Γεια σας.
Με ενδιαφερει παρα πολυ το βιογραφικο μερος του Κωστα Σκαρβελη, αλλα και του Γιωργου Καβουρα.
Εγω διαβασει τα γνωστα βιογραφικα που υπαρχουν, αλλα αν καποιος ξερει καποια πραγματα παραπανω, οπως ας πουμε που ζουν συγγενεις τους, φωτογραφιες(εκτος απο τις γνωστες), και αλλα που εχουν πει αλλοι καλλιτεχνες θα της/του ημουν ευγνωμων.
Θα ηθελα καποια στιγμη να κανω μια μαζωξη που να αφορα τον Σκαρβελη και τον Καβουρα, ωστε να γινουν διαλογοι, αντιλογοι, να παιχτουν μουσικουλες:)
Φίλη Τζόττο, και για τα δύο αυτά “μεγαθήρια”, πολλά στοιχεία για τη ζωή τους δεν έχουμε. Αν θέλεις, πες μας ποιές βιογραφίες εννοείς, ποιός τις έγραψε ή που βρίσκονται για να δούμε αν υπάρχει δημοσιευμένο και κάτι ακόμα. Ο Κουνάδης έχει ασχοληθεί και με τους δύο, επίσης ο Σχορέλης έχει δημοσιεύσει κάποια λίγα στοιχεία για τον Σκαρβέλη.
Γεια σου Νικο!
Δυστυχως οτι εχω διαβασει ειναι μεσω του ιντερνετ.
Θα ηθελα ομως να εχω πηγες απο βιβλια(μαλλον αυτα τα βιογραφικα ειναι απο βιβλια)
Απο οτι ειδα και η σελιδα ρεμπετικο sealabs εχει βιογραφικο για τον Καβουρα.(αυτο βγαινει στην αναζητηση στο google)
Εκτος απο βιβλια νομιζω οτι καποιοι εχουν εντριφησει περισσοτερο σε αυτα τα δυο “μεγαθηρια”.
Ακομα ας πουμε δεν ξερουμε για τον Καβουρα αν γεννηθηκε το 1907 ή το 1909.
Δεν ειμαστε σιγουροι αν πεθανε πανω στο παλκο ή τον αφησαν στην τυχη του στο νοσοκομειο γυρω στις 6 μερες και μετα πεθανε??
Επισης διαβασα στο βιβλιο του Πετροπουλου οτι απο τα λεγομενα του Στελλακη Περπινιαδη, τα παιδια του ειναι στην Αυστραλια.
Αν θα μπορουσαμε να μιλησουμε με τα παιδια του, θα μας ελεγαν ισως περισσοτερα για τη ζωη του πατερα τους αν και θα ηταν πολυ μικρα τοτε.
Για να μη σε κουραζω, προσπαθω να συνθεσω μια εικονα γυρω απο τον Καβουρα για να καταλαβω ποιος ηταν γιατι αυτο που εγω ακουω τοσο καιρο, με συνεπαιρνει και με λυπη μου ανακαλυπτω οτι ειναι ενας απο τα μεγαθηρια που δυστυχως δεν εχουμε αρκετες πληροφοριες.
Δε με ενδιαφερουν τα κουτσομπολια, αλλα καποια βιογραφικα πραγματα που εξηγουν και συνθετουν τον χαρακτηρα ενος ανθρωπου - για μενα ο χαρακτηρας αντανακλαται μεσω της φωνης του στο εργο του.
Το ιδιο με ενδιαφερει και για τον Σκαρβελη.
Δεν ξερω αν σε κατατοπισα?
Ο Κουνάδης είχε κάνει ένα “Αφιέρωμα στον Κάβουρα” στο περιοδικό “Μουσική” το 1981. Το αναδημοσίευσε αυτούσιο στον πρώτο από τους δύο τόμους του βιβλίου του “Εις ανάμνησιν στιγμών ελκυστικών”, Κατάρτι 2003. Αναφέρει για έτος γέννησης το 1909 και φαίνεται να έχει συγκεκριμένα στοιχεία από συγγενείς κλπ, αφού λέει ότι ο πατέρας του γνώρισε τη μητέρα του μεταξύ των ετών 1907 – 1908 και την παντρεύτηκε το 1909. Για τις συνθήκες του θανάτου του αναφέρει με αρκετές λεπτομέρειες ότι ο Γιώργος έπαθε σοβαρό αφασικό επεισόδιο το Μάρτιο του 1943, κατά τη διάρκεια ιδιωτικού γλεντιού. Τον πήγαν στην κλινική “Σαπόρτα” στην Κοκκινιά, όπου την επόμενη μέρα πέθανε. Για τα παιδιά (Γαρυφαλιά (το όνομα της γιαγιάς), 1934 και Ανέστης (κάνει εντύπωση ότι δεν ονομάστηκε Σταμάτης, όπως ο παπούς), 1936, δεν λέει κάτι. Πιθανό να ζούν και τα δύο, αλλά δεν ξέρουμε πού.
