Πριν δύο χρόνια περίπου συναντήσαμε στα σκαλιά μιας εκκλησίας στη Σύρο τον κυρ Παναγιώτη.
Μας μίλησε για τόσα πολλά, για το Μάρκο, για τα ρεμπέτικα, για το χασίς, τις γυναίκες, το Μεταξά, τη φτώχεια και την κατοχή καθώς και για το πως έμαθε τα ιταλικά τρώγοντας ξύλο απ τους Ιταλούς. Επίσης μας τραγούδησε πολλά ρεμπέτικα, μιμούμενος χαρακτηριστικά με το στόμα του τα σολαρίσματα του μπουζουκιού.
Ακούμε τα “Μπλε παράθυρα” , τη “Βαρβάρα” και το “Μάνα που με μεγάλωσες”.
Επιπλέον, μιμείται τη βραχνάδα του Μάρκου, μας γνωστοποιεί που έφαγε τα λεφτά που έβγαζε ο Μάρκος, και τέλος αντιδράει με μια πολύ ωραία ατάκα όταν του ζητάμε να πει ένα χασικλίδικο μέσα στο προαύλιο της εκκλησίας.
Να σαι καλά κυρ Παναγιώτη, και όταν ξανάρθουμε να είσαι σίγουρος ότι θα ψάξουμε να σε βρούμε.
Τηλέμαχος Αθανασιάδης