Μπορεί κανείς να βοηθήσει με τον παρακάτω στίχο από το «Σμαρτ» που τραγουδάει η Λουντιάνα; Στο 1:05 ακούγεται κάτι σαν «πεζοδρόμικα γωνιά» αλλά αυτό δεν βγάζει νόημα.
Πόνεσα πολύ σαν μικρό πουλί
που μοναχό στην ερημιά
κλαίει, δεν έχει συντροφιά.
Εξευτελισμοί, […],
μ’ άφησαν βαθιά στην καρδιά πόνο
κι από σένα ζητώ μόνο μια μικρή γωνιά.
Δεν το βγάζω. Δεν τα λέει πολύ καθαρά η τραγουδίστρια.
«Παγωνιά» λέει μάλλον. Ή ίσως «θ’ αγωνιά» με λαθος προφορά.
Και εκεί που μοιάζει σαν «πεζο-», υπάρχει κάποιο ακόμη σύμφωνο μετά το έψιλον.
Μα πού ακούστηκε ρεφρέν που να μην το ξαναλέει; Μια επανάληψη θα βοηθούσε. (Τη δεύτερη φορά λέει «μμμμμ μμμμμμμ μμμμ».) Ο Μπέζος και οι εκκεντρικότητές του!
Edit: Εδώ λέει «έξω δρόμοι, παγωνιά». Το «έξω» δε μου φαίνεται να είναι σωστό, και δε βγάζει πολύ άρτιο νόημα…
Κι εγώ δρόμοι παγωνιά ακούω. Οι δύο προηγούμενες συλλαβές, με ε και ο αλλά δεν βρίσκω τα σύμφωνα. Δεν είναι “Έξω οι δρόμοι, παγωνιά”.
Ο Μανιάτης που έχει τραγουδιστή τον Βάμπαρη, λάθος έχει;
Edit: Δεν ήξερα ότι ο Μπλέκος το ανέβασε γτ. Δεν είναι πάντως έξω δρόμοι.
“εξευτελισμοί, πεζοδρόμι, παγωνιά” άκουσα, και μου βγάζει νόημα. ότι δηλαδή κατάντησε “του πεζοδρομίου”, με εξευτελισμούς και μες την παγωνιά.
Εγώ ρε παιδιά, εκεί που ο Νίκος Π. λέει «δεν είναι έξω» και ο Λίγκα ακούει «πεζο-[δρόμι]», νομίζω ότι ακούω τους φθόγγους «ευζ», ίσως και «αυζ». Η λέξη αρχίζει μ’ ένα σύμφωνο που δεν είναι υποχρεωτικά π-. Και μετά είναι το «-δρόμι» (ή «δρόμοι»), που το ακούω κι εγώ με αρκετή βεβαιότητα αλλα΄δεν ξέρω πού να το κολλήσω για να βγάλει νόημα.
Σίγουρα το «πεζοδρόμι» δεν είναι πολύ πιθανή λέξη.
Αυτό, Νίκο μου, είναι η προσωπική σου προσέγγιση. Επειδή όμως, απ’ ό,τι φαίνεται, πεζοδρόμι δεν υπάρχει, ούτε εγώ δεν μπορώ να την αποδεχτώ.
Εγώ ακούω πεφσο και δεν μπορώ να το συνδυάσω με το δρόμ(ο)ι παγωνιά
Ούτε εμένα με πείθει το πεζοδρομι, αλλά μήπως απλά έφαγε το τελικό όμικρον;
Πεζοδρόμι παγωνιά ακούω και εγώ…
Το “πεζοδρόμοι, παγωνιά” μοιάζει σαν άκουσμα, αλλά ομολογουμένως δεν είναι και τόσο καθαρή η άρθρωση της τραγουδίστριας!
Και να μη μας διαφεύγει ότι εκείνη την εποχή, ο τύπος πεζοδρόμι δεν υπήρχε, πεζόδρομοι ως τοιούτοι δεν υπήρχαν και η μοναδική ανάλογης σημασίας λέξη που θα μπορούσε να παίζει, θα ήταν πεζοδρόμιο, που όμως δεν ειπώθηκε.
Πεζόδρομοι στην Ελλάδα υπήρχαν ήδη από 1930. Ε στην Αμερική φαντάζομαι θα υπήρχαν από πιο παλιά. Επίσης το “πεζοδρόμοι” υπάρχει σαν λέξη. Ίσως λίγο ποιητική αλλά υπάρχει μέχρι και σήμερα. Άλλο ότι συνήθως μετατοπίζουμε τον τόνο στην προπαραλήγουσα. Η ερμηνεία της λέξης δεν αλλάζει (ή έτσι νομίζω).
