Μια ιστορία:
Πριν 8-9 χρόνια, στο σχολείο που δούλευα τότε στην Αθήνα, είχα στήσει μια μαθητική χορωδία. Σε κάποια εκδήλωση που ετοιμάζαμε, είχαμε εξωτερική συμμετοχή μια φίλη μου ακορντεονίστρια. Η φίλη αυτή είχε πολύ μεγάλη εμπειρία από χορωδίες και βοηθούσε στις πρόβες (αυτή όντως ήξερε, ενώ εγώ το έκανα απλώς ως ο μονόφθαλμος μες στους τυφλούς, γιατί το σχολείο -ένα ΕΠΑΛ- ήταν μια πολιτιστική έρημος).
Υπήρχε λοιπόν μια μαθήτρια που είχα παρατηρήσει ότι είχε ξεχωριστή φωνή. Δεν ήξερε ντιπ για ντιπ να τραγουδάει, ήταν όμως καλλίφωνη. (Από τις περιπτώσεις που λέγαμε ότι το φάλτσο ακούγεται περισσότερο.) Ήδη από πρόβες άλλων εκδηλώσεων είχα προσπαθήσει να τη βοηθήσω κάπωςνα μάθει τη φωνή της, κι επίσης να της δώσω κι ένα βήμα να δείξει το (έστω ανεκμετάλλευτο) χάρισμά της, πράγμα που της έκανε πολύ καλό, γιατί ήταν ένα κορίτσι παραπεταμένο από τις παρέες, ασχημούτσικο, από θεόφτωχη οικογένεια κλπ., γενικά ένας αδύνατος κρίκος μέσα στη σχολική κοινωνία. Οπότε, μετά από ένα-δυο σόλα σε μια σχολική εκδήλωση, κάπως ανέβηκε στα μάτια και των αλλωνών και τα ίδια τα δικά της. Και κάποια στιγμή άρχισε να μιλάει και για κάποιον γκόμενο, εξωσχολικό.
Τη φωνή της λοιπόν την παρατήρησε κι η φίλη μου, όταν αρχίσαμε μαζί πρόβες. Μετά, κατ’ ιδίαν, με ρώτησε για τη μαθήτρια, και της είπα την περίπτωση. Στην επόμενη πρόβα τής έκανε μια απίστευτη πρόταση, μια ευκαιρία που δεν ξανατυχαίνει δεύτερη φορά: να έρθει δωρεάν σε μια χορωδία όπου δούλευε η ίδια, η οποία ήταν από τις καλύτερες πανελληνίως και πανάκριβη, αλλά σε ειδικές περιπτώσεις δεχόταν και κάποιους με κάτι σαν κατ’ εξαίρεσιν υποτροφία (τέλος πάντων τζάμπα). Σκέψου το και μας λες, ευχαριστώ θα το σκεφτώ και θα σας πω.
Αφού πέρασαν μερικές μέρες και δεν είπε τίποτε, τη ρώτησα εγώ: τη σκέφτηκες την πρόταση; Δε θα πάω, μου λέει. Δε θέλει ο φίλος μου.
Δεν περίμενα ν’ ακούσω κάτι τέτοιο. Όχι, της λέω, μάλλον δεν έχεις καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε. Είναι πολύ καλή χορωδία, είναι πολύ τιμητική πρόταση, και είναι πολύ καλή περίπτωση γιατί εκεί στ’ αλήθεια θα μάθεις όλα αυτά που δεν μπορώ να σου δείξω εγώ και δεν έχεις κανέναν άλλο να σ’ τα δείξει. Είναι η ευκαιρία της ζωής σου. Είναι ύβρις να την κλωτσήσεις.
Δεν πήγε.