Κουρδισμα ρε σολ ρε. προβληματα

Νέος και εγώ όσον αφορά το τρίχορδο μπουζούκι δοκίμασα το ρε σολ ρε.
Πιστέυω ότι είναι ιδανικό και γεμίζει πολύ τραγούδια που εκτελούνται από ΣΟλ, ιδιαίτερα μινόρε ή χιτζάζ…

Με βάση την πρώτη ή και 2η χορδή…

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω και για αυτό θέλω τη συμβουλή των παλαιότερων είναι ότι η 2η χορδή δεν ακούγεται καλά. Θα μπορούσα να βάλω άλλες χορδές για αυτό το σκοπό (που όμως να προσφέρονται και για κούρδισμα σε ρε λα ρε) ή να σηκώσω τον καβαλάρη;; Το έχεται αντιμετωπίσει;

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση.

Τo θεμα του παχους των χορδων μπορει να παιζει εναν ρολο. Δοκιμασε αυτο αρχικα αν θες. Οι μαρκες δε νομιζω να ειναι τοσο διαφορετικες. Καποιος οργανοποιος ή εστω καλυτερος γνωστης θα σε κατατοπισει καλυτερα.

Κοίτα, επειδή η μεσαία χορδή είναι χαλαρή σε σολ, είναι φυσικό να έχεις μικροτριξίματα, αν εννοείς αυτό. Λύση από τους ειδικούς…

όντως το κούρδισμα της λα σε σολ και το σολάρισμα ξεκινώντας από τη μεσαία είναι πολύ ενδιαφέρον, δοκίμασε και τα υπόλοιπα ντουζένια κατεβάζοντας την μπουργάνα. φαντάζομαι θα έχεις μελετήσει το άρθρο του σταύρου στην κλίκα, καθώς και τις σχετικές συζητήσεις εδώ.
για τον θαμπό ήχο και για τα τριξίματα παίζουν ρόλο το πάχος των χορδών (δοκίμασε 15άρες στη μεσαία) αλλά και η γενικότερη κατασκευή και ρύθμιση του οργάνου. τα σύγχρονα μπουζούκια με τα μεγάλα σκάφη και τις μεγάλες τρύπες δίνουν μπάσα και όγκο στον ήχο, αλλά χάνει σε καθαρότητα κυρίως η μεσαία.
κάνε μια κουβέντα με τον κατασκευαστή του οργάνου ή κάποιον οργανοποιό, έχοντας υπ’όψιν πως μια ρύθμιση που θα βελτιώσει το χαμηλότερο κούρδισμα ίσως επηρρεάσει αρνητικά το κανονικό.

Νομίζω ότι η διαφορά τάσης από Λα σε Σολ δεν πρέπει να είναι και τόσο τραγική. Δε θα συνιστούσα να βάλεις χορδές ειδικές για Σολ, γιατί μετά πώς θα ξαναγυρίσεις στο κλασικό κούρδισμα; Ίσως αν το όργανο μείνει μερικές μέρες στο Ρε-Σολ-Ρε, και το παίζεις τακτικά και το κουρδίζεις, να κατακαθήσουν οι τάσεις και τα τραβήγματα και να σταματήσει το τρίξιμο.

Η χαλαρότητα αυτή καθ’ εαυτήν, αν υποθέσουμε ότι δεν τρίζει, είναι κάτι που δεν πρέπει να σ’ ενοχλεί. Αυτό ακριβώς είναι το χαρακτηριστικό των ντουζενιών. Οι τσίτα χορδές, με τον λαμπερό και δυνατό ήχο, ανήκουν σε μια συγκεκριμένη αισθητική, ενώ η μουρμούρα των χαλαρών ντουζενιών σε άλλη. Πιθανώς να σχετίζονται με τις απαιτήσεις για ένταση και ευκρίνεια του μαγαζιού με πάλκο (αλλά χωρίς ενισχυτές), έναντι των ακριβώς αντίθετων απαιτήσεων της μικρής παρέας που γλεντάει παράνομα με το φόβο της αστυνομίας.

Τώρα βέβαια αν εσύ θες να συνδυάσεις τα δύο δεν απαγορεύεται, αλλά κινδυνεύεις να χάσεις την ευελιξία της αλλαγής από ντουζένι σε ντουζένι.