Η διάκριση τούρκικου/χριστιανικού έχει νόημα κυρίως για τελετουργικά όργανα όπως ο ζορνές ή το σήμαντρο, αν και φαίνεται να ισχύει για το ούτι (τούρκικο) και το λαούτο (χριστιανικό). Εκτός αν μιλούμε για το ότι οι τουρκοκύπριοι μουσικοί αρχισαν να παιζουν τουρκικά σουξέ στο σάζι και οι ελληνοκύπριοι ελληνικά σουξέ στο μπουζούκι. Αλλά ο Αβέρωφ νομίζω αναφέρεται σε όργανα πιο παλιά από ντουέτο βιολιού και λαούτου. Συν το ότι η εκπομπή είναι μεταπολεμική (με την κυπριακή σημασία της λέξης) και το να διασχίσεις την πράσινη γραμμή ήταν επίσης αδύνατο και αδιανόητο εκτός από πολύ ειδικές περιπτώσεις εγκλωβισμένων.
Η εξίσωση είναι εκ του πονηρού, αλλά θα βγούμε εκτός θέματος. Αν θέλεις ανοίγω άλλο θέμα για τη χορευτική/οργανική μουσική και τις δυο κοινότητες.
Κάτι άλλο οργανολογικού ενδιαφέροντος, από την κηδεία του Αβέρωφ. Στο 46:42 βλέπουμε την πομπή με τους οργανοπαίχτες. Τα λαούτα αριστερά (Πίπης) και δεξιά έχουν σύγχρονη κλειδιέρα, σαν της κιθάρας, ο μεσαίος όμως έχει σαν του ουτιού/λαύτας, αλλά με μεταλλικά κλειδιά αντί για ξύλινα στριφτάρια, (φαίνονται πιο καθαρά στο 47:00).