Να παραθέσω εδώ ένα μοναδικό ντοκουμέντο που εξασφάλισε ο φίλος Aydin Chaloupka, τον οποίο και ευχαριστώ για την παραχώρηση. Πρόκειται για ανέκδοτους και μη μελοποιημένους στίχους του Θανάση Αθανασίου που τους χάρισε στο φίλο του, μαθητή του στην κιθάρα και συνεργάτη του, τον κιθαρίστα Alex Panos (Αλέκος Παναγόπουλος), με τον οποίον παίξαν μαζί σε κάποιους δίσκους. Δυστυχώς, από κάποια ατυχία στη συσκευή αποθήκευσης του φίλου Aydin, η πρωτότυπη φωτογραφία της σελίδας με τους στίχους, που είχε μεν προβλήματα στη λήψη αλλά ήταν υψηλότερης ανάλυσης, δεν διασώθηκε ενώ και ο πρόσφατος χαμός του Alex Panos (25/3/2020) σημαίνει ότι η πρόσβαση στο πρωτότυπο πιθανώς να χάθηκε για πάντα. Σώθηκε μόνο ένα χαμηλής ποιότητας αντίγραφο, το οποίο επεξεργάστηκα αρκετά δραστικά, ίσως και παραπάνω από όσο θα ήθελα, ώστε να το επαναφέρω σε μια σχετικά καλή κατάσταση. Στο χειρόγραφο δεν υπήρχε τίτλος αλλά για ευκολία το ονοματίζω «Ξενιτευμένε άνθρωπε», βάσει του πρώτου στίχου. Για όσους δυσκολεύονται να αποκρυπτογραφήσουν σημεία των στίχων, το δίνω και μεταγραμμένο.
με χαρά διάβασα την αναφορά σας στον Αθανασίου και δυστυχώς και 'γώ νόμιζα ότι μιλάμε γιά τον ‘Μπάστα’ . έμεινα πάνω από μήνα μαζί του στο youth hostel που λειτουργούσε τότε στο σπίτι του.
πρέπει να ήταν 1977-78 .συχνάζαμε ολοι μαζί σε ενα ταβερνάκι όπου ερχόταν και ο Τσομίδης.
Στη φωτο ποιος παίζει το μπουζούκι ?
πράγματι έφτιαχνε όργανα ,αγόραζε μισοτελειωμένα μπουζούκια από Πειραιά (εχω και 'γω ενα .(Ακούγεται στον δίσκο "στο Βόλο και στη Λάρισα " του Αχ.Ματζίρη. το παίζει ο Κώστας Αβαράκης).
θυμάμαι είχε κανει και 3 μπαγλαμάδες με σκάφος από καρίδα .έναν πήρε η Γκέηλ Χόλστ ,τον έναν τον κράτησε για τον εαυτόν του και έναν κρατάω εγώ. έκανε και ενα “γόνατο” (τζουρά ),ακούγεται σε μερικές ηχογραφήσεις του Γενίτσαρη.
Όλο του το σπίτι, γεμάτο με όργανα από όλον τον κόσμο. τι απέγιναν όλα αυτά ?
εκεί άκουσα και ταινίες (μπομπίνες) από Αμερική ,με Παπαιωάννου ,Χιώτη και αλλους που δεν θυμάμαι. στη φωτο κάτω δεξιά φαίνεται ενα μπουζούκι με χονδρό μάνικο ,αυτό δεν τού 'δίνε σημασία κάποιος ,γιατί δεν είχε "εμφάνιση ".αν το έπιανες όμως στα χέρια σου δεν το άφηνες ! μαγευτικός ήχος !
Ο ένας μπαγλαμάς από καρύδα ανήκει στον Hugo στην Ολλανδία, δες στην αρχή του θέματος (Θανάσης Αθανασίου - #33 από Peloponnisios), έχει και φωτογραφίες! Ίσως είναι ο μπαγλαμάς που, όπως λες, ο Αθανασίου είχε κρατήσει για τον εαυτό του (αλλά τελικά φαίνεται τον έδωσε).
