Λαϊκοί δρόμοι (2000 - 2006)

Στον Χριστιανόπουλο αναλογούν κάποια εύσημα που δεν θα του τα στερήσει η έστω και ως εξολίσθηση εννοούμενη υπεραπασχόλησή του με τα του Τσιτσάνη.

Παρεμπιπτόντως, ούτε εγώ ξέρω τίποτα για εμπτυσμό του από τον Τσιτσάνη. Το μόνο που έχει εξιστορηθεί από τον ίδιο τον ποιητή, είναι η άρνηση του συνθέτη να χρησιμοποιήσει ορισμένους στίχους του. Δεν θα το ονομάτιζα «φτύσιμο» αυτό, εκτός αν ο φίλτατος συνάδελφος Γιώργος του Βορρά γνωρίζει κάτι ακόμη.

Αληθεύει στο έπακρο η παρατήρηση του συνονόματου Βλησίδη, ότι ο Χριστιανόπουλος υπήρξε πιονέρος στη μάχη του αποχαρακτηρισμού του Ρεμπέτικου, ενώ ως μελετητής του, δεν έκαμε και πολλά πράγματα.

Αλλά δεν πρέπει να τον κρίνουμε ως κάτι που δεν είναι.

ΚΚ
ΠίΕς: Πρέπει να είναι δυο τρεις ακόμη οι σχετικές παροιμίες. Πρέπει να καταγραφούν που να πάρει.

Για τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΤΣΙΜΠΟΚΗ.Συμφωνω απολυτα μαζι σου για το υπεροχο αυτο ντουο(δεν υπολογιζω τον Χριστιανοπουλο).Οι δυο μουσικοι ειναι ο Νικος Σταθοπουλος (τριχορδο)και Γιωργος Χουλιάρας(6χορδη-κιθαρα).Ο Χουλιάρας εχει μαζυ με τον αδελφο του ενα στεκι την “Η ομορφη νυχτα” στην Τουμπα οπου παιζουν καθε βραδυ.(μερικες βραδιες και ο Σταθοπουλος)

αυτα .μαζεψτε λιγο τα φτιαρακια μερικοι !

<FONT FACE=“SYMBOL”>Sumfwna me auta pou egw ecw akousei kai diabasei kata kairouV, h enascolhsh tou Cristianopoulou me ton Tsitsanh sundeetai me thn agaph tou poihth gia thn polh thV QessalonikhV. Malista ecw akousei apo suggeniko tou proswpo oti tetoia einai h agaph tou pou oi foreV pou ecei breqei ektoV polhV se olh tou th zwh einai metrhmeneV sta dactula tou enoV ceriou.

Loipon, h qewria tou Cristianopoulou einai oti to kurio ergo tou Tsitsanh cwrizetai se duo peridouV. Thn periodo 1937-1945, kai 1946-1952. Thn prwth thn anaferei wV periodo thV QessalonikhV mia kai ta pio polla tragoudia authV thV periodou grafthkan sth Qessalonikh, opou zouse o TsitsanhV. LigeV exaireseiV einai kati tragoudia pou grafthkan sta Trikala prin katebei o TsitsanhV sthn Aqhna. Leei loipon o CristianopouloV oti auth h prwth periodoV einai kai h kaluterh, kai mallon ecei kai dikaio an skeftei kaneiV oti polla apo ta tragoudia pou hcografhqhkan metapolemika grafthkan sth diarkeia thV katochV. Sumfwna panta me ton Cristianopoulo h poiothta twn tragoudiwn ekeinhV thV epochV ecei na kanei me to gegonoV oti h Qessalonikh ecei th dunamh wV polh na empneusei poihteV, sunqeteV ktl.
To 1994 malista kukloforhse ena</FONT> CD <FONT FACE=“SYMBOL”>me aformh ta deka cronia apo to qanato tou Tsitsanh, opou tragoudaei h Mariw kai paizei to sugkrothma thV TompourlikaV. To </FONT>CD <FONT FACE=“SYMBOL”>sunodeuetai apo ena bibliaraki pou periecei enan logo pou edwse o CristianopouloV panw sthn sundesh Tsitsanh kai QessalonikhV.

