Καλησπέρα σε όλους. Όπως λέει και ο τίτλος ψάχνω για δάσκαλο για τρίχορδο , κατά προτίμηση σε περιοχές όπως Περιστέρι , κέντρο Αθήνας , και στις τριγύρω εκεί περιοχές, χωρίς να αποκλείεται και κάτι πιο μακρινό αν αυτό αξίζει κατα τη γνώμη σας. Έχω διαβάσει και τα υπόλοιπα θέματα για δασκάλους αλλά μερικά έχουν παλιές ημερομηνίες οπότε για αυτό άνοιξα και το θέμα. Αν κάποιοι έχουν και παραπάνω πληροφορίες π.χ. κόστος μαθημάτων θα με διευκόλυνε πολυ να με ενημερώσουν ώστε να καταφέρω να δώ και γώ σε ποιούς μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά. Αν απαγορεύται να γραφτούν τα περι οικονομικών δημόσια παρακαλώ σε π.μ. Επιπλέον ήθελα να ρωτήσω τους έμπειρους εδώ, τι μέθοδους ακολουθούν οι δάσκαλοι (π.χ. θεωρία κλπ) γιατί από μουσική δεν ξέρω απλά τίποτα, και αν ξεκινώντας σημαίνει οτι αγοράζεις και όργανο “την πρώτη μέρα” ή αν πρέπει να έχεις αγοράσει ήδη. Συγχωρέστε με για το μακροσκελές ποστ αλλά οσο πιο αρχάριος τόσες πιο πολλές οι απορίες. Ευχαριστώ
Εγώ, φίλε physicist, σου έχω μιά πρόταση για πολύ πιο μακρυά από την περιοχή που μας δίνεις, επειδή ακριβώς όπως κι εσύ επισημαίνεις, η περίπτωση όχι μόνο αξίζει, είναι και (σχεδόν) μοναδική, αν σε ενδιαφέρει η συγκεκριμένη μοναδικότητα και την εκτιμάς: Ο Σπύρος Γκούμας δεν είναι μόνο εξαιρετικός βιρτουόζος στο τρίχορδο (και την κιθάρα) και εξαιρετικός δάσκαλος, με μεγάλη πείρα. Είναι ο μοναδικός επώνυμος, όσο γνωρίζω εγώ τουλάχιστον, στην ευρύτερη Αθήνα, που προσεγγίζει το ρεμπέτικο τροπικά, παρά το συγκερασμένο των περισσότερων οργάνων του, και όχι “κλιμακικά”. Με τετράχορδα / πεντάχορδα δηλαδή.
Ο Σπύρος Γκούμας ζει και διδάσκει στα νοτιοανατολικά προάστεια (Ηλιούπολη αν θυμάμαι καλά) και ελπίζω να έχει δυνατότητα να αναλάβει έναν ακόμα μαθητή. Το τηλέφωνό του θα σου το δόσω με πμ, αν ενδιαφέρεσαι.
δάσκαλοι υπάρχουν πολλοί, είτε ιδιαίτερα είτε σε ωδεία. αναλόγως το στύλ που θέλεις, τα λεφτά που έχεις να διαθέσεις και φυσικά να ταριάζουν τα χνώτα σου με του δασκάλου. και στη μέθοδο που ακολουθεί αλλά και σαν χαρακτήρας. υπ’όψιν, καλός παίχτης δεν σημαίνει και καλός δάσκαλος (είναι όμως απαιτούμενο, εστω από κάποιο επίπεδο και πάνω στον τομέα που θες να βελτιωθείς). δεν θα έπαιρνα το ρίσκο να σου ξεχωρίσω κάποιον, αλλά πλάι στον όντως εξαιρετκό σπύρο γκούμα να προσθέσω τον γρηγόρη βασίλα, τον νώε ζαφειρίδη, τον μανώλη πάππο, τον νίκο τατασόπουλο, καθώς και αρκετούς καλούς παίχτες που ασχολούνται σοβαρά με την διδασκαλία. καλό θα ήταν να διευκρινίσεις τί είδος θες να παίξεις καθώς και τι μέθοδος θα σου ταίριαζε. από τα μουρμούρικα και τα πειραιώτικα μέχρι τα σουίνγκ του χιώτη είναι μεγάλη η διαφορά, καθώς και από την απλή εκμάθηση τραγουδιών μέχρι την πλήρη θεωρητική κατάρτιση. το οικονομικό και η απόσταση ας είναι πιο κάτω στις προτεραιότητες, ξέρω μαθητές που πηγαίνουν στην πάτρα για να κάνουν μάθημα με τον ευγένιο βούλγαρη!
