Από παλαιότερη συζήτηση στο φόρουμ:
Όλοι έχουμε πρόσβαση. Κάνας μουσικολογών εθελοντής ας ψάξει 
Τα σχετικά με τον Μπο-Μποβί στο απόσπασμα από τον Σειραγάκη τελειώνουν νομίζω πριν από τα περί Μυτιλήνης. Εξ άλλου, δεν βλέπω να ασχολήθηκε ο Μπο-Μποβί με Λέσβο…
1 «Μου αρέσει»
Εκατοντάδες ανάλογες περιπτώσεις είναι γνωστές στους συλλέκτες / ερευνητές κειμένων δημοτικών τραγουδιών, σήμερα αλλά και πίσω μέχρι τον 19ο αιώνα…
Ο αδερφός μου διηγιόταν περίπτωση όπου γιαγιά τραγούδαγε και “ερευνητής” κατέγραφε μαγεμένος από το κείμενο, μέχρι που η γιαγιά ξέχασε τη συνέχεια και σηκώθηκε, πήγε κάπου,έφερε το γνωστό βιβλίο “Εκλογαί από τα τραγούδια του ελληνικού λαού” (εκδ. 1914), βρήκε το συγκεκριμένο τραγούδι και… συνέχισε διαβάζοντας απ’ το βιβλίο.
1 «Μου αρέσει»
Διαβάζεται κι έτσι. Για τη Μυτιλήνη δεν επαναλαμβάνει «ο Μπο-Μποβί είπε». Αλλά διαβάζεται και αλλιώς.
Ούτε εγώ έχω υπόψη μου κάτι τέτοιο, αν και αυτό βέβαια (το τι ξέρω εγώ να έκανε) δε λέει κάτι…
Ίσως να λέει κάτι όμως ότι δεν υπάρχει τέτοια δημοσίευση…
«Publications de Samuel Baud-Bovy»
https://revues.droz.org/index.php/RR/article/download/4100/7181/
1 «Μου αρέσει»
αδμηνορες, μηπως θα έπρεπε να συνδεθούν αυτά τα δύο?
Υποτίθεται ότι αυτή η άλλη συζήτηση αφορά περιηγητές. Επειδή όμως αναφέρθηκε εκεί και ο Μπο-Μποβί, έγινε τόση συζήτηση για το αν ο Μπο-Μποβί είναι περιηγητής (φυσικά δεν είναι), ώστε τελικά αυτός μονοπώλησε σχεδόν το νήμα. Οπότε, η γνώμη μου: όχι, να μην τα συγχωνεύσουμε, αλλά καλά κάνεις Σπύρο και τη θυμίζεις (αφού έχει και για τον Μπο-Μποβί πράγματα…)
2 «Μου αρέσει»
Σχετικά με τον Baud-Bovy και τα κομμάτια από τον Χορ Χορ αγά στην λαϊκή παράδωση στα Δωδεκάνησα, φαίνεται πως είχε επικοινωνήσει προσωπικά με τον Χατζηπανταζή για το θέμα αυτό. Δείτε την εξής υποσημείωση στο άρθρο του Σειραγάκη:
- Oral testimony to Thodoros Chatzepantazes.
Παρόλο που δεν είναι εντελώς κατανοητό, δεν νομίζω ότι η αναφορά στην Μυτιλήνη έχει άμεση σχέση με τον Baud-Bovy και τις έρευνές του…
1 «Μου αρέσει»
μιας και αναφερόμαστε στον
Samuel Baud-Bovy
ας τον “γνωρίσουμε”.
θυμίζει λίγο τον Καρρά?
Όχι, δεν τον θυμίζει.
Στη μεσαία φωτογραφία εμένα μου θυμίζει λίγο τον Κατσαρό, δεν ξέρω αν βοηθάει… (Είναι ο όρθιος που σημειώνει.)
Αν δεις τον τύπο των μαλλιών του στην πρώτη φωτό (δεν είναι κατσαρά), θα σου φύγει αυτή η θύμιση.
Αν θέλουμε να βρούμε ένα πρόσωπο που θυμίζει πολύ τον Κατσαρό, πάμε στη γνωστή φωτό με τους ρεμπέτες στου Καραϊσκάκη. Αριστερα ακριβώς του Μπάτη (όπως κοιτάμε τη φωτό)…
2 «Μου αρέσει»
απο βιογραφικό, τίποτα! Ελβετός Μουσικός… το πλήρες ονομα του,
Auguste André Samuel Baud-Bovy
Samuel Baud-Bovy
Swiss musician (1906-1986)
Μήπως να ανοιγόταν ένα νήμα για τον Samuel Baud-Bovy, που το αξίζει και με το παραπάνω;
3 «Μου αρέσει»
Ναι, ήταν και μουσικός, με συνθετικό έργο νομίζω. Και φιλόλογος επίσης. Αλλά το κυριότερο είναι ότι ήταν εθνομουσικολόγος. Μαθητής του Μπέλα Μπάρτοκ, του θεμελιωτή μάλλον ολόκληρου του κλάδου, και ο πρώτος που μελέτησε επιστημονικά την ελληνική παραδοσιακή μουσική, με μια διορατικότητα που είναι πιο μπροστά ακόμη κι απο τη δική μας εποχή, κάποιες φορές.