ο πεζόδρομος δεν δηλώνει κάτι, σε αντίθεση με το πεζοδρόμιο που δηλώνει κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Εγω ακουω πεζοδρόμοι παγωνιά!Ίσως ειναι πεζόδρομοι αλλα το ερμηνευσε ετσι για κολλήσει στο μέτρο!
Και εγώ ακούω “πεζοδρόμι” παγωνιά. (Το πεζοδρόμι). Και έχω την εντύπωση ότι είναι απλά μια λέξη που “έφτιαξε” ο Μπέζος για να του βγει η ρίμα.
Η τραγουδίστρια μια χαρά άρθρωση έχει μόνο το ρο το λέει πιο “γαλλικά”.
Ο πεζοδρόμος είναι τελείως άλλο πράγμα από τον πεζόδρομο. Πεζοδρόμος είναι αυτός που δρέμει (=τρέχει) πεζός, πρβλ. ταχυδρόμος, μαραθωνοδρόμος κλπ…
Άλλο αν, για λόγους …ποιητικούς, αλλάξει κανείς τον τονισμό του πεζόδρομου στον πληθυντικό (όπως πολλοί λένε «οι πολέμοι, οι ανθρώποι»).
Τέλος πάντων, εμένα δε με πείθει ο πεζόδρομος. Πρέπει να μαντέψεις για να βγάλεις νόημα. Πιθανολογώ η λύση να είναι κάπου τελείως αλλού. Ίσως π.χ. να μην υπάρχει «-όμι» αλλά κάποιο ρήμα σε «-ώνει», δηλαδή «*****ώνει η παγωνιά».
Πάντως να μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τον Μπέζο που το “έχει” με το φτιάξιμο λέξεων.
Ο Μπέζος στην αμερική.
"Καθώς γυρνούσα σε μια στρητ
Αμερικάνες μερακλίτ
να πάμε λεν στο Μπροντγουέη
κι εγώ τους λέγω Ο.Κ. "
Τίτλοι τραγουδιών:
“Λιλόγκα”
“Φοξ Ξιξί”
“Ινουρμί”
“Γιουκελέλε” Ως γυναικείο όνομα.
Ευχαριστώ για τις απαντήσεις, παιδιά, κάτι πάει να γίνει. Τουλάχιστον βρήκαμε την «παγωνιά». Από το 2017 που βγήκε η συλλογή –τότε πρωτάκουσα το κομμάτι– προσπαθώ να καταλάβω τι λέει.
Για την πρώτη φωνή προφανώς και έχει λάθος ο Μανιάτης, αφού δίνει τον Αναστάσιο (Τάσο) Βάμπαρη ως κύριο τραγουδιστή ενώ έχουμε γυναίκα, τη Λουντιάνα. Ίσως ο Βάμπαρης να συμμετέχει στη χορωδία που κάνει τα «μμμ», ποιος ξέρει; Πάντως, στο βιβλιαράκι της συλλογής «Kostas Bezos and the White Birds» γράφεται:
Α4. Σμάρτ (Μπέζου)
Smart (Bezos)
Λουντιάνα, Άσπρα Πουλιά
Loudiana, White Birds
HMV OGA 255-1 A.O. 2277, Athens, 5-10-35
ενώ σε άρθρο του Tony Klein, στο ίδιο βιβλιαράκι, διαβάζουμε:
There is also evidence, though not photographic, of a continuation of a tour to Romania. This perhaps relates to the association between Bezos and Loudiana, the singer (diseuse as the Greeks said at the time, borrowing from the French), who sang with the Mandra, and whom we hear on Σμάρτ (Smart, LP track A4) – Bezos in fact dedicated this song to Loudiana on the title page of the sheet music. The widow of a Romanian, she appears together with Bezos on a couple of photographs. Sadly, we know no more about this fine singer than that during the 1930s she recorded two songs with Bezos, and a further dozen sides with others, mostly as second voice.
Πράγματι, στο σάιτ palia.kithara.gr, σχετικά με την παρτιτούρα του τραγουδιού σε έκδοση Μιχάλη Γαϊτάνου, ο Μαυραγάνης μας πληροφορεί για την προαναφερθείσα αφιέρωση η οποία λέει: «Χαρισμένο στην γλυκειά ντιζέζ Λουντιάνα με αγάπη, Β. Μπεζ.»