EpishV, osoi apo esaV etuce na doun ton Cristianopoulo sthn ekpomph tou Nucterinou Episkepth prin apo tria cronia qa qumounte oti prokeitai gia periqwriako atomo pou touV ecei olouV grammenouV kai den ton noiazei h gnwmh tou kosmou gia to atomo tou. IswV gia auto kai na ton gohteuei to rempetiko.

Malista ecei grayei kai mia seira dihghmatwn me titlo Oloi oi RempeteV tou Ntounia opou prospaqei na deixei oti to REMPETIKO einai tropoV zwhV panw apo ola kai gia auto carakthrizei wV rempeth ton Papadiamanth pou apefeuge touV filouV tou epeidh hxere oti tou proetoimazan kapoia ekdhlwsh proV timh tou, akoma kai ton Mega Alexandro.

Gnwmh mou einai oti autoV einai o logoV pou to parakanei stiV dhmosieV emfaniseiV. Na apodeixei dhladh, ston eauto tou, oti einai kai autoV enaV rempethV, me thn ennoia pou dinei autoV ston oro, OpwV dhladh kai o PapadiamanthV.
GiannhV
</FONT>

Milontas gia ton Hristianopoulo, stin arhi tou vivliou tou N. Georgiadi (O Akritas pou eginete Rempetis) nomizo ton psiloeironevetai
gia afto pou eipe peri megalou Alexandrou, sosta ?

Apo tin sinentefxi tou episis mou dothike i entiposi oti einai ligaki dogmatikos, toulahiston to style omilias tou etsi dihnei.
Kai afta pou elege fisika…

Telos den xero ean simfonite ala i kori tou mpouzouktsi den eihe poli kali foni (se antihtesi oi mousikoi itan ontos poli oraioi).

Nikos

P.S. I skatologia den me afinei asiginito fisika. Os ek toutou :

Skata edo, skata ekei
skata kai parapera.
Skata stin gi, skata pantou
skata kai ston aera.

Skata na fas, skata na pieis,
skata na pas na heseis,
ap’ta skata na sikotheis
kai sta skata na peseis!

Για να βάλουμε κάπως τα πράγματα στη θέση τους:

α. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν είμαι σε θέση να τον κρίνω (ούτε ίσως και κανείς άλλος από μας), πάντως προσωπικά με αφήνει παγερά αδιάφορο.

β. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΡΕΜΠΕΤΟΛΟΓΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Υπήρξε σοβαρός μελετητής του έργου του Τσιτσάνη και μόνο, με πολύ προσεγμένη καταγραφή τραγουδιών και στίχων, ελάχιστα λάθη και πολύ όμορφες εκδόσεις. Ακόμη, ήταν αυτός που έδωσε το βασικό πρωτογενές υλικό (καμμιά 200αριά εβδομηνταοχτάρια) στον Η. Πετρόπουλο.Το ότι ασχολήθηκε μόνο με τον Τσ. νομίζω ότι είναι γούστο του και καπέλλο του.

γ. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Αστο καλύτερα… Αφήστε δε που προσπαθεί να κάνει αισθαντική και καλά την τραγουδο-απαγγελία του.

δ. ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥ
Ολίγον τηλεοπτικός μαϊντανός, ολίγον περιθωριακός αλλά αρκετά άντρας ώστε να κοινοποιήσει σε δύσκολα χρόνια την σεξουαλική του ιδιαιτερότητα. Απείρου κάλους και χυδαιότητας είναι οι κατινιές που αντάλλαξαν με τον Πετρόπουλο από τις στήλες της Ελευθεροτυπίας - και σε πολυτονικό μάλιστα!

