Καλησπέρα μέλη του φόρουμ. Θα ήθελα την άποψη σας για το συγκεκριμένο κομμάτι σε μουσική Στέλιου Βαμβακάρη και φωνή Παύλου Σιδηρόπουλου από το δίσκο Ρομαντικοί Παραβάτες - Η φαντασία στην εξουσία (1986) .
Εσείς τι ρυθμό καταλαβαίνετε ότι είναι το κομμάτι; Ενώ το χω να το παίξω στην κιθάρα με σκαλώνει. 9αρι είναι;
Είναι απτάλικο, 3+2+2+2=9/8.
Σε ευχαριστώ για την άμεση απάντηση 
Γεια σου ρε @Ilias96 . Παίζεις και τη Φαντασία στην Εξουσία;
Γεια σου κι εσένα @emc . Το ψιλοπαίζω ναι
Στο ρεφραίν μόνο τα χαλάει λίγο
7/4: Εγώ δε θέλω ζήτω από τα πτώματα
3/8: μίνι-ανταπόκριση
7/4: Γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα
'Η πιο απλά, είναι 4/4 και απλά προσθέτει ένα έξτρα όγδοο στη μέση για να του βγει η ανταπόκριση, και τρώει άλλο ένα τέταρτο στο τέλος (γιατί βιάζεται και δεν σκέφτηκε ανταπόκριση για εκεί ίσως 
)
Τώρα έκατσα να ακούσω προσεχτικά όλο το κομμάτι. Ο Στέλιος σε καραντουζένι και ο Παύλος στα ντουζένια του.
Έχεις δίκιο για το ρεφραίν, σαν να μπαίνει ζεϊμπέκικο αλλά ούτε αυτό κάνει τελικά.
Γιατί δεν το κάνει, έχει σχέση με το ύφος/μέτρημα των μπλουζ που μελετούσε ο Στέλιος ή κάτι άλλο που δεν μπορούμε να απαντήσουμε;
Σορρυ που πετάγομαι αλλά ακούω και τον πρίγκιπα πέρα από το Στέλιο κ μου έκανε εντύπωση. (Μια και το αναφέρετε τώρα δηλαδή γιατί δεν ξέρω ούτε να το κατατάξω σε ρυθμό ούτε να βγάλω μέτρημα…)
Δεν ξέρω… Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί να χαλάσει κάποιος το μέτρημα του κομματιού, τη στιγμή μάλιστα που υπάρχουν ένα σωρό τρόποι να ταιριάξει η μελωδία και ο στίχος στο οποιοδήποτε μέτρο.
Δε θα τα έβαζα έτσι τα νούμερα, αλλά το αριθμητικό άθροισμα σωστό είναι.
Το απτάλικο μέρος, εισαγωγή - διάφορα οργανικά - κουπλέ, είναι όπως δεκάδες απτάλικα. Βασικά όπως όλα όσα είναι περίπου στο ίδιο τέμπο. Η δε «μικρή ανταπόκριση» στο ρεφρέν θυμίζει Πέντε Έλληνες στον Άδη, το κλασικό κομμάτι με διαφορετικό μέτρο από αυτό που θα νόμιζε κανείς εκ πρώτης όψεως. Ίσως και σκόπιμα, σαν αναφορά.
Τίνος είναι οι στίχοι; Υποψιάζομαι, όχι του Βαμβακάρη αλλά κάποιου που πρώτα τους έγραψε και μετά του τους έδωσε για μελοποίηση. Αν τους απαγγείλεις χωρίς μουσική, βλέπεις ότι άλλο μέτρο έχουν οι στίχοι του κουπλέ και άλλο του ρεφρέν. Το μέτρο του κουπλέ είναι τέτοιο ώστε να ζητάει απτάλικο (όχι όμως υποχρεωτικά: σχεδόν ανεξαιρέτως τα απτάλικα είναι ιαμβικά, αλλά όλα τα ιαμβικά δεν είναι πάντα απτάλικα). Το ρεφρέν αντίθετα δε θα μπορούσε να βγει σε απτάλικο. Βλ. εδώ:
Αν θυμάμαι καλά, ο δίσκος έχει κι άλλα κομμάτια που ρυθμικά αντλούν από τη ρεμπέτικη παράδοση χωρίς να την εφαρμόζουν κατά γράμμα.
0ι στίχοι είναι του Πάνου Ηλιίπουλου. Έχει γράψει και τους στίχους του Η φαντασία στην εξουσία και άλλων παρόμοιων τραγουδιών του Στέλιου.