Θα μπορούσε να λέει «πεζόδρομοι» με παρατονισμό, όπως κάνει αμέσως μετά στη λέξη «πόνο» που την προφέρει «πονό». Αυτό άλλωστε είναι σύνηθες φαινόμενο. Όμως, έχει/είχε ο πεζόδρομος τη σημασία του πεζοδρομίου όπως λέμε σήμερα ή της κακουχίας γενικότερα;
Δεν συμφωνώ. Καλή μου φαίνεται η άρθρωση της τραγουδίστριας. Ρολάρει τα «ρο» ίσως λίγο παραπάνω αλλά αυτό δείχνει το αντίθετο, ότι προσέχει την άρθρωση. Παρόλα αυτά, ίσως υπάρχει μια ηχητική αλλοίωση. Προσέξτε στο 0:21, εκεί που λέει «άλλην αγκαλιά πάλι γυρεύεις». Το «π» ακούγεται σαν «κ». Να παραέγινε κάτι με τον ηχητικό καθαρισμό; Θα μπορούσε. Τέτοια φαινόμενα είναι πιθανό να προκύψουν κατά τη διάρκεια της ηχητικής επεξεργασίας, αν για παράδειγμα κάποιο φίλτρο «πατηθεί» υπερβολικά. Θα μπορούσε να 'ναι και στιγμιαίο λάθος της τραγουδίστριας ή κάτι άλλο που να μην οφείλεται στην ηχητική επεξεργασία (που γενικά τη θεωρώ πολύ καλή στο άλμπουμ αυτό). Όμως, αν υπάρχει ηχητική αλλοίωση σε ένα σημείο που παραμορφώνει ένα σύμφωνο, τότε θα μπορούσε να υπάρχει και αλλού. Γιατί όχι και σε αυτό που ακούμε ως «πεζοδρόμοι».
«Λιλόγκα» και «Γιουκούλελε» αντιστοιχούν σε υπαρκτές λέξεις. Για το «Ινούρμι» δεν ξέρω ενώ το «Φοξ Ξιξί» πρώτη φορά το ακούω. Ποιο κομμάτι είναι αυτό; «Μερακλίτ» είναι απλώς μια παραφθορά για να κάνει ομοιοκαταληξία αλλά και γιατί τέτοιου τύπου παραφθορές είναι μάλλον τυπικές στο μάγκικο λεξιλόγιο. Γενικά, ο Μπέζος ήταν αρκετά απελευθερωμένο πνεύμα για την εποχή του αλλά δεν τον έχω κατατάξει ως λεξιπλάστη. Τουλάχιστον, σίγουρα όχι όπως ήταν ο Βαγγέλης Παπάζογλου (ξεμάγκας, ζουρλοπαινεμένη, κ.ά.).
εδώ το Φοξ Ξιξι:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=105679
και εδώ το Ινουρμί:
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=105665
Ναι είναι συνηθισμένες στο μάγκικο λεξιλόγιο αλλά το τραγούδι δεν είναι μάγκικο.
Για το Γιουκελέλε ξέρουμε ότι είναι το γνωστό όργανο, αλλά εδώ ο Μπέζος το λέει σαν όνομα γυναίκας, παρότι σίγουρα ξέρει ότι είναι μουσικό όργανο. Άρα και εδώ “παίζει”.
Για το Ινουρμί δεν βρήκα να σημαίνει τίποτα παρά μόνο κάποιο επώνυμο στα ινδικά.
Λιλόγκα δεν νομίζω ότι είναι υπαρκτή λέξη. Μιλόνγκα ναι είναι χορός. Στο τραγούδι ο Μπέζος αναφέρεται σε μια γυναίκα με το όνομα Λιλόγκα.
Για μένα το πιθανότερο είναι το Ινουρμί, Λιλόγκα, κλπ να είναι περίπτωση “Μανιάνα”:
Δηλαδή ακούσανε κάπου μια λέξη που δεν ξέρανε τι σημαίνει, ή εν είδει αστείου παίρνανε ξένες λέξεις και τις κάνανε γυναικεία ονόματα.
Το πεζοδρόμι ίσως να το έβαλε αντί για καλντερίμι για να το γλυκάνει.
Άνλιξα το λινκ και δεν πολυκατάλαβα τι γίνεται εκεί (δεν είδα παρτιτούρα) αλλά, αν υπάρχιει παρτιτούρα εποχής, θα γράφει και τα λόγια.
Μανιάνα σημαίνει αύριο στα ισπανικά. Έχω την εντύπωση ότι υπήρχε ορίτζιναλ ισπανόφωνο τραγούδι, που έλεγε «αύριο, αύριο», και ήταν κάτι το συγκεκαλυμμένα πολιτικό, κάτι του στιλ «μην απελπίζεσαι και δε θ’ αργήσει». Η ελληνική διασκευή είναι εντελώς ανώδυνη.
Το «Δεν αντέχω θα τη σφάξω» των Ρόλινγκ Στόουνς το ξέρετε;