Ναι αλλά το έτοιμο μαγαζί , μπορεί να ζητήσει αέρα , επειδή ακριβώς είναι έτοιμο και έχει και μια διαμορφωμένη πελατεία (αυτό κηρίως) και ο άερας κυμαίνεται στον τζίρο της τελευταίας χροννιάς , άντε λόγο κρισης να πιέσεις λίγο προς τα κάτω . Αν από την άλλη δεν ζητάει αέρα ή ζητάει πολύ λίγο σημαίνει ότι ή υπάρχει κάποιος πολύ ειδικός λόγος ή ότι το μαγαζί πήγαινε άπατο , οπότε πρέπει να αναζητήσεις τους λόγους για να δεις αν μπορείς να το συνεφέρεις .
Ξέρεις είναι ένα απο τα αγαπημένα θέματα συζήτησης στον χώρο , για μαγαζιά με “μηδεν” λεφτά που πήγαν σφαίρα και για μαγαζιά που στήθηκαν με ένα κάρο χρήμα και επαγγελματίες και πήγαν άπατα . Το κακό με αυτές τις συζητήσεις είναι ότι πέρα από τις πληροφορίες που μπορείς να πάρεις , καταλήγουν σε αοριστείες και γενικευσεις , πολλές φορές και μεταφυσικού τύπου (π.χ είχε άστρο , το κοκαλάκι της νυχτερίδας και άλλες τέτοιες βλακείες ) .
Η μόνη μέθοδος για να τα αποφύγεις αυτά είναι το χαρτί και το μολύβι . Βάλε τα δικά σου λοιπόν νούμερα από τον χώρο που έχεις βρεί στη φόρμουλα που σου παράθεσα και δες τι γίνεται . Αν είσαι σε διαπραγμάτευση μην διστάσεις να ζητήσεις να δεις , τα Ζ απο την ταμειακή , τιμολόγια αγοράς και άλλα παραστατικά που να δείχνουν τι κάνει αυτό το μαγαζί . Για παράδειγμα αν ξέρεις σε εδβομαδιαία βάση τι ξοδεύει μια κοπυζίνα σε πρωτες ύλες , μπορείς να ρώτήσεις έναν επαγγελματία σεφ και να σου υπολογίσει πόσους ταίζει . Αν ξέρεις πόσα ξοδευει σε κάβα μπορείς να υπολογίσεις πόσους ποτίζει (και εγώ μπορώ να στο πω αυτό) . Εννοείται πως δεν θα πάρεις μονο τα στοιχεία από την τελευταία εβδομάδα των αποκριών ή των χριστουγένων αλλά και από άλλες που ανάλογα με το μαγαζί κρίνεις ότι το αντιπροσωπευουν . Αν πάλι αυτός με τον οποίο μιλάς αρνηθεί να σου δώσει πρόσβαση σε τέτοια στοιχεία καλά θα κάνεις να σκεφτείς να μην ασχοληθείς . Είναι προφανές ότι το μαγαζί πήγαινε άπατο και ο τύπος κυνηγάει κάποιον “αλεξιπτωτιστή” με καημό να κάνει μαγαζί να του πουλήσει το πρόβλημά του …
Μπραβο ρε Φωτη…Το εχεις μελετησει το ζητημα βλεπω…Θα μπορουσες ομως να κανεις μια οικονομικη αναλυση-προταση για το πως περιοριζεται το κοστος?Πως δηλαδη θα μπορουσε καποιος να στησει ενα τετοιο μαγαζι με λιγοτερα χρηματα?
Μσ ήδη σου είπα πως οα μειώσεις τα κόστη
- Χαρτή και μολύβι με τα πραγματικά νούμερα .
- Επιδιώκεις να μπεις με τν λιγότερο δυνατό αέρα .
