δεν είναι για Έλληνες! Γι’ αυτό δεν διδάσκεται στην παιδεια μας αληθινή ελληνική ιστορία Μονο οτι θεωρειται ακίνδυνο και εξωραιστικο προς την ξενοκρατικη διαιωνιση της προδοτικης διακυβερνησης γεωστρατηγικα υπερ των συμφερόντων τους δια των τνοπιων προδοτων…
Κυρία βιβλία ο Ηρόδοτος, ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, το βιβλίο Εσθηρ της Παλαιάς Διαθήκης, τα βιβλία του Μ. Καλοπουλου με πρωτο για μας εδώ: Το Θέατρο της Σωτηριας για την συγκριτικη και συνδιαστικη μας θεωρηση.
Τι είναι αυτά που πρεπει να συνειδητοποιησουμε και να ανοίξουν τα μάτια μας και να αντιλήφθουμε όχι μόνο τι έγινε στο παρελθον πραγματικά, αλλά τι γινεται από τους παναρχαιους αιώνες μέχρι σήμερα;
Μα, θα μου πειτε, για τον Αμανε και την απαγόρευση του πρεπει να ξέρουμε τέτοια πραγματα; Κάνετε υπομονή σας παρακαλω, και κρίνετε στο τέλος…
Πρέπει να ξεκινήσουμε από πολυ παλαια, από την εποχή που ξεκίνησε ο πολεμος μεταξυ των Κρονιων και των τέκνων του Διός. Κάθε αλλαγή θρησκείας δεν είναι ευκολη ουτε αναιμακτη… Έτσι λοιπόν ο πολεμος αυτός ξεκίνησε από την Κρήτη οπως φαίνεται, και καθως ενικησε ο Μίνωας με τον Ραδαμανθυ, ο αδελφός τους Σαρπιδωνας, αντίθετος τους, πηρε τους Κρονιους και μετανάστευσε στην νότια μικρά Ασία στον ορινο όγκο του Ταυρου και των περι αυτόν ορέων. Αυτοί αποτέλεσαν τον λαό των Σολυμων που αργότερα μετανάστευσαν στην Παλαιστίνη και είναι αυτοί που έκτισαν τα Ιεροσόλυμα… Αργότερα μετονομασθησαν Λυκιοι καθώς ήλθε ο Λυκος με τους δικους του που είχε χάσει απο τον αδελφό του τον Αιγαια την βασιλεία των Αθηνών, πιθανοτατα σε συγκρουσεις για τον ίδιο λόγο.Θεωρω δηλαδη οτι με δεδομενη την αντιθεση Κρητων και Αθηναίων δεν μπορει να συνενώθηκαν οι δυο αυτες εθνότητες μονο για λογους συμπαθειας αλλα μαλλον και για οογους θρησκευτικης ταυτισης…Έχομε λοιπόν σαν δεδομένο ότι η θρησκεία του Κρονου υπήρχε στην Παλαιστίνη πριν να υπάρξουν Εβραίοι εκεί. Έτσι λοιπόν όταν ο Μωυσής αιγυπτιος ιερέας του Ηλιου απο την Ηλιουπολη με το όνομα Οσαρσιφ, ο οποιος κατά την Καινή Διαθήκη “πασαν την σοφιαν των Αιγυπτιων εγνώριζε”, πολυ αργότερα έβγαλε τους λεγόμενους Εβραίους από την Αίγυπτο, κατά τον Φρόιντ στο βιβλίο του ο Μωυσής και οι Εβραίοι, Εβραίος ων, λέει, οτι στην έρημο οι Εβραίοι σκότωσαν τον Μωυσή και τον αδερφό του τον Ααρών και υιοθέτησαν μια θρησκεία πυρολατρικη του Ιαουε! Όντως επιβεβαιώνεται αν ψάξω κανεις, ότι η εβραϊκή θρησκεία αλλιώς ξεκίνησε κι αλλιώς κατεληξε.
