Ενημερωτικά, για όποιον τυχόν ενδιαφέρεται, κυκλοφορεί ένα καινούριο βιβλίο του Μ. Δραγούμη, με τίτλο: “Από το Βυζάντιο στο ρεμπέτικο”.
Μουσικολογικές περιπλανήσεις. Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, Εργαστήριο Ελληνικής Μουσικής. Κέρκυρα 2007.
[Παρουσίαση από τη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη, σχετικά με το περιεχόμενο].
Δύσκολα ένας μουσικολόγος δεν θα έβρισκε ένα θέμα που θα τον ενδιέφερε ανάμεσα στα δεκαοκτώ άρθρα που περιλαμβάνονται σε αυτό το πιο πρόσφατο πόνημα του έγκριτου εθνομουσικολόγου Μάρκου Δραγούμη. Ήδη από τον τίτλο της συλλογής συνειδητοποιεί κανείς το θεματικό εύρος της, σύμφυτο με την γενική μουσικολογική προσφορά του διευθυντή του Μουσικού Λαογραφικού Αρχείου Μέλπως Μερλιέ.
Στην απήχηση του βιβλίου συντείνει επίσης και το γνωστό απλό και γλαφυρό ύφος του λόγου του Δραγούμη, που σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί το επιστημονικό κύρος της εργασίας του
Η αρτιότατη έκδοση πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Ελληνικής Μουσικής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ιόνιου Πανεπιστημίου.
Με την ευκαιρία, θα πρέπει ίσως να γίνει μια ειδική μνεία στην επιβεβλημένη από το κενό τόσων ετών και συνάμα καίρια εκδοτική δραστηριότητα του Εργαστηρίου
Ακολουθούν οι τίτλοι των άρθρων που συμπεριλαμβάνονται στην έκδοση:
Η μουσική στην προεπαναστατική Ελλάδα (1770-1820),
Το ισλαμικό στοιχείο στη μουσική μας παράδοση,
Μια άγνωστη μελωδία για το «Άναρχος Θεός» σε Αγιορείτικο ειρμολόγιο του 1698,
Ωδές σε οικουμενικούς πατριάρχες αποκείμενες στα κατάλοιπα των Ραιδεστηνών,
Η μουσική των ελληνικών νησιών,
Δείγματα δημοτικής μουσικής από την Ιωνία σε δίσκους του 1930,
Μια μουσική αποστολή στη Σαμοθράκη το 1961,
Συμπεράσματα από μια έρευνα για την εκκλησιαστική μουσική της Κεφαλονιάς,
Μουσικές ιδιαιτερότητες στις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας στα Κύθηρα,
Μια αποστολή του Μουσικού Λαογραφικού Αρχείου τον Νοέμβριο του 1991 στη Λευκάδα,
Το «Αναστάσεως Ημέρα» το Ζακυνθινό: μια περίπτωση επιβίωσης βυζαντινών μελωδικών στοιχείων σʼ ένα πασχαλινό τροπάριο από τη Ζάκυνθο,
Οι χιώτικοι χοροί «Πυργούσικος» και «Πασβάντικος» - μια σύγκριση δύο καταγραφών 1900,
«Πολίτισσα»: μια δημοτική μελωδία που πέρασε στο ρεπερτόριο του ρεμπέτικου,
Σχέσεις της μουσικής των απογόνων των στρατιωτών του Μεγάλου Αλέξανδρου –που ζουν στην Ασία- με τη δημοτική μουσική του Ελλαδικού χώρου,
Άγνωστα στοιχεία για το ταξίδι της Μέλπως Μερλιέ στη Ρούμελη,
A contribution to the study of the interpretation of late Byzantine notation,
Common elements in Jewish-Serphadic and Greek Folk songs,
The music of the Rebetes.
Πάντα συγκινούμαι όταν ακούω για μιά καινούργια δουλειά του Μάρκου…
Είμαι σίγουρος πως πρόκειται για άκρως ενδιαφέρουσα έκδοση.
Ο παλιός μου δάσκαλος και φίλος Μάρκος Δραγούμης, είναι από τους παλιότερους εθνομουσικολόγους που έσκυψαν και ασχολήθηκαν σοβαρά, με τη μεγαλύτερη αγάπη, όχι μόνο με το Δημοτικό, αλλά και με το περιφρονημένο και παρεξηγημένο εκείνη την εποχή Ρεμπέτικο τραγούδι. Ο Μάρκος υπήρξε η αιτία να αρχίσω και γω να ακούω και να ασχολούμαι με το ρεμπέτικο -και τη μουσική γενικότερα- στην εφηβική μου ηλικία… Ήταν ο δάσκαλος μουσικής εκείνος, που μέσα στα χρόνια της δικτατορίας, εκτός από κλασσική μουσική μας έβαζε νακούσουμε Δημοτικό τραγούδι αλλά και Μάρκο Βαμβακάρη, Παπαΐωάννου, Τσιτσάνη...Μαζί πρωτοπήγαμε (με μιά παρέα πιτσιρικάδες απ το σχολείο) σε μιά ταβέρνα κι`ακούσαμε τον Γιάννη τον Μπιρ-Αλλάχ (Σταμούλη) που έπαιζε με τον μετέπειτα δάσκαλό μου, τον Θανάση (Μπάστα) το Συριανό.
Με την ίδια αγάπη και τον ίδιο εφηβικό ενθουσιασμό συνεχίζει και τώρα να κάνει σημαντικότατη (και αθόρυβη…) δουλειά στο Μουσικό Λαογραφικό Αρχείο Μέλπως Μερλιέ, και όχι μόνο…Πέρα από την επιστημονική εγκυρότητα της δουλειάς του, ο ίδιος είναι ένας βαθιά καλλιεργημένος, γλυκύτατος και ευγενής άνθρωπος, με μεγάλη αίσθηση του χιούμορ.
Του εύχομαι να είναι γιά πολλά ακόμα χρόνια ενεργός και δημιουργικός !
Στην “Ιστορία του Ρεμπέτικου τραγουδιού” από τον Κώστα Φέρρη και την Θέσια Παναγιώτου, ο κύριος Δραγούμης μας έδινε κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία. Δυστυχώς ποτέ δεν τον άκουσα να μιλάει από κοντά!Πολύ θα το ήθελα όμως…
