Έτσι είναι και παίκτης να μη είσαι, θα παίζει το ούτι για πάρτη σου. Αρκεί να παίζει όμως γιατί συνήθως τα παλιά όργανα συνήθως έχουν προβλήματα.
Βασίλη τον Ζιάντ τον έχω ακούσει στην Θεσσαλονίκη και είναι τρομερός παίκτης, ολόκληρη ορχήστρα μόνος του. Και καλό παιδί πρωτίστως.
Παρεπιπτόντως γνωρίζετε αν ο Ζιάντ παίζει κάπου στην Θεσσαλονίκη;
Ή και ο,τιδήποτε άλλο έχετε υπ’ όψιν σας σχετικά με σχήματα με ούτια και κανόνια.
Tον Ζιάντ τον έχω ακούσει και γώ .Ήταν μάλλον και ο πρώτος ουτίστας που άκουσα ποτέ λάιβ.Έπαιζε τότε (πριν 6 χρόνια περίπου)στα Κεπέγκια στον Εύοσμο.Έβγαινε στο παταράκι γύρω στα μεσάνυχτα και έπαιζε τους παπάδες του(ούτι και νέι),τραγουδούσε παραδοσιακά αράβικα άσματα με την φωνάρα του και για να μην τα πολυλογώ μας τρέλανε.
Έχω ακούσει και γώ ότι φτιάχνει ούτια.Ειδικεύεται στο κλασσικό αράβικο ούτι και δέχεται μόνο παραγγελίες απ ότι ξέρω.
Επίσης το σιντί που έφτιαξε πριν 2-3 χρονάκια ειναι παρα παρα πολύ καλό.Ήχος πολύ προσεγμένος,ενορχηστρώσεις δεμένες και δυναμικές.Αξίζει.
Μιχάλη πέρυσι είχα ακούσει ότι έπαιζε που και που στο Αμάρειον.Γενικά αυτό το μαγαζάκι είχε πάντα καλή μουσική.Άκουσα όμως ότι άλλαξε και διεύ8υνση.Ίσως ο Βασίλης ο Τσουμαρης να μπορεί να βοη8ησει.
Επίσης μουσική προσεγμένη έπαιζε και προφανώς παίζει και στο Μπαμ-Τερλελέ.Τραγουδούσε η Ντιλέκ Κοτς…
το αμάρειον δεν υπάρχει πια δυστυχώς. ο ζιαντ παίζει το άλλο παρασκευοσάββατο στην αίγλη (αν θυμάμαι καλά. θα κοιτάξω και θα σας πώ αύριο). το cd του είναι πράγματι υπέροχο. στο μπαμ τερλελε φέρνει διάφορα κατά καιρούς.
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ.ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΩ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΝΟΣ ΟΡΓΑΝΟΥ ΜΕ ΛΙΓΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ.ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ/ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΣΕ Η ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΔΩ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΕΙΑ??
Για ποιό όργανο ενδιαφέρερσαι;
και σε ποιά περιοχη είσαι.
και ποιανού είσαι?
οπα ρε παιδια τι ποιανου ειμαι???του πατερα μου!!
χωρις πλακα…ενα εγχορδο που να εχει μια διαφορα.κατι σαν το tarhu που παιζει ο ross daly ,αλλα διαφορετικο,με πενα.αθηνα ειμαι μαγκες.ν.σμυρνη.οποιος ενδιαφερεται μου λεει.
Καλά ούτια θα βρείς και στη Θεσ/νίνη εδω: www.theodorakis.name
εχω ένα ούτι του με 1.000 ευρά και είμαι πάρα πολύ ευχαριστημένος.
Όσο για το τελευταίο (ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΟΥΤΙΑ) δε μου άρεσε και πολύ, γιατί τα καλά τους ούτια ούτε φτηνότερα είναι ούτε και καλύτερα.
Εξάλου από ανέκαθεν καλύτεροι κατασκευαστές στο ούτι ήταν Έλληνες.