Αυτά, και εδώ είμαστε να τα λέμε

Φραγκίσκος Α. Κουτελιέρης

Προς ΚΚ:
Το “χεστήκαμε και η βάρκα έγειρε” (κι όχι “γέρνει”) προϋποθέτει κάποιες παραμέτρους.
Καταρχήν.
Λέει “χεστήκαμε” (πληθυντικός), άρα σημαίνει ότι χέστηκαν τουλάχιστον δύο άτομα.
Για να συμβεί λοιπόν το αναπόφευκτο (να γείρει η βάρκα) δεν πρέπει να υπάρξει συμμετρία. Αν π.χ. χεστούν τρία άτομα απ’ την κάθε μεριά (σύνολο έξι χεσμένοι), η βάρκα θα συνεχίσει να έχει την ίδια ισορροπία. Για να αποφευχθεί λοιπόν παρόμοια κατάσταση ισορροπίας (έστω κι από σύμπτωση) και να λειτουργήσει το ρητό, καλό θα είναι να επιδιώκουμε μονό αριθμό πληρώματος.
Επίσης μια καλή συμβουλή προς τους ναυτιλομένους:
Το χέσιμο, όπως και το κατούρημα, πρέπει να γίνεται πάντα υπήνεμα, ώστε να αποφευχθεί η γνωστή ατυχής περίπτωση να …φας τα σκατά σου.

ΑΝ
ΠΦΝΤΝΚΧ (Παγκοσμίου Φήμης Ναυτικός Τύφλα Να 'χει ο Κάπταιν Χουκ)

1 «Μου αρέσει»

ΛΑΘΟΣ!
Είναι “Χεστήκαμε και η βάρκα ΓΕΡΝΕΙ!”
Φαντάσου: Τρείς τύποι στη βάρκα πίνουν του θανατά και παριστάνουν οτι ψαρεύουν. Ξεκινήσανε ξημερώματα και τους έχει πιάσει ντάλα ο ήλιος. Τα κεφάλια τους ίσα που ακουμπάνε στο σβέρκο τους.
Κάποια στιγμή διαπιστώνουν ότι μπάζει νερά.
“Ρε τι γίνεται εδώ;”
“Αμάν πνιγόμαστε!”
“Οχι ρε μαλάκες: ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ Η ΒΑΡΚΑ ΓΕΡΝΕΙ”

Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός.

ΚΚ
ΔΦΕΣΠ (Δ.Φ. Ερνηνευτής Σκατο-Παροιμιών)

Λοιπόν για το φαινόμενο Χριστιανόπουλου η δικιά μου ταπεινή άποψη είναι ότι ο ηπιότερος χαρακτηρισμός που μπορώ να του αποδώσω είναι αυτός του ηλίθιου και παντελώς άσχετου με την μουσική. (ʼλλωστε η μόνη επαφή που έχει ο άνθρωπος με αυτά τα πράγματα είναι η αποστειρωμένη του ακαδημαική προσσέγγιση).
Αντιγράφω από αναφορά του στο βιβλίο του Κ.Χατζηδουλή:
“Ο Τσιτσάνης βρήκε ένα τραγούδι χασικλήδικο, μόρτικο, περιφρονημένο, το βρήκε στο στόμα των φυλακισμένων και των κακούργων, στα τσογλάνια(!) της αγοράς και του λιμανιού και το καθάρισε από κάθε πρόστυχο και χαμηλό(!), πέταξε την αργκό και τους ιδιωματισμούς (ποιητής γαρ ο άνθρωπος), έκοψε τα πολλά στριφογυρίσματα και τα τούρκικα(!) μοτίβα …κ.λ.π”
Από μνήμης αναφέρω και την αναφορά του στον Μάρκο στην εκπομπή της ΝΕΤ:
“Ο κακομοίρης ο Μάρκος προσπαθούσε να γράψει τα τραγουδάκια του αλλά δεν μπορούσε να φτιάξει κάτι το αξιόλογο…”
Όπως καταλαβαίνετε συνεχίζω να τον θεωρώ τουλάχιστον ηλίθιο και επειδή δεν μου αρέσει να βρίζω ανώνυμα το πραγματικό μου όνομα ειναι Γιώργος Κριεμπάρδης (για όποιον ενδιαφέρεται).
Συνθέτες του ύψους του Τσιτσάνη δεν έχουν ανάγκη από μαγκουρίτσες του στύλ Χριστιανόπουλου…
Το έργο του Τσιτσάνη δεν έχει ανάγκη από κανέναν.
Καθώς ο ίδιος όταν ζούσε είχε αναφερθεί στον Μάρκο και τα τραγούδια του καθώς και στα “τσογλάνια” του λιμανιού και της αγοράς και τα τραγούδια τους.