Επίσης, θερμός φίλος της Ελλάδας και του πολιτισμού της, αλλά όχι με χαζορομαντικό-ιδεαλιστικό τρόπο.
3 «Μου αρέσει»
Τί όμως θα έχουμε να γράψουμε, αν ανοιχτεί σχετικό νήμα;
Θα χωριστούμε σε ομάδες και θα παίξουμε μάπες, όπως στου Σίμωνα Καρά.
1 «Μου αρέσει»
Δεν γνωρίζω πολλά για το έργο του Baud-Bovy. Υποπτεύομαι ότι η φούρκα του οφείλεται στο ότι ενώ προσπαθούσε να μελετήσει το μουσικό ιδίωμα της περιοχής, διαπίστωνε ότι εμφανιζόταν εισαγόμενα νέα στοιχεία και αυτό διατάρασσε τον ειρμό του. Από την άλλη, αυτό αποτελούσε μια ευκαιρία να μελετήσει τον μηχανισμό ενσωμάτωσης νέων στοιχείων σε ένα τόπο. Μετά απο δεκαετίες, αυτά τα στοιχεία αποτελούν την παράδοση του τόπου αυτού.
Κατά αντιστοιχία, πολύ θα ήθελε ο Δαρβίνος, η εξέλιξη των σπουδαιοτέρων ειδών, να λάμβανε σε χρόνο που θα μπορούσε να την παρατηρήσει και να την περιγράψει.
2 «Μου αρέσει»
Όπως είναι λογικό, δεν τον ενδιέφερε το καινούργιο που μπορούσε να το βρει οποιαδήποτε στιγμή ήθελε, αλλά το σπάνιο παλιό τοπικό που μπορούσε να τον φωτίσει για το ακόμη παλιότερο παρελθόν. Για παράδειγμα στην Κρήτη, όπου βρέθηκε γύρω στο 1950, βρήκε λύρες σε διάφορα στάδια εξέλιξης, καμία όμως τόσο παλαιινή ώστε να κουρδίζεται όπως οι δωδεκανησιακές, με αποτέλεσμα να μην μπορέσει καν να αποδείξει ότι υπήρξαν ποτέ τέτοιες λύρες και στην Κρήτη (παρόλο που βέβαια βρήκε ένα σωρό έμμεσες ενδείξεις ότι θα πρέπει να υπήρξαν). Απ’ όσες βρήκε λοιπόν, σαφώς και δηλωμένα του κίνησαν περισσότερο το ενδιαφέρον οι λιγότερο βιολόσχημες, οι πιο παλαιινές, φορείς του πιο παλαιινού ρεπερτορίου.
(Το γεγονός ότι και το καινούργιο, εντελώς ανεξάρτητα από κάθε έννοια αυθεντικότητας και εντοπιότητας, είναι εξίσου άξιο καταγραφής και μελέτης, αποτελεί πολύ πιο πρόσφατη ανακάλυψη. Ακόμη δε πιο πρόσφατη είναι η στροφή του ενδιαφέροντος προς ό,τι είναι όχι απλώς καινούργιο και τρέχον αλλά και εντελώς μπροστά μας, όχι κρυμμένο σε δυσπρόσιτα και συντηρητικά μέρη, δηλαδή η οίκοι ανθρωπολογία. Πρόκειται για έναν κλάδο που μετράει ελάχιστες δεκαετίες. Το τριαντατόσο που πήγε ο Μπο-Μποβί στα 12νησα, αυτό που τον ενδιέφερε ήταν ότι η αποκοπή αυτών των νησιών από τον ελληνικό κορμό λόγω Ιταλοκρατίας έκανε ώστε να διατηρηθούν ζωντανά εκεί πολιτισμικά στοιχεία που τα αντίστοιχά τους στην κυρίως Ελλάδα είχαν ήδη χαθεί. Μιλάμε για απώλειες μέσα σε σύντομο διάστημα, η Ιταλοκρατία δεν κράτησε πολύ, ήταν όμως ήδη η εποχή όπου οι εξελίξεις γίνονταν ραγδαία. Ό,τι χάθηκε τότε και έκτοτε είχε πάρει χιλιάδες χρόνια για να διαμορφωθεί.)
1 «Μου αρέσει»