Το ενδιαφέρον είναι, όπως προκύπτει από γράμμα του Θεοδωράκη στον φίλο του Βύρωνα Σάμιο (14/5/1958), ότι η εκτέλεση του ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ προβλεπόταν να πραγματοποιηθεί από γυναικεία φωνή, αντρική χορωδία και κιθάρες…
Όσο για την «πρωτιά» της κυκλοφορίας, η κυκλοφορία θεωρείται ταυτόχρονη, καθώς, απλώς, στον αγώνα δρόμου που έγινε ποια εταιρία θα ηχογραφήσει πρώτη τη δική της εκδοχή, η Fidelity έκοψε πρώτη το νήμα –με μία εκδοχή ωστόσο που ήταν εκτός θεοδωρακικής σύλληψης του έργου ως «έντεχνου-λαϊκού», για αυτό και ο ίδιος απευθύνθηκε αμέσως μετά στον Λαμπρόπουλο:
«Πήγα στη Φιντέλιτυ να κάνω πρόβες, εκεί τα άκουσε τυχαία η Μούσχουρη. Ζήτησε να τα τραγουδήσει. Πήρε την άδεια του Χατζιδάκι, ο οποίος δέχθηκε να τη συνοδεύσει στο πιάνο. Τελικά, ο Μάνος διηύθυνε ο ίδιος την ορχήστρα, αλλά εμένα το αποτέλεσμα δεν μου άρεσε. Το είχα φανταστεί αλλιώς. Πήγα στην Κολούμπια. Ο τότε διευθυντής, Τ. Λαμπρόπουλος, μου προτείνει να χρησιμοποιήσω τη Μαίρη Λίντα, την Πόλυ Πάνου, τον Καζαντζίδη. Κι εκεί ξαφνικά θυμήθηκα τον Μπιθικώτση. Τον είχα γνωρίσει στη Μακρόνησο. Πριν έρθει στην Κολούμπια, τραγουδούσε σ’ ένα κέντρο με 50 δρχ. μεροκάματο. Ήταν απογοητευμένος και ετοιμαζόταν να φύγει μετανάστης! Πήρα τον Μπιθικώτση, πήρα και τον Χιώτη στο μπουζούκι και αρχίσαμε τις πρόβες. Σε δύο μέρες γράψαμε και τα 8 τραγούδια. Βγήκε ο δίσκος της Μούσχουρη και ένα μήνα μετά βγαίνει και ο Μπιθικώτσης»
Έχει γίνει αρκετή κουβεντα για το εγχείρημα αυτό του Θεοδωράκη, να βάλει στη μουσική του μπουζούκια και ζεϊμπεκοχασάπικα σε λόγια ποίηση της εποχής εκείνης. Δεν ξέρω, όμως, αν εχει ασχοληθεί κανένας με την επιλογή του συγκεκριμένου ηχοχρώματος του Επιταφίου. Δηλαδή πώς επιλέχθηκε ο ήχος του εξηλεκτρισμένου τετράχορδου. Προφανώς μεγάλο ρόλο θα έπαιξε ο Χιώτης, ο οποίος εκείνη την εποχή το χρησιμοποιούσε συνέχεια, αλλά υπάρχουν άραγε πληροφορίες για το πώς το δούλεψαν τεχνικώς οι συντελεστές και κατέληξαν σε αυτό το αποτέλεσμα;
Εδώ ένα τραγούδι του Χιώτη του 1958 με το εξηλεκτρισμένο μπουζούκι.
Εμένα προσωπικά, το ηχόχρωμά του μου θυμίζει τις μεταγενέστερες ηχογραφήσεις του Θεοδωράκη.
Εντάξει μ’ αυτό, απλά κατά τη γνώμη μου αυτή η διαφορά μήνα ή ακόμα και το ταυτόχρονο της κυκλοφορίας σε δυο διαφορετικές εταιρείες, ή επίσης το ότι ο Θεοδωράκης “απευθύνθηκε αμέσως μετά στον Λαμπρόπουλο”, δεν επιβεβαιώνει - μάλλον το αντίθετο - την άποψη ότι η μελοποίηση και η “έκδοση” κύκλων τραγουδιών πάνω σε ποιητικά έργα οφείλεται σε έμπνευση του Λαμπρόπουλου, εξ ου και το προηγούμενο σχόλιο.
καλησπέρα παιδια δεν ξερω αν ειναι το κατάλληλο μέρος να ρωτησω
ψαχνω την αυτοβιογραφία του Μ. Γενιτσαρη σε pdf μιας και είναι εξαντλημένη αν κάποιος έχει καποια ιδεα η ακομα και αν πουλάει το βιβλιο η γνωρίζει πού μπορω να να το βρω