3)Βάζεις στην κουζίνα έναν που το χει σπουδάσει το θέμα και ξέρει να βγάζει κοστολόγια , να παραγγέλνει πρώτες ύλες με βάση αυτά και κάνει διαχείρηση της φύρας . Είναι συγκεκριμένο μάθημα στις σχολές μαγειρικής αυτό και υπάρχει η σχετική βιβλιογραφία την οπόια προττείνω και να μελετήσεις - Σηκώνεις τα μανίκια και δουλέυεις καλύπτωντας συγκεκριμένο πόστο , π.χ μπουφέ , λάνντζα ή σέρβις . Αν έχεις κάποιο φίλο που να έχει μαγαζί θα μπορούσες να πηγαίνεις για ένα διαστήμα να τον βοηθάς τα ΣΚ να δεις τι σημαίνει από μέσα .
- Κάνεις έρευνα αγοράς στην αγορά εξοπλισμου .
- Προσφορές από προμυθευτές για να μειώσεις τα κόστη . Εδώ ένα μαγαζί που τρέχει και πάει καλά έχει πλεονέκτημα απο ένα μαγαζί που πάει καλά γιατί μπορείς να πας π.χ σε έναν καβατζή και να του πεις "Μάστορα κάνω 20 καφάσια μπύρες τηυ βδομάδα , για δώσε τιμούλα να σε προτημήσω (άσε που θα έρχονται οι πωλητές από μόνοι τους) . Και αυτό έχει διαφορά από το να πεις “Μάστορα το μαγαζάκι που ανοίγω θα πάει σφαίρα και ΘΑ κανει 20 κάφάσια για δωσε τιμούλα …”
και κάποια άλλα κόλπα που μπορείς να βρεις στη σχετική βιβλιογραφία με το μανατζμεντ επιχειρήσεων εστίασης .
Θα σε συμβούλευα να πας στην βιβλιοθήκη του Οικονομικού πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης στο τμήμα μαρκετινγ - μανατζμεντ και να στρωθείς στο διάβασμα . Εγώ αυτό έκανα στη βιβλιοθήκη του ΤΕΙ Αθήνας οπου και απέναντι ήταν το μαγαζί μου. Τα πρώτα 3 χρόννια 3-4 φορές την εβδομάδα , ξέκλεβα χρόννο και πήγαινα στη βιβλιοθήκη και ξεστραβονώμουνα (και άλλα πράγματα σχετικά ή όχι) . Αφού θυμάμαι έναν πιτσιρικά φοιτητή που με ήξερε από το μαγαζί και με έβλεπε να πηγαίνω στη βιβλιοθήκη που μου είχε κανει την εξης φοβερή ερώτηση " Μα καλά εσύ αφού έχεις δουλειά , γιατί διαβάζεις ? " …
Φώτη είσαι “ωραίος”, αλλά ταβέρνα ανοίγουμε η ρεμπετάδικο ;;;
Γιατί άλλο το ένα κι άλλο το άλλο …
Στο πρώτο μπλέκεις με κουζίνα και μαγειρική …
Στο δεύτερο με ποτά, ξηροκάρπια και κρύο πιάτο (όσο ζω θα το λέω για την Πριγκηπέσσα μας ΑΑΑ)!
Το λοιπόν, το πρώτο έχει ζόρι, το δεύτερο λιγότερο …
Εάν τα αφεντικά το παίζουν υψηλή επιστασία και αφήνουν σε τρίτους τα κουμάντα,
θα ψάχνονται όσο θα κρατήσει η ιστορία, να βρουν την άκρη, διότι ο προμηθευτής
σχεδόν πάντα βγάζει και για την πάρτη του. Εκτός κι αν είναι “βράχος” τιμιότητας!