Και με το συμπάθιο…
Επειδή εγώ τα έγραψα αυτά τότε νοιώθω την ανάγκη να σου απαντήσω…
Ναι και μετά απο ενάμιση χρόνο πάλι το ίδιο θα σου λεγα…
Πέρα απο τους λόγους που είναι γνωστοί (ότι δηλαδή οι δικοί μας είναι και λίγο μπουζουκοκατασκευαστές και λίγο κιθαροκατασκευαστές και λίγο μαντολινοβιολοντσελοαρποσαντουροκεμεντζεδοκατασκευαστές και μέσα σ όλα αυτά κάνουν και ούτια - όργανο που κατασκευαστικά χρειάζεται πολλή μελέτη,αφοσίωση και όλα αυτά που συνεπάγονται) είναι και τα αντικειμενικά κριτήρια…Ήχος,παικτική συμπεριφορά οργάνου,κτλ… δε μπορώ να σου αποδείξω πολλά γιατί όλα αυτά μπορεί να θεωρηθούν και υποκειμενικά…απλά αν κάνεις μια γύρα απο διάφορα ούτια διαφόρων κατασκευαστών θα δείς και μόνος σου τις διαφορές…
Και στην τελική υπάρχει και η εμπειρία …υπάρχουν αυτή τη στιγμή στην Πόλη μάστορες που φτιάχνουν 20-30 χρόνια αποκλειστικά και μόνο oύτια.Ε λογικό είναι να έχουν μεγαλύτερη ευχέρεια απο κάποιον που φτιάχνει 5-6 όσο ταλέντο και να εχει…
Οι καλύτεροι έλληνες κατασκευαστές που αναφέρεις (Βένιος,Βασιλάκης κτλ) ήταν έλληνες της Πόλης και ναι τα ούτια τους είναι αξεπέραστα…αλλά τι σχέση έχουν με τους δικούς μας τώρα? Βλέπεις εσύ καμία ? Μήπως το άγιο μύρο? Γιατί εγώ απ ότι ξέρω μαθητές αυτών ήταν συνήθως τούρκοι (εκτός μιας και μόνο εξαίρεσης του προπάππου Δεκαβάλα , που ήταν μαθητής του Μανώλη Βένιου και μετά συνέχισε το επάγγελμα στη Θεσ/νίκη. Έχεις πάει να παίξεις τώρα ούτι της οικογένειας Δεκαβάλα μετά απο 3 γενιές? ε μη πας τσάμπα κόπος.Εγώ που έτυχε να δώ ένα απογοητεύτηκα πλήρως.Πού είναι τα φώτα του δασκάλου Βένιου? …σβηστά)
Δεν έχω τίποτα εναντίων των ελλήνων κατασκευαστών…απλά έχει τύχει να συγκρίνω αρκετά ούτια και τα συμπεράσματα βγαίνουν απο μόνα τους…
Νίκος
Αγαπητέ Multi έχεις απόλυτο δίκιο συμφωνώ μαζί σου και δεν ήθελα να θίξω αυτά που είχες πει.
Σίγουρα οι περισσότεροι Έλληνες κατασκευαστές είναι μάπες στα ούτια πλην δυο τριών που ξεχωρίζουν. Έχω ακούσει κι εγώ για τον Δεκκαβάλα ότι δε λένε τα ούτια του, (κρίμα πάνε τα μυστικά του Βένιου).
Αλλά όσο για τον Θεοδωράκη και τον Ραπακούσιο είναι ταλαντούχοι πιτσιρικάδες και γνωστοί σε παγκόσμιο επίπεδο, έχεις φανταστεί πώς θα ακούγονται τα ούτια τους μετά από εκατό χρόνια? Πολύ πιθανών σαν του Βένιου σήμερα η κάπως έτσι.
Δεν ξέρουμε πως ακουγόταν τα ούτια του Βένιου πριν από ένα αιώνα, οι λιγοστές ηχογραφήσεις που υπάρχουν π.χ. Μπατζανού, Muhiddin Targan, Cinucen Tanrikorur, Motlu Torun κ.τ.λ και με τα αρχαία μικρόφωνα που γράφανε δεν είναι καλές για να βγάλεις συμπέρασμα πως ήταν ο ήχος του.
Παντός μπράβο στα παιδία!! να λέμε κι εμείς ότι έχουμε κάποιους Έλληνες που αξίζουνε.
