Γιώργος Κατσαρός - Θεολογίτης(Georgios Katsaros 1888-1997)

Σας “μερσώ” όλους: Γρηγόρη (σκίσε στο …Αμέρικα!}, Μπαγιόκο (τι χαμπάρια ρε μεγάλε;), Αιγαίο (thanks για τον κόπο σας), κλπ.

Σ.Π.

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΤΣΑΡΟΥ 1919-1938

RCA Victor (1919-1931)

V-68829: “Ελληνική Απόλαυσις”, “Α Κακούργα Ελλη”
V-68960: “Ολη Μέρα Παίζεις Ζάρια”, “Στης Σύρας τον Ανήφορο”
V-68980: “Ο Γιατρός”, “Μας τη Σκάσανε”
V-59065: “Το Καημένο το Γαϊδουράκι”
και RCA -38-3067: (“Και Γιατί Δεν Μας το Λες”,
επανατύπωση Orthophonic 5-685
V-58016: “Πότε Μαύρα Πότε Ασπρα” (“Μ’ Εκαψες Γειτόνισσα”) “Τώρα Τα Παίρνω”
V-58040: “Σαν Δεν Με θέλεις Ταίρι μου”, “Η Ταβέρνα και το Ζάρι”
V-58046: “Εάν Είχα Εκατό”, “Παίζω Πόκα, Παίζω Πινόκλι”
V-58052: “Εξεκίνησα απ’ την Ανδρο”, “Κορίτσια Μην Πιστεύετε”
V-68058: “Φονιάς θα Γινω”,“Νέοι Γέροι Ψιθυρίζουν”
V-58069: “Ερχομαι τον Τοίχο-Τοί-χο”, “Βρε Τι Μάγκας Που 'μαι Εγώ”
V-58082: Τράβα Μάγκα στη Δου-λειά σου", “Εμαθα Πού Μου Πηγαί-νεις”
V-58086: “Αγια μου Παρασκευή”,
επανατύπωση Orthophonic 5-698 και RCA 38-3075: “Η Σκληρή Καρ-διά σου”
“Τα Ωραία σου τα Μάτια” “Δεν θέλω να Δουλεύεις” “Εμαθα Πού Μου Πηγαίνεις” “Εκεί Που Πας Να 'ρχόμουνα” “Τώρα Τα Παίρνω”

Columbia (1934-1936)

Co - 56345-F: “Με τις Τσέπες Αδειανές”, “Πατζαμές”
Co - 56358-F: “Μάνα μου είναι Φθυσικός”,“Χτες το Βράδυ στου Καρίπη”
Co - 56365-F: “Το Αηδόνι”, “Ο Δυστυχισμένος Φονιάς”
Co - 56370-F: “θα σε Παιδέψω”, “Μ’ ένα Καφετζή Μπλεγμένη”

Orthophonic (1938)

Orth - 5446: “Ο Βαγγέλης ο Μπεκρής”,“Μες στου Μάνθου τον Τεκέ”
Orth - S-432: “Εγώ για Σένα Ξενυχτώ”, “Εάν δεν Ησουνα Κακιά”
Orth - S-463: “Βρε Μάγκα το Μαχαίρι σου”, “Πίνω και Μαραζώνω”

ʼψογη δουλειά! Μπράβο, συγχαρητήρια. Μόνο που ξέχασες να βάλεις το όνομά σου (Frank, εσύ είσαι από πίσω, ή μήπως ο Παναγιώτης Κουνάδης;;).
Πάντως ευχαριστούμε πάρα πολύ. Σπουδαία συμμετοχή.
Αν θέλεις, δώσε μας και τ’ όνομά σου.

Φιλικά

Σ.Π.

Χαρακτηριστικό του τραγουδιού του Κατσαρού είναι ίσως και μια έρρινη χροιά στη φωνή ή κάνω λάθος;

Κανταδόρος και… μουρμούρης!