Υ.Γ: Πρός τους φίλους που δυσαρεστούνται με την όποια κριτική και υποστηρίζουν ότι δεν έχουμε δικαίωμα να κρίνουμε απαντώ:
Από που και ώς πού βρε παιδιά;
εγώ έχω μάθει ότι οτιδήποτε ξεφεύγει από τα στενά όρια του σπτιού μας και εκτίθεται στην δημόσια θέα μοιραία εκτίθεται και στην κριτική καλή η κακή.
Αν αυτό δυσαρεστεί τον κρινόμενο καλό είναι να κάθεται σπίτι του και να μην προχωρεί σε διάφορες δημοσιοποιήσεις.

Απο το posting του MR KK στης 6 Απριλιου

ΑΝΤΙΠΡΟΤΙΝΩ
να ανοιξουμε ΤΑΒΕΡΝΟΩΔΟΙΟ
εγω αναλαμβανω την κουζινα
εσυ αναλαμβανης τα μαθηματα?

λοιπον ακου το συστιμα του ταβερνοωδοιου

μαθηματα γινοντε αμα γουσταρουμε
για να γινει μαθημα υποχρεοτικη συνθικη να
εχει καταναλωθει 1/4 κιλο κρασι και ανω
κατ’ατομο (για αρχη)
τα μαθηματα ειναι τσαμπα αρκι να πληρωνουν
τον λογαριαζμο
βερεσε δεκτα

Στους καλους μαθητες
κερναμε το κρασι και 3/2 κιλα παιδακια

αντι για πληρωμη δεχομαστε και αβαριες
οπος για λογαριαζμο μεχρι 3χιλ λατζα
=//= =//= 6χιλ λατζα & σκουπα
πανω απο 6χιλ υποχρεουτε να φερει αφαρμακοτο
κρασι απο το χωριο του

Μαντεψε το ονομα της Ταβερνας

Sorry παιδιά αλλά λόγω πηξίματος δεν κατάφερα να μπω στο forum και χρώσταγα μία απάντηση στον Κώστα το Βλησίδη.
Κώστα διάβασε τα όσα λέει ο Γιώργης ο συνονόματος ο μοναχοπότης (ελπίζω όχι πιά μόνος). Μερσί Ζωρζ με κάλυψες πλήρως…

Tsispi ευχαριστώ για τις πληροφορίες, η ταβέρνα είναι στην Παπάφη; Πράγματι η κοπέλα θέλει δουλειά στο τραγούδι.

Α, θυμήθηκα και το “χέσε μέσα Πολυχρόνη που δεν γίναμε ευζώνοι” (δε θυμίζει λίγο φασιστόμουτρα ή έχει άλλες ρίζες; αγνοώ.)

γιώργος

Να παραθέσω, για την λόγους καταγραφής της σκατολογίας, το εξής mail που έλαβα με τίτλο "The Three Corporate Lessons (το πρώτο λίγο άσχετο):

Συγνώμη για όσους δεν ξέρουν Αγγλικά αλλά δεν είχα καιρό να το μεταφράσω…

Lesson 1

A crow was sitting on a tree, doing nothing all day. A small rabbit
saw the crow, and asked him, “Can I also sit like you and do nothing all
day long?”

