Μετά από ψάξιμο που διήρκησε πάνω από ένα χρόνο, τη Δευτέρα το βράδυ επέστρεψα στο Λονδίνο από την Αθήνα με την καινούρια μου κιθάρα. Μια λαϊκή κιθάρα από μπουμπίγκα από το Χρήστο Σπουρδαλάκη. Το όργανο είναι ακριβώς αυτό που έψαχνα. Δυνατό, με όμορφα μπάσα και διαπεραστικά καντίνια. Και εμφανισιακά πανέμορφο. Ο Χρήστος δε, απίστευτος. Με καθοδήγησε με πλήρεις επεξηγήσεις σε όλη τη διαδικασία κατασκευής του οργάνου και εξυπηρέτησε κάθε μικρή και μεγάλη μου ιδιοτροπία. Έφτιαξε επίσης τρία (!) όργανα, για να διαλέξω αυτό που ταιριάζει περισσότερο στον τρόπο παιξίματος και στο δικό μου αυτί! Η δεύτερη κιθάρα από μπουμπίγκα είναι εδώ στο Λονδίνο για μια έκθεση οργάνων που θα κάνει ο Χρήστος και η άλλη (από μουαρέ κελεμπέκι) είναι στο εργαστήρι του Χρήστου στον Πειραιά. Επιφυλάσσομαι για ήχο μόλις τελειώσουμε με το φεστιβάλ του ρεμπέτικου που έχουμε εδώ για όλο τον Ιούνιο (http://rebetikocarnival.co.uk/)
Εκεί που θέλω πραγματικά να σταθώ είναι στον χαρακτήρα, το ήθος και τη γενναιοδωρία τον ανθρώπων που γνώρισα στον 1+ χρόνο που έψαχνα για όργανο. Όντας στο Λονδίνο και καταγόμενος απʼ την Κύπρο, στην Αθήνα δεν ήξερα κυριολεκτικά κανένα που να μπορεί να βοηθήσει. Επικοινώνησα με μουσικούς και καλλιτέχνες από το φόρουμ και το Facebook, που δεν με ήξεραν και με τους περισσότερους δεν είχα καν μιλήσει στο παρελθόν. Κάποιοι από αυτούς αρκετά γνωστοί στο ευρύ κοινό, άλλοι γνωστοί μόνο στους πιο μυημένους. Όλοι ανεξαιρέτως ήταν απίστευτα γενναιόδωροι. Μου έστειλαν πληροφορίες για οργανοποιούς, την εμπειρία τους με παλιά και καινούρια όργανα, οδηγίες τι να προσέξω στην επιλογή και πολλά άλλα. Δε θα τους αναφέρω ονομαστικά επειδή πραγματικά είναι πάρα πολλοί, αλλά θα κάνω μια εξαίρεση για τον Μπάμπη (babis στο φόρουμ) ο οποίος, όταν τελείωσαν οι κιθάρες κατέβηκε μέχρι τον Πειραιά να τις ακούσει και να μου πει τη γνώμη του!
Επίσης στις 3 φορές που κατέβηκα στην Αθήνα για να ακούσω όργανα, συνάντησα οργανοποιούς πρόθυμους να συζητήσουν για τα πάντα, αλλά και να μου εξηγήσουν κάθε κομμάτι της κατασκευής, τι και πως επηρεάζει τον ήχο, αλλά και πως αλλάζει το όργανο με την εξέλιξη του στο χρόνο. Γενικά οι άνθρωποι που συναναστράφηκα και η αντιμετώπιση που είχα με έκανε να νιώσω πως η λαϊκή μουσική σήμερα παίζεται και ακούγεται από μια οικογένεια ανθρώπων που αγαπούν αυτό που κάνουν τόσο πολύ και το μοιράζονται απλόχερα, χωρίς καμία αίσθηση ότι κάνουν αγγαρεία.
Καλορίζικη και καλόπαιχτη φίλε μου, κουκλάρα φαίνεται, σε ζηλεύω.
Ένα θεματάκι που έχω με τα περισσότερα custom headstocks το βλέπω κι εδώ, και είναι κρίμα για τόσο όμορφα και ιδιαίτερα όργανα.
Λίγο λοξό φάγωμα παραπάνω ρε παιδιά… είμαι πολύ γεροπαράξενος?
Aeron, χωρίς να θέλω να φανώ ότι υπερασπίζομαι τον κύριο Σπουρδαλάκη, απλά ειναι δύσκολο να εχει όργανο του στραβά τάστα διότι στο εργαστήριο του εχει laser και όπως καταλαβαίνεις η ακρίβεια χαράγματος ειναι μεγάλη, άρα η φωτογραφία ξεγελάει.
Όπως και να έχει ειναι ένα ωραίο όργανο και μια καλή κατασκευή icedjacob καλορίζικη
Απλά να προσθέσω ότι οι χορδές με χαμηλότερη τάση ναι μεν έχουν ωραίο χρώμα αλλά σε όργανα μικρότερης κλίμακας όπως αυτό χρειάζεται πιο μεγάλο action για να μην τρίζουν ή άλλο σετ με κατάλληλότερη τάση.
Στις φωτογραφίες δεν φαίνεται να είναι η δικιά μου. Ο ήχος από κοντά και σε διαφορετικό χώρο ακούγεται εντελώς αλλιώς. Θα τις ξαναδώ το λεπτομερώς με το βίντεο όταν βρω χρόνο και να σου πω.
Πάντως για να διαλέξω μια απ’ τις 2 σημαίνει κάτι μπορώ να ξεχωρίσω. Αν και οι διαφορές είναι πολυ μικρές. Δηλαδή άνετα θα μπορούσες να μπερδέψεις τη μια με την άλλη άμα δεν τις είχες και τις 2 μπροστά σου.
Λοιπόν η κιθάρα στο βίντεο και στο λινκ δεν είναι η δικιά μου. Τις έχω και τις 2 σπίτι μου επειδή ο Χρήστος μου τις έδωσε να διαλέξω με την ησυχία μου και να την παραλάβει ο ίδιος το Σαββατοκύριακο για την έκθεση που θα κάνει. Ελπίζω να σου ξεκαθάρισα όλες σου τις απορίες
icedjacob σε ευχαριστώ για την αναφορά στο όνομά μου, αν και έκανα απλά το αυτονόητο, δηλαδή προσπάθησα να βοηθήσω. Όντως, για την ιστορία, κατέληξα κι εγώ τότε ότι η πιο “καλή” από τις τρεις κιθάρες ήταν αυτή που τελικά διάλεξε ο Ιάκωβος, με την έννοια ότι από τα τρία ούτως ή άλλως πολύ καλά όργανα, η λαϊκή κιθάρα αυτή απέδιδε τον πιο “πλήρη” ήχο. Τον πιο ρεμπετογεννή (ξερό και παλιακό) τον είχε η κελεμπεκένια.
Φίλε, να είσαι καλά να τη χαίρεσαι, περιμένουμε τα βίντεο του φεστιβάλ να την ακούσουμε σε συνθήκες LIVE.