Τρίτη 31 Μαιου 1988, ώρα 10 το βράδυ.
Παίξαμε και τραγουδισαμε 14 τραγουδοια ( ολα τα έχουμε συμπεριλαβει στα CD που συνοδεύου το περιοδικο )
Και μετά πάλι ο Γ.Κ. για τρεις ακόμα ώρες καθήλωσε και μάγεψε το κατάμεστο Δημοτικο Θέατρο του Πειραιά, με τον τρόπο που μόνο αυτός ήξερε. Τέτοια υποδειγματική επικοινωνία και αληθινή, μεταξύ καλλιτέχνη και κοινού δεν ξέρω αν έχει άλλη φορα ύπαρξει.

Τα παραπάνω είναι copy - paste.
Αυτό που δεν είπαμε είναι οτι ο Γ.Κ. έμεινε α π λ ή ρ ω τ ο ς απο τον Δήμο Πειραιά. !!!

(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην abastado 04 Σεπτέμβριος, 2005)

Σχετικά πρόσφατα έγιναν διαθέσιμα στο youtube πολύτιμα βίντεο-ντοκουμέντα από την επιστροφή του Κατσαρού στην Ελλάδα. Για λόγους πληρότητας και συνέχειας δημοσιεύω σε αυτό το θέμα, αν και παλιό, τους σχετικούς συνδέσμους:

Γιώργος Θεολογίτης “Κατσαρός” στον Πειραιά

Γιώργος Θεολογίτης “Κατσαρός” - Συναυλία στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (απόσπασμα)

1 «Μου αρέσει»

μπράβο ρε κώστα, στο δεύτερο φαίνεται καθαρά το τσιμπητό παίξιμο! χτυπάει ανάποδα τις χορδές, πολύ μπλουζίστικο.

Σου έρχεται κάτι περίεργο, όταν τον βλεπεις έτσι να μιλάει, και να πάιζει.
Με όλους τους μεγάλους του τραγουδιού συμβαίνει αυτό. Εγω το θεωρώ σπουδαίο ντοκουμέντο.

συγκλονιστικο οπως και να εχει… 95 χρονων και ακμαιοτατος στη συναυλια!

Καταπληκτικά!!!

(Αν κανείς σας γνωρίζει τον ανεβάστορα Γ. Χριστοφιλάκη, δεν του λέει να βάλει λίγο πιο αναζητήσιμους τίτλους; Τον Κασαρό λίγοι θα τον ψάξουν με το κανονικό του όνομα, και η συναυλία έχει μόνο 300 βιους εδώ και 5 μήνες…)

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 12:06 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 11:23 —

Ένα μέρος από τη συνέχεια της συναυλίας εδώ: (προς το τελευταίο 10λεπτο του βιντέου)

http://www.youtube.com/watch?v=OH6k0jVSfwQ&list=UUr9rj90mSbNVGGK1up3-yhA&index=57&feature=plcp

Βρήκα άλλες δυο ηχογραφήσεις του Κατσαρού από τις πρόσφατες αυτές συναυλίες του (1988):

Χουζά Ταξίμ (= Μεμέτης)
Στην Αμερική σαν πήγα

Το δεύτερο είναι κάπως προβληματικό, δεν μπορώ να προσδιορίσω τι φταίει, μοιάζει σαν κασέτα που την αφήσαμε στο αυτοκίνητο και φαλτσάρει (όσοι είστε εις ηλικίαν να θυμάστε τι σημαίνει αυτό). Είναι όμως ενδιαφέρον: ένα περίπου αυτοβιογραφικό τραγούδι, βασισμένο σε μερικούς στίχους από το Σακραμέντο-Μπόστον-ΝΥ + κάποιους πρωτότυπους, και στον χαβά του Μπίντα Γιάλα όπως τον αντιλαμβάνεται ο Κατσαρός.

Το πρώτο είναι εξίσου αριστούργημα με την κανονική δισκογραφημένη ηχογράφηση του Μεμέτη από τον Κατσαρό.

Αυτός ο Πάνος Κωνσταντόπουλος που τα ανέβασε (όπως και ένα σωρό άλλα), είν’ ευεργέτης μου μεγάλος.

Κορυφαίος ερμηνευτής ακόμα και στα γεράματα!
Μπράβο Pepe για το ανέβασμα!

