Μάρκος και λογοκρισία

Σωστός ο Δημήτρης! Του Χατζηχρήστου είναι το Βαγγελιώ δεν είσʼ εντάξει. Δεν ξέρω αν, στις 45 στροφές όπου έχω ελλείψεις, υπάρχει κανένα τραγούδι του Μάρκου για Βαγγελιώ.

Εγώ διακρίνω και μία συνεχή αναφορά στα λεφτά από γυναίκα και γιο. Αυτό τους ενδιαφέρει μόνο;

Μάλλον αφορμή για έκφραση πίκρας είναι, Δημήτρη. Μάλλον αδικαιολόγητης, γιατί μπορεί μεν να πέρασε ο Μάρκος μια περίοδο σκληρότατης απόρριψης, που βεβαίως μεταδόθηκε στην οικογένεια, αλλά η αναγνώριση δεν ήρθε μόνο μετά θάνατον όπως λέει η κυρία Ευαγγελία. Και πάντως, είναι σκληρό να βλέπεις το τι λεφτά έκαναν άλλοι, που ο Μάρκος βοήθησε να ανέβουν, και να συγκρίνεις με την κατάσταση του Μάρκου προς το τέλος της ζωής του. Και δεν έπαιζε μπαρμπούτι…

Έτσι συμβαίνει με όλο τον κόσμο. Άλλος βγάζει λεφτά και τα μαζεύει ή τέλος πάντων, τα διαχειρίζεται σωστά και άλλος τα χαλάει.
Γιατί, δεν μπορώ να πιστέψω ότι όλοι οι άλλοι έβγαλαν λεφτά, ενώ ο μάρκος όχι.

Όπως, επίσης διαφέρει το να λες “…δεν τού έδιναν δουλειά για να βγάλει μεροκάματο”, από το να λες “…κονόμησαν πολλοί από τον μάρκο αλλά δεν τον βοήθησε κανείς (οικονομικά)”.

Πάντως, ο ίδιος ο Μάρκος λεεί πως πολλοί έμαθαν απαυτόν μπουζούκι αλλά δεν αναφέρει κάτι για κλεμμένα τραγούδια. Νομίζω ότι όταν κάποιος έβγαζε ένα τραγούδι παρόμοιο με κάποιο δικό του, το αντιλαμβανόταν αλλά δεν το έκανε θέμα. Κατα πάσα πιθανότητα, δεν τον πείραζε καν. Κοιτούσε τη δολειά του (τραβούσε την τσάρκα του). Εξάλλου ήταν και φιλότιμος άνθρωπος. Εν τέλει, το μόνο παράπονο του Μάρκου ήταν το ότι ενώ αυτός ήταν και είναι ο πατριάρχης του ρεμπέτικου (και δάσκαλος για τους μετέπειτα μεγάλους μπουζουξήδες), δεν είχε την αντίστοιχη (κυρίως οικονομική αλλά όχι μόνο) αναγνώριση. Δεν παραπονιέται (στην αυτοβιογραφία του τουλάχιστον) για κλεμμένα τραγούδια. Ίσως πάλι, τα λόγια της γυναίκας του και του Στελλάρα νάναι ένας τρόπος με τον οποίο εκφράζουν το ίδιο παράπονο με αυτό του Μάρκου.:245::245::245::245::245::245::245::245::245::245::245::245::102::102::102::102::102::102::102::102:

…αρχίζω και πιστεύω ρε παιδιά, ότι τελικά γινόταν της “εκδιδωμένης γυναικός το κυκλίδωμα” με τις κλεψιές στα τραγούδια και ίσως δεν υπήρχε κανένας ΑΠΟΛΥΤΑ αθώος!

Χωρίς να μειώνεται η αξία όλων αυτών των ανθρώπων βέβαια…αλλά πολύ ίντριγκα ρε παιδί μου, με τα δισκογραφικά δικαιώματα…χαμός γινόταν.:106:

Έτσι ακριβώς ήταν, Σαράντο. Ο ένας έπαιρνε , ο άλλος έκλεβε κανονικά (ή έστω, αντί πενταροδεκάρων), οι άλλοι τσακώνονταν μεταξύ τους μπροστά στα δικαστήρια, μύλος. Βέβαια, άλλοι δεν είχαν καμμία απολύτως αναστολή, άλλοι λιγότερες, άλλοι περισσότερες, απʼ όλα έχει ο μπαξές. Πάντως ο Παπάζογλου π.χ., ούτε «δανείστηκε» ούτε έκλεψε ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ, αντίθετα χάρισε πάρα πολλά κομμάτια του ιδιαίτερα όταν επιβλήθηκε η λογοκρισία, ενώ απʼ την άλλη μεριά, τον κατέκλεψαν οι πάντες, μεταπολεμικά. Εκείνα τα «Λεμονάδικα» η ΑΕΠΙ τα έχει καταγράψει σε καμμιά δεκαριά διαφορετικά ονόματα.

