Ερασιτεχνικά παίζω μπουζούκι, μόνος ή με παρέα. Την έχω ψάξει τη φάση (δρόμοι, κουρδίσματα), για την τρέλα μου κυρίως.
Τις προάλλες σκέφτηκα να χαμηλώσω το κούρδισμα του μπουζουκιού κατα ένα τόνο ώστε να μη με ζορίζουν στη φωνή κάποια κομμάτια. Εκείνα τα ψιλά ΡΕ τα λέω μεν, αλλά τις περισσότερες φορές με ζορίζουν. Από την άλλη να παίξω το κομμάτι ένα τόνο χαμηλότερα με κούρδισμα ΡΕ ΛΑ ΡΕ με περιοριζει και δεν βγαίνει γεμάτο. Ισχύει αυτό;
Με το που έκανα το κούρδισμα ΝΤΟ-ΣΟΛ-ΝΤΟ αισθάνθηκα τόσο άνετος στη φωνή που σκέφτομαι να το αφήσω έτσι κουρδισμένο, τουλάχιστον για όταν παίζω μόνος μου (χωρίς συνοδεία κιθάρας).
Το έχει δοκιμάσει κανείς; Νομίζω ότι αλλάζει κάπως ο ήχος του οργάνου αλλά όχι ότι το χαλάει κιόλας.
δεν το εχω ψαξει καθολου, αλλα στην κιθαρα με τρανσπορτο οι συγχορδιες καλα θα βγουνε νομιζω. Με αλλα τριχορδα σιγουρα (μπαγλαμας ή και δευτερο μπουζουκι-τζουρας) θα εχεις θεμα. Για το τετραχορδο δεν ξερω. Οποιος ξερει ας μιλησει για ολα τα οργανα!
γενικά τα όργανα δεν παθαίνουν τίποτα με πιο χαμηλό κούρδισμα. όμως οι πιο χαλαρές χορδές εύκολα φαλτσάρουν, και δεν αντέχουν πολύ δυνατό παίξιμο. αν το κάνεις συχνά, μπορείς να βάλεις πιο χοντρή λα που συνήθως έχει το πρόβλημα.
αν το θέμα σου είναι η φωνή πάντως, καλύτερα να την εξασκήσεις (σωστά, μην πάθει καμιά ζημιά) για να φτάνεις ψηλότερα.
@paraponiaris Αν παίξω το κομμάτι ένα τόνο χαμηλότερα δεν μπορώ να παίζω ανοιχτές και να είναι πιο γεμάτο το κομμάτι. Δεν είναι σωστό αυτό που λέω; Αν παίζω μαζί με κιθάρα, δεν υπάρχει πρόβλημα.
@liga rosa Επειδή όπως προείπα δεν είναι ότι δεν μπορώ να το πω και από ρε απλά με ζορίζει σε μερικά κομμάτια, μάλλον είναι εφικτό αυτό που λες για την εξάσκηση. Ποιος είναι ο σωστός τρόποα για να το κάνω; Με “προθέρμανση”;
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 15:11 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 15:08 —
Αν το άλλο τρίχορδο κρατάει συγχορδίες γιατί να υπάρχει πρόβλημα;
απο τα λιγα που γνωριζω, στο τριχορδο (ειδικα στο μπαγλαμαδιστικο παιξιμο) ειναι αρκετες οι συγχορδιες που μπορουν να παικτουν με ανοικτες χορδες, αρα αυτες αποκλειονται μαλλον γιατι το “γκρανγκ” (δεν μπορω να το περιγραψω αλλιως, καταλαβαινεις νομιζω για τι μιλαω) που θα δινουν θα ειναι διαφορετικο απο το δικο σου. Ασε που, ειδικα στον μπαγλαμα, εφοσον εσυ πας πιο χαμηλα, θα ακουγεται πολυ δυσαναλογα, γιατι δεν εχει περιθωριο να χαμηλωσει και πολυ.
