Ε, καλά τώρα, που θα πιστεύαμε ότι ο Ζεύς θα έχανε το ς του και θα συνεπλέκετο με τον Άρτον του Ηροδότου (Μπέκος) για να μας προκύψει ο Ζεϊμπέκικος, ο οποίος βεβαίως (χιλιετίες αργότερα) θα έδινε το όνομά του στη φυλή των Ζεϋμπέκων, που απαντάται στα βουνά των δυτικών τουρκικών παραλίων (και που δεν είμαστε πάντως σίγουροι, από πού ακριβώς κατάγονται). Αλλά, όχι και να μας προκύψει «λαογράφος» ο αεροπόρος, χορογράφος, Ελληνοδίφης και πολλά άλλα, Βελούδιος….
αν κρίνω από τις φιγούρες που κάνουνε οι πελάτες στα μαγαζιά, μάλλον από το ζευς+beckham βγαίνει.
Νίκο, οι περίεργοι τίτλοι δεν σταματούν.
Ο ίδιος ο Βελλούδιος χαρακτηρίζει τον εαυτό του “Ελληνευρέτη”.
“Οδός Πανός τχ2 1981 – Θάνος Βελλούδιος (Ελληνευρέτης)”
Το συγκεκριμένο το έβαλα όχι γιατί δεν το ξέραμε, (ποιος ξεχνάει άλλωστε τέτοιες συζητήσεις εδώ στο φόρουμ), αλλά ελπίζω την επόμενη φορά που κάποιος θα έρθει να πει τα ίδια πράγματα να βρει τουλάχιστον αυτό το άρθρο στην έρευνα.
Μωρέ, Ελληνευρέτης, βέβαια, όχι Ελληνοδίφης που κατά λάθος έγραψα!
Ελληνοδίφη τον χαρακτήρισε ο συντάκτης του άρθρου, δεν έκανες λάθος.
τον σφάξαμε με το βελούδο αυτόν τον ελληνεβραίο από την δίρφυ.
Ε, ναι, αντέγραψα σωστά κάποιο λάθος άλλου! Αλλά Ελληνευρέτης, Ελληνοδίφης, αρκετά ασχοληθήκαμε μ’ αυτόν…
Ας αναφερθεί πάντως ότι η ανιστόρητη αυτή μπαρούφα με το Ζευς+Μπέκος προέρχεται από την ορθογραφία «ζεϋμπέκικο», που χρησιμοποιόταν μερικές φορές παλιότερα, και που οφείλεται σε στενή μεταγραφή της τουρκικής ορθογραφίας zeybek. Αν το έγραφαν πάντοτε όλοι με ι, κανείς, όσο και ελληνευρέτης να ήταν, δε θα έκανε την παράλογη σύνδεση με τον Δία.
Πάντως το άρθρο του Χόαξες δεν είναι πλήρες.
Το ότι μια λέξη δεν καταγράφεται σε κανένα αρχαίο λεξικό δεν αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει, παρά μόνον ότι δεν έχει εντοπιστεί σε κανένα αρχαίο γραπτό κείμενο. Θα μπορούσε όμως να έχει διασωθεί προφορικά.
Άλλος είναι ο δρόμος της πραγματικής απόδειξης:
Καμία λέξη σύνθετη με, ή παράγωγη από, το «Ζευς», δε χρησιμοποιεί το θέμα «Ζευ-». Και τούτο, γιατί κανένα τριτόκλιτο που να έχει άλλο θέμα στην ονομαστική και άλλο στις άλλες πτώσεις, δε δίνει παράγωγα ή σύνθετα από το θέμα της ονομαστικής, παρά μόνο από το άλλο.
Από το Ζευς+Βάκχος θα μπορούσε να βγει Διοβακχικός, Διοβάκχειος, ίσως Ζηνοβάκχειος, πάντως τίποτε που να αρχίζει από Ζευ-.
Ακριβώς. Άλλο Ζεύ (προφέρεται Ζεφ, δίφθογγος είναι) και άλλο Ζεϋμπέκικος. Και μην ξεχνάμε και την σανσκριτική προέλευση του Ζεύς: προέρχεται από τη σανσκριτική μυθολογία, όπου αρχηγός όλων των θεών ήταν ο Ουρανός, στα σανσκριτικά Diaeus, ρίζα ίδια βεβαίως με το Δίας, αλλά και με το λατινικό Deus (ελληνικά: Θεός). Εξ ού και Ζεύς, γενική Διός.