Αυτά
Ομολογώ ότι οι γνώσεις μου για το ούτι είναι ανύπαρκτες. Έχω όμως την εντύπωση ότι στη Θεσσαλονίκη και γενικότερα στη Βόρειο Ελλάδα εισάγονται-κατασκευάζονται-παίζονται περισσότερα ούτια από ότι στην Αθήνα. Δεν έχω στοιχεία για να το τεκμηριώσω, αλλά νομίζω ότι εκεί υπήρξαν περισσότερες επιρροές και υπάρχουν μνήμες ακόμα ζωντανές. Πάντως γενικά και εκεί η ζήτηση δεν είναι μεγάλη και έτσι δεν μπορεί να συντηρηθεί ένας οργανοποιός φτιάχνωντας μόνο τέτοια όργανα. Τι λές Αγάπιε?
Στη Θεσσαλονίκη έχουμε τους εξής κατασκευαστές που φτιάχνουν ούτια:
- Αλεξανδρής Ι.: Από τους αξιόλογους κατασκευαστές της Θεσσαλονίκης. Από ότι μου έχει πεί, τα ούτια του τείνουν περισσότερο προς τον αραβικό τύπο παρά προς του Manol, τα οποία τα θεωρεί μικρά. Παίζει (ούτι, κιθάρα, λαούτο) στο συγκρότημα της Σαβίνας Γιαννάτου.
- Θεοδωράκης Τάσος. Πολύ αξιόλογος νέος κατασκευαστή και μάλλον ειδικεύεται περισσότερο στα ούτια και στα λαούτα. Φτιάχνει και άλλα όργανα (μπουζούκια, κιθάρες κτλ), αλλά εισάγει και ούτια από την Τουρκία.
- Ziad Rajab. Σύριος που ζεί στη Θεσσαλονίκη κοντά 20 χρόνια. Εκτός από καλός μουσικός, λένε ότι κάνει και καλά ούτια, αλλά δεν τον έχω γνωρίσει.
Τα στοιχεία τους καθώς και των άλλων οργανοποιών της Θεσσαλονίκης (όλοι λίγο πολύ φτιάχνουν και ούτια) υπάρχουν στον κατάλογο.
Ο Τάσος Θεοδωράκης φέτος το καλοκαίρι στο εργαστήριό του.
Αγαπητή Δέσποινα και αγαπητέ Παναγιώτη,
Μου φαίνεται πως το τόσο το κάναμε τοοόσο!! Η Δέσποινα δεν είναι ούτε καν αρχάρια και απο τα γραφόμενα της θέλει να ξεκινήσει με το όργανο.Τι να λέμε τώρα για το ποιός είναι ο καλύτερος κατασκευαστής στην Ελλάδα και στην Τουρκία? Και πως του χ που φτιάχνει και Ιρακινά και πουλάει πάνω απο… και του ψ στην Πόλη που κάνουν τόσο και άλλο τόσο!!
Εγώ δεν πρόκειται να αναφερθώ σε κανέναν γιατί το θέμα μας δεν είναι ούτε να διαφημίσουμε, αλλά ούτε να δυσφημίσουμε κάποιον.
Το θέμα για την Δήμητρα είναι, όπου και άν μένει να πάει με κάποιον που γνωρίζει απο ούτια σε ένα μαγαζί που πουλάει φτηνά ούτια της σειράς, είτε απο Ελλάδα είτε απο Τουρκία, και να διαλεξει αναμεσα σε αυτά το καλύτερο. Άμα και εφόσον αγαπήσει το όργανο τότε θα ψάξει για κάποιο καλό και ακριβό .
Θέλω να ζητήσω συγνώμη απο όλους για το λάθος και την αβλεψία μου που βρίσκονται στο προηγούμενο πόστ.Μέσα στην ζαλούρα μου αναφέρθηκα σε ένα πολύ παληό πόστ της Δέσποινας και σε ένα χθεσινό του Παναγιώτη. Δεν πρόσεξα με την στραβωμάρα που με δέρνει πως ο Τόττης το ξαναέφερε το θέμα στην επικαιρότητα μόλις προχθές. Τέλος!!!
Για την ουσία του πράγματος ,όπως τίθεται απο τις πρόσφατες παρεμβάσεις ,θέλω να πώ τα εξής:
-Είχαμε στρέψει, στην χώρα μας ,απο την δεκετία του 40 και μετα,την πλάτη μας σε μία σειρά όργανα που είναι συνυφασμένα με την παραδοσιακή μας μουσική, ένα απο τα οποία είναι και το ούτι. Η επιστροφή που υπάρχει τα τελευταία 15-20 χρόνια είναι κάτι “θεόπεμπτο” και πρέπει να την υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο. Έχει δημιουργήσει μία μικρή αλλά αναπτυσσόμενη αγορα, που όμως είναι πάρα πολύ περιορισμένη ακόμα.Είναι,κατά συνέπεια λογικό να μην επενδύουν αποκλειστικά σε αυτό το όργανο πολλοί επαγγελματίες κατασκευαστές.