Μια άλλη μερίδα Κρονιων που άφησαν την Κρήτη τότε ήταν από τον Φοίνικα, περιοχη της Νότιας Κρήτης λίγο δυτικότερα από το Λουτρό στην περιοχη των Σφακίων. Αυτοί πηγαν στην μέση Ανατολή, την Συρία και ίδρυσαν την Τυρο. Είναι οι γνωστοί Φοίνικες. Αργότερα ενώθηκαν με ένα λαό της Ερυθράς θάλασσας χωρίς να αλλάξουν το όνομα τους. Συνέχισαν να λατρευουν τον Κρόνο, με ανθρωποθυσιες και θυσίες παιδιων, και στους ιστορικός χρόνους. Είναι αυτοί που ίδρυσαν την Καρχηδόνα και οι Εβραίοι τους θεωρουν προγονους τους κατά κάποιον τρόπο. Εξ άλλου το μοναδικο χαρακτηριστικο των Σολυμων όπως ο Ηρόδοτος το περιγραφει, που όταν ρωτησης κάποιον ποιος είναι, αναφέρει το όνομα του και ότι ειναι παιδι της τάδε μητέρας χωρίς να αναφέρει τον πατερα του, έχει επιβιώσει στους Εβραίους σήμερα όταν μεταβιβάζεται η ιθαγένεια και εθνικότητα τους από την μητέρα. Όταν κάποιου η μητέρα είναι Εβραία, είναι Εβραίος ενώ όταν είναι μόνο ο πατερας δεν είναι.
Αυτό το παλαιο θρησκειοιστορικο υπόβαθρο είναι η αιτία της αιώνιας αντίθεσης μεταξυ Ελλήνων και Εβραίων ακόμα και μέχρι σήμερα…
Έτσι λοιπόν επιστρέφοντας στο θέμα μας το βιβλίο της Εσθηρος, που στο Μασοριτικο κείμενο της παλαιας Διαθήκης έχει αφαιρεθεί μαζί με αλλά τρία βιβλία, ενώ στην μετάφραση των Εβδομήκοντα που χρησιμοποιεί η εκκλησία μας υπάρχει, περιγραφει παραδειγματικα για μελλοντική χρήση, πως χρησιμοποιώντας μια κατάλληλα εκπαιδευμενη γυναίκα διαφθειρεις ένα καθεστώς και το οδηγεις εκεί που θελεις. Οι καθολικοί, οι προτεσταντες και λοιποί αιρετικοί δεν το έχουν. Στην μετάφραση των οι Ο’ έχουν κάνει άλλες ατασθαλίες. Οι 72 Εβραίοι διγλωσσοι μεταφραστές, εχουν μεταφράσει το όνομα του Ξέρξη σαν Αρταξέρξη, πιθνοτατα λογω του φόβου της αποκάλυψης της μεθόδου και της δολιοτητας τους και του ρολου τους στις εκστρατείες των Περσών κατα των Ελλήνων.
Έτσι λοιπόν ο Μαρδοχαιος, Εβραίος, για να βρη τρόπο να μπη μέσα, μπρος στο παλατι καθόταν ζηθιανευοντας δήθεν στην πορτα, οπότε άκουσε όπως είπε δυο της φρουράς να συνωμοτούν για την δολοφονία του αυτοκράτορα… Οι δυο αυτοί εκτελέστηκαν και αυτός κατέλαβε θέση σημαντικη εντός του παλατιου. Τουτο συνέβη είτε επί Δαρείου οπότε τον κληρονόμησε ο Ξέρξης είτε επί αρχικου χρόνου της βασιλείας του.