Ο Μάρκος δεν έκλεψε κανέναν, πέρασε όμως στο όνομά του στην ΑΕΠΙ, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, παραδοσιακά κομμάτια ακόμα και ατόφια. Άλλοι έφτασαν στο σημείο να πηγαίνουν στο σινεμά, όταν έπαιζε ινδικό έργο, για να αντιγράψουν. Μέχρι και (μεταπολεμικά, εδώ) συνθέτης παγκόσμιας εμβέλειας, έχει χρησιμοποιήσει μελωδία άλλου, που έγινε και πασίγνωστη, χωρίς ποτέ να το ομολογήσει.

Τι να πεις!..

Το μόνο που μένει να ειπωθεί κ. Νίκο, είναι <<γειά μας>> και μετά να ρίξουμε καμιά πεννιά ναυχαριστηθούμε γιατί αν καθόμαστε να ψάχνουμε συνέχεια ποιος έκλεψε ποιον, δε βγάζουμε άκρη. Δε λέω, καλό είναι ναποδοθεί κάθε τραγούδι στον πραγματικό του δημιουργό αλλά αν το παρακάνουμε, κινδυνεύουμε να χάσουμε την ουσία.:089:

Για να μη μασαμε τα λογια μας ο παγκοσμιου φημης συνθετης ειναι ο Θοδωρακης ,το κομματι ειναι το σολο του ζορμπα και το ‘‘θυμα’’ ειναι ο ‘‘Αρμενοχωριανος συρτος’’ DG 6851 του μεγιστου κρητικου λαουτιερη Γ.Κουτσουρελλη!!!:092:

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 05:10 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 05:07 —

συντομα θα το ανεβασω στο utube σε γραμμοφωνο για του λογου το αληθες,αν και οσοι ψαχνουν ξερουν…

Πολύ με ιντριγκάρει να βλέπω τον εαυτό μου κατηγορούμενο σε μία αίθουσα, με φίλους στο ακροατήριο να “συμπαρίστανται ηθικώς”. Αν έχω και καλή “παρέα” στο εδώλιο, ακόμα καλύτερα!..

…να σας δω "ρεπορτάζ " σε μεσημεριανή κουτσομπολίστικη εκπομπή του star…να σας σχολιάζουν οι ξανθιές πίπες-πιπίλες-παρακμοcelebrities…και δεν θέλω τίποτα άλλο στην ζωή μου!!!:019:!

Φανταστείτε όμως μπαλοθιές που θα πέσουν στο χωριό του Κουτσουρέλλη στην Κρήτη!:088:

Ήταν τέτοιο το αλισβερίσι με τα πνευματικά δικαιώματα εκείνη την εποχή, που είναι μάλλον άνευ ουσίας να ψάχνουμε για κλέφτες και αδικημένους.Πάντως και ο Μάρκος δεν έμεινε στο απυρόβλητο, καθώς ο Γενίτσαρης επέμενε μετ’ επιτάσεως ότι το Για σένα μαυρομάτα μου είναι δικό του, ισχυρισμός που βέβαια δεν είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί.
Επίσης η δεύτερη καριέρα του Μάρκου, που έδωσε όμορφα τραγούδια σε μας και ήταν βάλσαμο και δικαίωση για τον ίδιο μετά τα σκληρά χρόνια της περιθωριοποίησής του,ξεκίνησε όταν ο Τσιτσάνης ανέλαβε διευθυντική θέση στην Κολούμπια.Δεν νομίζω ότι ο Μπιθικώτσης το 1959 θα είχε τη δύναμη να επαναφέρει στην επικαιρότητα τον Μάρκο, αν δεν υπήρχε από πίσω ο Τσιτσάνης.

Έτσι…Έτσι.Να καθαρίζει σιγά σιγά ο τόπος.Γιατί δεν μ’αρέσουν καθόλου τέτοιου είδους ιστορίες.Πρέπει να φανεί η αξία των απλών κατά τα λεγόμενα μουσικών και να απομυθοποιήσουμε κάποια δήθεν ιερά τέρατα της Ελληνικής μουσικής που τους έκατσε καλά η ζωή.