Το 1931 ο Κατσαρός ηχογράφησε στην Αμερική το “Η ΣΚΛΗΡΗ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ”. Το 1934 ηχογραφήθηκε το "ΜΑΥΡΗ ΗΤΑΝ Η ΩΡΑ"από μαντολινάτα σε διασκευή -όπως αναφέρεται-Ν. Πλατσαίου. Τόσο οι στίχοι όσο και η μουσική στις δυο αυτές ηχογραφήσεις είναι παρόμοια. Χαρακτηριστική διαφορά είναι ότι στον Κατσαρό υπάρχει και ένα πρόσθετο τμήμα, “Και τα παπούτσια μου πουλώ και το σακκάκι και τα δυο”, που δεν υπάρχει στη μεταγενέστερη ηχογράφηση.
Το ερώτημα -δύσκολο να απαντηθεί πια-είναι αν το τραγούδι είναι δημιουργία του Κατσαρού ή παλιότερη καντάδα την οποία ο Κατσαρός διασκεύασε.

Ντάξει, δύσκολο να απαντηθεί όντως.

Πάντως, ας παρατηρήσουμε ότι στο βιντεάκι δε λέει απλώς ότι το τραγούδι ηχογραφήθηκε το '34 σε διασκευή Ν. Πλατσαίου αλλά και ότι ήταν παλιά καντάδα. Πιθανόν λοιπόν να ήταν ήδη σε σχετικώς ευρεία κυκλοφορία, προφορικά. Ένα το κρατούμενο.

Ο Κατσαρός είχε μια αδελφή, νομίζω, που ζούσε στην Ελλάδα αλλά τον επισκεπτόταν από καιρού εις καιρόν, και από αυτήν μάθαινε τα τραγούδια των τελευταίων συρμών. Δε θυμάμαι πού το διάβασα, ούτε πώς ακριβώς πάει η πληροφορία - διορθώστε. Πάντως αυτό, σε συνδυασμό με άλλα τραγούδια που τυχαίνει να τα ξέρουμε και από τον Κατσαρό και από άλλους, δείχνουν ότι μάλλον η εικόνα που λάμβανε (όχι μόνο από την αδελφή του, από κάθε πηγή) για τα τραγούδια ήταν η προφορική και άρα ρευστή. Αυτό εξηγεί εν μέρει και την τόσο ρευστή μορφή που έδινε ο ίδιος στις ερμηνείες του: σε κάποιες ηχογραφήσεις είναι τελείως φανερό ότι αυτοσχεδιάζει, ξαναλέει τα ίδια στιχάκια επειδή δεν κάνει κέφι να το κλείσει τόσο νωρίς κλπ…

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Σαλταδόροι. Στα σιντί με επανεκδόσεις του Κατσαρού, η εκτέλεσή του αναφέρεται ως τραγούδι του Γενίτσαρη. Δεν ξέρω αν αυτό είναι πρωτοβουλία των επανεκδοτών ή αναφερόταν ήδη στις αυθεντικές πλάκες 78 στρ. του Κατσαρού. Πάντως αν απλώς επανεκτελούσε το τραγούδι του Γενίτσαρη, τη μελωδία ας πούμε ότι μπορεί να την άλλαζε (πες δεν τη θυμόταν σωστά, πες δεν του την είχαν μεταφέρει σωστά). Να προσθέσει όμως δικούς του στίχους και μάλιστα ασυνάρτητους, γιατί να το έκανε; Άρα φαντάζει πιθανότερο το τραγούδι να υπήρχε ήδη προφορικά ως σκόρπια στιχάκια της Κατοχής και ως σκοπός, και τόσο ο Γενίτσαρης όσο και ο Κατσαρός να ηχογράφησαν κάποια από αυτά, όπως τα διάλεξαν και τα οργάνωσαν. Για να είναι αναγνωρίσιμο από τους ανθρώπους που το τραγουδούσαν ήδη από πριν, λογικά ούτε ο ένας ούτε ο άλλος θα επέφεραν σημαντικές αλλαγές στη μελωδία. Το ότι παρά ταύτα η μελωδία διαφέρει αισθητά ανάμεσα στις δύο ηχογραφήσεις προσωπικά το αποδίδω αφενός στην πιθανότητα -που φαντάζει αρκετά ρεαλιστική- να μην ήταν η προφορική μελωδία απόλυτα συγκεκριμένη, και αφετέρου, ίσως, στο να του τη μετέφεραν του Κατσαρού ελαφρώς αλλοιωμένη. (Στην Κατοχή ο Κατσαρός δεν ήταν στην Ελλάδα να το ξέρει από πρώτο χέρι.) Μάλιστα νομίζω ότι όλο αυτό και πάλι κάπου το έχω διαβάσει και δεν το έβγαλα από τη φαντασία μου, αλλά δυστυχώς δε θυμάμαι πού. Πάντως δεν έχει σημασία, το υποστηρίζω έτσι κι αλλιώς.