Όταν ο Ξέρξης γυρισε νικητής από την Αίγυπτο κάλεσε όλους τους διοικητές του σε συμπόσιο, και πιθανοτατα να τους συνεννοηθήκαμε για το αν θα επιτεθη στους Έλληνες η όχι, καθώς με ονειρα τον εκβίαζαν δήθεν οι Θεοί να επιτεθη… Ο Ηρόδοτος διαθέτει κάποιες σελίδες και αρκετες παραγραφους περιγραφοντας τον τρόπο. Μάλλον δια παραισθησεων από μανδραγορα την χρήση του οποίου η παλαια διαθήκη περιγραφει εκτενώς καθώς η χρήση της και η επιδραση της, τηρείται μυστική για παρομοιους σκοπούς…
Στο συμπόσιο όταν ο Ξέρξης μέθυσε, ζήτησε από την πρωτη κυρία του χαρεμιού να χορεψη γυμνή και να δειξη ποσο ομορφη ειναι, πραγμα που ήταν κόντρα στους νόμους γραπτώς και αγραπτους, και εκείνη αρνήθηκε. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την εκδίωξη της σαν πρωτης κυριας, και την αναγγελια αναζήτησης αντικαταστάτριας.
Ο Μαρδοχαιος έφερε τοτε μια ανηψιά του δήθεν, που είχε εκπαιδευσει ερωτικά, οπως το βιβλιο της Εσθηρος που λεγεται οτι το εγραψε ο ιδιος, αναφερει, και αφου περασε μια νυχτα με τον Ξέρξη την επέλεξε σαν πρωτη συζυγο στο χαρέμι!
Στο παλατι είχε υψηλότατ θέση συμβουλου ο Έλληνας Μακεδόνας ‘Αμαν, Αμάν η Αμανα. Ήταν συμβουλος του Δαρείου πρωτα και τον κληρονόμησε ο Ξέρξης. Βλέποντας τι έκαναν οι Εβραίοι σε όλη την Αυτοκρατορία με τις τοκογλυφιες, που έπαιρναν τις περιουσιες των ανθρώπων, και ότι ηλεγχαν δια του εμπορίου την οικονομία της επικράτειας, έκαμε μιαν έκθεση του προβληματος στον Ξέρξη και εκείνος δια νόμου απαγόρευσε την τοκογλυφία και οποίος Εβραίος συνεχίζει τα ίδια να θανατωνεται επί τόπου.
Τότε ο Μαρδοχαιος έβαλε την Έσθηρα να παη να βρη τον Ξέρξη μέρα, πραγμα που απαγορευόταν, να παριστανη την άρρωστη και να τον καταφέρη να αλλαξη τον νόμο που αδικεί τους ομοεθνείς της και οφείλεται στον ψευτη τον Αμαντα τον Μακεδονα, και να τον εκτέλεση μαζί με τα παιδια του.
Ο νόμος άλλαξε με τους Εβραίους να έχουν πληρη ελευθερία ζωής και θανάτου επί των άλλων πραγμα που τους επέτρεψε να κάνουν όργια. Ο δε Αμάν σταυρώθηκε με τους 7 η κατ’ άλλους 10 γιους του να κρεμιουνται. Η Έσθηρα ακολουθησε τον Ξέρξη στην εκστρατεία του εναντίον των Ελλήνων.
Οι Εβραίοι λοιπόν είναι οι υπαίτιοι της πρωτης και της δεύτερης εκστρατείας των Περσών με τον Δαρείο και τον Ξέρξη κατά των Ελλήνων.
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι το συστημα και το δίκτυο την συναγωγων είναι το παλαιοτερο και πιο μαφιόζικο συστημα στον κόσμο από πολλους αιώνες πριν ως και σήμερα!
Έτσι λοιπόν επειδή την πρωτη εκστρατεία με τον Δαρείο δεν τα κατάφεραν προσπαθησαν πιο στρατηγικά την δευτερη. Πήγαν και συνεννοηθηκαν τους συγγενείς τους Καρχηδόνιους να επιτεθουν στην Σικελία και την νότια Ιταλία εναντίον των Ελλήνων ταυτόχρονα με την επίθεση του Ξέρξη στο Σώμα της Ελλάδος, για να μην στειλουν δυναμεις για βοηθεια τους, πραγμα που εκαμαν.