The crow answered: “Sure, why not.” So, the rabbit sat on the ground
below the crow, and rested. All of a sudden, a fox appeared, jumped on
the rabbit and ate it.

Moral of the story is:

To be sitting and doing nothing, you must be sitting very, very high up.

Lesson 2

A turkey was chatting with a bull.
“I would love to be able to get to the top of that tree,” sighed the
turkey,“but I haven’t got the energy.”

“Well, why don’t you nibble on some of my droppings?” replied the
bull. “They’re packed with nutrients.”

The turkey pecked at a lump of dung and found that it actually gave
him enough strength to reach the first branch of the tree.

The next day, after eating some more dung, he reached the second
branch. Finally after a fortnight, there he was proudly perched at the
top of the tree. Soon he was promptly spotted by a farmer, who shot
the turkey out of the tree.

Moral of the story:

Bullshit might get you to the top, but it won’t keep you there.

Lesson 3

A little bird was flying south for the winter. It was so cold, the
bird froze and fell to the ground in a large field. While it was lying
there, a cow came by and dropped some dung on it. As the frozen
bird lay there in the pile of cow dung, it began to realize how warm
it was. The dung was actually thawing him out! He lay there all
warm and happy, and soon began to sing for joy.

A passing cat heard the bird singing and came to investigate.
Following the sound, the cat discovered the bird under the pile of
cow dung, and promptly dug him out and ate him!

The morals of this story are:

  1. Not everyone who drops shit on you is your enemy.
  2. Not everyone who gets you out of shit is your friend.
  3. And when you’re in deep shit, keep your mouth shut

Υ-Γου
Ρε Μιχαλάκη, αγοράκι μου (ή κοριτσάκι μου; αυτό το “Sopa loipon tora” με προβλημάτισε…)
διαβασέ καλά τα 2 και 3 Lessons. ʼιντε 'γειά σου.

Υ-Γου- Two
Ετοιμάζεται MP3 του Σαββατιάτικου live. Γιώργο Παναγιωτακόπουλε, θα στα στείλω μαζί με την κασσέτα.

Γκουτεν Ναχτ.

<FONT FACE=“Courier New”>Και μιά και κατά πως φαίνεται κατακαλοκαίριασε και ερήμωσε το φορουμάκι ας ρίξω εγώ ο τελευταίος των Μοικανών που απομένει στη μπετόζουγκλα μιά απορία.Έχω στρωθεί κατακαλόκαιρο και παλεύω με τις “βεργούλες” του Μάρκου στην πρώτη έκδοση.Δεν μπορώ όμως να καταλάβω τι δρόμος είναι καθότι μη μουσικός.Φαίνεται να παίζει το κομμάτι από Σι και να πηγαίνει ως εξής Σι,Ντο#,Ρε,Μι,Φα#,Σολ,Λα,Σι,αν και στο τραγούδι μου ακούγεται μιά αλλοίωση του Σολ σε Σολ#.
Έναν φιλαράκο που ρώτησα μου λέει ότι είναι Χουσεινί.Κανάς υποψιαζμένος που 'χει κοιτάξει το κομμάτι μπορεί να βάλει κανά χεράκι να βοηθήσει?</FONT>

Φίλε Γιώργο,

Μη στενοχωριέσαι και δεν είσαι ο τελευταίος στη μπετόζουγκλα, κι εγώ εδώ είμαι. Ωραίο το κομμάτι που λες, καλή η ιδέα σου που το θυμήθηκες, θα το ξαναδώ σήμερα και θα σου πω αύριο. Το ξέρω αλλά δεν κάθισα ποτέ να δω σε τι δρόμο είναι. Ες αύριο λοιπόν.

