για κάντε μια σύγκριση με τις δεκαετίες 80-90!
full plastic top!
μα θα μου πείτε, τι πειράζαζε?,
αφου ideal και fender ακούγαμε!
δηλώνω πλήρως ικανοποιημένος με αρκετούς σημερινούς οργανοποιούς
(δεν χρειάζεται να γράψω ονόματα),
που “επέστρεψαν” στην αισθητική απαίτηση ενος Μούρτζινου.
βλέπεται? και η οργανοποιία περνά αναβίωση.
είμαστε σε καλό δρόμο.
Καλο το ματι, το θεμα ειναι στο χερι και στο αυτι τι γινεται…
δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να είναι βαμμένο το μανικο και να εχει άσπρο πλαστικο εκεί που καταλήγουν τα τάστα
οχι αλλο πλαστικο σε οργανα και ακτες please
Ποιό άσπρο λες?Αυτό που είναι κατά μήκος της ταστιέρας?Ίσα ίσα που το ομορφαίνει πιο πολύ.
αν το πλαστικο ειναι πιο ωραιο απο το ξυλο της ταστιέρας τοτε τι να πω !!! επισης το πλαστικο ομορφαινει με το χρονο γινεται Κιτρινο τ
Ο κάθε οργανοποιός πιστεύω τα φτιάχνει όπως πιστεύει καλύτερα ή ότι ζητήσει ο πελάτης.Βέβαια δεν νομίζω αυτά να επηρεάζουν το τελικό ηχητικό αποτέλεσμα.Ας μιλήσει και κάποιος οργανοποιός ή όποιος ξέρει.
Ηρεμία παιδιά. Το συνθετικό υλικό εκει χρειάζεται και πρακτικά. Με τις αλλαγές του καιρού και την πάροδο του χρόνου, το μανίκι μπορεί ελάχιστα να μαζέψει με αποτέλεσμα τα μεταλλικά τάστα να εξέχουν και να γδέρνουν τον μουσικό. Στο σέρβις λοιπόν, είναι πρακτικό να έχεις μια μικρή στρώση υλικού την οποία θα δουλέψει ο μάστορας. Αν φθαρεί, αλλάζει και αν είναι και συνθετικη συγχωρεί και λίγο τα τάστα να εξέχουν λόγω ελαστικότητας.
μα δεν εχουμε αντιπαραθεση ειναι πως εχεις μαθει απο μικρος θεμα γουστου σαν το φαγητο ενα πραμα
εμενα μου φαινεται κιτσαριο τρελο το πλαστικο και τα φορτωμενα οργανα και θελω να βλεπω τα υλικα που ειναι ζωντανα οπως το ξυλο κυριαρχα,
αν φτασει εκεινη η ωρα με τα ταστα θα εχω γλυτωσει 20 χρονια να πιανω πλαστικουρα και οχι την εβεναρα και σιγα την επιδιωρθωση μεχρι τοτε μπορει να εχεις παει στον μαστορα για αλλα χιλια δυο και ενα πλαναρισμα στα ταστα εκει π σε ενοχλει κλαιν μαιν
επισης σε αλλο οργανο π ειναι κελεμπεκι ολο το μπρατσο ταστιερα δεν εχει μπει καθολου και ειναι πανω απο 25 χρονιa
το μονο θεμα ειναι η πρασινη σκουρια που πιανει στο σημειο και απλα θελει καθαρισμα αυτο
Ας έχουμε επίσης υπόψιν πως το συνθετικό έχει περίπου 1 αιώνα χρήσης στην οργανοποιία οπότε αν κάποιος θέλει να φτιάξει όργανο …πχ με αναφορές 30ς, το σελλουλόιντ είναι ορθό ως ιστορική αναφορά.
χρειαζόμαστε κάποια αυστηρότητα στις κατασκευές οργάνων (έρχεται αργά αργά)
φαντασθείτε το καρακιτσαριό σε μια συμφωνική οπου το καθε βιολοειδές, εμφανίζεται με τα μπιχλιμπίδια του.
Πλέον δεν το βλέπω έτσι, παρότι συμφωνώ, εν μέρει. Ακόμα και το κιτς, υπήρξε και συνέβη οπότε, αν κάποιον τον ελκύουν τέτοιες αναφορές σε μουσικές και όργανα, ας το κάνει, χωρίς να φοβάται την αυστηρή μας κρίση 
Όπως σε αρκετά νήματα έτσι και σε αυτό είναι “περί ορέξεως”.
Εχουμε δει σχεδόν τα πάντα σε μπουζούκια, δράκους, τίγρεις, ονόματα, πρόσωπα, όστρακα σαν καθρέφτες, πίνακες ζωγραφικής κ.τ.λ.
Θεωρώ πως είναι θέμα αισθητικής, αν πω σε κάποιον για μπουζούκι με καπάκι με μέταλλο πάνω, η πανί η ξηροκαρπια, η αστερίες, η καμενα κομμάτια ξυλου η αποξηραμένα φύλλα από τον δρόμο θα γελάσει και θα νομίζει ότι αστειεύομαι, είναι όμως όλα όργανα του Καφετζόπουλου και το ένα πιο όμορφο από το άλλο.