Επίσης δεν είναι μόνο τι πληρώνεις στους προμηθευτές, είναι και τι θα σε φορτώσουν
και το καλό η κακό αντίστοιχα φορτίο, έχει αποδέκτη τον πελάτη …
Τέλος πάντων, νομίζω πως το πλατιάσαμε το θέμα, πέταξε την φόλα ο Γιάννης και
τσιμπήσαμε τα ζουλάπια …
'Οταν και αν με το καλό αποφασίσει, ας πάει σε επαγγελματίες να συμβουλευτεί …
Εκείνοι θα του δώσουν την πείρα τους κι αυτός θα βάλει το μυαλό και το μπαγλαμαδάκι του …
Ειλικρινά δεν σε πιάνω Πελαγία . Ακούγεσαι σαν να μας τη λες που συζητάμε το θέμα και δεν καταλαβαίνω καν τη δική σου θέση . Δυστυχώς δεν ξέρω πως δουλεύει η Πριγκηπέσα και γιʼ αυτό δυσκολεύομαι ίσως να σε πιάσω . Πέρα από αυτό δεν καταλαβαίνω που είναι η «φόλα» . Λες «ας πάει ο Γιάννης σε επαγγελματίες …» , από τη θέση του επαγγελματία μιλάω που έτυχε να συνευρεθώ με το Γιάννη , εδώ .
Όσον αφορά τη διαφορά του ρεμπετάδικου με την ταβέρνα , αν θες πες μας πως το χεις σκεφτεί εσύ , για μένα συνήθως το ρεμπετάδικο είναι ταβέρνα ή κάτι σαν μουσική σκηνή που είναι μάλλον νεωτερισμός και μια εναλλακτική περίπτωση . Κατάλαβα ότι Γιάννης για αυτό ενδιαφέρεται για την εκδοχή της Ρεμπετοταβέρνας και εκεί εστίασα και γω . Στο μουσικό κομμάτι δεν αναφέρθηκα γιατί δεν έχω κάτι ουσιαστικό να καταθέσω . Ξέρω λίγα για την επαγγελματική σχέση που μπορεί να έχει κανείς με τους μουσικούς άρα θεώρησα ότι υπάρχουν άνθρωποι εδώ που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν , καταθέτοντας ποιο ουσιαστικά πράγματα .
Με παρεξήγησες μάλλον !
Καλά δεν διάβασα πως έχεις κατάστημα-ταβέρνα;
Μιλάμε υποθετικά …
Ο Γιάννης ερώτηση έκανε, που μπορεί και να την έκανε έτσι …
Εάν δεν υπάρχει παραδάκι σήμερα και καλή εμπειρία, είναι δύσκολο
'Οχι ακατόρθωτο, αλλά δύσκολο … (με πορδές αυγά δεν βάφονται)
'Εχει μεγάλη διαφορά η ταβέρνα από το ρεμπετάδικο (άλλο πράγμα η μουσική σκηνή)
'Εγραψα πως στο ένα τρως και πίνεις!
Στο άλλο πίνεις και τσιμποχαζολογάς!
Στο πρώτο έχει να τραβήξεις μεγαλύτερο λούκι από το δεύτερο
Είπα κάτι κακό η προσβλητικό ;
Επίσης είπα πως στο θέμα των προμηθειών πρέπει το αφεντικό
να τρέχει, διότι εάν τις αναθέσει σε Χ άτομο, θα έχει απώλειες …
'Ολα αυτά τα λέω από φίλους που είχα στο επάγγελμα και τους
έφαγε η μαρμάγκα από άστοχες κινήσεις …
'Αλλοι το παίζανε αφεντικά και τους κλέβανε οι υπάλληλοι,
άλλοι δεν ήταν σωστοί στις υποχρεώσεις τους και τους έφαγε
το “κράτος” και οι τράπεζες …
'Αλλοι πάλι είχαν προβλήματα με τους συνεργάτες τους κλπ.
Και είπα επίσης, πως ο πελάτης όποιο τρόπο διασκέδασης κι αν
επιλέξει, θέλει να του προσφέρουν προϊόντα εκλεκτά, οπότε
πάνω εκεί ανάφερα την Πριγκηπέσσα, που ό,τι του προσφέρουν
από ξηρούς καρπούς, μέχρι αλλαντικά, τυριά κλπ , είναι ΑΑΑ !