Τηλέμαχε, αυτό που κάνεις είναι το απολύτως παραδοσιακό. Έτσι λειτουργούν οι μουσικοί που έχουν μείνει ανεπηρέαστοι από τεχνικές εξελίξεις όπως το διαπασών: παίζουν το κομμάτι από ένα τόνο που ως προς τα πατήματα είναι αδιαπραγμέτευτος, επειδή εκεί το όργανο αποδίδει (ανοιχτές κλπ.), και αν δε βολεύει τη φωνή αλλάζουν το ύψος του κουρδίσματος. Η εμπειρία ωστόσο λέει ότι δύσκολα θα βρεις κόσμο να συνεργαστείς: σκέψου μόνο πόση ενέργεια θα δαπανάται κάθε φορά σε διαλόγους του τύπου:
-Τι συγχορδία βάζεις εδώ;
-Για μένα Ντο+, για σένα …μμμ… κάτσε να δω…
Εξίσου παραδοσιακό είναι και αυτό που προτείνει ο Λίγκα Ρόζα: παίζεις και πάλι σ’ έναν αδιαπραγμάτευτο τόνο, με ύψος κουρδίσματος επίσης αδιαπραγμέτευτο, και αν η φωνή δεν το βγάζει της μαθαίνεις να το βγάλει!
Οι ανοιχτές που θα χάσεις με τα τρανσπόρτα δεν αναπληρώνονται από την κιθάρα, ούτε τον μπαγλαμά (όσο για δεύτερο μπουζούκι, ποιος θα κάτσει να περιοριστεί στις συγχορδίες σ’ ένα βασικά σολιστικό όργανο;): άλλο το ένα, άλλο το άλλο.
Στατιστικά πιστεύω ότι το πιθανότερο είναι, όταν αρχίσεις να παίζεις μαζί με άλλους, να καταλήξεις στην τρίτη λύση, τα τρανσπόρτα. Αυτή είναι η στάνταρ πρακτική σήμερα. Για το κούρδισμα σε άλλο τόνο θα βρεθεί κάποιος να σου πει «μα δε γίνεται αυτό το πράγμα, παίξε σαν όλο τον κόσμο αντί να αυτοσχεδιάζεις λύσεις όταν υπάρχουν ορθόδοξες και δοκιμασμένες λύσεις». Γίνεται. Είναι όμως κάτι πολύ έξω από τις σημερινές συνήθειες, πάνω στις οποίες έχουν μάθει να συνενοούνται οι περισσότεροι μουσικοί. Αν σκοπεύεις να επιμείνεις ότι δε χρειάζεται να περιοριστείτε σε ό,τι σήμερα θεωρείται ορθόδοξο, προσπάθησε να το υποστηρίξεις*. Αλλιώς, μάθε το «ορθόδοξο» και περιόρισε το παίξιμο με ανοιχτές σε όσα κομμάτια σού βγαίνουν άνετα στο Ρε (δηλ. εκείνα που δεν ανεβαίνουν πολύ ψηλά).
«Υποστηρίζω» σημαίνει λ.χ. εξασκούμαι να διαβάζω την ταστιέρα με τους πραγματικούς τόνους, δηλαδή να ονομάζω κάθε συγχορδία ανάλογα πώς ακούγεται κι όχι πώς φαίνεται οπτικά. (Οπτικά φαίνεται σαν αυτό που θα ακουγόταν με ρε-λα-ρε).
Με έχει και εμένα απασχολήσει το θέμα, Τηλέμαχε. Ήταν, πριν αρκετό καιρό,να κάνουμε μία ηχογράφηση του “Γιοβάν Τσαούς”. Φοβήθηκα το ύψος και είπα να κουρδίσω ακριβώς όπως εσύ. Προφανέστατα, το τραγούδι βγήκε πιό άνετα και οι υπόλοιποι δύο (κιθάρα και μπαγλαμάς) δεν είχαν κανένα πρόβλημα να παίξουν από ντο κουρδισμένοι ρε.
Η ηχογράφηση παρουσίασε κάποιο τεχνικό πρόβλημα και χρειάστηκε να επαναληφθεί μετά περίπου τρεις μήνες. Στο διάστημα αυτό, όπου είχα ξαναγυρίσει σε ρε λα ρε, διαπίστωσα ότι με ελάχιστη μόνο επιπλέον προσπάθεια το κομμάτι θα βγεί αρκετά άνετα από ρε και, για αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία,αυτή η επιπλέον προσπάθεια δίνει το κάτι παραπάνω στο κομμάτι.