Λευτέρης

<FONT FACE=“Courier New”>Ρε Λευτέρη και συ εδώ?Ρίξε ρε συ κανά σύρμα να πιούμε κανά κρασάκι την βδομάδα γιατί την επόμενη αν έχουμε υγεία λέω να πάω να πλύνω τα πόδια μου σε καμμιά παραλία.Λοιπόν άσε με τι έχω μπλέξει καλοκαιριάτικα.Γράψε και κλάψε
1.Βεργούλες
2.Είμαι παιδάκι μάλαμα
3.Πολυτεχνίτης
4.Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά
5.Γιατί μικρούλα μου
6.Βρε μάγκες δυό στη φυλακή
7.Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά
Μάρκος ξανά μανά Μάρκος και λίγο Μάρκος βράσε ρύζι δηλαδή καλοκαιριάτικα.Να μην ξεχάσω και το Μπάτη με τους "Βλάχους"που τον κυνηγάνε.Και Ω! του θαύματος να και ένα κομμάτι που κοιτάω του Παναγιώτη του Τούντα το “Περσεφόνη”.Καλά κρασά δηλαδή.Αυτά και αναμένω είτε βοήθεια είτε τηλέφωνο είτε και τα δυό.Μερσί και τα τοιαύτα

ΠΕΕΑΤΦ (Προτελευταίος Εναπομείναντας Εν Αθήναις Του Φόρουμ)</FONT>

Καταρχήν μια “συμβουλή” από παλιά καραβάνα-άσχετο ερασιτέχνη γρατζουνιστή:
Στο τριχορδάκι μάθαινε τα τραγουδάκια από Ρε. Μετά τα …κουβαλάς σε όποιο τόνο σε βολεύει.
Για το εν λόγω άσμα:
Χωρίς να ‘χω οργανάκι κοντά μου (από μνήμης), οι βεργούλες είναι μινοράκι. Αν παίζεις από Ρε πατάει στα ακόρντα: Ρε- Σολ-, Φα+, Ντο+, Λα+.
Οι αλλοιώσεις είναι ελάχιστες, αν όχι ανύπαρτκες, αν και συνήθως σ’ αυτό το δρόμο (ποτέ δεν έμαθα πώς λέγεται) συνηθίζονται κατά κόρον (συχνά γυρνάει ματζοράκι). Αν παίζεις από Ρε, η μόνη “αλλαγή” είναι στο σημείο που η κιθάρα βαράει Φα+ (στο πρώτο μισό του τρίτου και τέταρτου στίχου, καθώς και στην πρώτο μισό του τρίτου και τέταρτου μέρους της εισαγωγής) όπου αντί για Σιb παίζει Σι. Αν δεν κάνω λάθος, είναι αυτό ακριβώς που λες. Παίζοντας από Σι, το Σολ γίνεται Σολ# (για την ακρίβεια δεν πρέπει να είναι αλλοίωση, αλλά φυσική συμπεριφορά του δρόμου). Αλλη αλλοίωση δεν μου 'ρχεται στο μυαλό. Θα το τσεκάρω το μεσημεράκι και αν έχω κάτι καινούργιο, το …δηλώνω αύριο.
ΑΝ

ΥΓ. Τρεις και σήμερα, στραβάδια απολύομαι.
ΥΓ1. Αύριο (Τετάρτη 8/8) ρίχνω και καμιά πενιά με όποιον γουστάρει, αλλά σε “στενό κύκλο” και με προτίμηση σε …βραχνό πρόγραμμα.

Αγαπητέ Γιώργο,

Σε ζηλεύω που έχεις χρόνο και δουλεύεις τόσα και τόσο ωραία τραγουδάκια. Εγώ όχι μόνο είμαι στη μπετόζουγκλα όπως πολύ σωστά την είπες αλλά έχω και δουλειά με φούντες (όχι από τις άλλες τις “φούντες”) και δεν σηκώνω κεφάλι. Μάλλον την ερχόμενη Κυριακή φεύγω και γω κι έτσι τώρα πρέπει να τρέχω και … να φτάνω.