μόνο για αυτό θα ήθελα να επισημάνω πως, όπως μάλλον θα έχεις διαβάσει στις σχετικές συζητήσεις, το όργανο είναι μεγάλο ζήτημα και με πολλές παγίδες. άρα την αγορά του (από “την πρώτη μέρα” βέβαια) την αναλαμβάνει είτε ο δάσκαλος είτε κάποιος γνωστός σου που έχει την απαιτούμενη εμπειρία, εφ’όσον βέβαια σου αρέσει κι εσένα.
Καλησπέρα. Κατ αρχάς σας ευχαριστώ και τους δυο για την άμεση σας απάντηση. Όσον αφορά το είδος μου αρέσει περισσότερο σαν συνθέτης ο Τσιτσάνης. Για τη μέθοδο που ρωτάς δεν γνωρίζω να σου πω γιατί δεν ξερω τι μέθοδοι υπάρχουν. Όταν λες πλήρης θεωρητική καταρτιση? Να ευχαριστήσω και τους 2 για τις απαντήσεις οσον αφορα τους δασκάλους. Θα ψαξω στο φόρουμ και στοιχεία επικοινωνιας και αν δεν βρω θα σας ταλαιπωρήσω να μου τα στείλετε. Το θέμα της απόστασης θα μπορούσα να το παραβλέψω αν το μαθήματα είναι πχ μια φορά την εβδομαδα αλλά δυστυχώς το οικονομικο δεν παραβλέπεται με τίποτα
Ο liga rosa το παρουσίασε πολύ παραστατικά, νομίζω, με ελάχιστα λόγια:
Κάποιος, δηλαδή, θα πει στον δάσκαλο: -Α, εμένα μη με μπλέκεις με τετράχορδα, κλίμακες και τέτοια, εγώ να μάθω να παίζω σωστά πέντε τραγουδάκια θέλω. Ένας άλλος: -Και φυσικά, με ενδιαφέρει πάρα πολύ και το τι κρύβεται από πίσω: Σε ποιό δρόμο είναι τονισμένο το κομμάτι, ποιά είναι τα χαρακτηριστικά αυτού του δρόμου, από ποιά επί μέρους δομικά στοιχεία αποτελείται, πώς τα αναγνωρίζουμε, ποιές μελωδικές φράσεις είναι χαρακτηριστικές για το δρόμο αυτό, τι θα προσέξουμε “σχεδιάζοντας” ένα ταξίμι κλπ. κλπ. Και ένας τρίτος, θα κινηθεί κάπου ανάμεσα από αυτούς τους δύο. Αν νομίζεις ότι ακόμα είναι νωρίς να μιλήσεις με το δάσκαλο για τέτοια θέματα μην ανησυχείς, θα έρθουν σίγουρα, μόνο θέλουν το χρόνο τους.
Δεν είμαι σίγουρος για όλες αυτές τις έννοιες αλλά δεν θέλω και να μάθω 5 τραγούδια απλά να τα παίζω χωρίς να καταλαβαίνω και τι παίζω, απλά μηχανικά δηλαδη. Φαντάζομαι χωρις να ξερω πως ισως ενα δάσκαλος της τρίτης περιγραφής ισως να μου ταίριαζε καλύτερα. Εξάλλου δεν με ενδιαφέρει να ασχοληθώ επαγγελματικα με το όργανο, το θελω για μενα.