Με 300 καράβια ξεκίνησαν από την Καρχηδόνα για την Δυτική Σικελία όπου είχαν συμμάχους. Μια θαλασσοταραχη τους βυθισε 70 πλοια. Όμως με τα υπόλοιπα πηγαν βόρεια της Σικελίας και στάθμευσης απέναντι από την πολη Ιμερα ετοιμαζομενοι για απόβαση. Ο σοβαρός και άξιος τυραννος της Ιμερας Γελων, πηρε τον στρατό και το ιππικό του και βγήκε έξω από τα τείχη της πολης περιμενοντας να δει τι θα κάμη. Οι Καρχηδόνιοι μπήκαν μέσα στην Ιμερα και αφου λήστεψαν σκότωσαν και εγκαταστάθηκαν κατάλαβαν ότι δεν μπορουν να βγουν εξω η να κάνουν κάτι άλλο, γι’ αυτό έστελναν αγγελιαφορους στους συμμάχους τους της Δυτικής πλευρας, και πιανοντας έναν ο Γελωνας έμαθε ότι ζητουν ιππικό… Έστειλε λοιπόν μια πλαστη επιστολή ότι το ιππικό θα έλθη σε δυο μερες, και παρουσιαστηκε αυτός με το ιππικό του. Όταν του άνοιξαν την πυλη κα μπήκε μέσα, ακολουθησε ο στρατός και άρχισε να σφάζει μέχρι που δεν έμεινε ουτε ένας για να παη να πει τα μαντατα στην Καρχηδόνα! Ο επι κεφαλης τους αυτοκτολησε γιατι αν πηγαινε πισω και ελεγε τι συνεβη θα τον εκοβαν φετες!
Ποτε έγινε η μάχη αυτή της Ιμερας; Η πρωτη μάχη της ιστορίας με το ιππικό στον πρωτο ρόλο;
Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο Αριστοτέλης και ο Ηρόδοτος λένε ότι έγινε την ίδια μέρα με την μάχη της Σαλαμίνας!
Ας σημειωθεί εδώ ότι ο Εφιάλτης που οδήγησε τους Πέρσες πισω απο τον Λεωνίδα και τους συναγωνιστές του ήταν Γεφυραιος, Εβραίος δηλαδή. Οχι Έλληνας, και πιθανοτατα σε διατεταγμένη υπηρεσία! Ομως τον χρησιμοποιει η παιδεια μας για να μας καμη να πιστεψομε οτι οι μισοι Έλληνες ειναι προδοτες!
Επειδή δεν ξέρουμε έχουν ανάγει την πραξη του σε ελληνική παραδοσιακη πρακτικη με αυτοό το συμπέρασμα
Η νίκη και η μέθοδος αυτή της Εσθηρος γιορτάζεται κάθε χρόνο από τους Εβραίους στην γιορτή Πουριμ και σαν νίκη κατά των Ελλήνων. Καθώς τελειώνει η γιορτή στέλνουν κατάρες και αναθεματα κατά του Αμαντος… Τώρα και δυόμισι χιλιάδες χρόνια…
Λοιπόν αγαπητοί φίλοι ξεροντας όλα αυτά εκφράζω την εικασία και την θέτω υπό την κριση σας, ότι με τις μελωδίες, τιςωκλίμακες, και με τον τρόπο του Μανερω ο Αμαν, Αμάν, η Αμανα, ο Θρυλικός αλλά και ξεχασμένος Μακεδόνας για τον αδικο θανατο του πενθηθηκε από τους Έλληνες πρωτα και τους άλλους κατοίκους της Περσικής Αυτοκρατορίας για την σταυρωση του και τον απαγχονισμό των γιων του. Το όνομά του επαναλαμβάνουμε εν άγνοια μας πλεον όχι μόνο όταν λέμε αμανεδες αλλά και όταν λέμε Αμάν μέσα στα τραγουδια μας τα παραδοσιακα η ρεμπέτικα, μικρασιατικά Κρητικά κ.λ.π.