Τα περισσότερα από αυτά που λες τα ξέρω. Δεν ξέρω καθόλου το “Ψηλά τη χτίζεις τη φωλιά” και πολύ λίγο το “Γιατί μικρούλα μου.” Καλά το “Βρε μάγκες δυο στη φυλακή” δεν είναι του Μοντανάρη;

Μακάρι να βρω λίγο χρόνο να πιούμε καμιά ρετσίνα και να τα πούμε από κοντά. Χλωμό το βλέπω αλλά ζούμε για να ελπίζουμε.

Καλή δύναμη

Λευτέρης

ΥΓ: Να μην το ξεχάσω, χρόνια πολλά (λίγο καθυστερημένα) στο Σώτο, που τον γνώρισα στην “Όαση”, και σ’ όλους τους Σωτήρηδες της παρέας.

<FONT FACE=“Courier New”>ʼρη εδώ και συ ρε ντερβίση μου?Καλά ρε αυτά από μνήμης.Δηλαδή άμα είχες και το όργανο δίπλα θα μας έστελνες τελείως.Εγινε για αύριο.Τώρα τον κύκλο κανόνισε τον εσύ.Ο Σώτος πάντως είναι και αυτός εντός των τειχών.Θα σε πάρω αύριο πρωί για οριστική συννενόηση.

Γιώργος</FONT>

<FONT FACE=“Courier New”>Λευτέρη το μάγκες δυόστη φυλακή νομίζω είναι του Τζόβενου.Ποιό χρόνο που τον είδες?Μέχρι και πανί βάζω στο μπουζούκι να μην ενοχλώ τη γειτονιά στις 1 τα ξημερώματα.</FONT>

Σε τι πειρασμούς με βάζετε ρε παιδιά! Και “βραχνό” πρόγραμμα! Τι καλύτερο απ’αυτό! Ειδοποιήστε με αύριο αν κανονίσετε κάτι και θα δω μήπως μπορέσω να έρθω κι εγώ. Να γνωρίσω και τον ʼρη που τον ακούω μόνο στο ραδιόφωνο.

Λευτέρης

Γιώργο, “Οι βεργούλες” (πρώτη εκτέλεση) είναι Σι μινόρε (καθαρό) και πάει τελείωσε. Είναι δε σοφή η επιλογή αυτή του Μάρκου, δεδομένου οτι από Σι παίζεται άνετα ΚΑΙ σε μπαγλαμά, κάτι που κείνο το καιρό ήταν σοβαρό προαπαιτούμενο για ένα άσμα που σέβεται τον εαυτό του.

Ασχετο: Ρε παίδες, πήρατε είδηση τι έκανε η ΑΕΠΙ σε ένα πατσατζή στη Θεσ/νίκη; Είχε λέει ένας θαμώνας ανοιχτό το ραδιοφονάκι και άκουγε παλιά του Καλδάρα και οι ΡΑΜΠΟ ΤΗΣ Α.Ε.Π.Ι. τον τυλίξανε τον πατσατζή σε μια κόλα χαρτί.
Απ’ ότι μου λέει ο δικηγόρος μου, θα τον σκίσουν στα δύο τον ανθρωπάκο γιατί θεωρείται οτι είχε μουσική το μαγαζί και έπρεπε να πλερώνει τα νταβατζιλίδικα στην ΑΕΠΙ.

Γουστάρετε;

ΠΡΟΤΑΣΗ: Σκίστε τους πούστηδες.

Μοιράστε τις συλλογές σας από τους πεθαμένους τραγουδοποιούς όπου βρίσκετε. Κάψτε τα CD recorder σας στην αντιγραφή. Δίνετέ τα έναντι 250 δρχ. (όσο κάνει το άγραφο CD).

1 «Μου αρέσει»