Θα έρθεις σε επαφή με πολλούς δασκάλους, θα αξιολογήσεις το κόστος του καθενός με ιδιαίτερη βαρύτητα αλλά την απόφαση θα την πάρει το κλικ που θα νοιώσεις με κάποιον. Αν δεν υπάρξει κλικ, τότε ο φτηνότερος και κοντύτερα σ’ εσένα και, να είσαι έτοιμος για τυχόν αλλαγή δασκάλου στο εγγύς μέλλον. Για όργανο θα σου συμβούλευα τον Μάτσικα, έχει από χρόνια την καλύτερη σχέση κόστους – αξίας και δεν πέφτει πολύ στη μεταπώληση, όταν (και αν, με το καλό) την αποφασίσεις.
Θεωρητική κατάρτιση:
Όταν μιλάμε τη γλώσσα μας, συνήθως δεν προσέχουμε αν βάλαμε ενεστώτα ή παρατατικό, και πολλοί δεν έχουμε καν ιδέα τι σημαίνουν αυτά. Ωστόσο τα βάζουμε πάντοτε σωστά, αφού είναι η γλώσσα μας!
Όταν όμως μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα, συνήθως ξεκινάς με το πώς κλίνεται ο ενεστώτας και πώς ο παρατατικός, και σταδιακά φτάνεις να μιλάς ολοκληρωμένα. Αυτό είναι εκμάθηση με θεωρητική κατάρτιση. Από την άλλη, ο μετανάστης που έμαθε τη γλώσσα πάνω στη δουλειά χωρίς δάσκαλο, μπορεί να φτάσει να τη μιλάει εξαιρετικά αλλά θεωρητική κατάρτιση να μην έχει.
Σκέψου λοιπόν το αντίστοιχο στη μουσική.
Λίγη θεωρία δε θα σε κάνει από μόνη της ούτε καλύτερο ούτε βέβαια χειρότερο. Ανάλογα όμως με το τι τύπος είναι ο καθένας, η θεωρία μπορεί να σε διευκολύνει στη διαδικασία της εκμάθησης.
Πολύ καλή περίπτωση είναι το Δημοτικό ωδείο Νίκαιας (που δεν πέφτει και πολύ μακριά σου), όπου διδάσκουν μπουζούκι ο Νώε Ζαφειρίδης και ο Στέλιος Βαρβέρης ( http://www.nikaia-rentis.gov.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=910:2012-09-20-05-53-44&catid=191:2012-09-20-05-45-11 ). Εκτός του ότι είναι πολύ καλοί παίκτες είναι και καλοί δάσκαλοι (για τον Νώε το ξέρω από πρώτο χέρι, για τον Βαρβέρη το έχω ακούσει), αλλά ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα είναι το οικονομικό, όπου πληρώνεις με τον μήνα (4 μαθήματα, 1 την βδομάδα - σαν ιδιαίτερα, όχι σε τάξη). Πάρε τηλέφωνο να σου πουν πόσο. Μόνο που οι θέσεις είναι περιορισμένες και υπάρχει μεγάλη ζήτηση και είναι πιθανόν να μην μπορούν να σε δεχτούν άμεσα. Δεν χάνεις τίποτα να ρωτήσεις!
Χαίρετε. Προσωπικώς, διδάσκω τρίχορδο μπουζούκι. Έχοντας αποκτήσει πολυετή επικοινωνιακή εμπειρία στην συναναστροφή με τους μαθητές πιστεύω πως ο/η εκάστοτε μαθητής-ια αποτελεί μία μοναδική προσωπικότητα. Για τον λόγο αυτό, προσαρμόζω την μέθοδο διδασκαλίας ανάλογα την ιδιοσυγκρασία του/της οποιουδήποτε μαθητή-ιας, καθιστώντας το μάθημα μία διαδικασία αναψυχής. Στοιχεία επικοινωνίας: e-mail: fergadis.m@gmail.com, Τηλέφωνο: 6947490853