Μ’ αυτά τα δεδομένα (που δεν είναι βέβαια ακριβώς δεδομένα, είναι εν μέρει δεδομένα και εν μέρει υποθέσεις) εύκολα φαντάζομαι να υπήρχε και η καντάδα ως σκόρπια προφορική παράδοση, με περισσότερες στροφές απ’ όσες συνήθως χωράνε σε μια ηχογράφηση, ο Ν. Πλατσαίος να διάλεξε μερικές στροφές και να τις οργάνωσε κατά τις διασκευαστικές του επιλογές, και ο Κατσαρός, ανεξάρτητα, να έκανε κι αυτός το ίδιο κατά τις δικές του επιλογές.

Συγκεκριμένα, η μεν εκτέλεση του Κατσαρού έχει ένα ολόκληρο ρεφρέν που δεν το έχει η άλλη, η άλλη όμως έχει κουπλέ Α και κουπλέ Β, με διαφορετική μελωδία στον πρώτο στίχο και ίδια στον δεύτερο, ενώ ο Κατσαρός έχει ένα μόνο κουπλέ (εννοώ ένα μόνο μελωδικό πρότυπο για κουπλέ). Ε, οι παρέες στους δρόμους και στις ταβέρνες θα το έλεγαν και με και χωρίς ρεφρέν, και με ένα και με δύο κουπλέ…

Γενικά, για όσους δεν το έχουμε προλάβει και δυσκολευόμαστε να το φανταστούμε, διασταυρώνεται από πολλές πηγές ότι τουλάχιστον μέχρι την Κατοχή σκόρπια δημώδη τραγούδια λέγονταν από στόμα σε στόμα ακόμη και στις πόλεις, ακόμη και έξω από τον ας πούμε «ειδικό» κύκλο των ρεμπέτηδων. Σήμερα τέτοια τραγούδια υπάρχουν κυρίως μεταξύ παιδιών και στο γήπεδο.

Ο Κατσαρος αν εξαιρεσεις τις Πυτζαμες και κατι αλλα αμερικανικα που πε γυρω στο 34-36 ολα τα υπολοιπα τα παλιοτερα ειναι παραδοσιακες κανταδες η κανταδορικα ελαφρα τραγουδια της Σμυρνης και της Πολης ,εχουν βρεθει αρκετα παραδειγματα μεχρι στιγμης.

Το σαλταδόρο (κατοχικό τραγούδι) θα του τον μεταφέρανε στην Αμερική. Τις παλαιές καντάδες θα πρέπει να τις ήξερε ο ίδιος πριν φύγει για εκεί.

Γεια σου κουτρούφι. Το δεύτερο βίντεο έχει την εικόνα της παρτιτούρας. Δεν τη βρίσκω στο ψηφιακό αρχείο της βιβλιοθήκης Λ. Βουδούρη, η παλιότερη παρτιτούρα του Πλατσαίου στο αρχείο είναι του 1935 Αναζήτηση
. Υπάρχει όμως στη συλλογή Μαυραγάνη και είναι του 1934, ημερομηνία και της ηχογράφησης. http://palia.kithara.gr/index.php?cmd=ci&cre=qlatsaips+nikps

Δεν μπορώ να δω την παρτιτούρα σ’ αυτό το σάιτ, μόνο το ότι υπάρχει. Ήθελα να κοιτάξω αν αυτό που ακούμε στο βίντεο είναι όντως η έντυπα δημοσιευμένη διασκευή του Πλατσαίου ή κάποια άλλη εκδοχή του τραγουδιού.

Στην ηχογράφηση ποιοι παίζουν, ξέρει κανείς; Το ΥΤ δε λέει.

Μπορείς να επικοινωνήσεις με τον συλλέκτη http://www.greeksongs.gr/about.htm