Δεν ξέρω τι έγιναν όλα αυτά τα όργανα και οι μπομπίνες. Νομίζω ο Αθανασίου είχε έναν ανιψιό, ίσως να τα φρόντισε αυτός. Σίγουρα ένα μέρος από εκείνες τις ταινίες το έχουμε ακούσει στο διαδίκτυο. Πάντως, κάποιες οικιακές ηχογραφήσεις που έγιναν στην Αμερική είναι ανεβασμένες στο κανάλι που έχω φτιάξει για να ανεβάζω υλικό που τον αφορά:
Ανεβάζω μια εξαιρετικά σπάνια φωτογραφία του Τζακ Χαλικιά με τον Θανάση Αθανασίου, όπως υποσχέθηκα σε προηγούμενο μήνυμα, η οποία μέχρι πρότινος παρέμενε αδημοσίευτη. Η φωτογραφία είναι ευγενική παραχώρηση του Aydin Chaloupka και προέρχεται από το αρχείο του εκλιπόντα Alex Panos, ο οποίος υπήρξε μαθητής, φίλος και συνεργάτης του Αθανασίου.
Ευχαριστούμε Κώστα και Aydin για την κοινοποίηση της φωτογραφίας, σε τόσο καλή ανάλυση μάλιστα (αν και από τον Κώστα δεν περίμενα κάτι λιγότερο !).
Δύο τρεις σκέψεις: ποιός να είναι ο τρίτος στην φωτογραφία άραγε; δεύτερον, γιατί αυτή η στάση σώματος; είναι σαν να μιλάνε μυστικά, ή λίγο σιγά, ή σαν το δωμάτιο να έχει πολύ φασαρία, νομίζω.
Τέλος, ας μας πούνε οι οργανοποιοί: αυτή η κιθάρα, είναι μάλλον λαϊκή ή αμερικάνικη ακουστική;
Στο δωμάτιο βρίσκονται πέντε άτομα, ο Χαλκιάς με τον Αθανασίου, ένας άντρας αριστερά, μια γυναίκα δεξιά, και ο/η φωτογράφος.
Η κιθάρα αν κρίνω από τους τσαμπουκαδες πρέπει να έχει το 14ο ταστο στο σκάφος, άρα μάλλον είναι αμερικάνικη.
Εάν κρίνουμε από τα ποτά, τα τσιγάρα, τα πλαστικά ποτήρια, το πλήθος των καρεκλών, τη βαλίτσα, το μέγεθος του δωματίου, τη διακόσμηση κλπ πρέπει να είναι κάποιο είδους καμαρίνι. Ποτό, τσιγάρο και κουβέντα πριν ή μετά από κάποια εμφάνιση. Πολύ πιθανό να υπάρχει και φασαρία στο χώρο.
Η κιθάρα είναι του Αθανασίου και είναι αμερικάνικη ακουστική μάρκας Washburn. Σύμφωνα με τον Aydin, κάτω από τον καβαλάρη διακρίνεται microphone pickup της DeArmond. Αυτό το setup χρησιμοποίησε για τις ηχογραφήσεις του στο σήμα Καλός Δίσκος που έγιναν μεταξύ 1952-1953. Μπορείτε να δείτε και να ακούσετε την κιθάρα εδώ, εδώ κι εδώ. Θυμίζω ότι ο Αθανασίου πήγε στην Αμερική γύρω στα 1948 ενώ ο Χαλικιάς πέθανε το 1957. Με βάση όλα αυτά, εκτιμώ ότι η φωτογραφία είναι αρχές του '50. Πιθανώς όχι μετά το 1953, κατά τη γνώμη μου. Δεν ξέρουμε πού έγινε η λήψη. Πάντως δεν είναι στο σπίτι του Jack, το ρώτησα αυτό.
όλες οι κιθάρες με ηχείο (εκτός ηλεκτρικών εννοώ) είναι “ακουστικές” ,γιατί τις ακούμε… !
ο σωστός όρος είναι “western guitar” (της δύσης) ,που στην πράξη θα πει 14 ελεύθερα τάστα ,που σημαίνει ότι ο καβαλάρης είναι τοποθετημένος 10 εκ περίπου προς το άνοιγμα (τρύπα στο καπάκι ),που σημαίνει ταλαντώνει λιγότερο ξύλο στο καπάκι ,που σημαίνει εχει άλλη χροιά (ηχο) ,που σημαίνει δεν είναι λαϊκή ,δεν είναι κλασική , είναι μεν ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ,δυτικού τύπου , δέ !
αν ξανακάνετε το ιδιο λάθος ,να έρθετε με τον κηδεμόνα σας !