Τώρα για τα φιλέτα, κορδόνια η ότι άλλο στο συγκεκριμένο όργανο και από τον συγκεκριμένο μάστορα , τουλάχιστον από τις φωτογραφίες θεωρώ ότι έχει ένα από τα πιο καλά φινιρίσματα της αγοράς ο Γιάννης.
Συγκεκριμένα δε για το όργανο της Όλγας, το τελείωμα της ταστιέρας το θεωρώ απίστευτο !
Είναι τέλειο !
Και εγώ και ο Chanters που διαφωνεί πλήρως είμαστε κάτοχοι και fan του Καφετζόπουλου.
Οπότε κλείνω με “περί ορέξεως”… 
Όχι όμως επειδή όλα αυτά προσθέτουν αυτομάτως ομορφιά. Ούτε αυτά, ούτε το πλαστικό. Ούτε και η ιστορική αναφορά (ότι γινόταν και πριν από 100 χρόνια, από μαστόρους ενδεχομένως εξαιρετικούς κατασκευαστικά.)
Ο καθένας έχει δικαίωμα να είναι κιτς, αλλά… θα είναι κιτς!
Σωστά, είναι θέμα αισθητικής και τέχνης.
Να ρίξω κιαλλο λάδι στη φωτιά τα γυαλιστερά λουστρα χαλάνε όλο το αποτέλεσμα τα θεωρώ κιτσαριο
Κάπου σεβασμό παιδιά.Παρουσίασε ένας άνθρωπος όργανο τρίτου από φωτογραφίες στο διαδίκτυο και αρχίσαμε δεν μου αρέσει το ένα δεν μου αρέσει το άλλο είναι κιτς αυτό είναι κιτς το άλλο.
Πείτε ένα καλόπαιχτο το οργανάκι μιας και αυτός που το παρήγγειλε είναι μέλος στο φόρουμ και αφήστε αυτές τις κριτικές.
Στο τέλος ούτε ηχητικό δεν θα ακούσουμε που είναι και το πιο βασικό και θα μείνουμε με την απορία.
Φιλικά τα γράφω.
Ο Σπύρος στο #1 πόσταρε ένα ανώνυμο όργανο ως δείγμα της παλιότερης αισθητικής, και ως έμμεσο (διά της συγκρίσεως) έπαινο στον οργανοποιό για τον οποίο είναι το νήμα. Δε στοχοποιήθηκε κανείς μάστορας ή παίχτης για την αισθητική του οργάνου του. Εκτός από τον Καδόγλου, ο μόνος που αναφέρθηκε ονομαστί ήταν και πάλι για καλό, ο Καφετζόπουλος.
Είμαστε βέβαια λίγο εκτός του αρχικού θέματος, αλλά η μία κουβέντα έφερε την άλλη και η συζήτηση εξελίχτηκε ομαλά. Καμιά φορά ξαχνάει κανείς, όταν έχει κάτι να πει που να μην άπτεται άμεσα του τίτλου (δηλ. του Καδόγλου, εδώ) να ανοίγει νέο νήμα…
Το θέμα αφορά το ποστ του Πάνου πάνω σε όργανο του Καδόγλου.Τώρα αν σχολιάζετε το όργανο στο ποστ του Σπύρου εντάξει τί να πω?Είμαι λάθος εγώ.Απλά δίνεται άλλη εντύπωση.
Εντάξει παιδιά σορρι απλά πήγε η κουβέντα εκεί και δεν άνοιξα θέμα νέο, το σωστό να λέγεται το όργανο είναι άψογο δεν είχα καν στο μυαλό μου τον καδογλου
αισθητικά πρέπει να ξερει και αυτός ομως τα αληθινά σχόλια που έχει ο καθε παίχτης για δει το αγοραστικό κοινό του πως να τον προσεγγίσει αισθητικά τέτοιο πράγμα είχα στο μυαλο μου γιατί θεωρώ την γνώση δύναμη καθωτι όλοι μαζί διαμορφώνουμε το όργανα υπάρχουν.
αυτο είναι καλη κουβέντα, γιατί φαντάζομαι θα υπάρχει κάποια ισορροπια μεταξύ ύφους κατασκευαστή και απαίτηση πελάτη.
Πριν χρόνια θυμάμαι είχα περάσει απο 1-2 μάστορες και ρωτούσα για μαντόλα.
Οι απαντήσεις ήταν λίγο πολύ: ναι, οκ…να το δούμε… αλλα τελικά οι άνθρωποι μπουζούκια κάνανε και βρέθηκα εγώ να τους ζητάω άγνωστα πράματα και φάνηκε οτι τους ζόρισα. Τελικά βρήκα παλιό όργανο.
Το θέμα ειναι οτι καθένας τελικά θα φτιάξει κάτι στο οποίο πιστεύει και καμιά φορά ο πελάτης μπορεί να σπρώξει προς αγνωστες κατευθύνσεις το όργανο, πράγμα όχι πάντα καλό.
