Καλησπέρα στην ομάδα. Ελπίζω όλοι οι φίλοι να είναι καλά!
Τελευταία φλερτάρω με την ιδέα να αποκτήσω ένα μαντολίνο. Ήθελα λοιπόν να ρωτήσω το φόρουμ αν ξέρουμε κανέναν μάστορα ο οποίος να κατασευάζει μαντολίνα στην περιοχή της Αθήνας αλλά και την ευρύτερη Ατική.
Σίγουρα φτιάχνει ο Πέτρος Μουστάκας. Μπορείς όμως να ρίξει μια ματιά και στο Ανωγειανάκης με μαντολίνα που έρχονται από Κρήτη (έχουν ζωντανή παράδοση στο μαντολίνο).
Εάν όμως θες να δώσεις λίγα χρήματα υπάρχει και τα βιομηχανικά τύπου Pegasus, αυτά που πουλά ο Νάκας κλπ.
Ναι αυτό ξέχασα να το αναφέρω. Στην ουσία δεν το έχω πολυσκεφτεί.
Η αλήθεια είναι ότι ιδανικά αυτό που ψάχνω θα ήταν ένα τίμιο οργανάκι όχι μαθητικό φτηνό, αλλά όχι και πανάκριβο μιας και δεν θα είναι το κύριο μου όργανο, ούτε θα παίζω κάθε μέρα απαραίτητα. Θέλω δηλαδή ένα τίμιο οργανο value for money αν μπορώ να το θέσω έτσι.
Σίγουρα δεν θα είναι εύκολο να το βρω αυτό, για αυτό και θέλω να είναι ο μάστορας εδώ Αθήνα να τον επισκεφτώ να ακούσω όργανα, να τα δω από κοντα και μετά εννοείται να αποφασίσω.
Το μαντολίνο υπάρχει και ως βιομηχανικό όργανο, βέβαια με τον αντίστοιχο ήχο. Μπορείς όμως να βρεις πολύ φτηνά επισκευασμένα παλιά μαντολίνα, υπήρχε τεράστια παραγωγή για τις μαντολινάτες.
Υπάρχουν πολλά όργανα απο τις αρχες του 20ου αιωνα που δεν έχουν μεγάλη συλλεκτική/χρηματική αξία οπότε θα μπορούσες να βρεις ένα τέτοιο και να το φέρεις σε πιο σύγχρονο σετάρισμα. Πρέπει όπως να βρεις ένα ίσιο όργανο για αρχη και ισως να έβρισκες κάποιον να σου κανει μια νέα ταστιέρα ( αν χρειάζεται…) και να το σετάρει. (Αν ειναι αρπαγμένο το μανίκι είναι δύσκολη κ ακριβή επισκευή).
έτσι έκανα εγω σε ενα και βγήκε ωραίο και σχετικά φτηνό. Το μόνο θέμα είναι οτι το μαντολίνο λόγω μικρού μηκους δεν συγχωρεί και πολλά.Δηλαδή αν δεν είναι τέλεια σεταρισμένο φαλτσάρει και είναι ευαισθητο σε τριξίματα απο αλλαγές καιρού.
Ο Σπουρδαλάκης μου έχει κανει ένα καλό όργανο που είναι και πολυ σταθερό αλλά δεν ξέρω αν χρειάζεται να πας σε τέτοια κατηγορία.
Υπάρχουν και άλλοι που φτιάχνουν μαντολίνα στην Ελλάδα αλλα γενικά η ζήτηση για νέα όργανα δεν είναι μεγαλη.
Όντως η Κρήτη έχει παράδοση στο μαντολίνο.
Αν και τον τελευταίο καιρό βλέπω αισθητικά τα μαντολίνα τους να γίνονται σαν τα λαούτα τους, δλδ μοντέρνα και λίγο πολύ, ας μου επιτραπεί η φράση, κιτς.
Επίσης, πρέπει να αποφασίσεις αν θες μαντολίνο με το «κανονικό» ηχείο, με ντούγες, ή πλακέ.
Προσωπικά, αν ήμουν στη θέση σου, η πρώτη μου σκέψη θα ήταν «μα προφανώς όχι πλακέ, το μαντολίνο είναι αυτό που έχει ηχείο μαντολίνου». Από την άλλη όμως, τόσοι και τόσοι παίζουν με πλακέ (και στην Κρήτη, όπου γενικά βλέπεις και τους δύο τύπους). Μήπως έχουν κάποιον λόγο; Μήπως οι δύο τύποι προσφέρουν διαφορετικές δυνατότητες;
Δεν ξέρω την απάντηση, απλώς ρίχνω την ερώτηση (έτσι για να σε μπερδέψω κι άλλο )
Με ενδιαφφέρει κυρίως στο όργανο να παίζω ιταλικά τραγούδια, μπορεί και ιρλανδικά. Σίγουρα αν μπορεί ένας τύπος μαντολίνου να αποδώσει όλα τα είδη (ακόμα και κρητική μουσική) τότε ναι θα κοιτάξω να πάρω αυτό.
Αλλά σίγουρα κάθε τύπος θα έχει τα φόρτε του και τις “αδυναμίες” του. Οπότε επανέρχομαι στο κομμάτι της Αττικής ώστε να μπορώ να το ακούσω και να συγκρίνω.
Γενικά το πλακέ μαντολίνο έχει μεγαλύτερο όγκο στα πρίμα ενώ στο δουγάτο πιο βαθύ. Θα πρέπει να παίξεις και τους δύο τύπους και να αποφασίσεις. Δεν έχουμε όλοι το ίδιο αυτί. Πχ εγώ αγαπώ τους σκαφατους μπαγλαμάδες χούφτας και δεν μου αρέσουν οι μεγάλοι δουγάτοι. Είναι καθαρά προσωπική επιλογή. Ούτως ή άλλως σε όλα τα είδη που αναφέρθηκες χρησιμοποιουνται και οι δύο τύποι (όχι τόσο στα ιταλικά) αλλά θεωρώ στην συγκεκριμένη περίπτωση το αυτί έχει προτεραιότητα.