-Κατά την ταπεινή μου γνώμη,ιδιαίτερη σημασία έχει για την πορεία και την εξέλιξη ενός μάστορα η επαφή του με τα οργανα που φτιάχνει όχι μόνο σαν δημιουργού αλλά και σαν μουσικού εκτελεστή.
- Επίσης πιστεύω πώς είναι πάρα πολύ δύσκολό να αναδειχθεί κάποιος φτιάχνοντας μεγάλη γκάμα οργάνων. Η άποψη ότι “άμα ξέρεις να φτιάχνεις ένα έγχορδο νυκτό όργανα τα ξέρεις όλα”, δεν με εκφράζει.
- Το ότι υπάρχουν σήμερα στην χώρα μας μερικοί κατασκευαστές που ασχολούνται σοβαρά και συστηματικά με το ούτι είναι ένα γεγονός που με γεμίζει χαρά και ελπίδα ότι η πρόσφατη επιστροφή μας σε αυτά τα όργανα και η παράλληλη άνθιση της όργανοποιϊας δεν είναι μία φούσκα που θα ξεφουσκώσει σύντομα, αλλά μια προσπάθεια και μία επένδυση που έχει μέλλον.
Η προσπάθεια τους αυτή είναι ακόμη πιό αξιέπαινη γιατί οι ίδιοι αναλαμβάνουν ένα επιπλέον ρίσκο φτιάχνοντας όργανα με αμφίβολη ζήτηση.
-Παρόλο που με τον φίλο μου τον Μούλτι-Κούλτι έχουμε κοινές απόψεις σε πολλά απο τα θέματα που έχουμε απο κοινού συμμετάσχει, σε αυτό το θέμα πιστεύω πώς θα έπρεπε ίσως να είναι πιό ελαστικός και λιγώτερο απόλυτος αν μιλάμε για χαμηλές ή μεσαίες απαιτήσεις ποιότητας. Άν μιλάμε για πολύ καλά όργανα που καλούνται να εξυπηρετήσουν ψηλές απαιτήσεις, αυτό είναι ένα άλλο θέμα.
-Τέλος οποιαδήποτε σύγκριση της επάρκειας, εμπειρίας και τεχνογνωσίας της δικής μας με τους Τούρκους και τους Άραβες, σε αναφορά με αυτά τα όργανα και συγκεκριμμένα με το ούτι, πιστεύω ότι είναι τουλάχιστον αφελής, διότι απλώς δεν έχουμε τα δεδομένά, ούτε σημερινά ούτε ιστορικά.
Φέρτε σε εμένα το φτηνό ούτι που αγοράσατε από Τουρκία ή Αραβικές χώρες, σας αλλάζω το καπάκι με πολύ καλό Γερμανικό έλατο, με σωστό πάχος και σωστή τοποθετηση καμαριών βγαλμένη από τύπο, και το Ούτι σας Ανασταίνετε και γίνεται ενα Ακριβό ούτι. Αυτήν την εποχή αλλάζω καπάκι σε ένα Συριακό ούτι με μήκος χορδής 60 cm θα είναι έτοιμο τέλος του μήνα α πελάτης μου το πήρε 250 Ευρώ από Δαμασκό, καλή κατασκευή αλλά το καπάκι τρίτης κατηγορίας, Θα γίνει ένα Ούτι της Τάξης 1000 Ευρώ! http://www.p-zaranis.gr
Εδω θα μου επιτρεψετε να πω κι εγω μια αποψη…πριν λιγα χρονακια πηρα ενα Γκραντ Κονσερτ Τουρουνζ που μου βγηκε επιοικως μπαχατελα…
Στην Συλλογη μου αυτη την στιγμη εχω 2 Οργανα του Τασου Θοδωρακη,Ενα καταπληκτικο Ελληνικο[Και οχι Τουρκικο οπως θελουν να το λεμε] και ενα λαουτο αταστο,εχω απο τον Ραπακουσιο αλλα 2 Ουτια ενα Ελληνικο στολισμενο και ενα Ιρακινο Εφταχορδο,εχω αλλα 4 ουτια απο Τουρκια επωνυμων και σοβαρων κατασκευαστων και εχω και ενα Μανωλη παρα πολυ παλιο…Δεν εχουν τιποτα οι συγκεκριμμενοι να ζηλεψουν απο τους Τουρκους,και μαλιστα αν μου επιτραπει οι Τουρκοι εχουν να ζηλεψουν σε αισθητικη…Ο Καθε ενας εχει τον χαρακτηριστικο ηχο του,και ειναι καθαρα θεμα γουστου το τι θελει ο καθε ενας…οσο για τα στολισματα τους εγω προσωπικα εχω ολα τα ουτια μου με πολυ δουλεια επανω…