Για τον Σκαρβέλη υπάρχει αρκετά εκτενής βιογραφία στον δεύτερο τόμο του ίδιου βιβλίου, αναδημοσιευμένη από το Δίφωνο, τεύχος 4, Ιαν. 1996. περιέχει και τη μοναδική μέχρι σήμερα γνωστή φωτογραφία του, μαζί με τα εγγόνια της αδελφής του.
[QUOTE=Νίκος Πολίτης;242732]Ο Κουνάδης είχε κάνει ένα “Αφιέρωμα στον Κάβουρα” στο περιοδικό “Μουσική” το 1981. Το αναδημοσίευσε αυτούσιο στον πρώτο από τους δύο τόμους του βιβλίου του “Εις ανάμνησιν στιγμών ελκυστικών”, Κατάρτι 2003. Αναφέρει για έτος γέννησης το 1909 και φαίνεται να έχει συγκεκριμένα στοιχεία από συγγενείς κλπ, αφού λέει ότι ο πατέρας του γνώρισε τη μητέρα του μεταξύ των ετών 1907 – 1908 και την παντρεύτηκε το 1909. Για τις συνθήκες του θανάτου του αναφέρει με αρκετές λεπτομέρειες ότι ο Γιώργος έπαθε σοβαρό αφασικό επεισόδιο το Μάρτιο του 1943, κατά τη διάρκεια ιδιωτικού γλεντιού. Τον πήγαν στην κλινική “Σαπόρτα” στην Κοκκινιά, όπου την επόμενη μέρα πέθανε. Για τα παιδιά (Γαρυφαλιά (το όνομα της γιαγιάς), 1934 και Ανέστης (κάνει εντύπωση ότι δεν ονομάστηκε Σταμάτης, όπως ο παπούς), 1936, δεν λέει κάτι. Πιθανό να ζούν και τα δύο, αλλά δεν ξέρουμε πού.
Το πρώτο του παιδί Νικόλα πράγματι λέγεται Σταμάτης,και ζει στην Αυστραλία.Μάλιστα μου έχέι δώσει και μια κλασσική κιθάρα Arial,όπου έπαιζε με αυτήν.Έκανε προσπάθεια πριν μερικά χρόνια να εγκατασταθεί στην Ελλάδα,-έμενε στην Δραπετσώνα-,αλλά τα ασφαλιστικά,υγειονομικά,συνταξιοδοτικά θέματα στην Ελλάδα τον έκαναν να ξαναγυρίσει πίσω.Ο Κάβουρας είχε τέσσερα παιδιά.Τον σταμάτη,τον Ανέστο, (μένει κάπου στο Πέραμα),την Γαρυφαλλιά,και από άλλη μητέρα, τον γνωστό τραγουδιστή δημοτικών ; τραγουδιών τον Στάθη Κάβουρα.
Ευχαριστώ Νικόλα! Επομένως και του Κουνάδη οι πληροφορίες, ελλειπείς είναι…
Δεν μου τα είπες αυτά! Για να σου πάρω καμμιά συνεντευξούλα, σε πρώτη ευκαιρία!
Σας ευχαριστω πολυ και τους δυο!
Ο Σταματης ζει?Ειναι καλος μουσικος?Απο οσο ακουσα ο Ανεστης εκανε μιμηση του Ελβις Πρισλευ στην Αυστραλια καποια στιγμη
Ο Ανεστης πρεπει να ειναι 78 χρονων τωρα.Ο Σταματης σιγουρα 83.
Ο Σταθης Καβουρας ειναι δηλαδη απο αλλη γυναικα που ειχε ο Καβουρας.
Δεν τον ηξερα αυτο για τον Σταθη Καβουρα.
Βασικα θα παω να αγορασω τη Ρεμπετικη Ανθολογια του Σχορελη, το βιβλιο του Κουναδη που μου προτεινε ο φιλος Νικος Πολιτης
και αν ζουνε καποια απο τα παιδια του θα ηθελα να τους παρω εστω και τηλεφωνικη συνεντευξη.
