Η γκάμα των υβριδικών οργάνων ατελείωτη! Πάντα όμως αναρωτιόμουν γιατί δεν έχω δεί ακόμα λαουτομπούζουκο. Δηλαδή λαούτο με μανίκι τετράχορδου μπουζουκιού. Όχι γιατί πιστεύω ότι θα άνοιγε κάποιον καινούργιο δρόμο στα μουσικά πράγματα, αλλά θα ήταν το πρώτο που θα μου έρχονταν στο μυαλό να φτιάξω αν έπιαναν τα χέρια μου και μ’ άρεσαν τα “περίεργα”…
Ψάχνοντας στον σπουδαίο κατάλογο του Π. Καγιάφα έπεσα πάνω στην ιστοσελίδα του Πατρινού οργανοποιού Γιάννη Βαγενά και “ώ του θαύματος”!
Τα λαουτο μπουζουκα υπηρχαν πολυ καιρο πριν στις αρχες του ρεμπετικου και παιζοντουσαν απο αρκετους μερακληδες ειδικα στην Πελοποννησο.Υπαρχει μια μαρτυρια του Παπαιωαννου ο οποιος οταν βρεθηκε στην Νεα Κιο μετα την μικρασιατικη καταστροφη ακουγε τακτικα στο Αργος καποιους παλιους μπαρμπαδες απο την Καλαματα οι οποιοι παιζανε κατι λαουτομπουζουκα ,οπως λεει και ο ιδιος το τι παιζαν αυτοι οι ανθρωποι του ειχε μεινει αλησμονητο,επομενως αυτη θα ηταν η πρωτη του επαφη μετο μπουζουκι και οχι το μινορε του Χαλκια οπως ειπε αργοτερα.Επισης θα αναφερω εδω οτι ο κατασκευαστης Θεοδωρος Καραμπας στις αρχες του 1900 στην Αμερικη επισκευαζε ενα λαουτομπουζουκο μοντελο κατι σαν την σημερινη μπουζουκομανα με μεγαλο σκαφος και 72 κλιμακα ογκωδες οργανο ,μολις βρω την φωτο θα την βγαλω συντομα.
Γιαννη δεν πρεπει να υπηρχαν σταθερα μοντελα ο καθε οργανοποιος κατι αλλο θα ειχε στο μυαλο του ,υπηρχαν πολλες παραλαγες σιγουρα, ο καραμπας επηρεαστηκε απο το λαουτο ,ο σταθοπουλος απο το μαντολινο αλλος απο τον ταμπουρα και παει εως εξης,το τι ταιριαζε στον καθε μουσικο ειναι το ζητημα.
Σωστά αυτά που γράφεις αλλα την ίδια περίοδο το μήκος χορδής του μαντολίνου ήταν 33,5 και του λαούτου 72-74.Του μπουζουκιού δεν θα είχε “καθοριστεί” άραγε;Ισως επειδή ήταν υπο διαμόρφωση ακόμα;
Ειναι φυσικο να μην εχει καθοριστει ακομα, λιγοι οργανοποιοι ,λιγοι μουσικοι και πολλες επιρροες του ρεμπετικου εκεινη την εποχη απο την παραδοση ,μετα το 1920 το μπουζουκι περνει πιο σημερινοι μορφη αυτη του μαντολινου,ομως τα παλια δειγματα πηγαν στην μπαντα.Πολυ ενδιαφερον τα οργανα του Βαγενα θα ελεγα ,αν σκεφτεις οτι αυτα παιζοντουσαν πριν το 1900 πιο πολυ απο τα σημερινα.
Κατω το οργανο του Καραμπα κατα την επισκευη
Χωρίς να θέλω ν’ αλλάξω την κουβέντα γιατί έχει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον απ’ ότι φαντάστηκα αρχικά, υπάρχει κάποια μελέτη που να συγκεντρώνει τις διάφορες προσπάθειες αυτού του χαρακτήρα;
Το σκαφος ειναι κελεμπεκι μαζι με ενα αλλο σκουρο ξυλο.
Γρηγορη τι εννοεις μελετη ,ερευνα ?Αν εννοεις αυτο μαλλον εμεις που την κανουμε αθελα μας μεσα στο φορουμ δεν ξερω τιποτε για απεξω.Ξερω οτι ο Γκολες εχει ψαχτει πολυ με τα πειραματικα μοντελα και γουσταρε χρονια να παιζει μονο με αυτα,τον εχει πολυ επηρεασει σε αυτο απο οτι καταλαβα απο τα λεγομενα του η γνωριμια του με το Κοσμα Κοσμαδοπουλο.Αυτος σιγουρα εχει αποψη για αυτο που κανει χρονια τωρα
Πάντως αν τα μοντέλα της ταμπέλας ανταποκρίνονται σε αυτά που έφτιαχνε πρέπει να έκανε πολύ όμορφα όργανα.
Σταύρο το κειμενάκι του έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.Βάλτο αν δε σε κουράζει.:088:
Επειδή εδώ και λίγο καιρό το ψάχνω,έχω βρει τα εξής στοιχεία για τον Καραμπά.(Σταύρο σε παρακαλώ διορθωσε με αν κάνω λάθος).Δεν τα χω διασταυρώσει ενδέχεται να κάνω λάθος
Καταγόταν απ΄το Βρονταμά Λακωνίας,πήγε στην Αμερική στα 1894 και ήδη το 1904 ήταν αμερικανός πολίτης.Το 1911 έκανε άλλο ένα ταξίδι στην Ελλάδα απ΄όπου γύρισε παντρεμένος με μια νεαρά, την Ευγενία και έναν ανηψιό του ,Παναγιώτη γιο του αδερφού του Γιώργη.
.
Εχω παιξει με ενα που εχει φτιαξει ο Καφετζοπουλος στα εξαρχεια. Πολυ ωραιο οργανο με ξεχωριστο ηχο και φανταζομαι με παρα πολλες δυνατοτητες στα καταλληλα χερια
Γιαννη για τα ντοκουμεντα που βρηκες ,αν βρεις καποιον συγγενη απο την περιοχη σου να τα επιβεβαιωσει θα ειμαστε σιγουροι,παντως ηταν στην Αμερικη πριν το 1900 .Πολλοι Λακωνες οργανοποιοι ,ι γινεται ρε παιδι μου,τα μπουζουκια σιγουρα παιζοντουσαν σε ολη την Παλια Ελλαδα παντως πολυ πριν τον Πειραια και πρεπει να αναθεωρησουμε σε αυτο που λεμε ως πατριδα του ρεμπετικου τον Πειραια,κατα την γνωμη μου το ρεμπετικο εχει να κανει πολυ με την επαρχεια και τον κουτσαβακισμο οπου ειδικα στην Πελλοπονησσο τον 19ο αιωνα υπηρχαν πολλες αγριες καταστασεις.Σας παραπεμπω στην φωτογραφια με το κειμενο,με λιγη μεγεθυνση διαβαζεται .
Σε αυτό που λες έχεις δίκιο:Κυρία Κούλα,Χαλκιάς,Σταθόπουλοι,θυμίζω και το μπουζουκι του Ευαγγελίδη που βρήκα καθώς και του Κοπελιάδη.
Είμαι στην διαστάυρωση των στοιχείων .Αυτό που έχει ιστορικό γενικότερα ενδιαφέρον είναι ότι είναι πιθανότατα απόγονος του οπλαρχηγού Γιαννάκη Καραμπά που έκαψε ο Ιμπραήμ μαζί με άλλους Βρονταμίτες στα 1825.