Εχω αλλαξει τα τελευταια 10 χρονια πανω απο 30-40 οργανα και ακομα μολις δω κατι και παλι θα το δοκιμασω,και αν δεν μου αρεσει θα το δωσω,ομως Η ΣΥΛΛΟΓΗ μου δεν αλλαζει,και ειληκρινα ειμαι χαρουμενος που Ελληνες κατασκευαστες,οταν παιζω στο εξωτερικο,μου δινουν την δυνατοτητα να εχω ισαξια οργανα…οσο για την κουβεντα που ειπε ο κυριος,επειδη εδω καποιοι εχουμε φαει περιουσιες στο να ‘‘μελετησουμε’’ το ουτι,και σε ενα λαντα αμα βαλεις ενα μοτερ φερραρι,θα παει,αλλα παραμενει λαντα…ετσι απλα για το αρχειο.
Οπως ειπα ειμαι επαγγελματιας μουσικος και συλλεκτης,και γι’αυτο παιρνω θεση…
Τωρα το ποσα θελει ο καθε ενας να αφιερωσει για να παρει αυτο που θελει ειναι δικο του θεμα,και στο κατω κατω της γραφης…εμενα προσωπικα οταν πηγα να παρω το ουτι απο τον Τασο με ρωτησε ο ανθρωπος αν μου αρεσει,και σε καμια περιπτωση δεν θα το επαιρνα αν οχι,το ιδιο ισχυει και για τον Ραπακουσιο,το ιδιο ισχυει και για ολους…
Καλο Πασχα σε ολους
Εχω και εγώ 2-3 ούτια από την Τουρκία, το τελευταίο μάλιστα είναι από την (ονομαστή για τα ούτια της) Σμύρνη. Το πουλάω αφού δεν το έπαιξα ποτέ. Στην Τουρκία για να αγοράσεις καλό ούτι πρέπει να πληρώσεις μια περιουσία, τα διπλάσια λεφτά από την Ελλάδα και αν σου κάτσει. Μόλις δούνε Ελληνα αμέσως η τιμή ανεβαίνει στο διπλάσιο. Ενα τσάϊ σε επαρχιακό καφενείο το πληρώνεις 3 φορές ακριβότερα από ότι ένας Τούρκος. Εχω πάει αρκετές φορές και αγοράσαμε και άλλα ούτια για φίλους, όλα πανάκριβα αν σκεφτείς την αναλογία τιμών Ελλαδος και Τουρκίας. Ενα μεσαίο ούτι κοστίζει όσο 6 μηνιάτικα ενός εργάτη. Δηλαδή ο Τούρκος μουσικός πώς το αγοράζει? Κάνει οικονομία δέκα χρόνια για να αγοράσει ένα καλό ούτι.
Τελικά κατέληξα στην Ελλάδα. Εχω ένα ούτι του Θεοδωράκη που έχει διαφορά χάους από τα Τούρκικα. Και το επόμενο πού θα πάρω πάλι από Ελλάδα θα είναι, γιατί είναι φτηνότερα και καλύτερα και είναι και Ελληνικά!
Τελικα ειναι μια πραγματικοτητα αυτο που λενε πως ο καθε ενας εχει στα αυτια του αλλον ηχο,ετσι ειναι αυτα…
Μυρο χαιρομαι που σε βλεπω κι εδω,να εισαι παντα καλα.
Δημήτρης Ραπακούσιος!!! Ανεπιφύλακτα. Εχω ούτι του Δημήτρη και εχω δεί πολλά δικά του, πέρνα μια βόλτα αν είσαι αθήνα. Ριζαρη 5 πίσω απο το πολεμικό μουσείο