Η μόρφωση βοηθά, αλλά τα ζόρια είναι στην πράξη …
Ξέρω νέα παιδιά στην πόλη μου που αναλάβανε στημένο μαγαζί
(ταβέρνα) που δούλευε πάνω από 20 χρόνια και πελαγώσανε
στην αρχή κι ακόμα πασχίζουν κι έχουν από πίσω τους μεγαλύτερους
να τα συμβουλεύουν και ρωτάνε κι εμάς τους πελάτες τι και πως …
Δεν έχω λοιπόν καμιά κακιά πρόθεση και χίλια συγνώμη και δεν ξαναμιλώ …
Απλά δεν κατάλαβα και το αποδίδω στις δυσκολίες του μέσου που επικοινωνούμε. Είναι δύσκολο πολλές φορές ανθρώπους που δεν γνωρίζεις να τους εννοήσεις μέσα απο έναν ελευθερο γραπτό λόγο και γω αυτό εξέφρασα την ανάγκη μου να σε καταλάβω και σου ζήτησα απλά να γίνεις πιο σαφής . Ούτε με προσέβαλες ούτε τίποτα τέτοιο . Επίσης μίλα και με το παραπάνω γιατί “μιλωντας” με το δευτερο κειμενό σου κατάλαβα τι θες να πεις και μάλιστα συμφωνώ . Από τα πρώτα πράγματα που είπα στον Γιάννη είναι ότι και όταν θα γίνει επαγγελματίας κατ’ αρχην να σκεφτεται σαν πελάτης …
Ωπα ειρηνη…Νομιιζω οτι και τα δυο εχουν μπολικι ζοριλικι…Ο Φωτης να βοηθησε ηθελε…Η πελαγια ειναι Λατρεια και συμπαθεια…Δεν ειναι τπτ ευκολο αυτη τη στιγμη για εναν ΕΒΕ…Δεν διαφωνουμε πουθενα…Καμια προτασουλα…Καμια αποψη να διατυπωθει…Γενικα δεν εχω καταληξει αν αξιζει…Το πτυχιο μου ειναι για τα μπαζα…Κ καλα δημοσιογραφος…Δεν παω οικοδομη καλυτερα?Κ πορτιερης θα μου πηγαινε(για οσους ξερουν τη σωματοδομη μου…χαχχαχαχαχαχα)…Μαγαζακι θα μπορεσω να ανοιξω…???
Γιάννη, όπως μάλλον ήδη κατάλαβες και διαφαίνεται και από το ύφος μιάς δημοσίευσής σου σε άλλο θέμα, για να ανοίξεις μαγαζί πρέπει να φερθείς ως επιχειρηματίας. Το μεράκι, ο έρωτας για τη μουσική και άλλα ωραία πράγματα είναι μεν ωραία, μαζαγί όμως δεν στήνουν.
Νικο ισως απανταω λιγο αργοπορημενα στο ποσταρισμα σου αλλα τωρα το ειδα…Συνδεονται τα οσα ειπα με το αν θα ανοιξω μαγαζι…Σαφως και δεν θα τολμουσα ουτε λεπτο να σκεφτω να πληρωσω μουσικους με ποσοστα.Προφανως και θα συμπεριφερομαι οπως θα ηθελα να μου συμπεριφερονται.Δεν θα ξεχασω ποτε με τι ορους αθλιους εχω κληθει να εργαστω.Το μαγαζι δεν θελω να το ανοιξω για να πλουτισω,να βιοποριστω θελω κανοντας κατι που μου αρεσει και θεωρω οτι εχω την ικανοτητα να το κανω.Ουτε εχω καμια ψευδαισθηση οτι μπορει κανεις να πιασει τη καλη και τετοιες αρλουμπες…Ειναι θεμα σχεδιασμου και θελει απειρη δουλεια και μερακι και ολα οσα συζητηθηκαν παραπανω αλλα η αληθεια ειναι οτι το περισσοτερο που μπορεις να καταφερεις ειναι να μην μπεις μεσα και να βγαζεις ισα ισα καποια χρηματα για να ζεις.