Έτσι διαιωνίζεται η μνήμη του εν αγνοια μας και η ανάμνηση της δολοπλοκίας των Εβραίων κατά των Ελλήνων που εμεις εχουμε ξεχασει αλλα οι Εβραοοι ξερουν! Η προσπάθεια των Εβραίων για την δημιουργία μη ελληνικου κράτους αλλά εβραικου με το όνομα Μακεδονία από την αρχή του αιώνα και η παταχαραξη της ελληνικής ιστορίας μετά την δολοφονία του Αλέξανδρου από τους Χαλδαιους ιερείς της Βαβυλώνας, δηλ. από αυτους, κατά μια σοβαρή άποψη, τους έδωσε την αίσθηση της παντοδυναμιας της δολιοτητας, και την επιθυμία της παγκοσμιας κατάσχεσης και διακυβέρνησης. Αφου μπορεσαν χωρις να τους καταλαβουν τοσους αιωνες τψρα να δολοφονησουν τον Αλεξανδρο ποιος θα τους εμποδιση να καμουν αυτο που εκεινος θα εκανε στον κοσμο; Να γινουν κοσμοκρατορες.
Οι Εβραίοι τα ξέρουν πολυ καλα τα παραπανω και ενοχλούνται ακουγοντας Αμαν στα τραγουδια μας!
Πρέπει βέβαια να συμπληρώσουμε ότι η απαγόρευση του αμανε από τον Ατατούρκ και τον Μεταξά όταν γνωρίζουμε ότι ήταν Εβραίοι και οι δυο δεν οφείλεται στην εθνικότητα του αλλά στην καταγωγή τους.
Ο Ατατούρκ είναι ευκολο να βρήτε κείμενα που να αναφέρουν ότι ήταν Εβραίος. Ο Μεταξάς όμως; Εδώ πρεπει να σας πω ότι και οι δυο ήταν μασόνοι ο ένας ο Ατατούρκ του γαλλικου δόγματος, εκείνο με τις περισσότερες υπαιτιότητες σε γενοκτονίες, και ο άλλος του Σκωτικου δόγματος…
Το ότι ήταν εβραϊκής και ο Μεταξας καταγωγής, το είχε αποδείξει ο καθηγητής της Θεολογικής σχολής στο Αριστοτέλειο πανεπιστημιο της Θεσσαλονίκης ο αείμνηστος Ι. Ρωμανιδης! Οι σπουδαστές που τον είχαν καθηγητή το γνωρίζουν οι περισσοτεροι!
Διαβάστε όπου βρητε τον επικήδειο που εκφώνησε ο δήθεν εθνάρχης Μεταξάς στην κηδεία του Ατατούρκ και θα καταλάβετε…
Ξέρετε, τον μεσοπόλεμο ο Μεταξας, τα είχε βρει με τον ομοεθνή του Εβραίο Στάλιν, και με τον Μποδοσάκη, στις εταιρείες του οποίου γενικός διευθυντής ήταν ο γαμπρός του, κατασκευαζε πολεμοφοδια, και όχι μόνο, για τους κομμουνιστές της Ισπανίας. Αυτος ο φασίστας θα λέγαμε! Από τότε οι Ισπανοί είναι αντίθετοι με τις θέσεις και τα συμφέροντα της Ελλάδας μέχρι σήμερα!!!
Τώρα είναι με τους Τούρκους. Τους φτειαζουν και τους πουλουν αεροπλανοφόρα!
Η γνώμη μου θα ελεγα, που είναι μια εικασία ουσιαστικα με αρκετές ενδείξεις να συνηγορουν για την βάσιμη βεβαιότητα της τεκμηριωσης της, υπό την κρίση σας…
Είναι πιθανο να σας κουρασα, όμως χωρίς να εχει κανεις ιδέα απο το ιστορικό περιβαλλον διαχρονικα δεν γίνεται να εκτεθη καθόλου μια εικασία σαν κι αυτήν.
Ευχαριστώ…
Κωστας Κ.
Πολυ χρήσιμο να κοιτάξετε εδώ…
