Κωστα χωρις να πω οτι τον εζησα παρα πολυ, μπορω να πω οτι γραφω βιβλιο με τα διαφορα …
δεν μπορω να τα ονοματισω … ας τα πουμε στιγμιοτυπα του να συνυπαρχεις σ’ενα χωρο με τον ΙΟΡΔΑΝΗ.
Αυτο που ξερω ειναι οτι, οταν ηταν μαζι με κοσμο, ολοι περιμεναν τι θα πει, τι κινηση θα κανει, τι θα “σκαρφιστει” για να απαντησουν, να συμμετασχουν στην αποδοχη του -που ηταν σιγουρη αλλα καλα κρυμμενη- και σιγουρα περιμεναν να πει κατι απο τη ζωη του, καποιο καλαμπουρι που θα σε κανει να πεσεις κατω ή να παιξει καποια πεννια που θα εξελισσοταν σε ουρανια μελωδια (στο τελευταιο κυριολεκτω !!).
Γραφωντας αυτες τις γραμμες θυμηθηκα μια “σκηνη”
και σου κανω το χατιρι ρε Κωστα γιατι ξερεις οτι πριν 10 μερες για κατι που εγραψες για το Τζορνταν σου εστειλα σαν αντι-δωρο μια ηχογραφηση απο του Δασκαλακη εκει στα '80τοσο, που βγαζει φωτιες …
Ο Ιορδανης λοιπον εμενε στη “Φαιδρα” (πανσιον με δωματια στην παλια πολη στα Χανια το καλοκαιρι του '92) και το βραδυ αμα λαχει επαιζε στο ομωνυμο μπαρ που υπαρχει στο ισογειο.
Ιδιοκτητης του οικηματος ο Γιωργης ο Κουλίζας (Κουλιζάκης) ατομο με τον οποιο ταιριαζαν τα χνωτα τους αν και η γνωριμια τους ηταν επεισοδιακη -και ειμαστε μπροστα με το Λαϊνακη οταν εγινε στο Ρεφραιν πρωτο βραδυ που επαιξε ο Ιορδανης εδω το Γεναρη του '91. Γιαυτο θα μιλησω αλλη φορα …
Εχει παιξει λοιπον το μεσημερι ο Γεραμανης μια εκπομπη (κατα τις 3-4 πρεπει να επαιζε τοτε) με καλεσμενο τον Ηλια Ποτοσιδη το μεγιστο αυτο μπουζουξη, κολλητο του Παπαιωαννου και μιλουσε ο Ποτοσιδης και ταλεγε ωραια κι εγω εχω παει στη Φαιδρα και το λεω του Ιορδανη (τι αλλο να του
ελεγα, που στεκομουνα σα μαθητουδι …) και φωτιζεται ο Ιορδανης λες και πατησα το πλεϊ -κι εδω θα διαφωνησω με τον Κωστα, ωρες ωρες ο Ιορδανης ηταν χειμαρρος, πολυ μπλα-μπλα,
αργοτερα ισως βαρυνε…- και μας λεει ωωω ο Πο-πο-πο-το-το-σιδης κανοντας τον κεκέ μια και ηταν κεκες ο Ποτοσιδης και να μας λεει ιστοριες απο την Αμερικη που ηταν μαζι και να εχουμε “φυγει”, τον υπεραγαπουσε κι ελεγε λογια καρδιας, αλλα δε θυμαμαι σχεδον καθολου λεπτομερειες, αλλα ετσι γενικα τις πλακες που του κανανε και τις γουσταρε κι αυτος και το ποσο μπουζουκαρος ητανε και καναμε αυτο και παιξαμε εκει και καναμε το αλλο …
Βεβαια αυτο που μουκανε εντυπωση απο κει που ηταν βαρυς και αγγουροξυπνημενος κατα τις 9 το βραδυ, ξαφνικα ενοιωθες οτι ηταν εκει ο Ποτοσιδης και καλαμπουριζανε !!
Κι επινε “Στέλλα” (Artois) με τα μισαλιτρα …