Με την εμπειρεία αυτή θα σου πρότεινα και εσένα αυτή την ελάχιστη επιπλέον φωνητική προσπάθεια. Μη μου πεις ότι, ερασιτέχνης που είσαι (και εσύ), έχεις ήδη εξαντλήσει τα πάνω όρια της φωνής σου και δεν μπορεί να ανέβει έναν τόνο ακόμα.
Καταλαβαινω οτι αυτο που λεει ο Πεπε για τις ανοιχτες, εχει να κανει καθαρα με το υφος του μπουζουκιου μεσα στη μπαντα -μπορει να κανω και λαθος, διορθωστε με.
Αυτο που θελω να σας ρωτησω ειναι: Κατανοω οτι ενα τριχορδο οργανο πρεπει νακουρδιστει στο αντιστοιχο ντουζενι για να παιξει αρμονικα μαζι με ενα αλλο που εινια επισης κουρδισμενο σε ντουζενι. Αλλα με την κιθαρα και το τετραχορδο (που κιθαριζει κ αυτο ως προς το κουρδισμα) τι γινεται?
Μια κιθαρα δηλαδη πρεπει να ειναι κουρδισμενη διαφορετικα οταν συνοδευει τριχορδα σε ντουζενι? και αν ναι, πως βρισκουμε το αντιστοιχο “κιθαροντουζενι”?
Το τετραχορδο, που σολαρει κιολας? Χωρις να το εχω ψαξει, δεν εχω ακουσει ποτε μου για ντουζενια τετραχορδου.
Γενικα, για την κιθαρα, εχω δει διαφορετικα κουρδισματα, αλλα δεν γνωριζω αν χρησιμοποιουνται ευρεως στη ρεμπετικη-λαικη κιθαρα.
Σίγουρα μπορεί να ανέβει, αφού ήδη μερικές φορές τα καταφέρνω. Μάλλον θέλω προθέρμανση…
@pepe Επειδή συχνά πυκνά τυχαίνει να παίζω με φίλους γι αυτό και το ψάχνω στο τι θα έκαναν οι άλλοι σε τέτοια περίπτωση.
Όπως μου τα λέτε μάλλον θα το ξαναγυρίσω σε ΡΕ ΛΑ ΡΕ και το χαμήλωμα θα το αφήσω για πειραματισμούς ή για όταν έχω συνάχι :). Τώρα για το πως θα εξασκήσω τη φωνή να είναι πιο άνετη στις ψιλές θα ήθελα να ρωτήσω αλλά θα φύγουμε εκτός τόπικ.
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 22:00 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 21:57 —
Πάντως με φίλο που παίζει κιθάρα με λίγο ψάξιμο βρίσκει τα ακόρντα στη κιθάρα και ας παίζω εγώ σε συριανό ή σε καραντουζένι. Θέλω να πω ότι νομίζω ότι δεν είναι απαιραίτητο να κουρδιστεί διαφορετικά και η κιθάρα. Όσο για την ακόμα πιο απλή περίπτωση του ΝΤΟΣΟΛΝΤΟ αντί για ρε μινόρε πιάνει ντο μινόρε και τελείωσε η υπόθεση.
Το κουρδισμα αυτο το χρησιμοποιω εδω και δυο χρονια,μονιμα πλεον,αλλα μονο στο σπιτι που θα καθησω να μελετησω η να περασω καποιο τραγουδι.Εμενα με διευκολυνει αρκετα διοτι ‘‘κατεβαζοντας’’ το οργανο εναν τονο μαλακωνει και μπορω καποια πραγματα να τα δουλεψω ετσι και μετα να τα μεταφερω στο κουρδισμα ρε λα ρε.Στο μονο που με εξυπηρετει το ντο σολ ντο ειναι οτι λογω του τροπου που παιζω μου προσφερει απιστευτη ανεση και ξεκουραση.Παρ’ολα ταυτα ειμαι πιστος στο ρε λα ρε.Οσο αφορα τα φωνητικα σου φιλε Τηλεμαχε,πιστευω οτι δεν ειναι προβλημα ενας τονος παραπανω,καλα ειναι να συνηθισεις στο ρε λα ρε…αποψη μου παντα,γιατι νομιζω οτι δεν θα σε εξυπηρετησει σε κατι αλλο…
Ναι κ εγω αυτο θα εκανα, τρανσπορτο στον τονο που παιζει αυτος με το αλλο κουρδισμα. Αν το κομματι ειναι απο ρε πχ κ εσυ εισαι κουρδισμενος ωστε να το παιξεις σε ντο στο τριχορδο, θα παιξω κ εγω ολες τις συγχορδιες ενα τονο πιο χαμηλα (αντι για ρε-ντο αντι για σολ-φα κλπ). Ρωταω αν βγαινει καλυτερο αποτελεσμα με, ή αν συνηθιζεται αλλη τεχνικη.