Λαμπρινή, το Σχορέλη (είναι 4 τόμοι και ας υποθέσουμε ότι δεν είναι εξαντλημένοι) να τον αγοράσεις μόνο αν σκοπεύεις να ασχοληθείς με την έρευνα στο ρεμπέτικο και γενικότερα το αστικό λαϊκό. Αλλοιώς, είναι παντελώς ξεπερασμένος. Το “Εις ανάμνησιν… “ του Κουνάδη είναι ενδιαφέρον ανάγνωσμα για κάποιον που του αρέσει η ιστορία του ρεμπέτικου αλλά και πάλι, δεν είναι υποχρεωτικό να υπάρχει στη βιβλιοθήκη του καθενός ρεμπετόφιλου, και είναι και πανάκριβο. Και τα δύο πονήματα μπορούν να αναγνωστούν εύκολα, σχεδόν σε κάθε δημόσια βιβλιοθήκη.
Αν τα καταφέρεις να βγάλεις νέα στοιχεία με τηλεφωνήματα στα παιδιά του Κάβουρα, μόνο κέρδος έχει να περιμένει η έρευνα και, … welcome to the club!
Ζει.αραιά και που ,ο κοινός μας φίλος που μου τον γνώρισε,έρχεται σε επαφή μαζί του.Ειναι γεννημένος το 1928 ο Σταμάτης.Με τον στάθη Κάβουρα,τα άλλα παιδιά δεν έχουν σχέσεις.Ο Σταμάτης στην αυστραλία έπαιζε και τραγουδούσε αργεντίνικα τάνγκο,και τέτοιου είδους τραγούδια,σε μπαρ,και night glub της αυστραλίας.Καμμία σχέση με ρεμπέτικο.Τα υπόλοιπα στον “γλάρο”.
Υ.γ. Ο Κάβουρας πέθανε μετά από 6 ημέρες στο νοσοκομείο Σαπόρτα,(κατόπιν Γενικό κρατικό Νικαίας,αλλά σε άλλο χώρο).Την ώρα που έπεσε στο μαγαζί του Στελλάκη στα Κουνέλια Χαϊδαρίου,δεν έπεσε από εγκεφαλικό επεισόδιο,αλλά από κάτι γαστρεντερικό.Δεν τον κοίταξαν όμως όπως έπρεπε,στο νοσοκομείο,και μετά από 6 ημέρες κατέληξε από εγκεφαλικό επεισόδειο.Την εποχή εκείνη το νοσοκομείο είχε πολλές ελλείψεις, (στον πόλεμο είχε μεγάλο βάρος εργασίας σε χειρουργεία και ακρωτηριασμούς),και τότε ήταν που είχε βγει η φράση που έλεγαν εδώ στην κοκκινιά,όταν κανείς αρρώσταινε, “Σαν θα πας για του Σαπόρτα.θα βγεις απ ΄την πίσω πόρτα”…
Πολλά στοιχεία για τον Κάβουρα κ συνέντευξη της αδερφής του υπάρχει στο βιβλίο ΜΑΓΚΕΣ ΑΛΗΣΤΟΥ ΕΠΟΧΗΣ του μελετητή Ηλία Βολιώτη Καπετανάκης. Νομιζω και για τον Σκαρβελη.
Βεβαίως, Μπάμπη, το είχα ξεχάσει. 24 βιογραφίες, με πολλά στοιχεία για τον Κάβουρα, αλλά ο Σκαρβέλης δεν περιλαμβάνεται. Μετρονόμος, 2005.
Θα είχε τη διάθεση ο κ. Πολίτης να μας πει για ποιους λόγους ο Σχορέλης είναι “παντελώς ξεπερασμένος”;
Γιατί γράφτηκε σε μία εποχή (1977) που υπήρχαν ελάχιστες πληροφορίες. Αυτό σημαίνει ότι κάθε πληροφορία που αντλούμε από την ανθολογία του, πρέπει πρώτα να την ελέγξουμε.
Βρίσκω αδικαιολόγητα κατεδαφιστική την κρίση περί “παντελώς ξεπερασμένου” και αβάσιμους τους λόγους που τη στηρίζουν. Ασφαλώς ένα έργο έρευνας (ρεμπετολόγημα στην περίπτωση) δεν είναι “παντελώς ξεπερασμένο” ούτε λόγω της ημερομηνίας γέννησής του (που ήταν ας πούμε φτωχή σε πληροφορία) ούτε επειδή υπάρχει ανάγκη να τσεκάρω σήμερα τις πληροφορίες του. Για τέτοιους λόγους μόνο εν δυνάμει και μερικώς ξεπερασμένο μπορώ να το αποκαλέσω (και πάλι ούτε). Όταν όμως με το καλό τσεκάρω κάθε πληροφορία που περιέχει και την αποδείξω σήμερα απ’ άκρη σ’ άκρη ξεπερασμένη, τότε άντε να το πω “παντελώς”… Μέχρι τότε θα έλεγα να μην ακυρώνουμε ολοσχερώς ένα ρεμπετολόγημα που αν μη τι άλλο τότε δημιουργούσε και πληροφορία.
