Γειά και χαρά.
Με μεγάλη μου χαρά μετά απο πολλά χρόνια έπεσε στα χέρια μου πρόσφατα μια κλασσική κιθάρα. Αν και ασχολούμαι με το μπουζούκι για να βγάζω τα μεράκια μου, τα τελευταία δύο χρόνια άρχισα να ψάχνω πιο προσεκτικά τον ρόλο της κιθάρας στο ρεμπέτικο τραγούδι.
Επομένως αυτό που είχα αρχικά να κάνω ήταν να μάθω τα βασικά ακορντα στην κιθάρα απο μόνος μου. Πλέον είμαι ευχαριστημένος που μπορώ και παίζω ακόρντα στην κιθάρα έστω τα βασικά. Η κιθάρα βέβαια δεν σταματάει εκεί και αυτό φαίνεται απο την πρώτη πρόκληση που σου εμφανίζεται όταν πρέπει να παίξεις κάτι πέρα απο τα βασικά ακόρντα που έχεις στο οπλοστάσιο σου.
Κάπου εδώ έρχεται και το τραγούδι του Σκαρβέλη το “κανείς δεν βρέθηκε γιατρός” που μου αρέσει πάρα πολύ.
Τι έχεις φίλε πες μου το,
τι κρύβεις στην καρδιά σου
και με παράπονο πικρό γυρνάς στη γειτονιά σου
και με παράπονο πικρό γυρνάς στη γειτονιά σου.
Δυο μάτια μαύρα κι άπονα
με κάνουνε και λιώνω, με κάνουνε και λιώνω
κι όμως γιατρός δεν βρίσκεται
για το δικό μου πόνο.
Για την αγάπη βότανο υπάρχει ένα μόνο,
το ρετσινάτο το κρασί γιατρεύει κάθε πόνο,
το ρετσινάτο το κρασί γιατρεύει κάθε πόνο,
για την αγάπη βότανο υπάρχει ένα μόνο.
Αφού το προσπάθησα βρήκα κάποιο σημείο που δεν μπορούσα να βρώ το ακόρντο του.
Το σημείο είναι το “Δυο μάτια μαύρα…”.
Εκεί δεν ξέρω τι του πάει.
Δεν έχει σημασία απο ποιο τόνο θα πιάσεις να παίζεις το τραγούδι. Αυτό γίνεται εύκολα και στη πορεία χτίζεις τα ακόρντα.
Εκείνο το σημείο όμως εσείς με ποιo ακόρντο θα το παίζατε;