Λίγο άκυρη η παρατήρηση φίλε Gilles. Εδώ μιλάμε για τον Θεοδωράκη που το έργο του είναι και τεράστιο και κορυφαίο και η ζωή κάθε άλλο παρά καλά του κάθησε! Τώρα τι κίνητρο έχει να κλέψει μια μουσική και να την οικοιοποιήται χωρίς να το παραδέχεται μάλιστα (αν τα παραπάνω ισχύουν), δε γνωρίζω.

Ok.Δεν περιμένω να με καταλάβετε.Μάλλον μερικοί με καταλαβαίνουν.Δεν θέλω να το πάω παραπέρα φίλε manoschr.Ας σταματήσω εδώ καλύτερα γιατί στο τέλος θα μπλέξουμε με τον νόμο αν λέμε ότι θέλουμε.

Σε αυτο συμφωνω απολυτα…
Αλλωστε κ ο ιδιος ο Μαρκος εξομολογειται στην αυτοβιογραφια του οτι ειχαν περασει πολλα λεφτα απ τα χερια του…αλλα…

Όσον αφορά το θέμα της μεταξικής λογοκρισίας σίγουρα λόγω της αναγκαστικής συμμόρφωσης των ρεμπετών ένας σημαντικός αριθμός μάγκικων και με θεματολογία περί τα ναρκωτικά τραγουδιών δεν ηχογραφήθηκε.Και πριν από την επιβολή της, όμως ,το 1937 στα τραγούδια του Μάρκου, ο οποίος είναι και ο αδιαμφισβήτος κυρίαρχος στο πειραιώτικο ρεμπέτικο εκείνη την εποχή, υπάρχει σταδιακά θεματολογική διεύρυνση και έντονη παρουσία του ερωτικού περιεχομένου.
Αναφέρω ενδεικτικά μερικά τραγούδια του Μάρκου προ λογοκρισίας:Φραγκοσυριανή(1935),Μαύρα μάτια,μαύρα φρύδια(1936),Αραμπατζής(1935),Ζηλιάρα(1936),Γέρασες και πια δεν σ’ αγαπώ(1936).
Η μεταξική λογοκρισία είναι αναμφίβολα ένα κομβικό σημείο στην πορεία του Μάρκου,δεν σημαίνει όμως και τη ριζική ανατροπή της θεματικής του.Γενικότερα ήταν τέτοια η δυναμική του λαϊκού τραγουδιού, ώστε πιστεύω ότι ούτως ή άλλως με την ταχεία διεύρυνση της κοινωνικής του βάσης και απήχησης θα μειωνόταν και η χασικλήδικη θεματολογία.

Φίλε Παναγιώτη,

Καταρχήν, θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες ακόμα ερωτικά τραγούδια του Μάρκου. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι ο Μάρκος σιγά σιγά άλλαζε το περιεχόμενο των τραγουδιών του. Η μουσική του είναι σαν ένα δέντρο και τόσο τα ερωτικά όσο και τα μάγκικα-μαστούρικα ήταν κλαδιά αυτού του δέντρου (το καθένα με τα παρακλάδια του). Η λογοκρισία προφανώς έκοψε το μαστούρικο κλωνάρι. Απυτό όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι ο Μάρκος απούσης της λογοκρισίας θα παρατούσε αυτά τα τραγούδια και θα αφοσιωνόταν στα ερωτικά.:089:

Ιάσων αυτο που λες στο ισχυρίζομαι εγω.Και τι θέλω να πω.Οτι ήταν φυσική εξέλιξη.Η φυσική εξέλιξη δεν σχετίζεται μόνο με τις ορέξεις του καλλιτέχνη,κυρίως με όμως με το τι γίνεται στην κοινωνία.Άρα μετρώντας Μεταξά,Κατοχή,εμφύλιο,χούντα και άλλα φτάσαμε ως εδω.Σε κάθε φάση το λαϊκό τραγούδι(μέρος του είναι ο Βαμβακάρης)προσαρμόζεται-αλλάζει,ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες.Με το τι τους επιτρέπετε και με το τι τους ζητείτε.Σκέψου μιας και αναφερθήκαμε στα χασικλίδικα,σε κάθε φάση της χώρας μας τι προοπτική θα είχαν,ή τι ανταπόκριση σε σχέση με πριν.
Δεν μπλέκω την κονωνιολογία με το λαϊκό τραγούδι ούτε το ακούω έτσι,απλά το εξετάζω έτσι,διότι το κάθε τι επιρεάζεται και επιρεάζει.