Το ιδιο και στο τετραχορδο (αν επαιζα τετραχορδο) θα σκεφτομουν. Να κανω μετατροπη τονου πανω στην ταστιερα και οχι στο κουρδισμα. Αλλα επειδη ειμαι αυτοδιδακτος και χωρις μεγαλη εμπειρια στη λαικη κιθαρα, δεν ξερω αν αυτο που θα εκανα ενστικτωδως θα ηταν και η καλυτερη επιλογη.
Ναι αυτό θα κάνω, θα το χρησιμοποιώ μόνο για μένα όταν χρειάζεται, μιας και οι απόψεις συγκλίνουν σχετικά, σε ευχαριστώ φίλε.
Τι εννοείς σε εξυπηρετεί στον τρόπο που παίζεις; Μπορείς να γίνεις λίγο πιο συγκεκριμένος;
Το εξηγω Τηλεμαχε,το μπουζουκι ‘‘μαλακωνει’’ και ετσι καποια πραγματα (ολιγον δυσκολα για μενα ) πρωτα τα περναω στο ντο σολ ντο για να τα συνηθισω κι επειτα τα περναω κανονικα…ακουγεται λιγο ανωμαλο ισως,ε;
Καθόλου!! Και εγώ παρατήρησα αυτό το μαλάκωμα που λες αλλά νόμιζα ότι είναι η ιδέα μου! Δεν ξέρω αν υπερβάλλω αλλά έχω την αίσθηση ότι μπορείς να παίξεις και ελαφρώς γρηγορότερα.
Ούτε εγώ είμαι φαν της ταχύτητας (όπως και οι περισσότεροι που παίζουν τρίχορδα) αλλά τουλάχιστον για εμένα το γρήγορο πολλές φορές είναι δύσκολο άρα το χαλάρωμα των χορδών μάλλον βοηθάει. Συμφωνεί κανας άλλο που να το έχει δοκιμάσει;
το κούρδισμα του κάθε οργάνου δεν έχει σημασία, αρκεί ο κάθε παίχτης να ξέρει που πατάει και που βρίσκεται! γεμίζει πολύ ο ήχος από τις ανοιχτές όταν είναι και το μπουζούκι και η κιθάρα κουρδισμένα σε ρε ή σολ (τα συνηθέστερα), αλλά δεν είναι απαραίτητο -ειδικά στην κιθάρα ως συνοδευτικό όργανο. όταν η κιθάρα παίζει μόνη της ισχύει ό,τι και για το μπουζούκι, δηλαδή βοηθάει και στο παίξιμο και στον ήχο να έχεις ανοιχτές χορδές στον τόνο που παίζεις.
για πιο μαλακό παίξιμο υπάρχει επίσης η λύση των λεπτότερων χορδών, αλλά χάνεται κάπως η αίσθηση και η ένταση. την εκτίμησή μου σε όσους “ματώνουν” στο όργανο…
για τη φωνή χρειάζεται εξάσκηση στις βαθειές αναπνοές, στη χρήση του διαφράγματος, κ.α. πράγματα που δεν εξηγούνται από μακριά. βασικά πρόσεχε να μην σφίγγεσαι όταν τραγουδάς, ειδικά στο λαιμό. γενικά ό,τι χρησιμοποιείς (αριστερό/δεξί χέρι, λαιμός, σώμα) πρέπει να είναι χαλαρό για καλύτερη απόδοση και αποφυγή τραυματισμών.
Δηλαδη liga rosa προτεινεις ως πιο γεματο ακουσμα για ρεμπετοκιθαρο το D-G-C-F-A-D, ή καποιο εναλλακτικο κουρδισμα οπως D-A-D-F♯-A-D?
(Φυσικα εξαρταται και απο το κομματι, αλλα μιλαω πιο γενικα)