Δεν κατεδάφισα τον Σχορέλη, Παρασάνταλε, δεν θα μπορούσα άλλωστε, και να ήθελα. Υπάρχουν οι τέσσερις τόμοι του στη βιβλιοθήκη μου και απ’ την πολλή χρήση πρέπει να επέμβω με κόλλες, πρέσες κλπ πριν τα βιβλία διαλυθούν τελείως. Όμως, δεν θα ανατρέξω σε αυτούς για να κάνω μία παρουσίαση για (π.χ.) τον Παντελίδη. Ούτε καν τα έτη γέννησης και θανάτου του είναι σωστά και όλες οι πληροφορίες γι αυτόν δεν ξεπερνάνε τις 70 λέξεις. Φυσικό είναι αυτό. Από τη στιγμή που εκδόθηκε το βιβλίο του Βασίλη Πετρόχειλου για τον θείο του Σταύρο Γιαγτζόγλου / Παντελίδη (2005, 272 σελίδες) όμως, το λήμμα περί Παντελίδη στην Ανθολογία Σχορέλη ξεπεράστηκε παντελώς. Και από το 1977 μέχρι σήμερα έχει γραφτεί, εκδοθεί και καταχωρηθεί στο διαδίκτυο για το ρεμπέτικο ολόκληρη βιβλιοθήκη, ουσιαστικά, την οποία ο μακαρίτης Σχορέλης δεν θα μπορούσε να είχε διαβάσει, και να ήθελε.
Κατʼαρχάς ας μη δημιουργείται η εντύπωση -όπως λέτε και ξαναλέτε- ότι το έργο είναι του 1977: ο α΄ τόμος 1977, β-γ΄ το 1978 και ο δ΄ τόμος το 1981…
Η ουσία όμως είναι μία, και απάντηση δεν πήρα: όσο υπάρχει έστω και μια σελίδα (και υπάρχουν περισσότερες!) του Σχορέλη (και του κάθε Σχορέλη –δεν τραβάω κάνα ιδιαίτερο ζόρι με τον συγκεκριμένο) με υλικό που δεν έχει ξεπεραστεί από το επίπεδο της σημερινής έρευνας, τότε δεν μπορώ να μιλάω για «παντελώς» ξεπερασμένο έργο. Τόσο απλά.
Επειδή και μ’ εμένα συμβαίνει το ίδιο ακριβώς, δεν σκοπεύω να συνεχίσω εις το διηνεκές την ανούσια για όλους τους άλλους συζήτηση.
Συμφωνώ και επαυξάνω!
Η ανθολογία του Σχορέλη μπορεί να ξεχώριζε, αλλά [u]για την εποχή που γράφτηκε.[/u]
Το διαδίκτυο είναι μια τεράστια πηγή γνώσης, σύγχρονης, ενημερωμένης, και κυρίως με δυνατότητα διασταύρωσης πληροφοριών.
Γιατί να μην την εκμεταλλευτούμε, λοιπόν;
Κ. Πολίτη, το βρίσκω φρόνιμο να μη μιλάμε εξ ονόματος ΟΛΩΝ των μελών του φόρουμ για το αν μια συζήτηση είναι ανούσια ή όχι…
Ελένη, φοβάμαι ότι βγαίνεις εκτός θέματος: πότε μίλησα για διαδίκτυο και εάν πρέπει ή όχι να το αξιοποιούμε; Γιατί μετατοπίζουμε τη συζήτηση; Ξεχώριζε, λες μετά, ο Σχορέλης αλλά για την εποχή που γράφτηκε. Ωραία, όμως το θέμα που έβαλα δεν ήταν αυτό, αλλά: σήμερα τον θεωρούμε εντελώς ξεπερασμένο, όπως υποστηρίζει αβάσιμα κατά τη γνώμη μου ο έτερος συντονιστής, ή υπάρχει ακόμη υλικό μέσα στους 4 τόμους που διατηρεί και σήμερα την αξία του; Αυτό το θέμα έβαλα με σαφήνεια αποξαρχής -και το βρίσκω ουσιαστικότατο.
σας ευχαριστω ολους πολυ για τις πληροφοριες, που μου ειναι ολες χρησιμες!
θα προσπαθησω να βρω ολα τα βιβλια αυτα.
ευχομαι να σας δω ολους απο κοντα και να τα πουμε και απο εκει!
(συγνωμη που αργησα να απαντησω!)
καλο σαβ κυρ!!